ຜ່ານສີມື ອັນຄ່ອງແຄ້ວ ແລະ ຈິນຕະນາການ ທີ່ອຸດົມສົມບູນ, ແມ່ຍິງຊາວເຜົ່າ ມົ້ງ ຢູ່ຕາແສງ ເຈ໋ກູຍາ, ເມືອງ ໝູ່ກັງຈາຍ, ແຂວງ ອຽນບ໋າຍ ໄດ້ນຳໃຊ້ຂີ້ເຜິ້ງ ເພື່ອສ້າງຮູບທີ່ເປັນເອກະລັກສະເພາະເທິງຜ້າພື້ນເມືອງ, ເພື່ອແນໃສ່ເສີມຂະຫຍາຍຄວາມສວຍງາມ ຂອງ ບັນດາຜະລິດຕະພັນພື້ນເມືອງເຊັ່ນ: ຖົງພາຍ, ກະເປົາໃສ່ເງິນ, ຜ້າພັນຄໍ, ເຄື່ອງນຸ່ງຫົ່ມ ແລະ ອື່ນໆ.
ຜ່ານສີມື ອັນຄ່ອງແຄ້ວ ແລະ ຈິນຕະນາການ ທີ່ອຸດົມສົມບູນ, ແມ່ຍິງຊາວເຜົ່າ ມົ້ງ ຢູ່ຕາແສງ ເຈ໋ກູຍາ, ເມືອງ ໝູ່ກັງຈາຍ, ແຂວງ ອຽນບ໋າຍ ໄດ້ນຳໃຊ້ຂີ້ເຜິ້ງ ເພື່ອສ້າງຮູບທີ່ເປັນເອກະລັກສະເພາະເທິງຜ້າພື້ນເມືອງ, ເພື່ອແນໃສ່ເສີມຂະຫຍາຍຄວາມສວຍງາມ ຂອງ ບັນດາຜະລິດຕະພັນພື້ນເມືອງເຊັ່ນ: ຖົງພາຍ, ກະເປົາໃສ່ເງິນ, ຜ້າພັນຄໍ, ເຄື່ອງນຸ່ງຫົ່ມ ແລະ ອື່ນໆ.
ຕາແສງ ເຈ໋ກູຍາ, ເມືອງ ໝູ່ກັງຈາຍ, ແຂວງ ອຽນບ໋າຍ ແມ່ນບ້ານ ທີ່ມີອາຊີບມູນເຊື້ອຕໍ່າຜ້າພື້ນເມືອງ. ຜູ້ຄົນຢູ່ທີ່ນີ້ ສ່ວນຫຼາຍນຸ່ງຊຸດພື້ນເມືອງ ທີ່ຖັກແສ່ວດ້ວຍຜ້າປ່ານ ມີລວດລາຍ ປະດັບປະດາ ດ້ວຍວິທີແຕ້ມຮູບຂີ້ເຜີ້ງ. ຊາວເຜົ່າ ມົ້ງ ນໍາໃຊ້ຂີ້ເຜິ້ງຮ້ອນເພື່ອແຕ້ມເທິງໜ້າຜ້າ ເພື່ອປົກປິດບ່ອນທີ່ຕ້ອງການຂອງ ຜ້າ. ຫຼັງຈາກແຕ້ມ, ຜ້າຈະຖືກຍ້ອມ ແລະຕົ້ມໃນນ້ໍາ ຮ້ອນ. ໃນເວລາຕົ້ມ, ຂີ້ເຜິ້ງ ຈະຖືກລະລາຍ ໃນນ້ໍາຮ້ອນ ແລະ ເປີດ ເຜີຍຮູບແບບຕ່າງໆ. ຜ້າທີ່ມີລວດລາຍ ຈະຖືກຖັກແສ່ວດ້ວຍມືເປັນຫຼາຍຜະລິດຕະພັນ ທີ່ແຕກຕ່າງກັນ ຂາຍຢູ່ໃນຕະຫຼາດ.
ນາງ ຫຼີທິນິງ ແມ່ນໜຶ່ງໃນບັນດາຜູ້ຍິງ ທີ່ເຂົ້າໃຈໄດ້ດີທີ່ສຸດ ກ່ຽວ ກັບເຕັກນິກການຖັກແສ່ວ, ຕໍ່າຫູກ ແລະ ແຕ້ມລວດລາຍດ້ວຍ ຂີ້ເຜິ້ງ ຢູ່ໝູ່ບ້ານ ຈົ໋ງໂຕງ. ນາງ ນິງ ເລີ່ມຮຽນແຕ້ມຮູບ ຂີ້ເຜິ້ງ ຈາກແມ່ ຕູ້ ແລະ ແມ່ ເມື່ອອາຍຸ 5 ປີ. ນາງ ນິງ ກ່າວວ່າ: “ລວດ ລາຍ ຂອງ ຂີ້ເຜິ້ງ ຢູ່ເທິງກະໂປງ, ເສື້ອ, ຜ້າເຈ່ຍເດັກຂອງ ຊາວ ເຜົ່າ ມົ້ງ ບໍ່ພຽງແຕ່ຄືລົມຫາຍໃຈ ແຫ່ງຊີວິດເທົ່ານັ້ນ, ແຕ່ຍັງ ແມ່ນຄວາມພາກພູມໃຈ ແລະ ຄວາມຮັກແພງຂອງ ຊາວ ເຜົ່າ ມົ້ງ ອີກດ້ວຍ”.
