ផ្នូរពាងឈើ - មហោរធឹកភូចាញ (Phu Chanh) មានអាយុកាលប្រហែលនៅសតវត្សរ៍ទី១ ដល់សតវត្ស៍ទី២ នាដើមគ្រិស្តសករាជ។ ផ្នូរពាងឈើគម្របមហោរធឹក រកឃើញនៅចុងឆ្នាំ១៩៨៨ ដោយលោក ង្វៀន វ៉ាន់គឿង (Nguyen Van Cuong) (ភូមិ៦ ឃុំវិញតឹន - Vinh Tan ស្រុកតឹនអ្វៀន -Tan Uyen)។ ខណៈបានឃើញ មជ្ឈមណ្ឌលស្រាវជ្រាវបុរាណវិទ្យា ចំណុះវិទ្យាស្ថានវិទ្យាសាស្តសង្គម នៅទីក្រុងហូជីមិញ សហការជាមួយនឹងសារមន្ទីរខេត្ត បានកំណាយនៅត្រង់ទីកន្លែងរកឃើញមហោរធឹក ក៏បានជួបប្រទះឃើញពាងឈើមួយ ដែលនៅរក្សាបានដូចសភាពដើម និងវត្ថុបុរាណមួយចំនួននៅក្នុងពាង តាមរូបភាពបែបបូជា។
សារមន្ទីរខេត្តប៊ិញយឿង (Binh Duong) ទាក់ទាញភ្ញៀវទេសចរកុះករ ចូលមកទស្សនា ស្វែងយល់។
សារមន្ទីរមានផ្ទៃដី២០០០ម៉ែត្រការេ រួមមានវត្ថុបុរាណ១.៣០០គ្រឿង និងឯកសារវិទ្យាសាស្រ្តចំនួន៥០ច្បាប់។.
ភ្ញៀវទេសចរចូលទស្សនាសារមន្ទីរខេត្តប៊ិញយឿង (Binh Duong)។
|
ពាងឈើហ្វីញដាន (Huynh Dan) (ឈើ Dalbergia odorifera) កម្ពស់៦១សង់ទីម៉ែត្រ រង្វង់មាត់៤៦ - ៥០សង់ទិម៉ែត្រ មានសរសៃក្រយៅមូលជាច្រើន។ មហោរធឹកខ្ពស់ប្រហែល៤០សង់ទិម៉ែត្រ ផ្ទៃមុខស្គរ៤៧,៥សង់ទីម៉ែត្រ បន្ទាត់អង្កត់ផ្ចិត៤៤សង់ទីម៉ែត្រ។ ផ្ទៃមុខស្គរមានរូបផ្កាយ១០ជ្រុង ចម្រុះចម្លោះផ្កាយតុបតែងដោយក្បាច់រូបរោមសត្វក្ងោកគម្លាតស្មើគ្នា ជាមួយនឹងក្បាច់អក្សរវី (V) តម្រួតលើគ្នា។ ពាងឈើនិងមហោរធឹក ប្រគំជាមួយគ្នា ក្លាយជាផ្នូរពាងឈើនិងមហោរធឹក។
នេះជាបែបបូជាថ្មីប្លែក បានរកឃើញលើកដំបូងក្នុងប្រវត្តិសាស្រ្តបុរាណវិទ្យាវៀតណាមនិងពិភពលោក។ ការប្រើប្រាស់ “ក្តារមឈូស” ដោយពាងឈើ ប្រើមហោរធឹកធ្វើជាគម្រប នេះជាឯកសារថ្មីក្នុងការស្រាវជ្រាវសកម្មភាពរស់នៅនៃសហគមន៍ប្រជាជនបុរាណ នៅលើភូមិសាស្រ្តទិសអាគ្នេយ៍នៃភូមិភាគខាងត្បូងវៀតណាម។
ផ្នូរពាងឈើ គម្របមហោរធឹក រតនវត្ថុជាតិ កំណាយនៅកេរដំណែលបុរាណវិទ្យាភូចាញ (Phu Chanh)។
ផ្នូរពាងឈើ កំណាយនៅកេរដំណែលបុរាណវិទ្យាភូចាញ (Phu Chanh)។
រូបសំណាកសត្វយក់ចួរ (Doc Chua) - រតនាវត្ថុជាតិ កំណាយនៅកេរដំណែលបុរាណវិទ្យាយក់ចួរ (Doc Chua)។
|
ដំណាលនោះ រតនាវត្ថុរូបសំណាកសត្វយក់ចួរ (Doc Chua) មានអាយុកាលមុននេះប្រហែល៣០០០ឆ្នាំ បានរកឃើញនៅកេរដំណែលបុរាណវិទ្យាយក់ចួរ (Doc Chua) (ឃុំតឹនអ្វៀន - Tan Uyen ស្រុកប៊ិញយឿង - Binh Duong) រហូតមកដល់សព្វថ្ងៃជាវត្ថុគ្មានពីរ។
រូបសំណាកកម្ពស់៥,៤សង់ទីម៉ែត្រ បណ្តោយ៦,៤សង់ទីម៉ែត្រ នៅរក្សាដូចសភាពដើម មានតែស្លាក់ស្នាមល្អិតមួយចំនួនតូចត្រូវខូចខាត់។ រូបសំណាកបានសូនដោយស្ពាន់ មានពណ៌ខៀវដោយសារអ៊ុកស៊ីកម្ម។ តែរូបសំណាកសត្វយក់ចូរ (Doc Chua) មិនទាន់ស្គាល់ថាជាសត្វអ្វី។ ការរកឃើញរូបសំណាកសត្វមួយ ដែលមានរូបរាងសត្វដំរីឈរពីលើសត្វមួយផ្សេង ជាវត្ថុបុរាណមួយយ៉ាងពិសេស ដែលមិនទាន់មានឃើញនៅទីណាមួយ នៃកេរដំណែលនៅតំបន់ទិសអាគ្នេយ៍នៃភូមិភាគខាងត្បូងវៀតណាម ទន្ទឹមនោះរូបសំណាកក៏មានតម្លៃស្រាវជ្រាវវប្បធម៌ជាក់ស្តែងមួយ ស្តីពីលក្ខណៈវប្បធម៌ផ្នូរនៅសម័យបុរេប្រវត្តិ៕
អត្ថបទនិងរូបថត៖ ថុងហាយ