ເຊັ່ນດຽວກັບ ເຜົ່າອື່ນໆ ຢູ່ ຫວຽດນາມ, ຊາວເຜົ່າ ໂລໂລ ເຊື່ອວ່າ ທຸກສິ່ງທຸກຢ່າງຕາມປະເພນີ, ເມື່ອຄົນໃນຄອບຄົວ ໂລໂລ ຕາຍແຕ່ 3 -4 ປີ, ລູກຊາຍກົກໃນຄອບຄົວ ຈະຕັ້ງແທ່ນບູຊາບັນພະບຸລຸດ ແລະ ທຳພິທີ ເຊີນດວງວິນຍານຂຶ້ນແທ່ນບູຊາແລ້ວສ້າງສີລາຈາລຶກຊື່, ອາຍຸ ແລະ ຕຳແໜ່ງຮູບ ເພື່ອການສັກກະລະບູຊາ. ແທ່ນບູຊາ ບັນພະບູລຸດ ແມ່ນຕັ້ງຢູ່ ແປະຝາເຮືອນຫ້ອງກາງ, ກົງກັນຂ້າມກັບ ປະຕູຫຼັກ. ຢູ່ ແທ່ນບູຊາ ມີຫຸ່ນດ້ວຍໄມ້ ຊຶ່ງເປັນສັນຍາລັກ ໃຫ້ວິນຍານບັນພະບຸລຸດ. ຊາວເຜົ່າ ໂລໂລ ມັກຈັດ ພິທີໄຫວ້ບູຊາບັນພະບຸລຸດ ໃນເດືອນທັນວາ ຂອງ ທຸກໆ ປີ, ເຂົາເຈົ້າອາດຈະເຮັດສະເພາະພາຍໃນຄອບຄົວ. ເມື່ອຈັດພິທີໄຫວ້ບູຊາ ຢູ່ຫໍບູຊາ ຂອງບ້ານ, ທຸກຄອບຄົວໃນບ້ານ ຈະປະກອບສ່ວນ ເຄື່ອງສັງຄະທານ ແລະ ຮ່ວມກັນຈັດພິທີ.
ພ້ອມກັບກອງທອງ, ວາດຟ້ອນ, ຊຸດອາພອນ...ໃນພິທີໄຫວ້ ບູຊາ ຕ່າງກໍມີສີສັນພິເສດ ແລະ ເຂັ້ມຂຸ້ນໄປດ້ວຍ ສິລະປະທີ່ ເປັນເອກະລັກ ຂອງ ຊາວຊົນເຜົ່າໂລໂລ.
ປົກກະຕິແລ້ວ, ພິທີໄຫວ້ບູຊາ ບັນພະບຸລຸດຂອງຊາວເຜົ່າ ໂລໂລ ມີ 3 ພາກສ່ວນຕົ້ນຕໍຄື: ພິທີຖວາຍເຄື່ອງບູຊາ, ພິທີ ລະນຶກ ແລະ ພິທີ ອຳລາບັນພະບຸລຸດ. ໃນພິທີໄຫວ້ບູຊາ, ໝໍເຢົາ ຈະທໍາພິທີ ຖວາຍ ເຄື່ອງສັງຄະທານ, ແລ້ວສູດ ເພື່ອເຊີນບັນພະບຸລຸດ ມາເຂົ້າຮ່ວມພິທີ ຢູ່ຕໍ່ໜ້າທຸກຄົນໃນຄອບຄົວ ແລະ ຊຸມຊົນ. ຫຼັງຈາກນັ້ນ, ຊາວເຜົ່າ ໂລໂລ ຈະທຳພິທີ ຕີກອງທອງ ເພື່ອໃຫ້ ທຸກຄົນໄດ້ຟ້ອນ ຕາມ ຈັງ ຫວະສຽງກອງ, ລະນຶກເຖິງຜູ້ທີ່ໄດ້ລ່ວງລັບໄປແລ້ວ ຢູ່ຕໍ່ໜ້າ ແທ່ນບູ ຊາ ບັນພະບຸລຸດ. ສິ້ນສຸດການໄຫວ້ບູຊາ, ຊາວເຜົ່າ ໂລໂລຈະທຳພິທີອຳລາ. ເຂົາເຈົ້າຕີກອງທອງ ແລ້ວ ດັງໄຟ ຢູ່ກາງເດີ່ນເພື່ອໃຫ້ໝໍ ເຢົາ ຈະສູດ ຕໍ່ບັນພະບຸລຸດ ກ່ຽວກັບເລື່ອງເຈົ້າເຮືອນ ຖວາຍ ເຄື່ອງບູຊາ ເພື່ອສົ່ງບັນພະບຸລຸດກັບຄືນສູ່ສະຫວັນ.
ຫຼັງຈາກພິທີສິ້ນສຸດລົງ, ທາງຄອບຄົວ ຈະເຊີນທຸກຄົນເຂົ້າຮ່ວມຮັບປະທານອາຫານ, ກິນເຫຼົ້າກັບຄອບຄົວ. ເຄື່ອງສັງຄະທານ ທັງໝົດ ຈະຖືກແບ່ງໃຫ້ທຸກຄົນ ເພື່ອເປັນການຂອບໃຈ ຈາກເຈົ້າ ຂອງ ເຮືອນ ຕໍ່ທຸກຄົນ ທີ່ມາຊ່ວຍ ຄອບຄົວໃນການທຳພິທີ..
ໃນຊີວິດການເຊື່ອຖືທາງໃຈ ຂອງຊາວເຜົ່າ ໂລໂລ, ພິທີໄຫວ້ບູຊາບັນພະບຸລຸດ ແມ່ນພິທີກຳ ວົງຈອນຊີວິດ. ນອກຈາກມີຄວາມໝາຍ ສຶກສາວົງຄະນາຍາດ ມຸ່ງສູ່ ກົກເຄົ້າເຫງົ້າກໍ, ຄວາມຮູ້ບຸນຄຸນຕໍ່ບັນ ພະບຸລຸດ, ສຶກສາສິນທຳ ທີ່ວ່າ “ໄດ້ກິນເຂົ້າຄິດເຖິງ ຄຸນນາ, ໄດ້ ກິນ ປາ ຄິດເຖິງຄຸນນ້ຳ”, ພິທີໄຫວ້ບູຊາບັນພະບຸລຸດ ຍັງເປັນການ ເຊື່ອມຕໍ່ຊຸມຊົນ, ຄອບຄົວ, ວົງຕະກຸນ, ໝູ່ບ້ານດ້ວຍກັນ. ດ້ວຍການປະຕິ ບັດຄວາມເຊື່ອຖືທີ່ເປັນເອກະລັກ ແລະ ມີຄຸນຄ່າ ວັດທະນະທຳ ພື້ນເມືອງ ທີ່ມີສີສັນພິເສດໃນຕົວຈິງ, ຊາວເຜົ່າໂລໂລ ໄດ້ປະກອບ ສ່ວນເຂົ້າໃນການປະດັບປະດາວັດທະນະທຳ ຫວຽດນາມ ໃຫ້ມີຄວາມຫຼາກຫຼາຍ, ອຸດົມສົມບູນ ແລະ ເປັນເອກະລັກ ຍິ່ງຂຶ້ນ.
