ຊີວິດການເປັນຢູ່ ຂອງນັກຮົບ ແລະ ປະຊາຊົນ ທີ່ດໍາລົງຊີວິດ ເທິງບັນດາຕາແສງ, ເມືອງເກາະ ທີ່ສັງກັດໝູ່ເກາະ ເຈື່ອງຊາ ແມ່ນເຕັມໄປດ້ວຍ ຄວາມເບີກບານມ່ວນຊື່ນ, ຕົວຢ່າງ: ການປ່ຽນແປງ ຢູ່ເກາະ ຊອງຕືໄຕ. ມາຍັງເກາະແຫ່ງນີ້, ພວກເຮົາຈະພົບເຫັນ ບັນຍາກາດ ທີ່ງຽບສະຫງົບ, ບັນດາຫຼັງຄາເຮືອນ ມຸ່ງດ້ວຍສີແດງ, ເສັ້ນທາງ ເທເປຕົງ ຢ່າງສະອາດ... ພິເສດ, ເທິງເກາະແຫ່ງນີ້ ຍັງມີອະນຸສອນສະຖານ ຮຶງດ້າວດ້າຍເວືອງ ເຈິ່ນກວັກຕວ໋ນ ແລະ ວັດ ຊອງຕືໄຕ ຕັ້ງຢູ່ແຄມທະເລ. ຍ່າງຫຼິ້ນຢູ່ເທິງເກາະ, ພວກເຮົາຈະໄດ້ຍິນສຽງເດັກນ້ອຍ ຮຽນໜັງສື, ສຽງລະຄັງ ທີ່ດັງກ້ອງມາຈາກ ວັດ ຢູ່ເທິງເກາະໃນຍາມແລງ, ສິ່ງດັ່ງກ່າວ ໄດ້ເຮັດໃຫ້ພວກເຮົາ ເກີດມີຄວາມຮູ້ສຶກສະຫງົບສຸກແບບບອກບໍ່ຖືກ. 

ໃນຊຸມປີມໍ່ໆ ມານີ້, ຕາແສງ ຊອງຕືໄຕ ໄດ້ກາຍເປັນບ່ອນອີງຂອງ ຊາວປະມົງ ໃນເວລາອອກໄປຫາປາຢູ່ ກາງທະເລ. ມາທີ່ນີ້ ຊາວປະມົງ ຈະໄດ້ໃຊ້ນໍ້າຈືດ ໂດຍບໍ່ຕ້ອງເສຍເງິນ, ໄດ້ໃຊ້ບໍລິການດ້ານສາທາລະນະສຸກ, ບໍລິການສ້ອມແປງເຮືອ ແລະ ຊື້ຂອງກິນ, ເຄື່ອງໃຊ້ສອຍຕ່າງໆ ດ້ວຍລາຄາ ຄືກັບ ໃນດິນຕໍ່ແຜ່ນ. 

ເທິງເກາະ ຊອງຕືໄຕ ຍັງຮັກສາຫໍສັງເກດການ ແຫ່ງທຳອິດ ທີ່ ໄດ້ ກໍ່ສ້າງ ເທິງໝູ່ເກາະ ເຈື່ອງຊາ (ເດືອນ ຕຸລາ 1993). ນີ້ແມ່ນຫໍສັງເກດການ ຊັ້ນ 1, ຂຶ້ນກັບລະບົບ ຮັບປະກັນຄວາມປອດໄພ ຂອງ ການເດີນທະເລສາກົນ. ທີ່ນີ້ຍັງມີສູນອຸຕຸນິຍົມວິທະຍາ. 

 

ຫໍສັງເກດການ ເທິງເກາະ ດ໋າໄຕ B ມີບົດບາດໜ້າທີ່ ຊ່ວຍເຫຼືອເຮືອ ແລະ ກຳປັ່ນ ທີ່ເຄື່ອນໄຫວໃນບໍລິເວນ ຂອງ ເກາະ ເຈື່ອງຊາ ກຳນົດທິດ ແລະ ທີ່ຕັ້ງຂອງຕົນ. ພາບ: ທົງຫາຍ/VNP ຫ້ອງຮຽນໜຶ່ງຂອງໂຮງຮຽນປະຖົມ ເທິງເກາະ ຊີງໂຕ່ນ. ພາບ: ທົງຫາຍ/VNPi  ນັກຮົບ ແລະ ປະຊາຊົນ ເທິງເກາະ ອານບາງ ສົ່ງແຂກ ຜູ້ມາຢາມ ກັບຄືນດິນຕໍ່ແຜ່ນ. ພາບ: ຟອງທູ ສະຖານທ່ີຊຸມຊົນເທິງເກາະ ຊີງໂຕ່ນ. ພາບ: ທົງຫາຍ/VNP ບັນດານັກຮົບ ປູກຜັກເທິງເກາະ ຕຽນນື້. ພາບ: ທົງຫາຍ/VNP  ກຸ່ມກິດຈະການກໍ່ສ້າງໂຮງຮຽນ, ສຸກສາລາ, ເຮືອນວັດທະນະທຳ, ລະ ບົບ ຜະລິດໄຟຟ້າດ້ວຍພະລັງ ແຮງລົມ ເທິງເກາະ ຊີງໂຕ່ນ. ພາບ: ທົງຫາຍ/VNP ແຂກຈາກດິນຕໍ່ແຜ່ນ ອອກມາ ຢ້ຽມຢາມເກາະ ແລະ ຊົມ ທັດສະນີຍະພາບຂອງວັດ ເຈື່ອງຊາເລີ໋ນ. ພາບ: ທົງຫາຍ/VNP ນັກຮົບ ແລະ ປະຊາຊົນເທິງເກາະ ຊີງໂຕ່ນ ຈັດການແຂ່ງ ຂັນດຶງເຊືອກ ເພື່ອຝຶກແອບກຳລັງກາຍ. ພາບ: ທົງຫາຍ/VNP ເຂດສໍາລັບເດັກນ້ອຍຫຼິ້ນ ເທິງເກາະ ຊີງໂຕ່ນ. ພາບ: ທົງຫາຍ/VNP ເທິງເກາະ ເຈື່ອງຊາເລີ໋ນ ໄດ້ລ້ຽງໝາຫຼາຍໂຕ ເພື່ອເຝົ້າ ເຮືອນ, ປົກປັກຮັກສາໝູ່ເກາະ ແລະ ຫຼິ້ນກັບເດັກນ້ອຍ ທີ່ ອາໄສຢູ່ເທິງເກາະ. ພາບ: ຟອງທູ

