ជាងគំនូរគូរផ្លាកផ្សាយពាណិជ្ជកម្មចុងក្រោយបង្អស់នៅក្រុងសាយហ្គន
លោកតាផឿង (Phuong) បរិយាយថា ពេលនៅរៀនអនុវិទ្យាល័យ លោកតាធ្វើដំណើរឆ្លងកាត់ផ្លូវ ផានឌិញភុង (Phan Dinh Phung) ឃើញមានវិចិត្រករ ហ្វាហ្វេ (Hoa Hue) កំពុងអង្គុយគូរវៀសស្នាមគំនូសដ៏ប៉ិនប្រសប់ ញ៉ាំងលោកតាគយគន់មើលមិនលែង។ វិចិត្រករឃើញដូចនេះ ក៏ទទួលលោកតាធ្វើជាសិស្ស។ ក្រោយមក លោកតាបានវិចិត្រករ វូត្រុងហ៊ើប (Vu Trong Hop) ជាប្អូនធម៌របស់ឪពុកលោកតា ណែនាំបន្ថែម ជួយលោកតាក្លាយជាវិចិត្រករថ្នាំពណ៌ដ៏ល្បី។ លោកតាឲ្យដឹងរាប់សិបឆ្នាំមុន ពេលបច្ចេកវិទ្យា បច្ចេកទេស មិនទាន់អភិវឌ្ឍន៍ ដូចឥឡូវនេះ លោកតាមានអតិថិជនពឹងឲ្យគូរផ្លាកពាណិជ្ជកម្ម ហាងលក់សម្ភារសំណង អ្នកខ្លះពឹងគូរផ្លាកពាណិជ្ជកម្មហាងលក់អ៊ីវាន់ ផ្លាកពាណិជ្ជកម្ម រូបសញ្ញាក្រុមហ៊ុន ម៉ូដសម្លៀកបំពាក់ ផ្លាកសញ្ញាលក់ផើ (Pho)...។ល។ ថុងដាក់សម្ភារ ឧបករណ៍សម្រាប់គូរ បានផ្សាភ្ជាប់ជាមួយលោកតាផឿង (Phuong) នៅគ្រប់ទីកន្លែង ខណ្ឌ ស្រុក ច្រកផ្លូវទាំងអស់របស់ទីក្រុង។ ជួនកាលមានទាំងអតិថិជននៅតាមតំបន់ជិតខាងទៀតផង ឲ្យតែនរណាពឹងគឺលោកតាធ្វើទាំងអស់ មិនថាភ្លៀងឬក្តៅឡើយ។
ប៉ុន្មានឆ្នាំថ្មីៗនេះ ពេលបច្ចេកវិទ្យាអភិវឌ្ឍន៍ មនុស្សយ៉ាងច្រើនបានបង្វែទៅប្រើប្រាស់ផ្លាកពាណិជ្ជកម្មអេឡិកត្រូវនិក មុខរបររបស់លោកតាតិចច្រើនអ្វីក៏ត្រូវសាបសូន្យទៅដែរ។ ប៉ុន្តែ លោកតានៅតែប្តេជ្ញាចិត្តរក្សាការងារដែលខ្លួនស្រឡាញ់។ ភាគច្រើន អតិថិជនពឹងលោកតាផឿង (Phuong) គូរផ្លាកពាណិជ្ជកម្ម ឥឡូវនេះជាមនុស្សដែលកោតសរសើរនូវស្លាកស្នាមគូរដ៏ប៉ិនប្រសប់ សាមញ្ញ ស្លូតត្រង់របស់វិចិត្រករ។ ឬពួកគេចង់បង្កលក្ខណៈពិសេសដោយឡែកទៅលើផ្លាកពាណិជ្ជកម្មផ្សេងដដៃជាច្រើន។ ម្យ៉ាងវិញទៀត មនុស្សជាច្រើនដែលពឹងលោកតាគូរ ដោយសារពួកគេគោរពមនុស្សម្នាក់ កំពុងថែរក្សានូវរបរពីអតីតកាល។ មនុស្សគ្រប់គ្នានៅគោរពស្រឡាញ់លោកតា ដោយចរិតស្លូតបូត ជិតស្និទ្ធ របស់វិចិត្រករវ័យចំណាស់ម្នាក់។ គូរផង សូត្រកំណាព្យផង ឬនិទានសាឡើងវិញនូវ រឿងរ៉ាវសីលធម៌ឲ្យពួកក្មេងៗស្តាប់។ លោកតាផឿង (Phuong) ឲ្យដឹងថា ក្រៅពីគូរគំនូរ ការសូត្រកំណាព្យ ក៏ជាក្តីចំណូលចិត្តតាំងពីតូចរបស់លោកតា។ បើអតិថិជនណាសំណូមពរ លោកតាអាចចារបន្ថែមទៅលើផ្លាកពាណិជ្ជកម្ម នូវឃ្លាកំណាព្យដោយលោកតានិពន្ធ។
