ທ່ານ ດັ້ງອວຽນ ມີຄຸນງາມຄວາມດີໃນການປົກປັກຮັກສາ ແລະ ພັດທະນາອາຊີບເຮັດດິນຈີ່, ດິນຂໍ ຢູ່ພະລາຊະວັງ ເຫວ້. ພາບ: ແທງຮ່ວາ/VNP
ທ່ານ ດັ້ງອວຽນ ຢູ່ຕາແສງ ທ້ວນຮ່ວາ, ນະຄອນ ເຫວ້ (ເທື່ອ ທຽນ ເຫວ້) ແຕ່ກ່ອນທຳອາຊີບຄ້າຂາຍ, ບໍ່ກ່ຽວກັບກັບອາຊີບປັ້ນດິນເຜົາ. ເຖິງຢ່າງໃດກໍຕາມ, ດ້ວຍຄວາມຮັກ ແລະ ໂອກາດ ໄດ້ນຳເພິ່ນໃຫ້ ທໍາການຄົ້ນຄວ້າ, ຜະລິດດິນຈີ່, ດິນຂໍ, ເຄື່ອງປັ້ນດິນເຜົາເຄືອບສີ ຕາມເຕັກນິກ ຂອງ ລາຊະວົງ ຫງວຽນ, ປະກອບສ່ວນຢ່າງຕັ້ງໜ້າເຂົ້າໃນການສະໜອງວັດຖຸດິບ ທີ່ສຳຄັນໃນການສ້ອມແປ່ງ, ປະຕິສັງ ຂອນ ບັນດາຮ່ອງຮອຍ ປະຫວັດສາດ ໃນເຂດກຸງເກົ່າ ເຫວ້ - ມໍລະ ດົກ ວັດທະນະທໍາ ໂລກ.
ເຫວ້ ມີເຂດຮ່ອງຮອຍປະຫວັດສາດ ແລະ ວັດທະນະທຳ ເກືອບ 1.000ແຫ່ງ, ໃນນັ້ນ 89ແຫ່ງແມ່ນຮ່ອງຮອຍ ລະດັບຊາດ. ຜ່ານການເວລາ, ສະຖາປັດຕະຍະກຳທີ່ ເປັນເອກະລັກ ຫຼາຍ ແຫ່ງ ທີ່ມີອາຍຸ ນັບຫຼາຍຮ້ອຍປີ ໄດ້ຊຸດໂຊມລົງ ເທື່ອລະກ້າວ, ຮຽກ ຮ້ອງໃຫ້ມີ ການຟື້ນຟູຢ່າງທັນການ. ພາບ: ແທງຮ່ວາ/VNP
ຖ້າໃຜ ມີໂອກາດ ຄັ້ງໜຶ່ງໄດ້ໄປ ເຫວ້ ແລ້ວຈະຮູ້ສຶກ ປະທັບໃຈກັບ ຄວາມງາມອັນເກົ່າແກ່, ຫຼູຫຼາ ແລະ ຂະໜາດຂອງບັນດາ ກິດຈະ ກຳ ສະຖາປັດຕະຍະກຳ ພະລາຊະວັງ, ວັດວາອາຮາມ ແລະ ສຸ ສານ ຂອງ ລາຊະວົງ ຫງວຽນ ຢູ່ ເຫວ້. ໂດຍສະເພາະ, ສີເຫຼືອງ ແລະ ສີຟ້າ ຂອງດິນຂໍ ທີ່ເຫຼື້ອມຍິບຍັບ ຢ່າງມະຫັດສະຈັນ ເທິງ ບັນ ດາກິດຈະກຳ ສະຖາປັດ ຕະຍະກຳ ບູຮານເຫຼົ່ານີ້ ບໍ່ພຽງ ແຕ່ ສ້າງ ຄວາມງາມ ອັນສະຫງ່າ ລາສີຂອງກິດຈະກຳເທົ່ານັ້ນ, ແຕ່ຍັງສະ ແດງ ເຖິງຄວາມໝາຍທາງ ດ້ານວັດທະນະທຳ, ປັດຊະຍາ ແລະ ຄວາມງາມທີ່ເລິກເຊິ່ງ, ສະແດງໃຫ້ແກ່ ອຳນາດອັນເດັດຂາດ ຂອງ ເຈົ້າຊີວິດ ອີກດ້ວຍ.
