តំបន់ស្នូលនៃឋបនីយជីវមណ្ឌលពិភលោកគូឡាវចាម (Cu Lao Cham) គឺជាតំបន់អភិរក្សសមុទ្រគូឡាវចាម (Cu Lao Cham) ទាំងស្រុង (ខេត្តក្វានណាម - Quang Nam) ដែលមានផ្ទៃដី ២.៤៧១ហិកតា ពិសេសទូទៅគឺប្រព័ន្ធអេកូឡូស៊ីព្រៃភ្នំ និងសមុទ្រដូចជា៖ វាលផ្កាថ្ម ព្រំស្មៅសមុទ្រ ព្រៃពិសេសជាដើម។ល។ នៅទីនេះ មជ្ឈដ្ឋានអ្នកស្រាវជ្រាវ បានរកឃើញផ្កាថ្មជាង៣១១ប្រភេទ មានភាគច្រើនផ្កាថ្មបែបទន់ប្រហែល៣០០ប្រភេទ គ្របដណ្តប់មធ្យម៤១%, ផ្ទៃដីមានព្រំស្មៅសមុទ្រចំនួន៥០ហិកតា ពិសេសទូទៅមាន៥ប្រភេទ គ្របដណ្តប់មធ្យមពី១៥ ទៅដល់២៥%, សារាយសមុទ្រមាន៧៦ប្រភេទ ត្រីមានជាង២៧០ប្រភេទ ប្រភេទខ្លួនទន់មាន៩៧ប្រភេទ ប្រភេទសត្វស្បែកបន្លា១១ប្រភេទជាដើម។ល។ សព្វថ្ងៃ ប្រព័ន្ធអេកូឡូស៊ីសមុទ្រនៅទីនេះ នៅតែបានរក្សា និង អភិរក្សប្រហាក់ប្រហែលដូចសភាពដើម។ ដើម្បីអនុវត្តបានប្រការនោះ មានការរួមចំណែកកម្លាំងធំមួយ នៃក្រុមឆ្មាំគ្រប់គ្រង ចំណុះគណៈកម្មការគ្រប់គ្រងសមុទ្រគូឡាវចាម(Cu Lao Cham)។
 ក្រុមឆ្មាំគ្រប់គ្រងសមុទ្រគូឡាវចាម (Cu Lao Cham) ត្រួតពិនិត្យ វាស់ផ្ទៃវាលផ្កាថ្ម។ រូបថត៖ ផុងធូ  ក្នុងបទដ្ឋានសង្កេតពិនិត្យបាតសមុទ្រ ក្រុមនៅទាំងទទួលបន្ទុកសំអាតសំរាមប្លាស្ទិកលើសមុទ្រ ដែលជាប់នៅលើផ្កាថ្ម។ រូបថត៖ តឹកសើន  វត្ថុគំរូចំណុះប្រព័ន្ធអេកូឡូស៊ីសមុទ្រគូឡាវចាម (Cu Lao Cham) នឹងបានយកទៅស្រាវជ្រាវកម្រិតកំណើនលូតលាស់ នៅបន្ទប់ពិសោធន៍។ រូបថត៖ តឹកសើន  សន្ទស្សន៍វាស់ប្រព័ន្ធអេកូឡូស៊ីសមុទ្រ នឹងបានកត់ត្រាជាក់លាក់ នៅនឹងកន្លែងក្រោមបាតសមុទ្រ។ រូបថត៖ ផុងធូ  វត្ថុគំរូផ្កាថ្មតូច នឹងបានបន្សាំ ចិញ្ចឹម បណ្តុះទូលាយ នៅមណ្ឌលចិញ្ចឹមដោយឡែកមួយ។ រូបថត៖ តឹកសើន  មែកផ្កាថ្ម បានក្រុមឆ្មាំគ្រប់គ្រងសមុទ្រគូឡាវចាម (Cu Lao Cham) ចិញ្ចឹមបន្សាំនៅក្រោមបាតសមុទ្រ។ រូបថត៖ ផុងធូ |
រៀងរាល់ថ្ងៃ រួមនឹងសមាជិកក្រុម វិស្វករនារីពីរនាក់ ង្វៀន ធីធ្វីហុង (Nguyen Thi Thuy Hong) និង ត្រឹន ធីផឿងថាវ (Tran Thi Phuong Thao) បៀមបំពង់អ៊ុកស៊ីសែន ពាក់ខ្សែក្រវាត់សំណធ្ងន់រាប់សិបគីឡូក្រាម រួចទំលាក់ប្រាណចុះសមុទ្រ មុជចុះប្រមាញ់នៅក្រោមបាតសមុទ្ររាប់ម៉ោងដូចសត្វភេ ធ្វើការដូចជាមនុស្សប្រុសម្នាក់អញ្ចឹង។
អ្នកនាង ធ្វីហុង (Thuy Hong) ឱ្យដឹងថា រៀងរាល់ថ្ងៃអ្នកនាង និង សហការីត្រូវមុជចុះបាតសមុទ្រ ដើម្បីកត់ត្រា តាមដាន បញ្ចូលទិន្នន័យចលនាទាំងស្រុង នៅទីកន្លែង អនុវត្តអភិរក្សក្រោមបាតសមុទ្រ។ ខ្លួនជានារី ថ្ងៃណាក៏ត្រូវត្រាំប្រាណនឹងទឹកត្រជាក់ ធ្វើឱ្យស្បែករបស់ពួកគាត់ ពេលណាក៏ស្លេកស្លាំងដូចជារស់កង្វះពន្លឺព្រះអាទិត្យ។ ប្រសិនបើ នៅលើគោកអ្វីគ្រប់យ៉ាង ប្រព្រឹត្តិទៅងាយស្រួល រីឯការងារនៅក្រោមបាតសមុទ្រ ពោរពេញទៅដោយបញ្ហា ជូនកាលប្រឈមនឹងគ្រោះថ្នាក់ពិបាកប៉ាស្មាន់ជាមុន ដូចជារលកក្រោមបាត អស់កម្លាំង កំហូចធុងអ៊ុកស៊ីនសែនជាដើម។ល។ ការងារមើលទៅពិតជាលំបាក បំផុតគឺពេលរលកធំខ្យល់ខ្លាំង។
ពលីស្ងាត់ៗ ស្រឡាញ់មុខរបរនៃក្រុមឆ្មាំគ្រប់គ្រងសមុទ្រគូឡាវចាម (Cu Lao Cham) ក្នុងនោះមានកញ្ញាក្មេងៗ ធ្វើឱ្យមនុស្សគ្រប់គ្នាកោតសរសើរ។ ដោយសារមានពួកគាត់ ទើបបរិស្ថានអេកូឡូស៊ី នៅតំបន់ស្នូលនៃឋបនីយជីវមណ្ឌលពិភពលោកគូឡាវចាម (Cu Lao Cham) តែងបានការពារល្អប្រសើរ។ វាលផ្កាថ្ម ព្រំស្មៅសមុទ្រ បានស្តារសាឡើងវិញ លូតលាស់ខ្លាំង បង្កើតបានលក្ខណៈរស់នៅឧត្តមភាព សម្រាប់សត្វសមុទ្រគ្រប់ប្រភេទ ដែលមានតម្លៃដូចជា៖ អណ្តើកសមុទ្រ ត្រីផ្សោតជាដើម។ល៕
អត្ថបទ៖ ថាញហ្វ័រ រូបថត៖ តឹកសើន ផុងធូ
