ຮ່ອງຮອຍຂອງການເພພັງ
ໂບດ ຈາຍຕີມ ສັງກັດກັບເຂດສາສະໜາ ກາໂຕລິກ ເຊືອງດ່ຽນໄດ້ຮັບການກໍ່ສ້າງແຕ່ປີ 1927. ໂບດຫຼັງນີ້ ຕັ້ງຢູ່ແຄມຝັ່ງທະເລ, ເປັນສັນຍາລັກແຫ່ງຄວາມໝັ້ນໃຈຂອງຊາວປະມົງຢູ່ທີ່ນີ້. ທາດລະຄັງຂອງໂບດ ໄດ້ປຽບໃສ່ໂຄມໄຟທະເລຫຼັງໜຶ່ງ ເພື່ອ ສົ່ງສັນຍານໃຫ້ເຮືອຫາປາເຂົ້າທຽບຝັ່ງ.
ປີ 2005, ພາຍຸເລກ 7 ໄດ້ສ້າງຜົນກະທົບຢ່າງໜັກໜ່ວງໃຫ້ແກ່ໝູ່ບ້ານຊາວປະມົງ 2 ແຫ່ງ ສັງກັບກັບເຂດສາສະໜາ ເຊືອງດ່ຽນ ຄື: ເຊືອງດ່ຽນ ແລະ ວັນຫຼີ, ໂບດ ຈາຍຕີມ ຍັງເຫຼືອແຕ່ ທາດລະຄັງເທົ່ານັ້ນ. ເວລານຳ້ທະເລເພີ່ມສູງຂຶ້ນ, ພື້ນທາດລະຄັງຖືກຈົມຢູ່ໃຕ້ນຳ້ປະມານ 0,5 ແມັດ.
ປີ 2005, ພາຍຸເລກ 7 ໄດ້ສ້າງຜົນກະທົບຢ່າງໜັກໜ່ວງໃຫ້ແກ່ໝູ່ບ້ານຊາວປະມົງ 2 ແຫ່ງ ສັງກັບກັບເຂດສາສະໜາ ເຊືອງດ່ຽນ ຄື: ເຊືອງດ່ຽນ ແລະ ວັນຫຼີ, ໂບດ ຈາຍຕີມ ຍັງເຫຼືອແຕ່ ທາດລະຄັງເທົ່ານັ້ນ. ເວລານຳ້ທະເລເພີ່ມສູງຂຶ້ນ, ພື້ນທາດລະຄັງຖືກຈົມຢູ່ໃຕ້ນຳ້ປະມານ 0,5 ແມັດ.
 ໂບດ ຈາຍຕີມ ເປັນສະຖານທີ່ ເຊິ່ງມີໄວໜຸ່ມມາຄົ້ນຫານັບເປັນ ຈຳນວນຫຼາຍພໍສົມຄວນ.  ບັນດາລາຍດອກທີ່ສວຍງາມໄດ້ປະດັບປະດາເທິງ ກຳແພງຂອງໂບດ.  ນັກທ່ອງທ່ຽວມາທ່ຽວຊົມ ໂບດ ຈາຍຕີມ.  ຊີວິດການເປັນຢູ່ຂອງຊາວປະມົງ ທີ່ ເຊືອງດ່ຽນ, ຕາແສງ ຫາຍຫຼີ ຕິດພັນກັບອາຊີບຫາປາ. |
ພາຍຫຼັງຜົນກະທົບຈາກພາຍຸເລກ 7, ໂບດ ຈາຍຕີມ ຍັງເຫຼືອແຕ່ກຳແພງຢູ່ທາງນອກ ແລະ ພື້ນເຮືອນເທົ່ານັ້ນ. ຕັ້ງແຕ່ນັ້ນໄປ, ສະຖານທີ່ແຫ່ງນີ້ ຖືກປະວາງລ້າໆ.
10 ປີກ່ອນ, ເມື່ອຈຸນັກຂ່າວຂອງຂ່າວພາບ ຫວຽດນາມ ມານີ້ ຂຽນບົດ ໄດ້ເຫັນກັບຕາການທຳລາຍຂອງຟອງນຳ້ທະເລ, ສ່ວນໜຶ່ງຂອງເຂດສາສະໜາ ກາໂຕລິກ ເຊືອງດ່ຽນ ຖືກເພພັງຢ່າງໜັກໜ່ວງ.
ຮ່ອງຮອຍຈາກການປ່ຽນແປງຂອງດິນຟ້າອາກາດ:
ບັດຈຸບັນ, ຮ່ອງຮອຍຂອງເຂດສາສະໜາ ກາໂຕລິກ ເກ່ົາ ເຫຼືອພຽງແຕ່ໂຄງ ໂບດ ແລະ ທາດລະຄັງ, ແຕ່ມັນຍັງມີຄວາມສວຍສົດງົດງາມ. ເວລາມາ ຫາຍເຫົ້າ, ນັກທ່ອງທ່ຽວກໍ່ມາຢາມໂບດ ຈາຍຕີມ ເພື່ອໄດ້ເຫັນກັບຕາ ຮ່ອງຮອຍຈາກການປ່ຽນແປງຂອງດິນຟ້າອາກາດ ແລະ ຊອກຮູ້ກ່ຽວກັບຊີວິດການເປັນຢູ່ຂອງຊາວປະມົງຢູ່ທີ່ນີ້.
