ເປັນຜູ້ທີ່ໄດ້ເຮັດວຽກໃນຂົງເຂດສ້າງນັກຖ່າຍຮູບ ມາເປັນເວລາ 20 ກວ່າປີ, ຄວາມຄິດ ທີ່ຈະບັນທຶກຮູບພາບກ່ຽວກັບ ໄພອັນຕະ ລາຍຂອງຂີ້ເຫຍື້ອ ປຼາສຕິກ ຕໍ່ສິ່ງແວດລ້ອມ ໄດ້ປາກົດຂຶ້ນ ເມື່ອ ທ່ານ ຫງວຽນວຽດຮຸ່ງ ໄດ້ເຫັນກັບຕາແມ່ຂອງຕົນຕິດພະຍາດ ມະ ເຮັງ. ເພິ່ນຈຶ່ງໄປຊອກຫາເຫດຜົນຂອງພະຍາດມະເຮັງ ແລະ ສັງ ເກດໄດ້ວ່າ ຂີ້ເຫຍື້ອ ປຼາສຕິກ ເປັນໜຶ່ງໃນບັນດາເຫດຜົນທີ່ເຮັດ ໃຫ້ມະນຸດຕິດພະຍາດມະເຮັງ. ຫຼັງຈາກໄດ້ໃຊ້ເວລາໃນ ການຄົ້ນ ຄວ້າ ຂົງເຂດດັ່ງກ່າວ, ເພິ່ນຕັດສິນໃຈວ່າ ຈະ “ບັນທຶກ ຮູບພາບ ກ່ຽວກັບຂີ້ເຫຍື້ອ ປຼາສຕິກ” ເພື່ອຊ່ວຍເຮັດໃຫ້ຊາວ ຫວຽດນາມ ມີ ສະຕິຮູ້ສຶກຕໍ່ຄວາມອັນຕະລາຍຂອງຂີ້ເຫຍື້ອ ປຼາສຕິກ.

ພາຍຫຼັງການກະກຽມ ເປັນເວລາ 1 ປີ, ປີ 2018, ເພິ່ນເລີ່ມລົງມືປະຕິບັດໂຄງການ ບັນທຶກຮູບພາບກ່ຽວກັບຂີ້ເຫຍື້ອ ປຼາສຕິກ. ເພິ່ນໄດ້ໄປທົ່ວຊາຍຝັ່ງທະເລ ຫວຽດນາມ ທີ່ມີຄວາມຍາວ 7.000 ກິໂລແມັດ, ປາກ ແມ່ນຳ້ 100 ແຫ່ງຢູ່ 28 ແຂວງ, ນະຄອນໃນ ທົ່ວປະເທດ ເພື່ອບັນທຶກຮູບພາບ 3.000 ແຜ່ນ.
 

ນັກຖ່າຍຮູບ ຫງວຽນວຽດຮຸ່ງ. ພາບ: ເຈິ່ນແທງຢາງ/VNP ຮູບພາບຖ່າຍກ່ຽວກັບຂີ້ເຫຍື້ອ ປຼາສຕິກ ຊຶ່ງທ່ານ ຫງວຽນວຽດຮຸ່ງ ກະກຽມໃຫ້ແກ່ງານວາງສະແດງຮູບພາບ “ຈົ່ງຊ່ວຍກອບກູ້ ທະເລ” ເຊິ່ງໄດ້ຈັດຕັ້ງຢູ່ ຮ່າໂນ້ຍ. ພາບ: ເຈິ່ນແທງຢາງ/VNP ທ່ານນາງ Caitlin Wiesen, ຫົວໜ້າຜູ້ຕ່າງໜ້າ ໂຄງການ ພັດທະ ນາ ສະຫະປະຊາຊາດ (UNDP) ປະຈຳ ຫວຽດນາມ, ນັກຖ່າຍຮູບ ຫງວຽນວຽດຮຸ່ງ ແລະ ທ່ານນາງ Elsbeth Akkerman, ເອກອັກ ຄະລັດຖະທູດ ໂຮນລັງ ປະຈຳ ຫວຽດນາມ  (ເບື້ອງຂວາ) ແລະ ສານ “ຈົ່ງຊ່ວຍກອບກູ້ ທະເລ - Save Our Seas". ພາບ: ເອກະສານ ບັນດາໂຕປາ ທີ່ພັບດ້ວຍເຈ້ຍ, ໃນນັ້ນ ໄດ້ບັນທຶກໄວ້ຄຳຄິດເຫັນ ຂອງ ທ່ານຜູ້ຊົມ ພາຍຫຼັງທີ່ໄດ້ເບິ່ງຮູບຂອງນັກຖ່າຍຮູບ ຫງວຽນວຽດຮຸ່ງ. ພາບ: ເຈິ່ນແທງຢາງ/VNP

ດ້ວຍສານ “ພຽງແຕ່ກະທຳ ຈຶ່ງນຳມາການປ່ຽນແປງ”, ບັນດາຮູບພາບຂອງທ່ານ ຫງວຽນວຽດຮຸ່ງ ໄດ້ສ້າງຄວາມສະເທືອນໃຈຢ່າງ ເລິກເຊິ່ງໃຫ້ແກ່ຜູ້ຊົມ ແລະ ເຮັດໃຫ້ຜູ້ຊົມມີສະຕິຕໍ່ຄວາມ ອັນຕະ ລາຍຂອງຂີ້ເຫຍື້ອ ປຼາສຕິກ. ຮູບພາບຫຼາຍແຜ່ນໄດ້ຈັດວາງ ຕາມ ເນື້ອໃນ, ສະຖານທີ່ ແລະ ເວລາຖ່າຍ ເພື່ອໃຫ້ຜູ້ຊົມ ສາມາດ ນຶກ ເຫັນພາບລວມກ່ຽວກັບສະພາບຕົວຈິງຂອງຂີ້ເຫຍື້ອ ປຼາສຕິກ ຢູ່ ຝັ່ງທະເລ ຫວຽດນາມ. 

