ເຂດທ່ອງທ່ຽວ ເຊີ່ມເຊີນ (ແທງຮວາ) ຊຶ່ງປະກອບດ້ວຍບັນດາຊາຍຫາດທີ່ຍາວຢຽດ, ມີນຳ້ທະເລທີ່ສົດໃສ, ລະດັບ ຄວາມເຄັມຂອງນໍ້າພໍປະມານເໝາະ ກັບສຸຂະພາບຂອງນັກທ່ອງ ທ່ຽວ, ມີລະບົບຫໍໄຫ້ວ, ວັດວາຕ່າງໆ ຢູ່ເທິງພູ ເຈື່ອງເລ້ ທີ່ສະໜິດຕິດພັນກັບວັດທະນະທຳຈິດວິນຍານ ຂອງປະຊາຊົນຊາວເຂດທະເລ ພວມດຶງດູດນັກທ່ອງທ່ຽວທັງພາຍໃນ ແລະ ຕ່າງປະເທດມາທ່ຽວຊົມ ແລະ  ຜັກຜ່ອນເປັນຈຳນວນຫຼວງຫຼາຍ.

ຄວາມສວຍສົດງົດງາມຂອງທະເລ ເຊີ່ມເຊີນ

ມີຄວາມຍາວ 6 ກິໂລແມັດນັບແຕ່ທ່າເຮືອ ແລກເຮີຍ ເຖິງຕີນພູ ເຈື່ອງເລ້, ເຊີ່ມເຊີນ ເປັນບ່ອນທ່ອງທ່ຽວທີ່ມີ ຫາດຊາຍເປັນ ຄ້ອຍໆ, ຟອງນຳ້ໃຫຍ່, ເໝາະສົມກັບຮູບແບບຜັກຜ່ອນບໍາລຸງ​ ສຸຂະພາບໃນລະດູ​ແລ້ງ. ຕັ້ງແຕ່ສະໄໝຂຶ້ນກັບຝລັ່ງ, ເຊີ່ມເຊີນ ເປັນສະຖານ​ທີ່ທ່ອງ ທ່ຽວທີ່ມີຊື່ສຽງ​ໃນ ອິນດູຈີນ.

ຫຼາຍ​ທົດ​ສະ​ວັດ​ຕໍ່​ມາ, ບັນດາ​ຄະ​ລື​ຫາດ, ບ້ານ​ພັກ​ຕາກ​ອາກາດ​ຈໍານວນ​ຫຼາຍ​ຖືກ​ສ້າງ​ຂຶ້ນ. ເຈົ້າຊີວິດ ບາວດ້າຍ, ເຈົ້າຊີວິດຜູ້ສຸດທ້າຍຂອງລາຊະວົງ ຫງວຽນ ໄດ້ກໍ່ສ້າງວັງຫຼັງໜຶ່ງຢູ່ ເຊີ່ມເຊີນ​ ແຫ່ງ​ນີ້.
 

ປະຈຸບັນ,  ອຳນາດການປົກຄອງທ້ອງຖິ່ນ ໄດ້ມີການລົງທຶນເພື່ອກໍ່ສ້າງພື້ນຖານໂຄງລ່າງ​ເປັນ​ເງິນ​ນັບ​ຫຼາຍຮ້ອຍຕື້ດົ່ງ. ຫລາຍວິສາຫະກິດ ​ແລະ ເອກະຊົນກໍ່​ໄດ້ລົງທຶນ ປັບປຸງ ປົວ​ແປງ​ຍົກ​ລະດັບ ຫລື ກໍ່ສ້າງບ້ານພັກ​ໃໝ່ເພື່ອຮັບໃຊ້ນັກທ່ອງ ທ່ຽວ. ຫຼາຍບໍລິການ ແລະ ລະບົບໂຮງແຮມທີ່ທັນ ສະໄໝ ໄດ້ເປີດນຳໃຊ້ ໃນລະດູການທ່ອງທ່ຽວປີ 2016, ສະນັ້ນ ຈຳນວນນັກທ່ອງທ່ຽວ ທີ່ມາທີນີ້ເພີ່ມສູງຂຶ້ນຢ່າງກະໂດດຂັ້ນ. 

