អញ្ជើញមកជាមួយភូមិតម្បាញលុងតាម (Lung Tam) ភ្ញៀវទេសចរនឹងបានគយគន់ទេសភាពមមាញឹកនៃជីវភាពរស់នៅប្រចាំថ្ងៃ របស់ប្រជាជននៅមូលដ្ឋាន។ នារីជនជាតិម៉ុង (Mong) ប៉ិនប្រសប់អង្គុយនៅមុខក្តារកីតម្បាញ ព្យាយាមត្បាញសំពត់ស្អាតៗ ផលិតផលសង្កិមពិសេស។ ចំពោះនារីជនជាតិម៉ុង (Mong) តម្បាញបានសំពត់ឆ្មៃល្អ គឺជាមោទនភាពមួយ។

វត្ថុធាតុសំខាន់សម្រាប់តម្បាញសំពត់នៅឃុំលុងតាម (Lung Tam) គឺជាអំបោះឆ្មៃ។ ស្ទើរទាំងអស់នារីជនជាតិម៉ុង (Mong) ពេញវ័យសុទ្ធតែមានចម្ការដាំដើមឆ្មៃដោយឡែកសម្រាប់ខ្លួន។ ដើមឆ្មៃបន្ទាប់ពីបានប្រមូលផលរួច តែងយកទៅតម្រៀបជ្រើសហ្មត់ចត់ ត្រាំទឹក និងរវៃជាអំបោះតូចៗ។ បន្ទាប់មកទៀត អំបោះនឹងបានរមូលដោយរហាត់រវៃ។ ដើម្បីធ្វើឱ្យអំបោះឆ្មៃវាទន់ នារីជនជាតិម៉ុង (Mong) តែងយកទៅស្ងោរ ឬចំហុយ។ អ្នកឃុំលុងតាម (Lung Tam) បង្កើតពណ៌អំបោះឆ្មៃ ដោយជ្រលកពណ៌ធម្មជាតិដូចជា៖ ស្លឹកព្រៃ ប្រភេទឈើព្រៃ ធានាថាមិនប្រើប្រាស់ជាតិគីមីឧស្សាហកម្ម។

