ស្ថិតនៅក្នុងផ្ទះតូចដែលនៅជាប់ក្បែរទីសក្ការបូជាហាវណាម មជ្ឈមណ្ឌលអភិវឌ្ឍន៍សិល្បៈតន្រ្តីវៀតណាម បានបង្កើតនៅឆ្នាំ២០០៥ គឺជាទីកន្លែងទាក់ទាញមនុស្សជាច្រើន ជាពិសេសគឺមជ្ឈដ្ឋានយុវវ័យនៅហាណូយ ស្វែងរករៀន និងស្រាវជ្រាវអំពីតន្រ្តីប្រពៃណីរបស់ជនជាតិ។ បណ្តាថ្នាក់រៀនពិសេស ពីឧបករណ៍តន្រ្តីជនជាតិ (ស្គរ ចាប៉ី ខ្លុយ។ល។) និងកាទ្រូ ច្រៀងសឹម ក្វាងហ។ល។ របស់មជ្ឈមណ្ឌលតែងតែទាក់ទាញអ្នករៀនគ្រប់វ័យរាប់សិបនាក់មកចូលរួម។
នៅទីនេះ ក្នុងបរិយាកាសវប្បធម៌បូរាណ និងភាពសាកសិទ្ធិរបស់ទីសក្ការបូជាបូរាណ មនុស្សគ្រប់គ្នាបានរៀនយក ចំណេះដឹងពីតន្រ្តីបូរាណរបស់វៀតណាម។ អាចនិយាយបានថា ចាប់ពីថ្ងៃបង្កើត សាស្រ្តាចារ្យ សិល្បករប្រជាជន ផាមឌិញខាង និងសិល្បករថាវយ៉ាង បានខិតខំប្រឹងប្រែងកសាងមជ្ឈមណ្ឌលអភិវឌ្ឍន៍សិល្បៈតន្រ្តីវៀតណាម ឲ្យក្លាយជាមូលដ្ឋានបណ្តុះបណ្តាលតន្រ្តីជនជាតិ តាមរចនាបទមួយដោយឡែក នៅទីនោះ អ្នកសិក្សាមិនចាំបាច់ឡើង ថ្នាក់បង្រៀន មិនរៀនតាមឯកសារ ដែលមានលក្ខណៈទ្រឹស្តី គឺបានរៀនដោយផ្ទាល់នឹងប្រភេទសិល្បៈប្រពៃណី តាមរបៀបធម្មជាតិ ជិតស្និទ្ធជាមួយទិដ្ឋភាពជាក់ស្តែងនិងងាយស្រួលយល់បំផុត។
 សិល្បៈករថាវយ៉ាង កំពុងណែនាំសិស្សរបៀបវាយក្រាប់ក្នុងចម្រៀងសឹម។  ម៉ោងរៀនឧបករណ៍តន្រ្តីប្រពៃណីមួយនៅក្នុងទីសក្ការបូជាហាវណាម។  សិល្បករថាវយ៉ាងណែនាំសិស្សរបៀបប្រើប្រាស់ស្គរទ័ពក្នុងចម្រៀងសឹម។ |
សិល្បករថាវយ៉ាង ជានាយករងមជ្ឈមណ្ឌលអភិវឌ្ឍន៍សិល្បៈតន្រ្តីវៀតណាម ធ្វើជាគ្រូបង្រៀនផ្ទាល់ផង និងទទួលបន្ទុកតួនាទីជាអ្នកគ្រប់គ្រងរៀបចំ នូវសកម្មភាពរបស់មជ្ឈមណ្ឌលផងដែរ។ មួយជីវិតលោកបានផ្សារភ្ជាប់នឹងតន្រ្តីប្រជាប្រិយ ដូច្នេះហើយសិល្បករថាវយ៉ាងបានយកអស់ពីកម្លាំងកាយចិត្តនិងក្តីចំណូលចិត្តរបស់ខ្លួន ដើម្បីរួមដៃនឹងបណ្តាសិល្បកររបស់មជ្ឈមណ្ឌលស្រាវជ្រាវ ស្តាឡើងវិញនូវបទចម្រៀងបូរាណ ដែលមានក្នុងប្រភេទតន្រ្តីប្រពៃណីដូចជា៖ ចម្រៀងសឹម ចម្រៀងវ៉ាន់ ចម្រៀងស្គរទ័ព ចម្រៀងក្វានហ។ល។ ដើម្បីបម្រើការបង្ហាត់បង្រៀនផង និងអាចនាំតន្រ្តីនេះទៅដល់មហាជនផង។
ជាធម្មតាដូចជានៅក្នុងឆ្នាំ២០០៥ លើកដំបូងមជ្ឈមណ្ឌលអភិវឌ្ឍន៍សិល្បៈតន្រ្តីវៀតណាម បានរៀបចំសម្តែងជោគជ័យ ក្នុងកម្មវិធីចម្រៀងសឹមនៅខ្លោងទ្វារផ្សារដុងស្វឹន(ហាណូយ) នាំចម្រៀងសឹម ជាប្រភេទសិល្បៈកើតមុននេះជាង៧០០ឆ្នាំ កំពុងមានហានិភ័យត្រូវបាត់បង់ ឲ្យត្រឡប់មកជាជីវភាពពាក់កណ្តាលបូរាណពាក់កណ្តាលសម័យ។ កម្មវិធីនេះ ក្រោយមកបានមជ្ឈមណ្ឌលរក្សាសម្តែង ជាប្រចាំនៅផ្សារដុងស្វឹន ហើយទាក់ទាញការគាំទ្ររបស់មហាជន អ្នកទស្សនាគ្រប់ជាន់ស្រទាប់ នៅក្នុងស្រុកនិងបរទេសយ៉ាងរហ័ស។
