ឆ្លងកាត់ជាង ១០០ ឆ្នាំ របរអំបុកនៅមែទ្រី (Me Tri) (ទឺលិម - Tu Liem ហាណូយ) នៅតែរក្សានិងអភិវឌ្ឍន៍មកដល់សព្វថ្ងៃ។ អញ្ជើញមកដល់ភូមិមែទ្រី (Me Tri) នារដូវនេះ ចាប់ពីក្បាលភូមិ យើងនឹងបានឮសំឡេងបុកអំបុកលាន់ពេញភូមិ ភ្ជាប់តាមក្លិនក្រអូបសាយភាយនៃអំបុក រសាត់ចេញពីគ្រួសារទាំង ៥០ នៅក្នុងភូមិ។ អម្រែកស្រូវថ្មីនៅសល់ក្លិនទឹកដោះ បានប្រមូលទិញពីខេត្តជិតខាងនាំមកហាលក្នុងភូមិ។ គ្រាប់ស្រូវធាត់ណែន ពេញគ្រាប់ និងក្រអូបសាយ បន្ទាប់ពីបោកស្រូវយកគ្រាប់ ទាត់ចំបើង ហើយគ្រាប់ស្កកយកទៅពន្លិចទឹកយកតែគ្រាប់ពេញ រួចដាក់ចូលខ្ទះលីង។
 ស្រូវដំណើបខ្ចី ជាវត្ថុធាតុសម្រាប់ធ្វើអំបុកឆ្ញាញ់។  អំបុកមែទ្រី (Me Tri) ធ្វើអំពីស្រូវសម្រកទើបគ្រាប់អំបុកស្តើង ទន់ស្វិត និងក្រអូបឆ្ញាញ់។  បានដឹង នៅភូមិអំបុកមែទ្រី (Me Tri) មួយឆ្នាំផលិតបានតែងពីររដូវ តាមប្រតិទិនកសិករ។ រដូវសម្រក (ខែ២ - ខែ៤ ចន្ទគតិ) និងរដូវវស្សា (ខែ៧ - ខែ១០ចន្ទគតិ)។  ស្រូវខ្ចីបានបោកយកគ្រាប់ សម្រាប់ត្រៀមឲ្យដំណាក់កាលដំបូងនៃការបុកអំបុក។  សព្វថ្ងៃ មនុស្សភាគច្រើនសុទ្ធតែប្រើប្រាស់ម៉ាស៊ីនធ្វើអំបុក នៅមានមនុស្សយ៉ាងតិចក្នុងភូមិមែទ្រី (Me Tri) នៅរក្សាបានរបៀបធ្វើអំបុកតាមបែបសិប្បកម្ម។  នៅរដូវអំបុក ស្រូវដំណើបខ្ចីបានហាលពេញទីលានទីសក្ការបូជា និងទីលានផ្ទះនៅភូមិមែទ្រី (Me Tri)។  កញ្ជើស្រូវបានលាងជម្រះស្អាត និងគ្មានគ្រាប់ស្រូវស្កក់ ត្រៀមដាក់ទៅចូលក្នុងឆ្នាំង ខ្ទះលីង។  អ្នកភូមិមែទ្រី (Me Tri) ឲ្យដឹងថា រាល់ពេលរដូវស្រូវមកដល់ មនុស្សទាំងអស់គ្នាក្នុងគ្រួសារប្រមូលកម្លាំងធ្វើអំបុក។ ការងារជួនកាលចាប់ពីម៉ោងបួនព្រឹក អូសបន្លាយរហូតដល់ដប់យប់ ទើបបានសម្រាក។  តាមការបទពិសោធន៍អ្នកភូមិនៅទីនេះ ស្រូវបានលីងលើភ្លើងតូច កូរមិនឈប់ដៃរហូតដល់ក្តៅស្មើ។  ពេលស្រូវប្តូរពីពណ៌ខៀវទៅពណ៌ស មានក្លិនក្រអូប លីញ់ឃើញរបកសម្បក មិនជាប់គឺឆ្អិនហើយ។  បន្ទាប់ពីស្រូវបានជម្រះសម្បកស្អាតដោយម៉ាស៊ីនកិន នឹងយកទៅបុក។  ដើម្បីធ្វើឲ្យបានត្រឹមត្រូវអំបុកមួយលើក ត្រូវឆ្លងកាត់ច្រើនដំណាក់កាល។  ដំណាក់កាលចុងក្រោយគឺ អុំ ចោលចំណែកអំបុកដែលនៅជាប់សម្បក។ ការអុំនិងបុកនៅដំណាក់កាលនេះ ត្រូវធ្វើប្រហែលបីលើកដើម្បីឲ្យចេញអំបុកស្អាតមួយលើក។ |
ចង្ក្រានសម្រាប់លីងស្រូវ តែងត្រូវបានធ្វើដោយឆេះ ប៉ុន្តែមិនដុតដោយធ្យូងតែដុតដោយឱស។ ខ្ទះលីងស្រូវធ្វើអំពីដែក ធ្វើដូចនេះគ្រាប់ស្រូវលីងមិនត្រូវខ្លោច រក្សាបានភាពទន់ស្វិតនិងក្លិនក្រអូប។ល។ និយាយរួម ដំណាក់កាលធ្វើអំបុក ដោយប្រុងប្រយ័ត្ននិងហ្មត់ចត់ណាស់។
បងស្រី ផាម ធីទី (Pham Thi Ty) អ្នកធ្វើអំបុក នៅភូមិមែទ្រី (Me Tri) ឲ្យដឹងថា៖ “កាលពីដើម អ្នកភូមិមែទ្រី (Me Tri) តែងជ្រើសយកពួជស្រូវដោយផ្ទាល់ដៃ សម្រាប់ធ្វើអំបុក។ ប៉ុន្តែប៉ុន្មានឆ្នាំថ្មីៗនេះ ដោយឥទ្ធិពលនៃនគរូបនីយកម្ម ផ្ទៃដីដំណាំស្រូវនៅសល់យ៉ាងតិច ហេតុនេះយើងខ្ញុំត្រូវទៅខេត្តជិតខាងដូចខេត្តបាក់និញ (Bac Ninh) ដើម្បីប្រមូលទិញស្រូវដំណើប យកមកធ្វើអំបុក។ ពីព្រោះស្រូវនៅតំបន់នេះ មានគុណភាពខ្ពស់ ទើបពេលធ្វើអំបុកនៅរក្សបានភាពទន់ស្វិត និងក្លិនក្រអូប។ ចូលរដូវអំបុក រៀងរាល់ថ្ងៃគ្រួសារខ្ញុំធ្វើអំបុកបានប្រហែល១០០គីឡូក្រាម ចែកចាយតែក្នុងទីផ្សារហាណូយ”។
 អំបុកខៀវ ឈ្ងុយឆ្ញាញ់ដូចជាបង្កប់រសជាតិខ្លឹមនៃមេឃដី។  តម្លៃអំបុកស្រស់ បានលក់នៅភូមិមែទ្រី (Me Tri) ថ្លៃពី ១៦០ ពាន់ ដល់ ១៨០ ពាន់ដុងក្នុងមួយគីឡូក្រាម។  អំបុកបានចាត់ទុកជារបស់ពិសាលេង មិនអាចណាខ្លះបាននៅរាល់រដូវស្លឹកឈើជ្រុះមកដល់។  អំបុកបន្ទាប់ពីធ្វើរួច នឹងបានខ្ចប់ដោយស្លឹកឈូក ដើម្បីក្លិនអំបុកនិងក្លិនឈូករលាយចូលគ្នា។  រាល់រដូវស្លឹកឈើជម្រុះមកដល់ ទាំងភូមិមែទ្រី (Me Tri) ត្រឡប់មានឮសំឡេងអង្រែបុក និងក្លិនក្រអូបអំបុកស្រូវថ្មី។ |
អាចនិយាយរបរអំបុកនៅភូមិមែទ្រី (Me Tri) រួមចំណែកបង្កើតមុខអាហារមួយពោរពេញលក្ខណៈពិសេសរបស់ក្រុងហាណូយ ហើយបានចាត់ទុកជាលក្ខណៈវប្បធម៌ម្ហូបអាហារពិសេសនៅរដ្ឋធានីអរិយធម៌មួយពាន់ឆ្នាំ៕
អត្ថបទ៖ តឹតសើន កុងដាត
