ຕາຊົ່ວ ຫ່າງຈາກຕົວເມືອງ ບັກອຽນ ບໍ່ເຖິງ 15 ກິໂລແມັດ, ແຕ່ຕ້ອງຜ່ານທາງຄ້ອຍທີ່ສູງຊັນ ແລະ ຂ້ອນຂ້າງອັນຕະລາຍ ໂດຍເສັ້ນ ທາງເລກທີ 112 ຈຶ່ງໄປເຖິງຍອດພູ ຕາຊົ່ວ. ໂດຍຕັ້ງຢູ່ໃນລະດັບຄວາມສູງກວ່າ 1.500 ແມັດເມື່ອທຽບໃສ່ໜ້ານ້ຳທະເລ, ຕາຊົ່ວ ມີສາຍພູທີ່ສະຫງ່າ, ທີ່ນີ້ຍັງມີຊື່ສຽງດ້ານເມກໝອກ ທີ່ສວຍງາມພາຍໃຕ້ແສງອາລຸນ ໃນຍາມເຊົ້າ ຂອງລະດູໜາວ.
ແຕ່ເດືອນ ຕຸລາ ຫາເດືອນ ເມສາ ຂອງ ທຸກໆ ປີແມ່ນລະດູເມກເລື່ອນລອຍ ຢູ່ ຕາຊ່ົວ. ພາບ: ເຕິດເຊີນ/VNP
ນັກທ່ອງທ່ຽວນັ່ງຫຼິ້ນ ຢູ່ຮ້ານ ກາເຟ ແຫ່ງໜຶ່ງ ຢູ່ ຕາຊົ່ວ. ພາບ: ແທງຢາງ/VNP
ເມກບິນຢູ່ເທິງຫຼັງຄາເຮືອນຂອງຊາວເຜົ່າ ມົ້ງ ທີ່ມຸງດ້ວຍກະດານໄມ້. ພາບ: ຫງວຽນຖັ໋ງ/VNP
ທຸກໆປີ, ໃນເດືອນ ຕຸລາ ຫາເດືອນ ເມສາ ເປັນຊ່ວງ ເວລາທີ່ ຕາຊົ່ວ ມີເມກປົກຄຸມຫຼາຍກວ່າໝູ່, ແຕ່ແນວໃດກໍ່ຕາມ, ບໍ່ແມ່ນມື້ໃດກໍ່ເຫັນໝອກສີຂາວລອຍຢູ່ຕາມຮ່ອມພູ. ຕາມການໃຫ້ຮູ້ຂອງຊາວເຜົ່າ ມົ້ງ ອາໄສຢູ່ທີ່ນີ້, ເພື່ອຈະໄດ້ພົບກັບເມກ, ຕ້ອງເລືອກເອົາວັນທີ່ມີລົມມໍລະສຸມ ຫຼື ວັນທີ່ມີຝົນຕົກໜັກ ໃນຄືນກ່ອນ, ເຊົ້າມື້ຕໍ່ມາມີແສງແດດ, ເມກຈະມາປົກຄຸມເຕັມຮ່ອມພູ.
ໃນເມື່ອກ່ອນ, ພວກຂ້າພະເຈົ້າໄດ້ໄປ ຕາຊົ່ວ ສອງສາມຄັ້ງໂດຍມີເປົ້າໝາຍ “ລ່າເມກ”, ແຕ່ບໍ່ເຄີຍໄດ້ພົບເຫັນ ເມກເຝື້ອໄຫຼເລື່ອນລອຍ. ໃນການເດີນທາງທີ່ຜ່ານມາ, ໂຊກດີ “ແດນສະຫວັນແຫ່ງເມກໝອກ” ໄດ້ປາກົດຢູ່ຕໍ່ໜ້າ ຂອງ ພວກຂ້າພະເຈົ້າ. ເມກສີຂາວເລື່ອນລອຍ ຢູ່ຕາມເນີນພູ, ຕາມເສັ້ນເສັ້ນທາງຂຶ້ນພູ, ບາງຄັ້ງພູເຂົາ ກໍ່ຊ່ອນຕົວ, ບາງຄັ້ງປະກົດຢູ່ຫຼັງທະເລໝອກ.
ນອກຈາກສະຫວັນແຫ່ງເມກ ແລ້ວ, ເທິງຈອມພູ ຕາຊົ່ວ ຍັງມີຕົ້ນຊາ ຊານ ຕວຽດ ອາຍຸນັບຫຼາຍຮ້ອຍປີ ຕິດພັນກັບປະຫວັດສາດ, ວັດທະນະທຳ ແລະ ແບບແຜນວິຖີຊີວິດຂອງຊາວເຜົ່າ ມົ້ງ ຢູ່ທີ່ນີ້. ປ່າຊາ ພັດທະນາ ຕາມທຳມະຊາດ, ບໍ່ໄດ້ຮັບຜົນ ກະທົບໃດ ຈາກປະຊາຊົນ. ລຳຕົ້ນແມ່ນປົກຄຸມໄປດ້ວຍໄຄນໍ້າ, ຫຼາຍຄົນສາມາດ ປີນຂຶ້ນເທິງຕົ້ນເພື່ອເກັບຊາ ພ້ອມໆ ກັນ, ສະ ນັ້ນ ນັກທ່ອງທ່ຽວ ທີ່ມາຊົມຕົ້ນຊາບູຮານ ສາມາດສຳຜັດກັບການເກັບຊາ ກັບຊາວທ້ອງຖິ່ນ.