ມູມໜຶ່ງທີ່ຫາດຊາຍ B ຂອງເຂດທ່ອງທ່ຽວ ເຊີ່ມເຊີນ ທີ່ຖ່າຍດ້ວຍ flycam ເມື່ອເດືອນມິຖຸນາ 2016. ພາບ: ຮວ່າງຮ່າ/VNP ນັກທ່ອງທ່ຽວຮັບອະລຸນວັນໃໝ່ທີ່ຫາດຊາຍທະເລ ເຊີ່ມເຊີນ. ພາບ: ດຶກແຫ້ງ/VNP ພວກນ້ອງນ້ອຍ ຫຼິ້ນກັບ​ຄື້ນນຳ້ ຢູ່ທະເລ ເຊີ່ມເຊີນ. ພາບ: ກົງດາດ/VNP ເຮືອກູ້ຊີບຂອງໜ່ວຍກູ້ໄພທະເລກຳລັງຕິດຕາມສະພາບຮັບປະກັນ ຄວາມປອດໄພໃຫ້ແກ່ນັກທ່ອງທ່ຽວ. ພາບ: ກົງດາດ/VNP ໝາກປິ່ນລົມ​ທັງຫລາຍ​ໄດ້ເພີ່ມ​ສີສັນ​ອັນ​ສວຍ​ງາມ​ໃຫ້​ແກ່ຫາດຊາຍທະເລ ເຊີ່ມເຊີນ  . ພາບ: ກົງດາດ/VNP ນັກທ່ອງທ່ຽວສາມາດຖ່າຍຮູບໄວ້ເປັນທີ່ລະນຶກ ພ້ອມ​ກັບຮູບຈຳລອງທີ່​ຕົບ​ແຕ່ງດ້ວຍຊາຍ. ພາບ: ເຈີ່ນແທງຢາງ/VNP ທ້ອງຟ້າ​ເທິງຫາດຊາຍທະເລ ເຊີ່ມເຊີນ ເຕັມໄປດ້ວຍບັນດາ​ວ່າງ​ທັງຫລາຍ. ພາບ: ຈ້ອງຈິງ/VNP ຫາດ​ຫີນ​ໃຫຍ່ຊຶ່ງ​ມີ​ບັນດາ​ໂງ່ນ​ຫີນສະ​ຫລັບ​ສັບ​ຊ້ອນ​ກັນ​ຍ້ອນກະ​ແສ​ຄື້ນທະ​ເລຢູ່ ຫວຸງຕຽນ, ຕີນພູ ເດົາວອຍ (ຫົວຊ້າງ) ກໍ່ເປັນຈຸດໜຶ່ງ​ທີ່​ດຶງ​ດູດ​ໃຈນັກທ່ອງທ່ຽວ. ພາບ: ຈ້ອງຈິງ/VNP ຄວາມສວຍສົດງົດງາມຂອງທະເລ ເຊີ່ມເຊີນ ໃນຍາມຄ້ອຍ​ຄໍ່າ​ລົງ​ແລງ. ພາບ: ກົງດາດ/VNP ຄວາມສະຫງົບສຸກ, ສະຫງົບງຽບຂອງທະເລ ເຊີ່ມເຊີນ ໃນຍາມສາຍັນ. ກົງດາດ/VNP ເຊີ່ມເຊີນໃນປີ 2016 ໄດ້ກາຍເປັນຈຸດທ່ອງທ່ຽວທີ່ຈັບໃຈ. ໃນພາບ: ຖະໜົນ ໂຮ່ຊວນເຮືອງ ໄດ້ຂະຫຍາຍອອກກວ້າງ ທົບສອງເທື່ອ, ຢູ່ຄຽງຂ້າງແມ່ນບັນດາ hubway. ພາບ: ເຈີ່ນແທງຢາງ/VNP ປີ 2016 ກໍ່ເປັນປີໜຶ່ງທີ່ເຊີ່ມເຊີນ ໄດ້ຮັບການລົງທຶນກໍ່ສ້າງ ຫຼາຍທີ່ສຸດຕັ້ງແຕ່ກ່ອນມາ​ເຖິງ​ປະຈຸ​ບັນ ເມື່ອງົບປະມານຂອງ ແຂວງ​ໄດ້ ເບີກຈ່າຍຫຼາຍຮ້ອຍຕື້ດົ່ງເພື່ອກໍ່ສ້າງ ພື້ນຖານ ໂຄງລ່າງ. ຫລາຍວິສາຫະກິດ ​ແລະ ເອກະຊົນ ໄດ້ມີການລົງທຶນປັບປຸງ ສ້ອງແປງ ຫລື ກໍ່ສ້າງບ້ານພັກຂຶ້ນ​ໃໝ່​ ເພື່ອຮັບໃຊ້ນັກທ່ອງທ່ຽວ. ພາບ: ເຈີ່ນແທງຢາງ/VNP