ក្រោយពីការជោគជ័យនេះ យុវជននិស្សិតនៃមហាវិទ្យាល័យធំៗជាង២០០នាក់ ពនៅហាណូយ បានដាក់លិខិតសុំចូលរៀនថ្នាក់ចម្រៀងសឹម និងរៀនដេញចាប៉ី ក្រាប់ ស្គរ។ល។ ក្នុងថ្នាក់រៀនបណ្តុះបណ្តាលចម្រៀងសឹមមិនគិតថ្លៃ ដោយមជ្ឈមណ្ឌលរៀបចំឡើង នៅទីសក្ការបូជាហាវណាម។ នៅទីនេះ អ្នកនិពន្ធបទចម្រៀង សិល្បករល្បីឈ្មោះដូចជា៖ សិល្បករ ប្រជាជនស្វឹនហ្វាច់ សិក្បករឆ្នើម ថាញង៉ាន ធីង៉ឹន។ល។ បានចំណាយពេលវេលា ទឹកចិត្ត បង្រៀនជូនសិស្សានុសិស្ស។ ហើយក៏ចាប់ផ្តើមពីបណ្តាថ្នាក់រៀនដូច្នេះ មិត្តយុវវ័យជាច្រើនដូចជា៖ ម៉ាយឌឺកធៀន ឌឹកហ្វី ហ្វូយី កេវឡង ធូផឿង។ល។ បានចេះដឹងនិងយល់ច្បាស់។
ដើម្បីការងារស្តាឡើងវិញនិងលើកស្ទួយ ចម្រៀងសឹម ចាប់ពីខែមិថុនាឆ្នាំ២០០៧ មជ្ឈមណ្ឌលអភិវឌ្ឍន៍សិល្បៈតន្រ្តីវៀតណាម បន្តបើកថ្នាក់បណ្តុះបណ្តាលឥតគិតថ្លៃ ជូនអ្នកណាដែលចូលចិត្តស្រឡាញ់សិល្បៈកាទ្រូ ទាក់ទាញមិត្តយុវវ័យជាច្រើនមកចូលរួម។ ដោយឡែកនៅឆ្នាំ២០០៨ មជ្ឈមណ្ឌលបានបណ្តុះបណ្តាលសិស្សានុសិស្សចំនួន៧០នាក់ ក្នុងនោះមានសិស្សពូកែឆ្នើមចំនួន១០នាក់ បានជ្រើសរើសចូលសម្តែងរួមនឹងក្លិបកាទ្រូជាប្រចាំ ដែលមជ្ឈមណ្ឌលជាអ្នកបង្កបង្កើត។ មកដល់សព្វថ្ងៃ មជ្ឈមណ្ឌលប្រមូលបានទំនុកបទចម្រៀងសឹម និងស្គរទ័ពជាង១០០ទំនុកបទចម្រៀង។
 ឈុតចម្រៀងកាទ្រូមួយរបស់ក្រុមសិស្សានុសិស្សនៃមជ្ឈមណ្ឌលអភិវឌ្ឍន៍សិល្បៈតន្រ្តីវៀតណាម។  សិស្សានុសិស្សរបស់មជ្ឈមណ្ឌលអភិវឌ្ឍន៍សិល្បៈតន្រ្តីវៀតណាម សម្តែងទំនុកចម្រៀងក្វានហបាក់និញ។  សិស្សានុសិស្សរបស់មជ្ឈមណ្ឌលប្រគំតន្រ្តីជនជាតិ។  សិស្សម្នាក់របស់មជ្ឈមណ្ឌលកូតទ្រម្នាក់ឯង។  ការសម្តែងចម្រៀងសឹម “គ្រួសារសឹម” របស់សិស្សានុសិស្សមជ្ឈមណ្ឌលអភិវឌ្ឍន៍សិល្បៈតន្រ្តីវៀតណាម។ |
អ្នកនិពន្ធបទចម្រៀងថាវយ៉ាង និយាយទាំងព្រួយបារម្ភថា៖ តន្រ្តីប្រពៃណី គឺជាសម្លេងរបស់ប្រជាជន ប្រជាជនបានច្នៃរក្សាឆ្លងកាត់ជាច្រើនជំនាន់ហើយ។ ច្រៀងក្វានហ កាទ្រូ ចម្រៀងចាប៉ីដងវែងតៃទឺ បានអង្គការ UNESCO ទទួលស្គាល់ជាកេរដំណែលវប្បធម៌អរូបី របស់មនុស្សជាតិ។ តន្រ្តីប្រពៃណីភាគច្រើនសម្តែងបង្រៀនតៗគ្នា ដោយសម្តីក្នុងប្រជាប្រិយ មិនទាន់បានបង្រៀននៅក្នុងមហាវិទ្យាល័យសិល្បៈ ដូច្នេះហើយ ហានិភ័យបាត់បង់សាបសូន្យទៅ គឺធំណាស់ ដោយសារមិនបានបណ្តុះបណ្តាលតាមក្បូនខ្នាត់ ជាក់ស្តែង និងវិទ្យាសាស្រ្ត។
ហេតុនេះហើយ អាចនិយាយបានថា សកម្មភាពបណ្តុះបណ្តាលរបស់មជ្ឈមណ្ឌលអភិវឌ្ឍន៍សិល្បៈតន្រ្តីវៀតណាម បាននិងកំពុងរួមវិភាគទានចូលក្នុងការអភិរក្ស ពង្រីកនិងលើកកម្ពស់ភាពអស្ចារ្យនៃតន្រ្តីជនជាតិវៀតណាម៕
អត្ថបទ៖ វិញហឺង រូបថត៖ ទ្រីញវ៉ាន់ប៊ូ