ບັນດານັກຄົ້ນຄວ້າ ເຫັນວ່າ ລືວລີ ແມ່ນຊື່ຂອງແກ້ວປະເສີດ ທີ່ລ້ຳຄ່າປະເພດໜຶ່ງ, ສະນັ້ນ ລາຊະວົງ ຫງວຽນ ຈຶ່ງໄດ້ນຳໃຊ້ຊື່ດັ່ງ ກ່າວ ເພື່ອຕັ້ງຊື່ໃຫ້ແກ່ ດິນຂໍສອງປະເພດທີ່ໄດ້ນຳໃຊ້ ເພື່ອມຸງຫຼັງຄາພະລາຊະວັງຄື: ດິນຂໍເຄືອບ ຮວ່າງລືວລີ (ດິນຂໍເຄືອບສີເຫຼືອງ) ແລະ ແທງລືວລີ (ດິນຂໍ ເຄືອບສີຂຽວ ໃບໄມ້). ດິນຂໍ ລືວລີ ຍັງມີແບບມຸງ ຫຼັງຄາແບບດຽວກັນ ກັບດິນຂໍ ເອີມເຢືອງ (ດິນຂໍມີສອງຊັ້ນ) ຄື ຊັ້ນ ໜຶ່ງຫັນໜ້າຂຶ້ນ ແລະ ຊັ້ນໜຶ່ງ ຫັນໜ້າລົງ, ສະແດງເຖິງຄວາມ ສຳ ພັນ ຂອງ ການບວກລົບ, ຟ້າດິນ ຕາມແນວຄິດ ວັດທະນະທຳ ຂອງ ຊາວ ຫວຽດນາມ. ເພື່ອຜະລິດອອກມາ ດິນຂໍ ທີ່ມີຄວາມໝາຍ ເປັນ ສັນຍາລັກສູງນັ້ນ, ນາຍຊ່າງ ຢູ່ເຕົາເຜົາ ດິນເຜົາໃນ ພະລາຊະວັງ ຕ້ອງຜ່ານ ຫຼາຍຂັ້ນຕອນ, ດ້ວຍຄວາມລັບຂອງຕົນ ທີ່ມາເຖິງຍຸກ ປັດຈຸບັນ ສ່ວນຫຼາຍໄດ້ສູນເສຍໄປ, ໂດຍສະເພາະ ແມ່ນວິທີການ ປຸງແຕ່ງ ນໍ້າສີເຄືອບ ເພື່ອສ້າງສີສັນ ພິເສດໃຫ້ ແກ່ດິນຂໍ ຮວ່າງລືວລີ ແລະ ແທງລືວລີ.
ປັດຈຸບັນ, ອາຊີບຜະລິດດິນຈີ່, ດິນຂໍ ເຄື່ອງປັ້ນດິນເຜົາ ເຄືອບສີ ລາຊະວົງຢູ່ ເຫວ້ ແມ່ນມີໜ້ອຍຄົນທີ່ທໍາອາຊີບ ນີ້ເພາະວ່າ ສ່ວນໜຶ່ງ ແມ່ນຍ້ອນເຕັກນິກຍາກ, ສ່ວນໜຶ່ງແມ່ນຍ້ອນຄວາມຕ້ອງ ການນຳໃຊ້ບໍ່ຫຼາຍ, ສ່ວນຫຼາຍແມ່ນພຽງແຕ່ຮັບໃຊ້ການບູລະນະປະຕິສັງ ຂອນບັນດາຮ່ອງຮອຍ. ໃນສະພາບການນັ້ນ, ທ່ານ ດັ້ງອວຽນ, ເມື່ອ ກ່ອນເປັນຊາວຄ້າຂາຍ, ແຕ່ຍ້ອນມີ ຄວາມຮັກກັບອາຊີບ ຜະລິດ ເຄື່ອງ ປັ້ນດິນເຜົາ ແລະ ມີຄວາມເປັນຫ່ວງກັບການປະຕິສັງຂອນ, ອະນຸລັກຮັກສາ ສະຖາປັດຕະຍະກໍາ ລາຊະວົງ ເຫວ້ ໄດ້ຮ່ຳຮຽນ ແລະ ຄົ້ນຄວ້າ ດ້ວຍຕົນເອງ, ຮຽນຮູ້ຈາກປະສົບການ ຂອງ ນາຍ ຊ່າງຜູ້ສີ ມືດີ, ຜູ້ທີ່ໄດ້ໄປກ່ອນ ເພື່ອປະສົບ ຜົນສໍາເລັດໃນການ ສຶກ ສາ ຄວາມລັບ ຂອງການປຸງແຕ່ງ ນໍ້າສີເຄືອບ ແລະ ເຕັກນິກການ ເຜົາ ເພື່ອຜະລິດອອກມາ ດິນຂໍສອງປະເພດ ຄື ດິນຂໍ ຮວ່າງລືລີ ແລະ ແທງ ລືວ ລີ. ນອກຈາກ ດິນຂໍ 2 ປະເພດຕົ້ນຕໍນີ້ແລ້ວ, ເພິ່ນ ຍັງ ໄດ້ຄົ້ນຄວ້າ ແລະ ຜະລິດຕື່ມອີກກະເບື້ອງປະດັບ ຫຼາຍປະເພດ ທີ່ ຈຳເປັນສຳ ລັບການປະຕິສັງຂອນ ບັນດາກິດຈະກຳ ສະຖາປັດ ຕະຍະກຳ ສະໄໝລາຊະວົງ ຫງວຽນ.