ເຊີ່ມເຊີນ ໄດ້ຕ້ອນຮັບນັກທ່ອງທ່ຽວກວ່າໜຶ່ງລ້ານ​ເທື່ອຄົນໃນ ເດືອນພຶດສະພາ 2016, ສະເລ່ຍ ມີເຖິງ 50.000​ ເທື່ອຄົນ ຕໍ່ມື້. ພິເສດ, ຈຳນວນນັກທ່ອງທ່ຽວທີ່ຜັກຄ້າງ​ຄືນ ເພີ່ມທົບ ສອງເທື່ອຖ້າທຽບ ກັບໄລຍະດຽວກັນຂອງປີ 2015. (ຄັດຈາກ: ໜັງສືພິມ ແທງຮວາ)

ຕອນ​ເຊົ້າ, ​ເມື່ອ​ໄດ້​ຊົມ​ແສງ​ອາ​ລຸນ​ວັນ​ໃໝ່ສອດສ່ອງ​ລົງ​ມາ​ເທິງຫາດຊາຍເຊີ່ມເຊີນ ແມ່ນວິນາທີປະທັບໃຈທີ່ສຸດສຳລັບ ນັກທ່ອງທ່ຽວທີ່ມາຜັກຜ່ອນຢູ່ທີ່ນີ້. ນັ້ນ​ກໍ່​ຄື​ຊ່ວງ​ໄລຍະ​ທີ່​ແສງ​ພະ​ອາທິດຄ່ອຍໆ ປ່ຽນຈາກສີແດງອ່ອນມາເປັນສີເຫຼືອງ​ກະຈາຍ​ລົງມາຍາວ​ຢຽດ​ໄປ​ທົ່ວ​ຫາດ​ຊາຍ​. ນັກທ່ອງທ່ຽວສາມາດ​ເຊື່ອມ​ຕົວ​ເຂົ້າ​ໃນ​ວັງ​ນໍ້າທີ່​ເສາະ​ໄສ​ເຢັນ​ດີ, ພາຍ​ໃຕ້​ກະ​ແສ​ຟອງ​ກະທົບ​ໃສ່​ຕົນ​ໂຕ​ຢ່າງ​ມີ​ຄວາມສຸກ​ເມື່ອ​ວັນ​ໃໝ່​ມາ​ເຖິງ.

ນີ້ກໍ່ເປັນຊ່ວງໄລຍະທີ່ເຮືອຫາປາຂອງຊາວປະມົງ ເຊີ່ມເຊີນ ເຂົ້າທຽບຝັ່ງ ແລະ ວາງຂາຍສິນທະເລທີ່​ສົດໆ​ໃໝ່ໆ ຫຼາຍຊະນິດ. ນັກທ່ອງທ່ຽວສາມາດເລືອກຊື້ສິນທະເລສອງສາມຊະນິດ ແລ້ວ​ໃຫ້ຊາວປະມົງຢູ່ທີ່ນີ້ ຊ່ວຍປຸງແຕ່ງກັບທີ່ ແມ່ນຈະໄດ້ອາຫານ ຄາບເຊົ້າທີ່ໜ້າຈັບໃຈທີ່​ສຸດຢູ່ແຄມຝັ່ງທະເລ.
 

