“រទេះរុញគឺជាជើងរបស់ពួកគេ ជួយពួកគេធ្វើដំណើរចេញពីគ្រែមន្ទីរពេទ្យ ហើយសម្លឹងមើលលើមេឃដ៏ធំទូលាយនៅខាងក្រៅ” ព្រះតេជគុណ ធិច ឌឹកមិញ (Thich Duc Minh) បាន
ព្រះតេជគុណ ធិច ឌឹកមិញ (Thich Duc Minh) ប្រសូតក្នុងឆ្នាំ ១៩៨២ លោកបានស្រឡាញ់ព្រះពុទ្ធសាសនា តាំងពីកុមារភាព។ ព្រះតេជគុណ ធិច ឌឹកមិញ (Thich Duc Minh) បានជ្រើលរើសទៅបួសនិងក្លាយទៅជាព្រះសង្ឃ " នៅ ដាវត្រាងអានវៀន (Dao trang An Vien) (ខណ្ឌទី ១២ ទីក្រុងហូជីមិញ)។
ឃើញផ្ទាល់ភ្នែក ជនពិការមានជីវភាពលំបាក ឈឺចាប់ ដោយសារជំងឺ ពួកគេបាត់បង់សមត្ថភាពធ្វើការ និងគ្មានលទ្ធភាពទិញរទេះរុញសម្រាប់ខ្លួនឯងទេ។ ដូច្នេះនេះបានធ្វើឱ្យព្រះសង្ឃអង្គនេះចាប់ផ្តើមការងារជួសជុលរទេះរុញ និងចែកជូនជនពិការដែលត្រូវការជំនួយដោយឥតគិតថ្លៃ ។
រំលឹកកាលពីឆ្នាំ ២០១៥ ព្រះសង្ឃអង្គនេះ មានឱកាសទៅលេងនៅបណ្តាមន្ទីរពេទ្យដែលមានអ្នកជំងឺជាច្រើនកំពុងទទួលការព្យាបាលស្តារនីតិសម្បទា។ ដោយដឹងថា អ្នកជំងឺនៅទីនោះត្រូវខ្ចីរទេះរុញពីមន្ទីរពេទ្យ ដើម្បីធ្វើដំណើរទៅកាន់ទីកន្លែងផ្សេងៗ លុះត្រឡប់មកផ្ទះវិញ ពួកគេបានត្រឹមតែដេកស្ងៀម ព្រោះគេមិនមានរទេះរុញទេ។ ហេតុដូច្នេះ ព្រះសង្ឃអង្គនេះ ទើបគិតថា លោកនឹងបរិច្ចាគរទេះរុញដល់ជនពិការដែលមានស្ថានភាពលំបាក។
“ខ្ញុំបានត្រឡប់មកវត្តវិញ ហើយចាប់ផ្តើមស្វែងរករទេះរុញថ្មី ដើម្បីទិញនិងជូនជនពិការ។ ក្រោយមកនៅពេលដែលចំនួនជនពិការត្រូវការរទេះរុញកាន់តែច្រើន ខ្ញុំយល់ថា ខ្លួនឯងត្រូវចាប់ផ្តើមទិញរទេះចាស់ និងជួសជុលវា។ ដំបូងខ្ញុំទិញរទេះរុញចាស់ក្នុងតម្លៃ ២០០.០០០- ៣០០.០០០ ដុង ហើយថវិកាមួយផ្នែកទៀតត្រូវបានបរិច្ចាគដោយពុទ្ធបរិស័ទ។”ព្រះសង្ឃ ឌឹកមិញ (Duc Minh) បានមានសង្ឃដីការ។
ព្រះសង្ឃ ឌឹកមិញ (Duc Minh) ចាប់ផ្ដើមស្វែងយល់នូវរចនាសម្ព័ន្ធរទេះរុញ ហើយទៅទិញគ្រឿងបន្លាស់មកដំឡើង។
ផ្នែកណាដែលនៅតែប្រើប្រាស់បានព្រះតេជគុណ ឌឹកមិញ (Duc Minh) នឹងរក្សាទុក ដើម្បីកាត់បន្ថយការចំណាយ។
ពេលជួសជុលរទេះរុញសម្រាប់ជនពិកា ព្រះតេជគុណ ឌឹកមិញ (Duc Minh) ក៏បានបញ្ចូលមនោសញ្ចេតនារបស់លោកក្នុងរទេះរុញទាំងនោះ។
មុនពេលរទេះរុញត្រូវបានផ្តល់ឱ្យអ្នកប្រើប្រាស់ វានឹងលាងឲ្យស្អាត។
ព្រះតេជគុន ឌឹកមិញ (Duc Minh) បានជ្រើសរើសរទេះរុញយ៉ាងហ្មត់ចត់សម្រាប់ការជួសជុល។