ផ្លាកផ្សាយពាណិជ្ជមួយចំនួនដោយលោកតា ហ្វាងមិញផឿង (Hoai Minh Phuong) អនុវត្ត៖
ក្រោយពីគូររួចស្រេច លោកតាលាបថ្នាំបង្ការច្រែះមួយស្រទាប់ ទើបផ្លាកពាណិជ្ជកម្ម ដូចនេះមានអាយុពី៥ទៅដល់៧ឆ្នាំ។ បើក្រោយនោះ ផ្លាកពាណិជ្ជកម្ម រសាយពណ៌ ពណ៌ស្រាម គឺគ្រាន់តែជូតជ្រះ រួចហើយលាបពណ៌សាថ្មីពីលើ យើងអាចបន្តប្រើប្រាស់បាន។ កូនប្រុសទាំងបីនាក់ របស់លោកតាផឿង (Phuong) មានតែកូនប្រុសបន្ទាប់ ង្វៀនថេក្វាង (Nguyen The Quang) ស្នងបន្តមុខរបរគូរផ្សាយពាណិជ្ជកម្មរបស់គ្រួសារ៕
អត្ថបទ៖ សើនងៀ រូបថត៖ ង្វៀនឡឹន
ភូមិថ្មខួយគី (Khuoi Ky)
ជិះទូកនាគ សន្តាប់ចម្រៀងហ្វេបណ្តោយតាមដងទន្លេហឿង (Huong)
តំបន់បឹង ណាហាង (Na Hang)
ផ្កាថ្ម
បង្គោលភ្លើងហ្វាសមុទ្របុរាណ ទៀនសា (Tien Sa)
រតនៈប្រាង្គប្រាសាទនៃប្រភពដើម
ភូមិកំណើតសំឡឹងពីទីខ្ពស់
សាយហ្គនពន្លឺពណ៌តាមរយៈកញ្ចក់រូបថត Jet Huynh
ផាតពពកចេញទៅលេងបុណ្យហ្គូវតាវ (Gau Tao)
ប្រឡងទាញព្រ័ត្រអង្គុយ ភូមិង៉ុកទ្រី (Ngoc Tri)
ស្ថាបត្យកម្មពិសេសវត្តមិញថាញ (Minh Thanh) នៅទីក្រុងព្រៃភ្នំ Pleiku
កម្រងប្រមូលផ្តុំជួងគ្មានពីរ
រតនវត្ថុជាតិនៅវត្តយ៉ាម (Giam)
តំបន់ពិសិដ្ឋមួយ នៅភាគខាងលិចនៃភ្នំអៀនទឹ (Yen Tu) ស្ថិតក្នុងភូមិសាស្ត្រខេត្ត បាក់យ៉ាង (Bac Giang)
រាជវាំងថាំងឡុង (Thang Long) តាមរយៈឈើពុម្ពអក្សរនៃសម័យរាជការ ង្វៀន (Nguyen)
ពិធីបុណ្យអាពាហ៍ពិពាហ៍របស់ជនជាតិយ៉ាវ (Dao) ក្រហម។
៤០ឆ្នាំ ជ័យជំនះលើរបបប៉ុលពត៖ សមរភូមិស្មាច់ (Xa Mat) និង តំបន់ដីមិត្តភាព
ចង្កៀងប្រេងវៀតណាម តាមសម័យកាល
វិហារកាតូលិកដូ (Do) (រលំ) ហាយលី (Hai Ly) (ខេត្តណាមឌីញ) (Nam Dinh) ជា សក្ខីភាពនៃការប្រែប្រួលអាកាសធាតុ
ភ្ញៀវបរទេសពិសោធន៍ធ្វើជាងទង
កំណត់ត្រារុងរឿងសម័យអូកែវ
សមិទ្ធិផលក្រោយមួយសតវត្សនៃផ្នែកបុរាណវិទ្យាវៀតណាម
ចូលរួម ក្នុងពិធីបុណ្យ ណាញ៉ែម (Na Nhem)
គំនូរលើជញ្ជាំង នៅវិថីភុងហ៊ឹង (Phung Hung)
ចំណាប់អារម្មណ៍ឆ្នេរថ្មក្រញាំនាគ