ຕອນແລງ ​ໃນ​ລະດູ​ແລ້ງ ຜູ້​ຄົນ​ມາທ່ຽງ​ ເຊິ່ມ​ເຊີນ​ ເໝືອນ​ປາງ​ບຸນ. ເທິງຫາດຊາຍຍາວ 6 ກິໂລແມັດ ເຕັມໄປດ້ວຍ ນັກທ່ອງ ທ່ຽວທີ່ມາອາບນຳ້ທະເລ.  ເພື່ອຮັບປະກັນຄວາມ​ປອດ​ໄພ ໃຫ້ແກ່ນັກທ່ອງທ່ຽວຍຸ​ທ່າ​ງອາບ ​ນໍ້າ​ຢ່າງ​ຕາມ​ໃຈ​ຊອບ, ອໍາ ນາດການປົກຄອງຢູ່ທີ່ນີ້ ໄດ້ຈັດ​ໃຫ້​ມີຫຼາຍໜ່ວຍກູ້ຊີບທັງຢູ່​ເທິງຫາດຊາຍ ແລະ ຢູ່​ໃນທະເລ. ດ້ວຍ​ນໍ້າ​ສຽງ​ອັນ​ໄສ​ແຈ້ງ​ຂອງ​ຜູ້​ປະກາດ​ໃນ​ລະບົບ​ໂທລະ​ໂຄ່ງ​ບັນດານັກທ່ອງ ທ່ຽວ ຈະໄດ້ຮັບການແນະນຳຢ່າງ​ລະອຽດວິທີອາບນຳ້ທີ່ ປອດໄພ ພ້ອມ​ທັງ​ຂໍ້​ມູນ​ຂ່າວສານ​​ກ່ຽວ​ກັບ​ການບໍລິການຕ່າງ ທີ່ສະດວກ ຫລື​ການ​ປະຊາ​ສໍາພັນ​ຊອກ​ຫາ​ຍາດ​ພີ່ນ້ອງ​ຫລົງ​ກັນ. 

ຈຸດ​ທີ່​ມາ​ຮອດ​ມາ​ເຖິງ​ຂອງ​ການທ່ອງທ່ຽວ​ແຫ່ງ​ຈິດ​ວິນ​ຍານ

ເມື່ອ​ມາ​ເຖິງ ແທງຮວາ, ທ່ານຈະໄດ້ຮັບຟັງເລື່ອງ​ເລົ່າ​ສືບ​ກັນ​ມາ ສຸດ​ທີ່​ດີງາມ​ກ່ຽວ​ກັບ​ເມຍ​ຄອງ​ຄອຍ​ຖ້າ​ຜົວ​ກັບ​ຈາກ​ທະ​ເລຈົນກາຍ​ຕົວ​ເປັນ​ຫີນ. ນັ້ນ​ກໍ່​ຄື​ນິທານ ຮ່ອນວ້ອງຟູ (ກ້ອນຫີນຄອງຜົວ). ເລື່ອງເລົ່າວ່າ ມີແມ່ຍິງຄົນໜຶ່ງອູ້ມລູກຂຶ້ນຈອມພູ ໂຍ່ຍ ນັ່ງຖ້າຜົວ ກັບມາຈາກການຫາປາຢູ່ກາງທະເລ ຈົນເຖິງເວລາສອງແມ່ລູກ ກາຍເປັນຫີນ, ນຳ້ຕາຂອງນາງ​ ໄຫຼລົງມາກາຍເປັນສາຍພູ ເຈື່ອງເລ້. ອາດຈະແມ່ນ ຍ້ອນແນວນັ້ນ, ເທິງສາຍພູ ເຈື່ອງເລ້ ຈຶ່ງ​ໄດ້​ມີ​ລະບົບ​ຫໍ​​ໄຫ້​ວ, ວັດວາອາ​ຮາມ ແລະເຂດຮ່ອງຮອຍຫຼາຍແຫ່ງ ທີ່ກ່ຽວພັນເຖິງ ຈິດ​ວິນ​ຍານຂອງປະຊາຊົນຢູ່ເຂດທະເລ.