ໂຮງງານຜະລິດດິນຈີ່, ດິນຂໍ ຂອງທ່ານ ດັ້ງອວຽນ ໄດ້ປະກອບສ່ວນປົກປັກຮັກສາ ແລະ ພັດທະນາວິຊາຊີບເຮັດດິນຈີ່, ດິນຂໍ ຢູ່ພະລາຊະວັງ. ພາບ: ແທງຮ່ວາ/VNP
ເຫວ້ ໄດ້ຮັບຂະໜານນາມວ່າ ເປັນເມືອງມໍລະດົກໂລກ, ທີ່ນີ້ ມີເຂດ ຮ່ອງຮອຍ ກຸງເກົ່າ ເຫວ້ ໄດ້ UNESCO ຮັບຮອງເປັນມໍລະດົກໂລກ. ນອກນີ້, ທ້ອງຖິ່ນຍັງມີເຂດຮ່ອງຮອຍປະຫວັດສາດ ແລະ ວັດທະນະ ທຳ ເກືອບ 1.000 ແຫ່ງ, ໃນນັ້ນ 89 ແຫ່ງແມ່ນຮ່ອງຮອຍ ລະດັບຊາດ. ຜ່ານການເວລາ, ສະຖາປັດຕະຍະກຳທີ່ ເປັນເອກະລັກ ຫຼາຍ ແຫ່ງ ທີ່ມີອາຍຸ ນັບຫຼາຍຮ້ອຍປີ ໄດ້ຊຸດໂຊມລົງ ເທື່ອລະກ້າວ, ຮຽກ ຮ້ອງໃຫ້ມີ ການຟື້ນຟູຢ່າງທັນການ. ໃນຊຸມປີມໍ່ໆ ມານີ້, ຫຼາຍກິດຈະ ຈຳສະຖາປັດຕະຍະກຳ ທີ່ສຳຄັນທີ່ສັງກັດເຂດຮ່ອງຮອຍ ກຸງ ເກົ່າ ເຫວ້ ໄດ້ຮັບການປະຕິສັງຂອນ, ປະກອບສ່ວນເຮັດໃຫ້ນະຄອນ ຫຼວງເກົ່າ ໄດ້ຟື້ນຟູຄືນໃໝ່ເທື່ອລະກ້າວ. ບັນດາຜະລິດຕະພັນ ດິນ ຂໍເຄືອບສີ ຮວ່າງລືວລີ ແລະ ແທງລືວລີ ຢູ່ໂຮງງານຜະລິດ ດິນຂໍ, ເຄື່ອງປັ້ນດິນເຜົາບູຮານ ເຫວ້ ຂອງ ທ່ານ ດັ້ງອວຽນ ໄດ້ຮັບ ການ ເລືອກເຟັ້ນ ຈາກສູນອະນຸລັກຮັກສາຮ່ອງຮອຍ ກຸງເກົ່າ ເຫວ້ ເພື່ອນຳ ໃຊ້ເຂົ້າໃນການບູລະນະ ແລະ ສ້ອມແປງ ຮ່ອງຮອຍສຳຄັນ ຫຼາຍ ແຫ່ງ ເຊັ່ນ: ປະຕູໂຂງ ງໍ້ມົນ. ສຸສານຢາລອງ, ສຸສານ ຕື້ດຶກ, ສຸສານ ທ້ຽວຈີ້, ສຸສານ ຢຸກດຶກ, ເຈື່ອງລາງ, ຂົວດິນຂໍ ແທງຕວ່ານ, ສິລາຈາ ລຶກ ກວັກຮອກ... ປັດຈຸບັນ, ໂຮງງານຜະລິດດິນຂໍ ບູຮານ ເຫວ້ ພວມສະໜອງດິນຂໍ ເພື່ອໃຊ້ໃນການປະຕິສັງຂອນ ຮ່ອງຮອຍ ດ່ານ ນາມຢາວ ແລະ ວັງ ຖາຍຮ່ວາ, ກິດຈະກໍາໜຶ່ງ ທີ່ສຳຄັນທີ່ສຸດໃນຂົງ ເຂດ ພະລາຊະວັງ.
