៤០ឆ្នាំកន្លងទៅ ប៉ុន្តែការចងចាំអតីតយុទ្ធជនអ៊ំហូ ដែលធ្លាប់ចូលរួមប្រយុទ្ធរំដោះទឹកដីកម្ពុជា រួចផុតអំពីរបបប្រល័យពូជសាសន៍ប៉ុលពត ហើយការចងចាំនាខែឆ្នាំនោះ មិនដែលសាបរលាបទៅ។
ដណ្តើមជ័យក្បែរទន្លេស្រែពក
ដំណើរឆ្លងទន្លេស្រែពក វាយកំចាត់កងពល៩២០ នៃកងទ័ពប៉ុលពត រំដោះទីរួមស្រុកកោះញែក ខេត្តមណ្ឌលគីរីរបស់មិត្តកម្ពុជា ជាការដណ្តើមបានជ័យជំនៈមួយក្នុងចំណោមជ័យជំនៈដ៏ត្រចះត្រចងនៃកងទ័ព និង ប្រជាជនខេត្តដាក់ឡាក់ (Dak Lak)។
ចុងឆ្នាំ១៩៧៨ ចលនាក្រោកឡើងនៃប្រជាជន និងកងកម្លាំងប្រដាប់អាវុធកម្ពុជា ប្រឆាំងកងទ័ពប៉ុលពត កាន់តែបើកទូលាយ។ ខែធ្នូ ឆ្នាំ១៩៧៨ រណសិរ្សជាតិរំដោះកម្ពុជា បានបង្កើតឡើង លើកទង់ប្រមូលផ្តុំកងកម្លាំង អនុវត្តបុព្វហេតុបដិវត្តន៍រំដោះជាតិ។
រណសិរ្សជាតិរំដោះកម្ពុជា និង ប្រជាជនកម្ពុជា បានស្នើបក្ស រដ្ឋ វៀតណាម ជួយឧបត្ថម្ភកងកម្លាំងសហប្រតិបត្តិការ វាយកំចាត់កងទ័ពប៉ុលពត នាំទឹកដីកម្ពុជា រួចផុតពីគ្រោះប្រល័យពូជសាសន៍។
តាមលោកអនុសេនីយ៍ឯក ផាមហុងសើន (Pham Hong Son) យល់ឃើញថាឱកាសសហប្រតិបត្តិការជាមួយនឹងខេត្តមិត្តមណ្ឌលគីរី វាយរំលាយរបបប្រល័យពូជសាសន៍ប៉ុលពតបានមកដល់ យោធាភូមិភាគ៥បានបញ្ជា មេបញ្ជាយោធាខេត្តដាក់ឡាក់ (Dak Lak) បង្កើតបន្ថែមកងវរសេនាធំព្រំដែន (កងវរសេនាធំ១៤២)។ ទន្ទឹមនោះ យោធាភូមិភាគ បន្តបញ្ជូនកងវរសេនាធំថ្មើរជើង២៥០ ជំនួយឱ្យខេត្តដាក់ឡាក់ (Dak Lak)។
មេបញ្ជាការយោធាខេត្តដាក់ឡាក់ (Dak Lak) ពង្រឹងបន្ថែមកងកម្លាំងជូនកងវរសេនាតូច៨៣ កងវរសេនាតូច៣០៣ និង កងវរសេនាតូចពិសេស៤០៧។ ក្រៅពីកងកម្លាំងស្នូល ខេត្តដាក់ឡាក់ (Dak Lak) នៅទាំងប្រមូលផ្តុំពលកររាប់ពាន់នាក់ ឡានដឹកជញ្ជូនទាហាន កងវិស្វកម្មបើកផ្លូវ រៀបចំមធ្យោបាយឆ្លងទន្លេស្រែកពក ធ្វើដំណើរចូលទៅខាងក្នុងព្រំប្រទល់ខេត្តមណ្ឌលគីរី។
លោក ឡេកុងត្វឹន (Le Cong Tuan) អតីតយុទ្ធជនចំណុះកងវរសេនាតូច ៨៣ សព្វថ្ងៃរស់នៅភូមិ២ ឃុំហ្វ័រភង់ (Hoa Phong) ស្រុកក្រុងបុង (Krong Bong) ខេត្តដាក់ឡាក់ (Dak Lak) ឱ្យដឹងថា៖ “ខែកញ្ញា ឆ្នាំ១៩៧៨ បន្ទាប់ពីចូលធ្វើជាទាហាន ខ្ញុំបានក៏ហៅទៅកងវរសេនាតូច៨៣។ ដើម្បីធានាឱ្យកងកម្លាំងវៀតណាមឆ្លងទន្លេស្រែពកសុវត្ថិភាព