ເລີ່ມແຕ່ເຊົ້າຕູ່, ງານບຸນ ແບງໄຢ່-ແບງຈື໋ງ 2016 ໄດ້ຈັດຂຶ້ນ ດ້ວຍຂະບວນແຫ່​ກ້ຽວຂອງ 7 ບ້ານ ຂຶ້ນກັບ 5 ຕາແສງ ຂອງເທດ ສະບານ ເຊີ່ມເຊີນ. ພາບ: ຈ້ອງຈິງ/VNP ຂະບວນແຫ່​ກ້ຽວຂອງ ໝູ່ບ້ານຕ່າງໆກຳລັງແຫ່​ກ້ຽວ ເທວະ​ດາ ຂຶ້ນສູ່​ຫໍດົກເກືອກ ເທິງພູ ເຈື່ອງເລ້. ພາບ: ຮວ່າງຮ່າ/VNP ຂະບວນແຫ່ກ້ຽວຂອງ ໝູ່ບ້ານຕ່າງໆ​ຕາມ​ທ້ອງ ຖະໜົນສາຍຕ່າງໆ ຢູ່ ເຊີ່ມເຊີນ. ພາບ: ຈ້ອງຈິງ/VNP ຫລັງ​ຈາກ​ເສັດ​ສິ້ນພິທີການຕາມ​ປະ​ເພນີ​ແລ້ວ ​ແມ່ນການເຄື່ອນໄຫວ ຖວາຍ, ໄຫວ້ບູຊາ​ໃນ​ເດີ່ນ​ຂອງ​ຫໍ ດົກເກືອກ. ພາບ: ຮວ່າງຮ່າ/VNP ເທິງພູ ເຈື່ອງເລ້ ມີຫໍດົກເກືອກ, ເປັນບ່ອນບູຊາ ເທບພະເຈົ້າ ດົກເກືອກ ແລະ ເຈົ້າແມ່ ລຽວແຫ້ງ. ໃນພາບ: ຮູບປັ້ນເທບພະເຈົ້າ ດົກເກືອກ ໄດ້ຕັ້ງຢູ່ໃນ​ໃຈກາງ​ຫໍ. ພາບ: ຮວ່າງຮ່າ/VNP ເຂົ້າໜົມປຽກປູນ ທີ່ມີເສັ້ນຜ່າສູນກາງ 30 ຊັງຕີແມັດ, ເຂົ້າຕົ້ມສີ່ຫຼ່ຽມ​ແຕ່ລະ​ຂ້າງ​ຍາວ 40 ຊັງຕີແມັດ ໄດ້ຮັບການກະກຽມຢ່າງລະອຽດນັບ​ຕັ້ງແຕ່ຂັ້ນຕອນການເລືອກ ເຂົ້າໜຽວ, ຊີ້ນໝູ, ໃບຕອງຈົນເຖິງເຕັກນິກການປຸງແຕ່ງ ຖືກ​ຈັດ​ວາງ​ລົງ​ເທິງ​ກ້ຽວ​ຢ່າງ​ເປັນ​ລະບຽບ​ຫລັງ​ຈາກ​ນັ້ນ​ປະຊາຊົນ​ພາຍ​ໃນ​ບ້ານ​ພ້ອມ​ກັນ​ແຫ່​ ເພື່ອ​ນໍາ​ໄປ​ຖວາຍໄຫ້​ວບູຊາຢູ່​ໃນ​ບໍລິ​ເວນ​ຫໍ ດົກເກືອກ. ພາບ: ຮວ່າງຮ່າ/VNP ຫໍ ໂກຕຽນ ຕັ້ງເທິງຈ່ອມພູ ເດົ່າວອຍ ແມ່ນວັດຫຼັງໜຶ່ງທີ່ ເກົ່າແກ່ ມີມາແຕ່ສະໄໝລາຊະວົງ ຫຼີ, ບູຊາເທບພະນາລີສາມຄົນ ແມ່ນເທບພະນາລີ ເທື້ອງທຽນ (ເຈົ້າແມ່ ລຽວແຫ້ງ), ເທພະນາລີ ເທື້ອງງ່ານ ແລະ ເທພະນາລີ ຖວາຍ. ພາບ: ຈ້ອງຈິງ/VNP ມູນໜຶ່ງຂອງຫໍ ໂກກຽນ ເທິງພູ ເຈື່ອງເລ້. ພາບ: ຮວ່າງຮ່າ/VNP ງານບູນ ແບງໄຢ່ - ແບງຈື້ງ ຈັດ​ຂຶ້ນ​ເປັນ​ເວລາ​ສອງວັນ 18-19 ມິຖຸນາ (14-15/5 ຕາມຈັນທະປະຕິທິ່ນ) ທີ່ທ່າເຮືອ ແລກເຮີຍ, ຕາ​ແສງ ກວາງຕຽນ ຊຶ່ງ ປະກອບດ້ວຍຫຼາຍລາຍການ ເຄື່ອນໄຫວ ທາງ​ສາສະໜາຄື: ແຫ່ກ້ຽວ, ຖວາຍ, ​ໄຫວ້​ບູຊາ ​ແລະ​ ອື່ນໆ ພາບ: ຈ້ອງຈິງ/VNP ນັກສິລະປະກອນຂອງໝູ່ບ້ານຕ່າງ​ໃນ​ຊຸດ​ງານ​ບຸນ​ໄດ້​ເຂົ້າ​ຮ່ວມ​ຂະ​ບວນ​ເຊີ້ງ​ກ້ຽວ.​ ພາບ: ຈ້ອງຈິງ/VNP ນັກທ່ອງທ່ຽວຄົນໜຶ່ງມາແຕ່​ເມືອງ ຮວ່າງມາຍ (ຮ່າໂນ້ຍ) ໄດ້ເຂົ້າຮ່ວມໃນຂະບວນແຫ່ກ້ຽວ ແລະ ໄຫວ້ບູຊາໃນຫໍ ດົກເກືອກ. ພາບ: ຈ້ອງຈິງ/VNP

