ຫງວຽນຮຸ່ງ ແລະ 2 ສະຖິຕິ Guinness ສໍາລັບເຄື່ອງປັ້ນດິນເຜົາ ຫວຽດ
ເລື່ອງລາວ ກ່ຽວກັບຊຸດຈານ ຟູ໋ກີ໋ວມ໊ານເດື່ອງ ແລະ ເຄືອບ ຫວາບ໋ຽນ
ນາຍຊ່າງ ຫງວຽນຮຸ່ງ ໃຫ້ຮູ້ວ່າ ຜົນງານປະດິດແຕ່ງ ຟູ໋ກີ໋ວມ໊ານເດື່ອງ ມີຂະໜາດໃຫຍ່ ແລະ ນໍ້າໜັກຫຼາຍ ກັບ ສ່ວນລາຍລະອຽດຄວັດນູນ ຢ່າງລະອຽດຖີ່ຖ້ວນ. ນີ້ແມ່ນສິ່ງທ້າທາຍຕໍ່ຜູ້ເປັນນາຍຊ່າງ ຍ້ອນຕ້ອງມີການຄິດໄລ່ຢ່າງລະອຽດ ແລະ ລະມັດລະວັງ ກ່ອນຈະລົງມືທໍາ. ຜົນງານປະດິດແຕ່ງ ຟູ໋ກີ໋ວມ໊ານເດື່ອງ ມີນໍ້າໜັກເກືອບ 600 ກິໂລກຣາມ, ໃຊ້ເວລາເຜົາ 45 ຊົ່ວໂມງ, ອົບ ປະມານ 48 ຊົ່ວໂມງ. ພາຍຫຼັງສຳເລັດ ຍັງເຫຼືອນໍ້າໜັກ 400 ກິໂລກຣາມ, ມີເສັ້ນຜ່າກາງ 1,37 ແມັດ. ຫົວຂໍ້ຂອງຜົນງານແມ່ນໜຶ່ງໃນຫຼາຍແບບການຕົກແຕ່ງທີ່ໄດ້ຮັບຄວາມນິຍົມ ໃນບັນດາຜົນການປະດິດແຕ່ງ ຂອງ ຊາວອາຊີຕາເວັນອອກ, ມີການ ຄວັດນູນ ແລະ ຄວັດສະຫຼັກ ຮູບຕົ້ນສົນ (Cedrus Deodara) ແລະ ນົກຍູງ ຄູ່, ພ້້ອມກັບ ຫວງຈຸ້ຍ ອື່ນໆ ຊຶ່ງມີຄວາມໝາຍວ່າ ຮັ່ງມີ, ອະມະຕະ, ຍົດສັກອຳນາດ ແລະ ຄວາມຜາສຸກ ນິລັນດອນ.
ຕົວຢ່າງ ສຳລັບສ່ວນລາຍລະອຽດ ຂອງ ນົກຍູງຄູ່ ແລະ ຕົ້ນສົນທີ່ເກົ່າແກ່, ນາຍຊ່າງ ຫງວຽນຮຸ່ງ ຕ້ອງຄວັດນູນ ບັນດາລາຍລະອຽດໃສ່ດ້ານໜ້າຈານ ເພື່ອຮັບປະກັນ ລະດັບປະລິມານກຳນົດ ໃນການປະດິດແຕ່ງຜົນງານໃຫ້ມີຄວາມຕໍ່ເນື່ອງ ຫຼື ສ່ວນລາຍລະອຽດ ຂອງ ນົກຍູງຄູ່ ກັບເຄືອບ “ຫວາບ໋ຽນ” (ເຄືອບ ຈະປ່ຽນສີສັນ ແລ້ວແຕ່ອຸນຫະພູມ ຂອງ ໄຟ), ຫຼັງຈາກຜົນ ງານປະດິດແຕ່ງສຳເລັດ ຈະມີສີເຫຼືອງ ຊຶ່ງແມ່ນປະເພດ ເຄືອບ ຫວາບ໋ຽນ ມີສີສັນໄຂ່ວກັນ ຈະຕ້ອງໃຊ້ຄວາມພະຍາຍາມ ແລະ ພິຖີພິຖັນ ຫຼາຍໃນ ເວລາລົງມືທໍາ.