ພວກຂ້າພະເຈົ້າມາຢາມຫາດຊາຍທະເລ ເຊືອງດ່ຽນ, ບ່ອນທີ່ມີ ໂບດ ຈາຍຕີນ ເພື່ອຊົມເບິ່ງທັດສະນີຍະພາບທີ່ສວຍງາມຂອງຫາດຊາຍທະເລແຫ່ງນີ້ ໃນຍາມເຊົ້າຕູ່. ບັນຍາກາດຢູ່ທີ່ນີ້ ຟົດຟື້ນຂຶ້ນເມື່ອເຮືອຂອງຊາວປະມົງໄປຫາປາຢູ່ກາງທະເລເຂົ້າທຽບຝັ່ງ, ເຂົາເຈົ້າສາມາດຂາຍກຸ້ງ ແລະ ປາທີ່ຫາໄດ້ຢູ່ຕາມຝັ່ງທະເລ.
    ສະພາບການເພພັງຂອງເຂດສາສະໜາ ກາໂຕລິກ ເຊືອງດ່ຽນ ຫຼັງຈາກຖືກຜົນກະທົບຈາກສະພາບນຳ້ເຄັມຊຶມເຂົ້າເມື່ອປີ 2009. ພາບ: ເອກະສານຂ່າວພາບ ຫວຽດນາມ. |
ເວລາເຂົ້າມາຢ້ຽມຢາມ ໂບດ ຈາຍຕີມ, ເຖິງວ່າ ເຫຼືອແຕ່ໂຄງ ໂບດ ເທ່ົານັ້ນ, ແຕ່ພວກຂ້າພະເຈົ້າຮູ້ສຶກປະທັບໃຈເມື່ອໄດ້ເຫັນກັບຕາຮ່ອງຮອຍນີ້. ຄວາມຮູ້ສຶກ ນ້ອຍໆ ຂອງມະນຸດຢູ່ໃນ ໂບດ ແລະ ຄວາມກວ້າງໃຫຍ່ໄພສານຂອງທະເລຢູ່ຕໍ່ໜ້າ ໄດ້ເຮັດໃຫ້ຂ້າພະເຈົ້າມີສະຕິວ່າ ຕ້ອງປົກປັກຮັກສາສິ່ງແວດລ້ອມເພື່ອຮັກສາທະເລ.
ແຕ່ ໂບດ ຈາຍຕີມ, ພວກຂ້າພະເຈົ້າພ້ອມກັບນັກທ່ອງທ່ຽວ ຈຳນວນໜຶ່ງ ໄປຫາຕະຫຼາດ ເບັນ ເພື່ອຊອກກິມອາຫາທະເລ ເຊິ່ງຊາວບ້ານ ຫາຍເຫົ້າ ເປັນຜູ້ຂາຍ.
ທ່ານ ຫວູຫງອກເຈື່ອງ, ຮອງປະທານຄະນະກຳມະການ ປະຊາຊົນເມືອງ ຫາຍເຫົ້າ ໃຫ້ຮູ້ວ່າ: “ການອະນຸລັກ ທາດລະຄັງໄດ້ທ້ອງຖິ່ນປະຕິບັດຢ່າງຮີບດ່ວນ ເພື່ອຮັບຮອງຜົນງານອັນຍິ່ງໃຫຍ່ຂອງປະຊາຊົນໃນການແກ້ໄຂຜົນກະທົບຈາກ ສະພາບ ນຳ້ເຄັມຊຶມເຂົ້າ, ຮັກສາການຜະລິດໃນຫຼາຍຮ້ອຍປີ ຜ່ານມາ, ພ້ອມກັນນັ້ນ ກໍ່ໂຄສະນາເຜີຍແຜ່ໃຫ້ແກ່ປະຊາຊົນ ຈົ່ງມີຄວາມປົກປັກຮັກສາສິ່ງແວດລ້ອມ. ຄະນະກຳມະການປະຊາຊົນ ເມືອງ ຫາຍເຫົ້າ ຫາກໍ່ມີແຜນສັງລວມ ກໍ່ສ້າງຫາດຊາຍທະເລ ຫາຍຫຼີ ທີ່ມີເນື້ອທີ່ 20 ເຮັກຕາ ເປັນເຂດທ່ອງທ່ຽວຮ່ອງຮອຍຈາກການປ່ຽນແປງຂອງດິນຟ້າອາກາດ, ສິ່ງແວດລ້ອມແລະ ນີເວດຢູ່ທະເລ.
ບົດ: ບິກເວິນ - ພາບ: ແທງຢາງ ແລະ ເອກະສານ