ភាពរីករាយមិនមែនបានមកពីការដែលព្រះសង្ឃអង្គនេះបានជួយមនុស្សជាច្រើននាក់ទេ ប៉ុន្តែបានមកពីការមើលឃើញជនពិការដែលគាត់ជួយនឹងមានជីវភាពល្អប្រសើរពីមួយថ្ងៃទៅមួយថ្ងៃ។
តាំងពីពេលនោះមក ព្រះសង្ឃ ឌឹកមិញ (Duc Minh) ចាប់ផ្តើមស្វែងយល់អំពីរចនាសម្ព័ន្ធរបស់រទេះរុញ ហើយស្វែងរកគ្រឿងបន្លាស់ ដើម្បីដំឡើងរទេះរុញ។ «រទេះរុញខ្លះមានតែតួដែកតែប៉ុណ្ណោះ ប៉ុន្តែមានផ្នែកខ្លះច្រែះហើយ ព្រោះអ្នកជំងឺអង្គុយលើរទេះរុញងូតទឹក។ នេះជាមូលហេតុធ្វើឲ្យរទេះរុញងាយស្រួលខូចបំផុត។ ខ្ញំទៅផ្សារ ចើឡឹន (Cho Lon) បើខ្វះអីខ្លះ ខ្ញុំទិញគ្រឿងបន្លាស់មកនិងផ្លាស់ប្តូរ។ រទេះរុញគឺជាជើងរបស់ជនពិការ ដូច្នេះខ្ញុំចង់ធ្វើអោយវារឹងមាំ ដើម្បីពួកគេអាចមានអារម្មណ៍សុវត្ថិភាពនិងធ្វើដំណើរបាន»។ ព្រះសង្ឃ សង្ឃ ឌឹកមិញ (Duc Minh) សង្ឃដីការឲ្យដឹងថា។
មកទល់នឹងពេលនេះ ព្រះតេជគុន ឌឹកមិញ (Duc Minh) បានបញ្ជូនរទេះរុញជាង ៣០០០ គ្រឿងដល់ប្រជាជនជាច្រើននៅទូទាំងប្រទេស។
មុនពេលដែលចាប់ផ្តើមការងារនេះ ព្រះតេជគុន ឌឹកមិញ (Duc Minh) ក៏ត្រូវសិក្សាពីស្ថានភាពរបស់អ្នកទទួលរទេះរុញនីមួយៗ ព្រោះមនុស្សម្នាក់ៗមានស្ថានភាពសុខភាពខុសៗគ្នា អ្នកខ្លះពិការដៃ អ្នកខ្លះពិការជើង ឬភ្លៅ និងអ្នកខ្លះពិការដៃជើង មនុស្សស្ពឹកទាំងមូល... ហើយអាស្រ័យលើស្ថានភាពសុខភាពនៃមនុស្សម្នាក់ៗ មានរទេះរុញសមរម្យសម្រាប់ការធ្វើដំណើរ។ នោះហើយជាមូលហេតុដែល 'រទេះរុញពិសេស' បានកើតមក។
“នៅពេលខ្ញុំឃើញជនពិកាអង្គុយនៅលើរទេះរុញដែលខ្ញុំបានជូនគេ ខ្ញុំមានអារម្មណ៍ថា ពួកគេកំពុងដើរជួយខ្ញុំ។ ការបរិច្ចាករទេះរុញដូចជាការផ្តល់ឱកាសឱ្យពួកគេធ្វើសមាហរណកម្ម និងអភិវឌ្ឍ ម៉្យាងទៀត នេះជួយពួកគេបំពេញបំណងរបស់ពួកគេក្នុងការសម្លឹងមើលទៅលើមេឃ”។ ព្រះតេជគុណ ឌឹកមិញ (Duc Minh) បានចែករំលែក
ក្រៅពីការចែករទេះរុញដោយឥតគិតថ្លៃ ព្រះសង្ឃ ឌឹក មិញ (Duc Minh) ក៏ឧបត្ថម្ភថ្លៃព្យាបាល និងជួយមើលថែទាំអ្នកជំងឺ នៅវត្តដែលព្រះសង្ឃអង្គនេះកំពុងបួស រហូតដល់ពេលដែលពួកគេជាសះស្បើយ។
សម្រាប់ព្រះសង្ឃ ឌឹកមិញ (Duc Minh) ភាពសប្បាយរីករាយមិនមែនបានមកពីមនុស្សប៉ុន្មានដែលគាត់បានជួយនោះទេ ប៉ុន្តែនេះបានមកពីការឃើញឃើញជនពិការដែលគាត់ជួយបានមានជីវភាពរស់នៅរបស់ពួកគេពីមួយថ្ងៃទៅមួយថ្ងៃ កាន់តែល្អប្រសើរ និងអាចធ្វើដំណើរនិងចិញ្ចឹមជីវិតលើរទេះរុញ 'ពិសេស'ដែលព្រះសង្ឃរូបនេះជូនដល់គេ៕
អត្ថបទ៖ ថុងហាយ កាសែតរូបភាពវៀតណមា ប្រែសម្រួលដោយង្វៀនយ៉ាង