ຄວາມກະຕືລືລົ້ນ ຂອງທ່ານ ດັ້ງອວຽນ ແລະ ບັນດາເພື່ອນຮ່ວມງານໄດ້ຊ່ວຍໃຫ້ ເຫວ້ ຮັກສາອາຊີບເກົ່າ. ພາບ: ແທງຮ່ວາ/VNP
ແຕ່ກ່ອນ, ສູນອະນຸລັກຮັກສາ ຮ່ອງຮອຍກຸງເກົ່າ ເຫວ້ ໄດ້ມີເຕົາເຜົາ ດິນຂໍ ແບບຫັດຖະກໍາ ແຫ່ງໜຶ່ງ, ແຕ່ເຄື່ອນໄຫວບໍ່ມີປະສິດທິຜົນ ສະພາບການຊຸດໂຊມ, ສະນັ້ນຕ້ອງປິດລົງ. ປັດຈຸບັນ, ຢູ່ນະຄອນ ເຫວ້ ມີໂຮງງານ ຜະລິດດິນຂໍ, ເຄື່ອງປັ້ນດິນເຜົາບູຮານ ແຫ່ງໜຶ່ງ, ສະໜອງຜະລິດຕະພັນດິນຂໍ ເຄືອບສີ ທີ່ມີຄຸນະພາບ ໃຫ້ແກ່ ບັນດາ ໂຄງການ ປະຕິສັງຂອນ.
ສະເລ່ຍແລ້ວ, ແຕ່ລະປີ ໂຮງງານຜະລິດ ດິນຂໍ, ເຄື່ອງປັ້ນດິນເຜົາບູຮານ ເຫ້ວ ໄດ້ຈຳໜ່າຍອອກສູ່ຕະຫຼາດ ດິນຂໍເຄືອສີ ທຸກຊະນິດ ປະມານ 5-7 ລ້ານແຜ່ນ. ນອກຈາກຮັບໃຊ້ໃຫ້ການປະຕິສັງຂອນ ຢູ່ ພາຍໃນທ້ອງຖິ່ນແລ້ວ, ສ່ວນທີ່ເຫຼືອແມ່ນບໍລິໂພກ ຢູ່ຫຼາຍແຂວງ, ນະຄອນ ໃນທົ່ວປະເທດ. ຫວ່າງມໍ່ໆ ມານີ້, ຫຼາຍໂຄງການລົງທຶນກໍ່ສ້າງ ເຂດພັກຜ່ອນລະດັບສູງ ຕາມແບບສະຖາປັດຕະຍະກໍາ ເຫວ້ ຢູ່ເຂດແຄມທະເລພາກກາງ ໄດ້ມາສັ່ງຊື້ຜະລິດຕະພັນ ດິນຂໍ ຂອງໂຮງງານ. ນີ້ແມ່ນໝາກຜົນ ແລະ ແຮງຈູງໃຈເພື່ອ ເຮັດໃຫ້ທ່ານ ດັ້ງອວຽນ ສືບຕໍ່ຮັກສາ ແລະ ເສີມຂະຫຍາຍອາຊີບເກົ່າ ຂອງຕົນ, ທັງ ປະກອບສ່ວນອະນຸລັກຮັກສາ ມໍລະດົກທີ່ ບັນພະບູລຸດ ໄດ້ປະໄວ້ ໃຫ້, ທັງສ້າງບັນດາວັດສະດຸ ກໍ່ສ້າງທີ່ເປັນເອກະລັກສະເພາະ ໃຫ້ແກ່ສະຖາປັດຕະຍະກຳ ຍຸກປັດຈຸບັນ ອີກດ້ວຍ.
ບາງຂັ້ນຕອນຂອງການຜະລິດ ດິນຈີ່, ດິນຂໍ ຢູ່ພະລາຊະວັງ. ພາບ: ແທງຮ່ວາ/VNP
ຂັ້ນຕອນການຜະລິດໄດ້ຮັບການປະຕິບັດຢ່າງລະອຽດ ແລະ ລະມັດລະວັງ. ພາບ: ແທງຮ່ວາ/VNP
ການນຳໃຊ້ ດິນຂໍເຄືອບ ຮວ່າງລືວລີ ແລະ ແທງລືວລີ ເຂົ້າໃນການຮັກສາ ແລະ ສ້ອມແປງຢ່າງເໝາະສົມ ໄດ້ຄືນຄວາມຮຸ່ງເຮືອງເຫຼືອງເຫຼື້ອມ ແລະ ງົດງາມໃຫ້ແກ່ບັນດາສະຖາປັດຕະຍະກຳຂອງລາຊະວົງ ຫງວຽນ. ພາບ: ແທງຮ່ວາ/VNP
ບົດ ແລະ ພາບ: VNP/ແທງຮ່ວາ - ແປໂດຍ: ຢືຟຽນ