ເຊີ່ມເຊີນ ເປັນທ້ອງຖິ່ນໜຶ່ງ​ທີ່​ມີ​ຫໍ 5 ແຫ່ງຖືກຮັບຮອງເປັນ ຮ່ອງຮອຍລະດັບຊາດ ນັ້ນ​ຄື: ຫໍດົກເກືອກ, ຫໍໂກຕຽນ, ຫໍ ໂຕຫຽນແທ່ງ, ຫໍເດ່ລີງ ແລະ ຫໍກາເລີບ.

ໃນຈຳນວນເຂດຮ່ອງຮອຍດັ່ງກ່າວ ຫໍ​ໄຫ້​ວ ດົກເກືອກ (ຂາດຽວ) ທີ່​ຕັ້ງຢູ່ທາງທິດເໜືອຂອງສາຍພູ ເຈື່ອງເລ້ ​ແມ່ນ​ມີ​ຊື່​ສຽງ​ທີ່​ສຸດ​ແຫ່ງ​ຄວາມ​ສັກສິດ. ຊາວປະມົງຢູ່ ເຊີ່ມເຊີນ ຍັງຮັກສາເທບນິຍາຍ ທີ່ວ່າ ແຕ່ກີ້ແຕ່ກ່ອນ ມີຜູ້ຊາຍຄົນໜຶ່ງທີ່ແຂງແຮງ​ເໜືອ​ທໍາ​ມະ​ດາ​ໄດ້ແຍກຕົວອອກເປັນສອງສ່ວນ, ສ່ວນໜຶ່ງໄປຫາປານຳ ຊາວປະມົງ ແລະ ປາບ​ມານ​ຮ້າຍຢູ່ກາງທະເລ, ສ່ວນຍັງເຫຼືອຢືນຢູ່ ສົ້ນສາຍພູ ເຈື່ອງເລ້. ສະ​ນັ້ນ, ເພື່ອສະແດງ​ເຖິງຄວາມຮູ້ບຸນຄຸນ, ປະຊາຊົນຢູ່ທີ່ນີ້ ຈຶ່ງກໍ່ສ້າງຫໍ​ໄຫ້​ວຫຼັງໜຶ່ງ ທີ່ມີຊື່ວ່າ ຫໍດົກເກືອກ. ອີກດ້ານໜຶ່ງ,ເທບພະເຈົ້າ ດົກເກືອກ ຖື​ວ່າເປັນຕົວ ແທນຂອງດວງຈັນ, ສະນັ້ນ ຊາວປະມົງໄດ້ຈໍາລອງ ຮູບພາບ ເດືອນບໍ່ເຕັມດວງ ​ເພື່ອ​ສ້າງ​ແພ​ໄມ້​ເປັນ​ເຄື່ອງມື​ອອກ​ຫາປາ ຢູ່ທະເລ. ຊາວປະມົງຢູ່ທີ່ນີ້ ມີຄວາມເຊື່ອຖືວ່າ ກ່ອນ​ຈະ​ອອກ​ທະ​ເລຫາ​ປາ​ຄັ້ງ​ໃດເທບພະເຈົ້າ ດົກເກືອກ ກໍ່ຕາມ​ໄປ​ນໍາ​ເພື່ອ​ປົກ​ປ້ອງ​ຊາວ​ປະມົງ ຕໍ່ໜ້າ​ຄື້ນ ​ແລະ​ ພະຍຸ​ລົມ​ແດງ​ໃນ​ທະ​ເລ.