វត្ថុធាតុសំខាន់សម្រាប់ធ្វើសំពត់សង្កិម គឺអំបោះឆ្មៃ។ ដើមឆ្មៃបានដាំនៅឃុំ ឬតំបន់នៅជិតខាង បានសិប្បករលុងតាម (Lung Tam) ជ្រើសដោយហ្មត់ចត់បំផុត បន្ទាប់ពីបានត្រាំនិងអូសជាសសៃតូចៗ។ រូបថត៖ ថាញយ៉ាង/កាសែតរូបភាពវៀតណាម របរតម្បាញសំពត់នៅឃុំលុងតាម (Lung Tam) - ហាយ៉ាង (Ha Giang) ជារបរសិប្បកម្មប្រពៃណីដែលមានប្រវត្តិយូរអង្វែង មិនត្រឹមតែនាំមកប្រាក់ចំណូលសម្រាប់គ្រួសារនៅភូមិតម្បាញលុងតាម (Lung Tam) ថែមទាំងរក្សាបានតម្លៃវប្បធម៌ប្រពៃណីជនជាតិម៉ុង (Mong)។ រូបថត៖ ថាញយ៉ាង/កាសែតរូបភាពវៀតណាម   ដំណាក់កាលរវៃអំបោះឆ្មៃ ទុកសម្រាប់ធ្វើជាវត្ថុធាតុ។ រូបថត៖ ថាញយ៉ាង/កាសែតរូបភាពវៀតណាម ដើម្បីបានផលិតផលសុក្រិតមួយ ត្រូវឆ្លងកាត់ដំណាក់កាលផ្ចិតផ្ចង់ជាច្រើន។ រូបថត៖ ថាញយ៉ាង/កាសែតរូបភាពវៀតណាម ចំណុចចំណាប់អារម្មណ៍លើផលិតផល គឺវត្ថុធាតុអំបោះឆ្មៃ ១០០% ហើយបានធ្វើដោយដៃ តាមវិធីសាស្រ្តសិប្បកម្ម ដែលមានមកតាំងពីបុរាណ បានបន្តមកដល់សព្វថ្ងៃ។ រូបថត៖ ថាញយ៉ាង/កាសែតរូបភាពវៀតណាម   ជនជាតិម៉ុង (Mong) នៅភូមិតម្បាញលុងតាម (Lung Tam) ពេញនិយមប្រើសំពត់ឆ្មៃជាងសំពត់ផ្កាកប្បាស ពួកគាត់យល់ឃើញថា សំពត់ឆ្មៃល្អជាងសំពត់កប្បាស។ ជាងនេះទៅទៀត ខាងចេតនាភាព ពួកគាត់មានទស្សនាទានថា សំពត់ឆ្មៃជាតំណផ្សារភ្ជាប់ រវាងមនុស្សនិងពិភពចេតនាភាព។ រូបថត៖ ថាញយ៉ាង/កាសែតរូបភាពវៀតណាម   មិនត្រឹមពូកែតម្បាញសំពត់ ជនជាតិម៉ុង (Mong) នៅភូមិតម្បាញលុងតាម (Lung Tam) នៅមានបច្ចេកទេសជ្រលកពណ៌ ដែលពិបាកបំផុត គ្មានទីណាអាចធ្វើបាន។ ជ្រលកពណ៌ជាការងារលំបាក ចំណាយពេលវេលាច្រើន ទាមទារភាពអត់ធ្មត់ខ្ពស់។ រូបថត៖ ថាញយ៉ាង/កាសែតរូបភាពវៀតណាម   ការជ្រលកពណ៌ក៏ពិសេសណាស់ដែរ។ ពណ៌ទាំងអស់សុទ្ធតែបានធ្វើឡើងដោយឈើព្រៃដូចជា៖ តែ ត្របែក មើមឈើ ឬប្រភេទឈើផ្សេងៗ ដាច់ខាតគ្មានប្រើជាតិគីមីឧស្សាហកម្មណាមួយឡើយ។ រូបថត៖ ថាញយ៉ាង/កាសែតរូបភាពវៀតណាម

ជនជាតិម៉ុង (Mong) តម្បាញសំពត់ដោយកីតម្បាញ។ បន្ទាប់ពីតម្បាញរួចមានរូបរាងជាសំពត់ ពូកគាត់យកទៅបោកគុកច្រើនដងច្រើនសា ជម្រះឱ្យស។ បន្ទាប់មកទៀត លាសំពត់ដាក់កំណាត់ឈើមូល ប្រើផែនថ្មលាបក្រមួន ដាក់ពីលើរមៀលទៅមកៗ រហូតដល់សំពត់ទន់ សសៃអំបោះរលើបរលោងជាង។ សំពត់នឹងបានយកទៅត្រាំនឹងជាតិធ្លះប្រហែលជា១ម៉ោង រួចយកទៅហាលឱ្យស្ងួត ពេលស្ងួតទឹកនឹងយកទៅត្រាំជាតិធ្លះម្តងទៀត ដំណើរនេះធ្វើទៅមកៗចំនួន៥ឬ៦ដង។ បន្ទាប់មកទៀត នឹងយកសំពត់ទៅជ្រលកពណ៌ បទដ្ឋានជ្រលកពណ៌ពឹងផ្អែកលើអាកាសធាតុ ជួបពេលមានកម្តៅ ហាលប្រហែល៣ឬ៤ថ្ងៃ អាចស្ងួតទៅហើយ ប្រសិនបើ មេឃភ្លៀងអាចហាលអូសបន្លាយរាប់ខែឯណោះ។ ដោយហេតុដំណាក់កាលជ្រលកពណ៌ដ៏ហ្មត់ចត់ ធ្វើឱ្យពណ៌ធ្លះនៅលើសំពត់ជនជាតិម៉ុង (Mong) មើលទៅមានអារម្មណ៍ដូចជាថ្មីនិងមាំមួនណាស់។

