អាយុ១៥ឆ្នាំ ពេលនៅជាសិស្ស ថាញត្វ័ន (Thanh Toan) មានស្មារតីយល់អំពីការងារទោះបីតូចតាច ក៏អាចជួយមនុស្សដទៃបាន។ បងចាប់ផ្តើមចូលរួមរើសសំរាមតាមទីប្រជុំជន រើសអ៊ែបចាយ និងសំចៃប្រាក់តិចតូចបានមកពីកម្រៃពលកម្ម ជូនដល់សិស្សក្រីក្រទាំងអស់។ បងនៅទាំងកោសលាងថ្នាំពណ៌នៅតាមថ្នល់ ឈានមុខចូលរួមក្រុមបែងគន្លងផ្លូវ រក្សាសណ្តាប់ធ្នាប់ចរាចារណ៍ នៅតាមទីកន្លែងមនុស្សកុះករ។

បង ចូវ ថាញត្វ័ន (Chau Thanh Toan) សព្វថ្ងៃជាបុគ្គលិកសុខាភិបាលនៅមណ្ឌលសុខភាព សង្កាត់ដាកាវ (Da Kao) ខណ្ឌ១ ទីក្រុងហូជីមិញ។ អនុស្សាវរីយ៍មេដាយនៃកម្មវិធីស្មគ្រចិត្ត ដែលបង ចូវ ថាញត្វ័ន (Chau Thanh Toan) អញ្ចើញចូលរួម តែងបានរក្សាទុកដោយសណ្តាប់។ បង ចូវ ថាញត្វ័ន (Chau Thanh Toan) ក្នុងលើកធ្វើដំណើរទៅសួរសុខទុក្ខជនពិការ នៅមជ្ឈមណ្ឌលស្តារនីតិសម្បទា នៅខណ្ឌ៣ ទីក្រុងហូជីមិញ។ ជាអ្នកនាំមកស្នាមញញឹមតូច ជួយដល់អ្នកជំងឺបំភ្លេចអស់នូវទុក្ខលំបាកឈឺចាប់នៃជំងឺ។ អ្នកជំងឺម្នាក់ នៅមជ្ឈមណ្ឌលស្តារនីតីសម្បទា រំភើបពេលស្តាប់ បង ចូវ ថាញត្វ័ន (Chau Thanh Toan) ចែករំលែកនិងជូនអំណោយ នៃការធ្វើដំណើរលើកនេះ។ បង ចូវ ថាញត្វ័ន (Chau Thanh Toan) ធ្វើជាជនសកម្មនិងជាពិធីករ ក្នុងកម្មវិធីប្រគល់សិក្ខុបករណ៍និងកង់ ដែលបងជាអ្នករៀបចំ ជូនទៅដល់សិស្សក្រីក្រនៅខេត្តតីនិញ (Tay Ninh)។ បង ចូវ ថាញត្វ័ន (Chau Thanh Toan) ក៏ជាអ្នកស្មគ្រចិត្តម្នាក់ ក្នុងពានរង្វាន់ជើងឯក ខាងមុខវិជ្ជាហែលទឹក សម្រាប់ជនពិការទូទាំងប្រទេស នាឆ្នាំ២០១៩។ បង ចូវ ថាញត្វ័ន (Chau Thanh Toan) និងប្អូនៗជនជាតិខ្មែរ នៅទីរួមស្រុកវិញចូវ (Vinh Chau) ខេត្តសុកត្រាំង (Soc Trang)។ បង ចូវ ថាញត្វ័ន (Chau Thanh Toan) ប្រគល់ផ្ទះមេត្តាធម៌ ជូនដល់ក្រុមគ្រួសារដែលមានស្ថានភាពពិសេស នៅខេត្តតីនិញ (Tay Ninh)។

អំឡុងឆ្នាំរៀននៅសាលាវិទ្យាល័យ ថាញត្វ័ន (Thanh Toan) តែងរក្សាការងារស្មគ្រចិត្ត។ តាមនោះ មានបំណងជួយប្អូនៗកំព្រា គ្មានឱកាសទៅសាលា រៀនក្រេបយកអក្សរជាតិ បងបានសហការជាមួយនឹងបងៗអ្នកស្មគ្រចិត្តជំនាន់មុន ព្រមទាំងបើកសាលាបង្រៀនប្អូនៗ។

ដល់ពេលជានិស្សិតផ្នែកបសុពេទ្យ នៃសកលវិទ្យាល័យណុងឡឹម (Nong Lam) ទីក្រុងហូជីមិញ បងត្វ័ន (Toan) ជាអ្នកប្រមុខនៃក្រុមនិស្សិត នៅតាមសកលវិទ្យាល័យ ក្នុងយុទ្ធនាការរដូវប្រាំងបៃតង និទាឃរដូវស្មគ្រចិត្តជាដើម ត្រូវបរិយាយដល់ គឺក្រុមនិស្សិត០៧ (SV07) ចំណុះសមាគមកាកបាទក្រហមខេត្តតីនិញ (Tay Ninh)។ ក្រុមមាននិស្សិតជាសមាជិកដ៏សកម្មចំនួន២០ដល់៣០នាក់ នៅបណ្តាសកលវិទ្យាល័យ។
 

បងត្វ័ន (Toan) ចែករំលែក “ខ្ញុំមិនគិតថាការជំនួយជួយអ្នកដទៃ ជាបេសកកម្មអ្វីដ៏ធំធេងនោះទេ។ សាមញ្ញ អ្នកមានជំងឺធ្ងន់ដូចជាជំងឺមហារីក អ្នកដែលមានជីវីតអភព្វ ងាយតូចចិត្ត និងរំជួលចិត្តជាងអ្នកដទៃ ពួកគាត់ត្រូវការភាពយកចិត្តទុកដាក់ ចែករំលែក និងការជំនួយ ដើម្បីរំលាយចំណែកណាមួយនៃទុក្ខព្រួយចេញពីរឿងពោរពេញទៅដោយទឹកភ្នែក។ ពេលនិស្សិតសប្បុរសធម៌នៅក្នុងក្រុម បញ្ចប់ការសិក្សា ជំនាន់ប្អូនៗវគ្គសិក្សាក្រោយ បន្តចូលរួមក្រុមនិងធ្វើដំណើរនាំយក “ចិត្តបុណ្យ” សម្រាប់ទៅជីវិត”។

ដោយភាពស្វាហាប់នៃយុវវ័យនិងទឹកចិត្ត “លះបង់មិនគិតតបស្នង” ត្វ័ន (Toan) បានជ្រើសសម្រាប់ខ្លួននូវមាគ៌ារំលែកទុក្ខ និងជូននូវចំណែកយុវវ័យស្អាតបំផុតនៃជីវិតមនុស្ស  សម្រាប់ការងារស្មគ្រចិត្ត។ បងត្វ័ន (Toan) សំណេះសំណាល ខ្លួនឯងជាអ្នកចូលចិត្តច្រៀង ទោះបីច្រៀងមិនពីរោះនិងតាមមិនទាន់តុងភ្លេង ប៉ុន្តែពេញសំនៀងរបស់ខ្លួនសម្រប់ជាមួយនឹងជីវិតអភព្វ បងឃើញជីវិតមានអត្ថន័យនិងកក់ក្តៅ៕