ຕາມການເວລາ, ຄວາມເຊື່ອດັ່ງກ່າວ ໄດ້ກາຍເປັນງານບຸນແບງໄຢ່-ແບງຈື໋ງ (ເຂົ້າໜົມປຽກປູນ-ເຂົ້າຕົ້ມ) ຊຶ່ງໄດ້ຈັດຂຶ້ນ ເປັນປະຈຳ ແຕ່ວັນທີ 11-13/5 ຕາມຈັນທະປະຕິທິນ ເພື່ອຂໍເທບພະເຈົ້າ ດົກເກືອກ ດົນບັນດານໃຫ້ຝົນຟ້າອາກາດ ອຳນວຍ. ງານບຸນຈັດຂຶ້ນພໍດີຖືກກັບລະດູການ ທ່ອງທ່ຽວ ທະເລ,ສະນັ້ນ ມັນກາຍເປັນຈຸດນັດໝາຍທີ່ຈັບໃຈສຳລັບນັກທ່ອງທ່ຽວ.  
 

ຕາມເສັ້ນທາງຂຶ້ນພູ ເຈື່ອງເລ້, ນັກທ່ອງທ່ຽວຍັງຈະ ໄດ້ແວ່ ຊົມຮ່ອນ ຈົງ-ໝາຍ, ຫໍໂກຕຽນ ແລະ ຫໍໂຕຫຽນແທ່ງ. ບໍ່ພຽງ ແຕ່ເທົ່ານັ້ນ, ບັນດາໂງ່ນຫີນທີ່ມີຮູບຊົງຕ່າງປະຫຼາດຢູ່ຕີນພູ ກໍ່ແມ່ນຫວ່າງເວຫາທີ່ເຕັມໄປດ້ວຍຄວາມເພີນຈິດສຳລັບນັກທ່ອງທ່ຽວອີກດ້ວຍ.

ອາຊີບຫາປາດ້ວຍເຮືອແພ
ເດືອນມີນາ 1993, ນັກສຳຫຼວດ Tim Severin ຊາວ ອາຍເຊີແລັນ ໄດ້ມາ ເຊ່ີມເຊີນ ເພື່ອຊອກຮູ້ກ່ຽວກັບອາຊີບຫາປາດ້ວຍເຮືອແພ ແລະ ສົມທົບກັບຊາວທ້ອງຖິ່ນ ປະກອບເຮືອແພລຳໜຶ່ງ ເພື່ອປະຕິບັດການເດີນທາງຂ້າມມະຫາສະໝຸດປາຊີຟິກ ດ້ວຍໄລຍະທາງຍາວ 5.500 ໄມ. ຍ້ອນ​ແນວ​ນັ້ນ, ອາຊີບ​ສ້າງ​​ເຮືອ​ແພ​ຢູ່​ ເຊີ່ມ​ເຊີນ ​ຈຶ່ງ​ໄດ້​ຮັບ​ການ​ຮັບ​ຮູ້​​ຈາກທົ່ວ​ໂລກ. 