ຈານ ໄດ້ຮັບການຄວັດນູນ ດ້ວຍມືທັງໝົດ, ເພາະສະນັ້ນ ບໍ່ສາມາດ ໃຊ້ເຄື່ອງຈັກເພື່ອຍົກເຂົ້າເຕົາເຜົາໄດ້. ເມື່ອເຜົາແລ້ວ, ຂັ້ນຕອນເອົາ ຈານ ອອກຈາກເຕົາເຜົາ ກໍຕ້ອງ ມີຄວາມລະມັດລະວັງເປັນພິເສດ ເພື່ອຮັບປະ ກັນວ່າ ອຸນຫະພູມ ຂອງ ຈານ ເໝາະສົມ ກັບອຸນຫະພູມ ຂອງ ສະພາບແວດລ້ອມ. ດ້ານໜ້າຂອງຈານ ແມ່ນໜາຫຼາຍ, ເພາະສະນັ້ນ ຜູ້ມີປະສົບການຫຼາຍ ຈຶ່ງຄິດໄລ່ເວລາແທດເໝາະທີ່ຈະເອົາຈານອອກເພື່ອອົບແຫ້ງ ຫຼັງຈາກເຜົາ.
ຕໍ່ໄປແມ່ນສ່ວນລາຍລະອຽດ “ຫວາບ໋ຽນ” ຖືກສອດປະສານເຂົ້າກັນ ໃນຕົ້ນສົນ ຊຶ່ງໄດ້ສ້າງຄວາມດຶງດູດໃຈໃຫ້ແກ່ຜົນງານ. ເຄືອບ “ຫວາບ໋ຽນ” ທີ່ມີຢູ່ ໜຶ່ງດຽວ ແມ່ນໜຶ່ງໃນ ລັກສະນະທີ່ເປັນເອກະລັກ ຂອງ ຜົນງານ. ເຄືອບ ຫວາບ໋ຽນ ຄ້າຍຄືກັນກັບຂະບວນວິວັດ ການສ້າງເປັນເພັດ, ດ້ວຍຄວາມກົດດັນຢ່າງເກີນຂອບເຂດປົກກະຕິ, ຫີນ ທໍາມະດາ ຈະຖືກປ່ຽນເປັນແກ້ວ ຫຼື ເພັດ. ແຕ່ລະບ່ອນ ຈະສ້າງອອກປະເພດ ເຄືອບ ໜຶ່ງທີ່ມີສີສັນ ແລະ ຈຸດພິເສດ ທີ່ແຕກຕ່າງກັນ, ດັ່ງນັ້ນຜະລິດຕະພັນທີ່ມີເຄືອບ “ຫວາບ໋ຽນ” ແມ່ນຜະລິດຕະພັນ ໜຶ່ງດຽວ ທີ່ໄດ້ວົງການນິຍົມ ເຄື່ອງປັ້ນ ດິນເຜົາ ຕາມລ່າ ຊອກຫາ.
ນາຍຊ່າງ ຫງວຽນຮຸ່ງ ໄດ້ໃຊ້ເວລາ 2500 ຊົ່ວໂມງ (ປະມານ 1,5 ປີ) ຈິ່ງສຳເລັດຜົນງານໃນປີ 2018, ໂດຍມີການແຕກຫັກເຖິງ 5 ຄັ້ງ, ບາງຄັ້ງຫັກເຄິ່ງ, ບາງຄັ້ງກໍ່ແຕກ, ບາງຄັ້ງຖືກປ່ຽນຮູບ ແລະ ມາຮອດຄັ້ງທີ່ 6 ຈຶ່ງໄດ້ປະສົບຜົນສຳເລັດ.