ສະເພາະຢູ່ເທດສະບານ ເຈື່ອງຊາ (ເກາະ ເຈື່ອງຊາເລີ໋ນ) ຍັງ ມີຕົ້ນໄຜ່ ຫຼາຍແຖວ-ເປັນຂອງຕ້ອນ ຂອງຜູ້ເປັນພໍ່ຄົນໜຶ່ງ ທີ່ ເອົາມາ ໃນເວລາ ມາຢາມລູກ. ນີ້ແມ່ນຮູບພາບທີ່ຊິນເຄີຍ, ສ້າງຄວາມຄິດຮອດຄິດເຖິງ ບ້ານເກີດເມືອງນອນ ໃຫ້ແກ່ບັນດານັກຮົບ ຢູ່ພາກເໜືອ, ພາກກາງ ແລະ ເຮັດໃຫ້ເກາະ ແຫ່ງນີ້ ຄືກັບໝູ່ບ້ານຊົນນະບົດ ແຫ່ງໜຶ່ງ ຢູ່ທ່າມກາງ ທະເລ ທີ່ກວ້າງໃຫຍ່ໄພສານ.

ປະຈຸບັນ, ເຈື່ອງຊາ ປູກ ແລະ ພັດທະນາ ຕົ້ນໄມ້ໃຊ້ນໍ້າຈືດໆ ເຄັມໆ, ຕົ້ນໄມ້ກິນໝາກ, ຜັກ ຫຼາຍຊະນິດ ເຊິ່ງແຕ່ກ່ອນມີແຕ່ຢູ່ໃນດິນຕໍ່ແຜ່ນເທົ່ານັ້ນ. ຈາກໝູ່ເກາະ ທ່ີບໍ່ມີພ້ອມບັນດາເງື່ອນໄຂທຳມະຊາດ ໃຫ້ແກ່ການດຳລົງຊີວິດ, ປະຈຸບັນຕົ້ນໄມ້ທີ່ປູກ ຢູ່ຕາມເກາະຫຼາຍແຫ່ງ ໄດ້ເຕີບໂຕເປັນຢ່າງດີ ແລະ ເຕັມໄປດ້ວຍພະລັງຊີວິດ ຢູ່ທ່າມກາງສາຍລົມ ແລະ ແສງແດດຂອງທະເລຕາເວັນອອກ.

ເກາະຫຼາຍແຫ່ງຄື: ຊອງຕືໄຕ, ເຈື່ອງຊາເລີ໋ນ, ຊີງໂຕ່ນ... ມີ ຫ້ອງຮຽນ, ປະຊາຊົນ ໄດ້ມາສ້າງຊີວິດໃໝ່, ມີຫ້ອງການບ້ານ, ໂຮງໝໍ ແລະ ກອງທະຫານ ປ້ອງກັນຕົນເອງ. ປະຈຸບັນ, ມີວັດ 5 ແຫ່ງ ຢູ່ເທິງເກາະ ເຈື່ອງຊາເລີ໋ນ, ຊອງຕືໄຕ, ນາມອຽດ, ເຊີນກາ ແລະ ຊີງໂຕ່ນ.

ດ້ວຍຄວາມເອົາໃຈໃສ່ຈາກພັກ, ລັດ ແລະ ປະຊາຊົນ ທົ່ວປະເທດ ດ້ວຍຈິດໃຈ “ທົ່ວປະເທດເພື່ອເຈື່ອງຊາ, ເຈື່ອງຊາ ເພື່ອ ທົ່ວປະເທດ”, ໝູ່ເກາະແຫ່ງນີ້ ນັບມື້ນັບມີການປ່ຽນແປງ, ກາຍເປັນ ປ້ອມດ່ານໜ້າ ທີ່ໝັ້ນຄົງ ໃນການປົກປັກຮັກ ປະເທດຊາດ.ຜ່ານການເວລາ ເປັນເດືອນເປັນປີ, ຝົນຕົກແລ້ວແດດອອກ, ບັນດາລູກຮັກຫຼານແພງຢູ່ທົ່ວທຸກແຫ່ງຫົນ ຂອງ ປະເທດ ໄດ້ພາກັນມາທ່ີນີ້ ຢ່າງຕໍ່ເນື່ອງ ເພື່ອປົກປັກຮັກສາ ອະທິປະໄຕ ທ່ີ ສັກກະລະບູຊາ ເຊິ່ງບໍ່ອາດລ່ວງລະເມີດໄດ້ ຂອງປະເທດຊາດ ແລະ ເພື່ອຄວາມເອກອ້າງທະນົງໃຈ ເມື່ອຫວນຄືນຫາບ້ານເກີດເມືອງນອນ.
 

ບົດ: VNP ສັງລວມ - ພາບ: ທົງຫາຍ, ຟອງທູ