ນາງ ນິງ ກ່າວຕື່ມວ່າ: ຜ້າທີ່ເລືອກເຟັ້ນແມ່ນຜະລິດຈາກຕົ້ນ ປໍ ປ່ານ, ໂດຍຊາວເຜົ່າ ມົ້ງ ຕໍ່າໃຫ້ເປັນຜ້າຂາວ. ແປງ ແຕ້ມ ມີ ດ້າມເຮັດດ້ວຍໄມ້ໄຜ່ ແລະ ປາຍເຮັດດ້ວຍ ແຜ່ນທອງແດງ ນ້ອຍສອງແຜ່ນ ທີ່ມີຂອບກົມ ແລະ ລຽບ, ຫັນໜ້າເຂົ້າກັນ ເພື່ອ ບັນຈຸຂີ້ເຜິ້ງຮ້ອນຢູ່ພາຍໃນ. ຂີ້ເຜິ້ງແມ່ນ ຮັງຂອງເຜິ້ງປ່າ. ຂີ້ເຜິ້ງ ນໍາໃຊ້ ໃນເວລາ ຂີ້ເຜິ້ງຮ້ອນ. ສະນັ້ນເມື່ອແຕ້ມດ້ວຍຂີ້ເຜິ້ງ, ນັກແຕ້ມ ຕ້ອງນັ່ງຢູ່ໃກ້ເຕົາຖ່ານ ແລະ ໂຖບັນຈຸຂີ້ເຜິ້ງຖືກວາງໄວ້ເທິງເຕົາຖ່ານສະເໝີ. ບັນດາລາຍແຕ້ມ ຈະຖືກ ສະແດງ ອອກ ໂດຍຊ່າງຫັດຖະກໍາ ຕາມການສັນເກດຂອງ ຕົນ. ຫຼັງຈາກການ ແຕ້ມຮູບສໍາເລັດແລ້ວ, ຜ້ານັ້ນເບິ່ງຄື ຜະລິດຕະພັນໜຶ່ງ ມີ ຄວາມລະອຽດຖີ່ຖ້ວນ ດ້ວຍບັນດາລວດລາຍ ສີທອງຄໍາ ໃນ ພື້ນຜ້າສີຂາວ.
ບັນດາຜະລິດຕະພັນສຳເລັດຮູບຂອງຊາວເຜົ່າ ມົ້ງ.
ຫຼັງຈາກສຳເລັດຂັ້ນຕອນການແຕ້ມຮູບດ້ວຍຂີ້ເຜິ້ງແລ້ວ, ຈະເຖິງຂັ້ນຕອນການປຸງແຕ່ງນໍ້າສີ ແລະ ຍ້ອມສີຄາມ. ເຂົາເຈົ້າ ເອົາໃບ ແລະ ກິ່ງຕົ້ນຄາມ ສົດມາແຊ່ນໍ້າ ປະໄວ້ 2-3 ມື້, ຈາກ ນັ້ນ ຖອກເອົາສານຕົກຄ້າງທັງໝົດອອກ ແລະ ຕື່ມຜົງປູນຂາວ ໃສ່ ແລະ ຄົນໃຫ້ລະອຽດ. ແປ້ງຕົ້ນຄາມ ແລະ ປູນຂາວຈະ ຕົກ ຄ້າງຢູ່ກົ້ນຖັງ. ໃນເວລາທີ່ນ້ໍາທັງໝົດໄດ້ຖືກຖິ້ມອອກໄປ, ສ່ວນ ຜົງຢູ່ທາງລຸ່ມແມ່ນເກັບຮັກສາໄວ້, ເຊິ່ງເປັນສານສະກັດ ຈາກ ຕົ້ນຄາມ. ເພື່ອກະກຽມ ຖັງນ້ໍາຍ້ອມ, ເຂົາເຈົ້າໃຊ້ສານ ສະກັດ ຈາກ ຕົ້ນຄາມ ກັບນ້ໍາຂີ້ເທົ່າ, ໃສ່ເຫຼົ້າ ແລະ ໃບໄມ້ບາງ ຊະ ນິດ.