ເລື່ອງລາວ ທ່ຽມຖື່ທຽນຟອງເອີ໋ນ ແລະ ການກຳເນີດ ຂອງ ເຄືອບ ຮວ່າງໂຖລຽນຮວາ
ຜົນງານທີ່ຍາດໄດ້ສະຖິຕິໂລກ ຄັ້ງທີ 2 ຂອງ ນາຍຊ່າງ ຫງວຽນຮຸ່ງ ແມ່ນ “ຖ່ຽມຖື່ທຽນຟອງເອີ໋ນ”, ມີນ້ຳໜັກ 1.500 ກິໂລກຣາມ, ຍາວ 1,735 ແມັດ, ກວ້າງ 1,1 ແມັດ ແລະ ສູງ 0,778 ແມັດ. ສັດ ສັກສິດໃນເທບນິ ຍາຍ ທີ່ໄດ້ຮັບການແກະສະຫຼັກ ໃນຜົນງານປະດິດແຕ່ງນີິ້ ແມ່ນຄັນຄາກ ຖ່ຽມຖື່ ຫຼື ເອີ້ນວ່າ ຄັນຄາກ ມົງຄຸນ ເຊິ່ງເປັນປະເພດຄັນຄາກ ມີສາມຂາ ທີ່ສັກສິດຢູ່ທະວີບ ອາຊີ ແລະ ເປັນສັນຍາລັກ ຂອງ ຄວາມຈະເລີນຮຸ່ງ ເຮືອງ. ນາຍຊ່າງ ຫງວຽນຮຸ່ງ ໄດ້ໃຊ້ເວລາກວ່າ 6 ເດືອນ ເພື່ອສ້າງຜົນງານນີ້, ດ້ວຍຄວາມລົ້ມເຫຼວ 4 ຄັ້ງ, ພຽງແຕ່ຄັ້ງທີ 5 ຈຶ່ງປະສົບຜົນສຳເລັດ.
ຖ້າຜົນງານ “ຟູ໋ກີ໋ວມ໊ານເດື່ອງ”, ເຄືອບ “ຫວາບ໋ຽນ” ໄດ້ວົງການຜູ້ຫຼົງຮັກກັບ ເຄື່ອງປັ້ນດິນເຜົາ ຊອກຫາ, ຜົນງານ “ຖ່ຽມຖື່ທຽນ ຟອງເອີ໋ນ” ກໍຕິດພັນກັບການກຳເນີດຂອງປະເພດເຄືອບອື່ນ ທີ່ມີຄວາມເປັນເອກະລັກ ສະເພາະເທົ່າກັບ ເຄືອບ ຫວາບ໋ຽນ”, ນັ້ນແມ່ນ ເຄືອບ ຮວ່າງໂຖລຽນຮວາ.