ຊາວປະມົງກະກຽມ​ເຄື່ອງ​ມື​ຫາ​ປາ​ສໍາລັບ​ການ​ອອກ​ສູ່​ທະ​ເລ​ຫາ​ປາ​ໃນ​ວັນ​ຕໍ່​ມາ. ພາບ: ເຈີ່ນແທງຢາງ/VNP ປະມານ 5 ໂມງເຊົ້າ, ບັນຍາກາດຢູ່ຕະຫຼາດຂາຍປາ ເຊີ່ມເຊີນ ເຕັ້ມໄປດ້ວຍຄວາມຄຶກຄັກໜາແໜ້ນ ​ໄປ​ດ້ວຍເຮືອແພທີ່​ເຂົ້າ​ທຽບຝັ່ງ. ພາບ: ເຈີ່ນແທງຢາງ/VNP ເຮືອສະເພົາຂອງຊາວປະມົງ ກຳລັງກະກຽມອອກໄປຫາປາ ຢູ່ກາງທະເລ. ພາບ: ຮວ່າງຮ່າ/VNP ຈຸດວັດທະນະທຳທີ່ມີລັກສະນະສະເພາະຂອງຊາວປະມົງເຊີ່ມເຊີນ ແມ່ນອາຊີບຫາສິນທະເລດ້ວຍເຮືອ​ແພ. ເຕັກນິກການປະກອບເຮືອ​ແພເຊີ່ມເຊີນ ໄດ້ມີມາແຕ່ດົນ ແລ້ວດ້ວຍອຸປະກອນແມ່ນໄມ້ພາງ ແລະ ຜູກດ້ວຍ​ເຄືອຫວາຍ. ພາບ: ຈ້ອງຈິງ/VNP ສະຖານທີ່ຈອດ ເຮືອແພແຫ່ງໜຶ່ງຂອງຊາວປະມົງ. ພາບ: ຮວ່າງຮ່າ/VNP ເຮືອຫາປາຫຼາຍລຳໄດ້ຜັກຜ່ອນພາຍຫຼັງການອອກໄປຫາປາ ຢູ່ກາງທະເລ. ພາບ: ເຈີ່ນແທງຢາງ/VNP ຊີວິດການເປັນຢູ່ປະຈຳວັນຂອງຊາວປະມົງຢູ່ທີ່ນີ້ ກໍ່ເປັນຈຸດທ່ອງທ່ຽວທີ່ໜ້າຈັບໃຈສຳລັບນັກທັດສະນາຈອນ ເມື່ອມາຍັງ ເຊີ່ມເຊີນ. ພາບ: ຈ້ອງຈິງ/VNP

ປະຈຸບັນ, ອາຊີບຫາປາດ້ວຍເຮືອແພຂອງຊາວປະມົງຢູ່ ເຊີ່ມເຊີນ ຍັງ​ຄົງຮັກສາ ແລະ ພັດທະນາ​ເລື້ອຍໆ​ ມາ. ເພື່ອສ້າງເຮືອແພລຳໜຶ່ງ, ເຂົາເຈົ້າຕ້ອງໄປຊອກຊື້ໄມ້ລວງ, ໄມ້ພາງທີ່ຍັງດິບຢູ່ເຂດພູດອຍທິດຕາເວັນຕົກຂອງ​ແຂວງແທງຮວາ, ຫຼັງຈາກນັ້ນ ປະກອບເຂົ້າເປັນເຮືອແພ ເພື່ອນຳໃຊ້ເປັນ ພາຫະນະໄປ ມາທາງທະເລ. ມາຮອດເຊີ່ມເຊີນ, ນັກທ່ອງທ່ຽວ ສາມາດຊອກຮູ້ ວິທີຊາວປະມົງຍູ້ເຮືອແພອອກສູ່ທະເລ ໃນຍາມແລງຂ້ອນຄຳ່ ແລະ ເລືອກຊື້ສິນໃນນໍ້າທີ່ສົດໆ ເມື່ອເຮືອແພເຂົ້າທຽບຝັ່ງໃນຍາມເຊົ້າຕູ່ຂອງວັນຕໍ່ມາ.  

ປະຕິບັດໂດຍ: ສະໂມສອນຖ່າຍພາບວິນາທີຄຳ (ຂ່າວພາບຫວຽດນາມ)