កងវរសេនាតូច៨៣ បញ្ជូនកងអនុសេនាតូចនាំមុខឆ្លងទន្លេ យើងខ្ញុំត្រូវប្រើអាវភ្លៀងវេចខ្ចប់សម្ភារ អាវុធហែឆ្លងទន្លេ។ បន្ទាប់ពីឆ្លងមកដល់ត្រើយម្នាងនៃទន្លេ យុទ្ធជននរណាក៏ហត់នឿយខ្លាំង ប៉ុន្តែដោយស្មារតីសាមគ្គី គាំទ្រជួយគ្នាទៅវិញទៅមកបានរួចចាកពីភាពលំបាក ធានាការប្រតិបត្តិសឹកបានឆាប់រហ័ស សម្ងាត់ យើងខ្ញុំធ្វើសម្រេចភារកិច្ចល្អ”។
ព្រឹកថ្ងៃទី២៤ ខែធ្នូ ឆ្នាំ១៩៧៨ កងកម្លាំងវៀតណាមទាំងអស់ ចែកចេញជាពីរក្រុមប្រើទូកនាំមនុស្ស និង សម្ភារប្រយុទ្ធឆ្លងទន្លេស្រែពក។
ដល់ម៉ោង ១១ រាត្រីថ្ងៃដដែល កងកម្លាំងទាំងអស់បានឆ្លងទន្លេសុវត្ថិភាព និងបន្តធ្វើដំណើរឆ្លងជ្រោះ ដាក់ដាម (Dak Dam) (ដងអូរបែងចែកព្រំប្រទល់ រវាងខេត្ត ដាក់ឡាក់ (Dak Lak) សព្វថ្ងៃ និង ខេត្តមណ្ឌលគីរី) ចូលទីប្រយុទ្ធ។
តាមឯកសារប្រវត្តិសាស្រ្តមេបញ្ជាការយោធាខេត្តដាក់ឡាក់ (Dak Lak) (១៩៦៥ - ២០០០) ព្រឹកថ្ងៃ៧ ខែមករា ឆ្នាំ១៩៧៩ រាជធានីភ្នំពេញបានរំដោះ។
នៅខេត្តមណ្ឌលគីរី កងទ័ព ប៉ុល ពត ប្រមូលផ្តុំតែនៅតំបន់ខាងលិចទន្លេ prostrav និងអាកាសយានដ្ឋាន។ យោធភូមិភាគ ៥ និង បញ្ជាការដ្ឋានខេត្ត ដាក់ឡាក់ (Dak Lak) បានបញ្ជាកងកម្លាំងឆ្មាំជាប់ព្រំដែន រងចាំឱកាសល្អ វាយប្រហារចូលអាកាសយានដ្ឋាន និង ជំរុំកងពល៩២០ របស់កងទ័ពប៉ុលពត។
នៅម៉ោង២ ថ្ងៃទី១១ ខែមករា ឆ្នាំ១៩៧៩ កងកម្លាំងវៀតណាមទាំងអស់សហការជាមួយនឹងកងកម្លាំងនៃខេត្តមណ្ឌលគីរី រួមគ្នាវាយប្រហារចូលទីរួមខេត្តកោះញែក ខេត្តមណ្ឌលគីរី ដណ្តើមបានអាកាសយានដ្ឋាននិង ដណ្តើមបានទីស្តីការស្ថាបនរដ្ឋបាលជូនខេត្តមណ្ឌលគីរី។
បន្ទាប់ពីរំដោះខេត្តមណ្ឌលគីរី អង្គភាពកងទ័ពវៀតណាម បន្តធ្វើភារកិច្ចស្វែងរកកងកម្លាំងសេសសល់នៃកងទ័ព ប៉ុល ពត លើទូទាំងសមរភូមិ ជួយខេត្តមិត្តលំនឹង នាំប្រជាជនត្រឡប់ភូមិស្រុក លំនឹងជីវភាពរស់នៅ។
ខិតខំស្តារតំបន់ដីមរណៈ
ក្នុងផ្ទះតូចក្បែរផ្លូវគូចិញឡាន (Cu Chinh Lan) សង្កាត់តឹនថាញ (Tan Thanh) ទីក្រុង បួនម៉ាធួក (Buon Ma Thuot) លោកតាហ្វិញស្វឹនគឺ (Huynh Xuan Cu) (អាយុ៨៣ឆ្នាំ) អតីតជាប្រធានក្រុមអ្នកឯកទេសនៃខេត្តដាក់ឡាក់ (Dak Lak) ទៅជួយខេត្តមណ្ឌលគីរី ដំណាក់កាល ១៩៨៦ - ១៩៨៩ រំភើបរលឹកឡើងនូវខែឆ្នាំ ដែលមិនអាចណាបំភ្លេចបាន៖ “ក្រោយយុទ្ធនាការរដូវប្រាំង១៩៨៤ - ១៩៨៥ មូលដ្ឋានស្នូលនៃកងទ័ពប៉ុលពតនៅកម្ពុជា បានត្រូវកម្ទេច កងទាហានប៉ុលពតដកទ័ពត្រឡប់ទៅព្រំដែនថៃ។ ពេលនោះ ខេត្តមណ្ឌលគីរី ដូចជាតំបន់ដីមរណៈ រដ្ឋអំណាច ក្រុមគណៈកម្មាធិការមិនទាន់បានបង្កើតពង្រឹង ជីវភាពរស់នៅរបស់ប្រជាជនលំបាកណាស់។ កងកម្លាំងប៉ុលពតទោះបីត្រូវវាយបំបែក តែនៅតែបង្កើតជាក្រុមតូចៗបង្កប់ក្នុងប្រជាជន បំផ្លាញសន្តិសុខនយោបាយ”។
ខែមករា ឆ្នាំ១៩៨៦ ទទួលភារកិច្ចពីមជ្ឈិម ក្រុមអ្នកឯកទេសនៃខេត្តដាក់ឡាក់ (Dak Lak) រួមមាន២០នាក់ បន្តដំណើរជំនួយខេត្តមិត្តស្ថាបនា ពង្រឹងប្រព័ន្ធរដ្ឋអំណាច ស្តារផលិតកម្ម។
ទោះបីជួបឧបសគ្គ អ្នកឯកទេសខេត្តដាក់ឡាក់ (Dak Lak) បានជួយខេត្តមិត្តពង្រឹងពង្រីកម៉ាស៊ីនរដ្ឋអំណាចថ្នាក់ខេត្ត ស្រុក ឃុំ។ ចលនាប្រជាជនធ្វើផ្ទះ ធ្វើផ្លូវថ្នល់ ប្រព័ន្ធធារាសាស្រ្ត សកម្មពលកម្មផលិតឡើងវិញ ដើម្បីលំនឹងស្បៀងអាហារ។
តាមលោកតា ហូក្វាងតាម (Ho Quang Tam) ប្រធានសមាគមមិត្តភាពវៀតណាម និង កម្ពុជាខេត្តដាក់ឡាក់ (Dak Lak) ក្នុងអំឡុង១០ឆ្នាំ (១៩៧៩ - ១៩៨៩) អនុវត្តកាតព្វកិច្ចអន្តរជាតិខ្ពង់ខ្ពស់ ខេត្តដាក់ឡាក់ (Dak Lak) បានបញ្ជូនអ្នកឯកទេស៣០០នាក់ ឆ្លងទៅខេត្តមណ្ឌលគីរីជួយមិត្ត។
ឆ្នាំ១៩៨៩ កងទាហានស្ម័គ្រចិត្ត និង អ្នកឯកទេសរបស់វៀតណាម ត្រឡប់មកប្រទេស បន្ទាប់ពីធ្វើសម្រេចភារកិច្ច។ ក្រោយមក ខេត្តដាក់ឡាក់ (Dak Lak) និង ខេត្តមណ្ឌលគីរី បានចងចំណងមិត្តភាព បន្តចលនាប្រជាជនទាំងពីរមូលដ្ឋាន ប្រតិបត្តិល្អគោលការណ៍ មាគ៌ា គោលនយោបាយ នៃប្រទេសទាំងពីរ ជួយប្រជាជនតំបន់ព្រំដែន បោះជំហ៊ានសន្សឹមៗ ដើម្បីស្ថេរភាពជីវភាពរស់នៅ និង អភិវឌ្ឍន៍សេដ្ឋកិច្ចសង្គម។
ចាប់ពីឆ្នាំ២០០១ មកដល់សព្វថ្ងៃ ក្រុម K៥១ មេបញ្ជាការយោធាខេត្តដាក់ឡាក់ (Dak Lak) និង កងកម្លាំងសមត្ថកិច្ចនៃខេត្តមណ្ឌលគីរី ក៏ខិតខំស្វែងរក អដ្ឋិធាតុយុទ្ធជនស្ម័គ្រចិត្ត និង អ្នកឯកទេសពលី ៦៥២នាក់ នៅលើមូលដ្ឋានខេត្តមណ្ឌលគីរី។ អដ្ឋិធាតុយុទ្ធជនពលីបាននាំមកបញ្ចុះនៅវិមានយុទ្ធជនពលីខេត្តដាក់ឡាក់(Dak Lak)៕
តាមគេហទំព័រ vietnamplus / កាសែតរូបភាពវៀតណាម
ទីភ្នាក់ងារសារព័ត៌មានវៀតណាម