ຊາ ຊານຕວຽດ ຢູ່ ຕາຊົ່ວ ມີຍອດສີຂາວ ແລະ ໃບໃຫຍ່. ຄົນຢູ່ທີ່ນີ້ມັກປຸງແຕ່ງຊາ ຕາມແບບຫັດຖະກຳ, ເພາະວ່າ ເຂົາເຈົ້າຄິດວ່າ ການປຸງແຕ່ງຊາດ້ວຍມືຈະຮູ້ສຶກເຖິງຄວາມອ່ອນນຸ້ມຂອງ ຊາ ແຕ່ລະຍອດ ແລະ ດື່ມຈະແຊບກວ່າ. ຊາ ຊານຕວຽນ ມີສີເຫຼືອງຄ້າຍຄືນ້ຳເຜິ້ງ, ເມື່ອດື່ມແລ້ວ, ຄວາມຮູ້ສຶກຄັ້ງທຳອິດແມ່ນມີລົດຝາດ, ຈາກນັ້ນ ຈຶ່ງປ່ຽນເປັນລົດຫວານ, ລົດຫອມຂອງຊາແມ່ນພິເສດ ເມື່ອທຽບໃສ່ຜະລິດຕະພັນຊາອື່ນໆ.
ມຸມໜຶ່ງຂອງໃຈກາງຕາແສງຕາຊົ່ວ. ພາບ: ຈິ້ງໂບ້/VNP
ນອກຈາກ “ທະເລເມກ” ຢູ່ ຕາຊົ່ວ, ຈຸດຊົມເມກ ທີ່ສວຍງາມອີກແຫ່ງໜຶ່ງທີ່ຫຼາຍຄົນຮູ້ຈັກແມ່ນ ກະດູກສັນຫຼັງ ໄດໂນເສົາ ຢູ່ຕາແສງ ຮາງດົ່ງ. ຫ່າງຈາກຕາຊົ່ວ 13 ກິໂລແມັດ ແລະ ຕັ້ງ ຢູ່ໃນລະດັບຄວາມສູງເກືອບ 1.800 ແມັດເມື່ອທຽບກັບ ລະດັບໜ້ານ້ຳທະເລ, ກະດູກສັນຫຼັງ ໄດໂນເສົາ ມີຮູບຮ່າງ ຂ້ອນຂ້າງພິເສດ, ຄືກັບຮູບ ໄດໂນເສົາ ໂຕໜຶ່ງກຳລັງນອນ, ມີພູມສັນ ຖານທີ່ຮົກເຮື້ອ, ດຶງດູດຜູ້ຄົນທີ່ມີຄວາມມັກໄປ ທ່ຽວຊົມ ເປັນຈຳນວນ ຫຼວງຫຼາຍ. ນີ້ກໍ່ແມ່ນໜຶ່ງໃນບັນດາຈຸດຊົມເມກທີ່ສວຍງາມຂອງເຂດພູສູງ ບັກອຽນ. ສໍາລັບມື້ທີ່ ບໍ່ມີເມກ, ຈະຢືນຢູ່ເທິງຈອມພູຂອງ ກະດູກສັນຫຼັງ ໄດໂນເສົາ ເບິ່ງພູເຂົາ, ທົ່ງນາຂັ້ນໄດທີ່ສວຍງາມ, ເຂດປ່າຈັນຫອມ, ປ່າໄມ້ສີຂຽວ ຂະຈີ ...
ເຂດຫຼັງໄດໂນເສົາແມ່ນບ່ອນຢູ່ອາໄສຂອງຊາວເຜົ່າ ມົ້ງ ຫຼາຍລຸ້ນຄົນ. ພາບ: ທົງທ້ຽນ/VNP
ສຳລັບຜູ້ທີ່ຮັກ ຕາຊົ່ວ, ໂນນ ປາໂລມາ ແມ່ນສະຖານທີ່ໜຶ່ງ ບໍ່ຄວນພາດ. ໂນນຫີນນີ້ ຖືກສ້າງຂຶ້ນ ໂດຍຫີນໃຫຍ່ສອງກ້ອນ ຄ້າຍຄື ປາໂລມາ ສອງໂຕພວມ ລອຍຢູ່ກາງ “ທະເລເມກ”.
ທະ ເລເມກ ຕາຊົ່ວ ໄດ້ຮັບການລົງທຶນຈາກເມືອງ ບັກອຽນ ແລະ ໄດ້ສຳເລັດການວາງແຜນພັດທະນາການທ່ອງທ່ຽວດ້ວຍລະບົບພື້ນຖານໂຄງລ່າງຄົບຊຸດ, ຜະລິດຕະພັນທ່ອງທ່ຽວທີ່ຫຼາກຫຼາຍ, ເປັນເອກະລັກສະເພາະ, ຕິດພັນກັບການປົກປັກຮັກສາທຳມະຊາດ, ເສີມຂະຫຍາຍມູນເຊື້ອວັດທະນະທຳຂອງຊາດ, ເປັນຂົວຕໍ່ທີ່ສຳຄັນໃນເສັ້ນທາງທ່ອງທ່ຽວເຊື່ອມຕໍ່ບັນດາສະຖານທີ່ທ່ອງທ່ຽວຂອງແຂວງ ແລະເຊື່ອມຕໍ່ກັບ ເມືອງ ຈ້າມເຕົ໋າ, ອຽນບ໋າຍ.
ປະຕິບັດ: VNP