ເພື່ອໃຫ້ມີສີຄາມເຂັ້ມ ແລະ ທົນທານ, ຜ້າໄດ້ຍອມໄປຍ້ອມ ມາ ຫຼາຍຄັ້ງ. ແຊ່ຜ້າໃນນ້ໍາຄາມ ແລ້ວເອົາໄປຕາກແດດໃຫ້ແຫ້ງ, ຫຼັງຈາກນັ້ນ ສືບຕໍ່ແຊ່ ແລະ ຕາກແດດໃຫ້ແຫ້ງ, ແຊ່ ແລະ ຕາກແດດໃຫ້ແຫ້ງ... ໃນລະຫວ່າງຂະບວນການຍ້ອມສີ, ຕ້ອງ ມີຄວາມລະມັດລະວັງ ເພື່ອໃຫ້ສ່ວນ ຂອງ ຂີ້ເຜິ້ງ ບໍ່ແຕກ ເພື່ອຮັກສາລວດລາຍໄດ້.
ດ້ວຍຄວາມປາດຖະໜາຢາກແນະນຳບັນດາເຕັກນິກທີ່ເປັນເອກະລັກສະເພາະຂອງຊາວເຜົ່າ ມົ້ງ ສູ່ທຸກຄົນ, ນາງ ຫຼີທິນິງ ໄດ້ສະແດງການແຕ້ມຮູບດ້ວຍຂີ້ເຜິ້ງໃສ່ຜ້າ ແລະ ຍ້ອມສີຄາມ ຂອງ ຊາວເຜົ່າ ມົ້ງ ໃນງານວາງສະແດງ Craft Link, 51 ວັນ ມ້ຽວ, ຮ່າໂນ້ຍ.ງານວາງສະແດງ ແລະ ການແນະນຳໄດ້ດຶງດູດນັກທ່ອງທ່ຽວສາກົນ ແລະ ຊາວນະຄອນຫຼວງ ຮ່າໂນ້ຍ ເຂົ້າຮ່ວມເປັນຈຳນວນຫຼວງຫຼາຍ. ບັນດາຕົວຢ່າງຜ້າເຫຼົ່ານີ້ ໄດ້ກຸ່ມສະຫະກອນ ຕໍ່າຜ້າພື້ນເມືອງຂອງຊາວເຜົ່າ ມົ້ງ ຢູ່ ເຈ໋ກູຍາ ສ້າງເປັນຫຼາຍຜະລິດຕະພັນເຊັ່ນ: ກະເປົ໋າ, ສາຍແອວ, ຜ້າປູ ໂຕະ, ເສື້ອ... ແລະ ຖືກວາງຂາຍຢູ່ຮ້ານຄ້າຫັດຖະກຳ Craft Link, 51 ວັນມ້ຽວ, ຮ່າໂນ້ຍ.
ທ່ານນາງ ເຈິ່ນຕວຽດລານ, ຜູ້ອຳນວຍການບໍລິສັດ Craft Link ໃຫ້ຮູ້ວ່າ: ພາຍຫຼັງ 3 ປີແຫ່ງການຜັນຂະຫຍາຍໂຄງການ “ພັດ ທະນາບັນດາຜະລິດຕະພັນທ່ອງທ່ຽວສະເພາະເຂດຕາເວັນຕົກ ອຽນບ໋າຍ ດ້ວຍວິໄສທັດຮອດປີ 2030”, ຄວາມງາມດ້ານວັດ ທະນະທຳພື້ນເມືອງຂອງຊາວເຜົ່າ ມົ້ງ ຢູ່ ເຈ໋ກູຍາ ພວມໄດ້ຮັບການອະນຸລັກຮັກສາ, ພັດທະນາ ແລະ ໄດ້ແນະນຳໃຫ້ປະຊາຄົມໂລກຢ່າງກວ້າງຂວາງ. ງານວາງສະແດງກ່ຽວກັບສິລະປະການແຕ້ມ ຮູບດ້ວຍຂີ້ເຜິ້ງເທິງຜ້າ ສະແດງໂດຍຈິດຕະກອນ ຫຼີ ທິນິງ ຢູ່ ຮ່າໂນ້ຍ ແມ່ນການເຄື່ອນໄຫວ ເຊື່ອມຕໍ່ຊຸມຊົນເພື່ອແນະນຳຄວາມງາມຂອງວັດທະນະທຳພື້ນເມືອງຂອງປະຊາຊົນ ບັນດາເຜົ່າ ໃຫ້ນັກທ່ອງທ່ຽວສາກົນ ທີ່ມາ ຫຼື ດໍາລົງຊີວິດຢູ່ນະ ຄອນຫຼວງ ຮ່າໂນ້ຍ.
ບົດ: VNP/ບິກເວິນ - ພາບ: ຫວຽດເກື່ອງ, ເອກະສານ Craft link- ແປໂດຍ: ຢືຟຽນ