ຕາມທ່ານນາງ Caitlin Wiesen, ຫົວໜ້າຜູ້ຕ່າງໜ້າ ໂຄງການ ພັດທະນາ ສະຫະປະຊາຊາດ (UNDP) ປະຈຳ ຫວຽດນາມ ແລ້ວ, ການເລົ່າເລື່ອງກ່ຽວກັບຂີ້ເຫຍື້ອ ປຼາສຕິກ ດ້ວຍຮູບພາບ ຂອງນັກຖ່າຍຮູບ ຫງວຽນວຽດຮຸ່ງ ໄດ້ແຜ່ຂະຫຍາຍ  ແລະ ສ້າງແຮງບັນດານໃຈເປັນຢ່າງຍິ່ງ ເຖິງປະຊາຄົມ. 

ທ່ານ ຫງວຽນວຽດຮຸ່ງ ຢູ່ຂ້າງສະຖານທີ່ຈູດຂີ້ເຫຍື້ອແຫ່ງໜຶ່ງ. ພາບ: ເອກະສານ ເຂດຖິ້ມຂີ້ເຫຍື້ອແຫ່ງໜຶ່ງຢູ່ເກາະ ຝູ໋ກວກ ເມື່ອປີ 2017. ພາບ: ຫງວຽນວຽດຮຸ່ງ ຫ້າມຖິ້ມຂີ້ເຫຍື້ອ ທີ່ແຂວງ ນາມດິ້ງ ເມື່ອປີ 2018. ພາບ: ຫງວຽນວຽດຮຸ່ງ ທົ່ງນາຜະລິດເກືອ ຊາຮວິ່ງ, ແຂວງ ກວາງຫງາຍ ເມື່ອປີ 2018. ພາບ: ຫງວຽນວຽດຮຸ່ງ ຖອກຂີ້ເຫຍື້ອ ລົງສູ່ທະເລ ທີ່ແຂວງ ກວາງຫງາຍ ເມື່ອປີ 2018. ພາບ: ຫງວຽນວຽດຮຸ່ງ ຕາກປາ ຢູ່ ເກິ່ນເຢີ່ ເມື່ອປີ 2018. ພາບ: ຫງວຽນວຽດຮຸ່ງ ປ່າ ຕາຍຢູ່ ແຂວງ ນາມດິງ ເມື່ອປີ 2018. ພາບ: ຫງວຽນວຽດຮຸ່ງ ຫາດຊາຍທະເລ ວິງເລືອງ ທີ່ນະຄອນ ຍາຈາງ, ແຂວງ ແຄ໋ງຮວ່າ ເມື່ອປີ 2018. ພາບ: ຫງວຽນວຽດຮຸ່ງ ການດຳລົງຊີວິດຢູ່ ບິ່ງຖ້ວນ ເມື່ອປີ 2018. ພາບ: ຫງວຽນວຽດຮຸ່ງ

ສຳລັບນັກຖ່າຍຮູບ ຫງວຽນວຽດຮຸ່ງ, ພາຍຫຼັງການຖ່າຍຮູບ ແຕ່ລະ ຄັ້ງກ່ຽວກັບຂີ້ເຫຍື້ອ ປຼາສຕິກ, ເພິ່ນກໍ່ໄດ້ແບ່ງປັນຮູບພາບ ແລະ ສານ “ຈົ່ງຊ່ວຍກອບກູ້ທະເລ” ຂຶ້ນໃສ່ ເຟດບຸກ ຂອງຕົນ. ສິ່ງດັ່ງ ກ່າວໄດ້ ເຮັດໃຫ້ອຳນາດການປົກຄອງທ້ອງຖິ່ນ ແລະ ປະຊາຊົນ ຫຼາຍຄົນ​ເລີ່ມມີສະຕິໃນການເກັບມ້ຽນຂີ້ເຫຍື້ອ. ໃນຕໍ່ໜ້າ, ທ່ານ ຮຸ່ງ ຈະສືບຕໍ່ຈັດງານວາງສະແດງຮູບພາບກ່ຽວກັບຂີ້ເຫຍື້ອ ຢູ່ບັນ ດາທ້ອງຖິ່ນ ທີ່ທີ່ມີທະເລ ແລະ ເຮັດໃຫ້ເດັກນ້ອຍຫຼາຍຄົນ ເຂົ້າໃຈ ກ່ຽວກັບຂີ້ເຫຍື້ອ ປຼາສຕິກ ຜ່ານບັນດາຮູບພາບ.
 

ຫວຽດນາມ ແມ່ນໜຶ່ງໃນຈຳນວນ 10 ປະເທດ ທີ່ມີຊາຍຝັ່ງທະເລ ຍາວທີ່ສຸດເຖິງ 3.260 ກິໂລແມັດ ເມື່ອທຽບກັບເນື້ອທີ່ ແລະ ກໍ່ເປັນ ປະເທດທີ່ມີແມ່ນຳ້ລຳເຊໃຫຍ່ນ້ອຍເຖິງ 2.360 ສາຍ, ເພາະສະ ນັ້ນ ຂີ້ເຫຍື້ອ ປຼາສຕິກ ຈາກຫຼາຍແຫຼ່ງໄດ້ໄຫຼໄປຕາມແມ່ນຳ້ ແລ້ວ ໂຮມກັນເຂົ້າ ກ່ອນໄຫຼລົງສູ່ທະເລ. 

ບົດ: ບິກເວິນ - ພາບ: ແທງຢາງ ແລະ ເອກະສານ