ເຄືອບ ຮວ່າງໂຖລຽນຮວາ ໄດ້ຮັບການຄົ້ນຄວ້າ ຈົນສຳເລັດຜົນ ໃນປີ 2002. ໃນຖານະເປັນຜູ້ມີຄວາມຮັກດອກບົວ ແລະ ມີຄວາມຫຼົງໄຫຼກັບຄົ້ນຄວ້າ ດອກບົວ, ພາຍຫຼັງການຄົ້ນຄວ້າ ແລະ ທົດລອງ ມາຫຼາຍຄັ້ງ, ນາຍຊ່າງ ຫງວຽນຮຸ່ງ ໄດ້ຄົ້ນພົບວ່າ ຕົ້ນບົວ ເໝາະສົມ ເພື່ອທົດແທນ ວັດ ຖຸດິບຂີ້ແກບ - ອົງປະກອບໄມ້ ໃນການເຄືອບຂີ້ເທົ່າມູນເຊື້ອ (ປະເພດເຄືອບເຄື່ອງປັ້ນດິນເຜົາ ທີ່ເຮັດຈາກຂີ້ເທົ່າ ຂອງ ຟືນ, ເຟືອງ, ຫຍ້າ) ຂອງປູ່ຍ່າຕາຍາຍ. ວັດຖຸດິບ ຕົ້ນຕໍ ຂອງ ເຄືອບປະເພດໃໝ່ນີ້ແມ່ນ ລຳຕົ້ນບົວ ແລະ ດິນສັນດອນ ຢູ່ແມ່ນໍ້າແດງ ພ້ອມກັບແຮ່ຈາກ ທຳມະຊາດຫຼາຍປະ ເພດ. ເພາະສະນັ້ນ, ນາຍຊ່າງ ຫງວຽນຮຸ່ງ ໄດ້ຕັດສິນໃຈ ຕັ້ງຊື່ໃໝ່ວ່າ ເຄືອບຮວ່າງໂຖລຽນຮວາ. ໃນນັ້ນ, ຮວ່າງໂຖ ຊີ້ບອກເຖິງ ດິນສັນດອນ ຢູ່ແມ່ນໍ້າແດງ, ສ່ວນ ລຽນຮວາ ແມ່ນບົ່ງບອກ ເຖິງ ບົວ ໃນວັດຖຸດິບ. “ຖ່ຽມ ຖື່ທຽນຟອງເອີ໋ນ” ຖືໄດ້ວ່າ ແມ່ນການປະສົມປະສານຢ່າງກົມ ຂອງ ການເຄືອບ ຮວ່າງໂຖ ລຽນຮວາ ແລະ ຄວາມງາມຂອງວັດຖຸພັນ ສະບັບໜຶ່ງດຽວ ທີ່ໄດ້ເຮັດ ດ້ວຍມື.
ເຄືອບ ຮວ່າງໂຖລຽນຮວາ ແມ່ນປະເພດເຄືອບ ທີ່ມີຄວາມແຕກຕ່າງ ກັນຫຼາຍ ເມື່ອທຽບກັບການເຄືອບ ດ້ວຍຂີ້ເທົ່າມູນເຊື້ອ. ນາຍຊ່າງ ຫງວຽນຮຸ່ງ ໃຫ້ຮູ້ວ່າ: “ການເຄືອບ ຮວ່າງໂຖລຽນຮວາ ມີສີສັນທີ່ໂດດເດັ່ນ ແລະ ແປກ ໃໝ່ ນຳມາ ເຊິ່ງຄວາມງາມແບບສູງສັກ ແລະ ມີເອກະລັກສະເພາະ ໃນຜົນງານແຕ່ລະຢ່າງ”.
ນາຍຊ່າງ ຫງວຽນຮຸ່ງ ເກີດຢູ່ນະຄອນ ຫາຍຟ່ອງ. ໃນຊຸມປີ 1980, ເມື່ອມາເຮັດວຽກໃຫ້ບໍລິສັດ ດຳເນີນ ທຸລະກິດ ສະເພາະ ກ່ຽວກັບເຄື່ອງປັ້ນດິນເຜົາ ຢູ່ ຫາຍຟ່ອງ, ມີໂອກາດໄປສໍາຫຼວດ, ຊອກຮູ້ກ່ຽວກກັບ ເຄື່ອງປັ້ນດິນເຜົາ ຢູ່ໝູ່ບ້ານອາຊີບ ຫຼາຍແຫ່ງ ໃນທົ່ວປະເທດ, ນາຍຊ່າງ ຫງວຽນຮຸ່ງ ໄດ້ມີຄວາມຜູກພັນ ແລະ ຕັດສິນໃຈ ຢຸດຢູ່ໝູ່ບ້ານຜະລິດເຄື່ອງປັ້ນດິນເຜົາ ບ໋າດຈ່າງ.
ບົດ: ຖາວວີ - ພາບ: ໂດຍຜູ້ກ່ຽວສະໜອງໃຫ້ - ແປໂດຍ: ບິກລຽນ