លក្ខណៈមួយក្នុងចំណោមលក្ខណៈពិសេសនៃសំពត់ឆ្មៃលុងតាម (Lung Tam) នោះគឺបង្កើតក្បូរក្បាច់រចនា។ ក្បាច់រចនាសុទ្ធតែបានធ្វើដោយបច្ចេកទេសប៉ាក់ដោយដៃ បន្ថែមសំពត់ពណ៌ និងគូសក្បាច់ដោយប្រើក្រមួន។ ជនជាតិម៉ុង (Mong) ច្នៃប្រើក្រមួនសម្រាប់គូសលើសំពត់ស តាមរូបរាងចតុកោណស្មើ ឬរាងការេ បង្កើតតុល្យភាពជួយឱ្យក្បាច់រចនា នៅលើសំពត់បានរឹងមាំជាង។ នេះជាដំណាក់កាលពិបាក ទាមទារការផ្ចិតផ្ចង់ ប៉ិនប្រសប់ និងការច្នៃប្រតិដ្ឋចេញពីជាង។

ផលិតផលតម្បាញសំពត់ឆ្មៃនៃអ្នកភូមិតម្បាញលុងតាម (Lung Tam) - ហាយ៉ាង (Ha Giang) ភាគច្រើនសុទ្ធតែបាននាំចេញទៅកាន់ទីផ្សារបរទេស មានមួយចំនួនតិចតូចណាស់ ដែលមានវត្តមាននៅលើទីផ្សារក្នុងស្រុក ដូច្នេះមនុស្សមួយចំនួនតូច បានស្គាល់នូវផលិតផលសិប្បកម្មប្រណីតនេះណាស់។ រូបថត៖ ថាញយ៉ាង/កាសែតរូបភាពវៀតណាម         ផលិតផលដ៏សម្បូរបែបនៅភូមិតម្បាញលុងតាម (Lung Tam) ដូចជាខោអាវ កាបូប កន្សែង ភួយ សំពត់ក្រាលតុ ថង់សង្កិម សំពត់តុបតែង អាវខ្នើយ។ល។ រូបថត៖ ថាញយ៉ាង/កាសែតរូបភាពវៀតណាម

ភូមិតម្បាញសង្កិមលុងតាម (Lung Tam) សព្វថ្ងៃមានផលិតផលសម្បូរបែបណាស់ដូចជា៖ ខោអាវ កាបូប កាបូបដៃ។ល។ ផលិតផលនីមួយៗ សុទ្ធតែបានអ្នកភូមិចាប់ផ្តើមទាំងពីដំណាក់កាលដំបូងទៅ បង្ហាញអំពីវប្បធម៌ មនុស្ស ការរស់នៅ នៅលើខ្ពង់រាបថ្មដុងវ៉ាន់ (Dong Van)។

មិនត្រឹមតែតាមដំណើរភ្ញៀវទេសចរ ទៅកាន់តំបន់ភូមិភាគជាច្រើន ផលិតផលភូមិតម្បាញលុងតាម (Lung Tam) នៅទាំងនាំចេញទៅកាន់ប្រទេសចំនួន២០ដូចជា៖ អាមេរិក ជប៉ុន ស្វិស។ល។ ទោះបីនៅទីណាក៏ដោយ ផលិតផលអ្នកភូមិតម្បាញលុងតាម (Lung Tam) ក៏តែងបានប្រើប្រាស់ពេញនិយម ដោយមានលក្ខណៈពិសេស តាំងពីវត្ថុធាតុរហូតដល់ក្បាច់រចនាឆើតឆាយ៕

អត្ថបទ៖ កុងដាត រូបថត៖ ថាញយ៉ាង
ប្រែសម្រួល៖ រីកើង