អំពីស្រុកបាវី (Ba Vi) កំពុងក្នុងដំណាក់កាលចលនាខ្ពស់នូវយុទ្ធនាការជនបទថ្មីឆ្នាំ២០១៧ យើងខ្ញុំមិនជៀសបានការភ្ញាក់ផ្អើល ជាមួយសម្រស់បៃតង នៃផ្លែផ្កានៅទីនេះ។
នៅចំពោះមុខគឺចម្ការឈើមានផ្លែប្រក់ ទូលាយជាង១២ហិកតា កំពុងរងចាំថ្ងៃប្រមូលផលរបស់គ្រួសារ លោកតាជូត្រុងញូង (Chu Trong Nhung) និងលោកយាយភុងធីធើ (Phung Thi Tho) នៅភូមិវឹតឡាយ (Vat Lai) ឃុំវឹតឡាយ (Vat Lai) យើងខ្ញុំដូចជាវង្វេងក្នុងតំបន់ជនបទ នៅតំបន់ដីភាគខាងត្បូង។ ដើម្បីមានសមទ្ធិផលដូចសព្វថ្ងៃ លោកយាយធើ (Tho) ឲ្យដឹងថា ពេលមូលដ្ឋានមានគោលការណ៍លើកទឹកចិត្តអភិវឌ្ឍន៍សេដ្ឋកិច្ចគ្រួសារកសិកម្ម គ្រួសារមានទំនុកចិត្តបណ្តាក់ទុន ទទួលយកដីខ្ពង់រាបសោះក្រក្រោះ១២ហិកតា តាមបែបកម្ចី៥០ឆ្នាំ ជាមួយគំនិត “ស្រឡាញ់ដីធ្លី ដីមិនបោះបង់មនុស្ស”។ តាំងពីនោះ លោកយាយធើ (Tho) ប្តេជ្ញាចិត្តស្វែងយល់ ស្រាវជ្រាវ សិក្សាបទពិសោធន៍ ពីទម្រង់រូបភាពសេដ្ឋកិច្ចកសិដ្ឋានគំរូផ្សេងរបស់ស្រុក។
ដំបូងគ្រួសារខ្ញុំដាំសណ្តែកដី រួចដាំប៉ិកួដើម្បីយកប្រាក់សងកម្មករ យកប្រាក់ថែទាំដំណាំក្រូច និងមៀន...។ល។ ពីរូបភាពយកដំណាំខ្លីថ្ងៃចិញ្ចឹមដំណាំយូរថ្ងៃ ទើបយើងខ្ញុំអភិវឌ្ឍន៍ចម្ការឈើហូបផ្លែសម្រេចស្តង់ដា VietGAP ដូចជាសព្វថ្ងៃ” លោកតាញូង (Nhung) ឲ្យដឹងយ៉ាងនេះ។
ជ្រុងមួយនៃចម្ការឈើហូបផ្លែនៅឃុំវឹតឡាយ (Vat Lai) បាវី (Ba Vi) ក្រុងហាណូយ។ តំបន់ដីរហោស្ថាននេះ កាលពីមុន បានប្រជាជនប្រៀបដូចជាតំបន់ដី “ស្មៅមិនអាចណាដុះបាន” តែឥឡូវជាចម្ការមានឈើហូបផ្លែជាង៥០០០ដើម។ ប្រជាជនភូមិវឹតឡាយ (Vat Lai) អនុវត្តរបៀបវប្បកម្មថ្មី សមស្របជាមួយការដាំដើមឈើនៅលើផ្ទៃដីទូលាយ។ ប្រព័ន្ធស្រោចស្របស្វ័យប្រវត្តិ កាត់បន្ថយបានកម្លាំងពលកម្ម។ ចម្ការឈើហូបផ្លែជាច្រើននៅភូមិវឹតឡាយ (Vat Lai) អនុវត្តស្តង់ដា VietGAP ក្នុងការដាំដុះ ដើម្បីបង្កើតចេញផលិតផលផ្លែឈើស្អាត សុវត្ថិភាព។ មាមីងនៅទីនេះ បានប្រើវិធីសាស្រ្តសិប្បកម្មចាប់ដង្កូវបំផ្លាញផ្កា តិចប្រើថ្នាំការពាររុក្ខជាតិ ដើម្បីរក្សាផលិតផលកសិកម្មស្អាត។ អ្នកភូមិវឹតឡាយ (Vat Lai)ដាំឈើហូបផ្លែគ្រប់ប្រភេទ នៅលើផ្ទៃដីមួយ ផ្តល់ផល ពេញមួយឆ្នាំ។ ថ្នាលឈើហូបផ្លែបានប្រជាជនស្រុកបាវី (Ba Vi) ថែទាំហ្មត់ចត់ ដើម្បីបង្កើតបានផលិតផលដែលមានគុណភាពល្អបំផុត។ ថ្នាលម្នាស់សម្លឹងដាច់កន្ទុយភ្នែកនៅភូមិវឹតឡាយ (Vat Lai)។ ដោយសារមានដីធ្លី អាកាសធាតុសមស្រប ម្នាស់ដាំលើតំបន់ដីនេះ ល្បីឈ្មោះផ្អែមឆ្ងាញ់។ តំបន់ដីវឹតឡាយ (Vat Lai)ខៀវស្រងាត ដោយចម្ការឈើហូបផ្លែ។ លោកតាប៊ូយវ៉ាន់ង៉ិប (Bui Van Nghiep) (អាយុ៦២ឆ្នាំ) នៅឃុំវឹតឡាយ (Vat Lai)កំពុងប្រមូលផលផ្លែមៀននៅខែសីហា។ ផ្លែមៀនផ្អែមឆ្ងាញ់របស់តំបន់ដីជាយក្រុងវឹតឡាយ (Vat Lai)។ ក្តីសប្បាយរីករាយរបស់ប្រជាជនស្រុកបាវី (Ba Vi) ក្នុងថ្ងៃប្រមូលសមទ្ធិផល បន្ទាប់ពីរដូវកាលពលកម្មនឿយហត់។ |
សព្វថ្ងៃ រូបភាពចម្ការឈើហូបផ្លែរបស់លោកជូត្រុងញូង (Chung Trong Nhung) ដាំក្រូចយៀន (Dien) ជាង១០០០ដើម មៀន១០០០ដើម ខ្នុរ៦០០ដើម ម្នាស់៣០០០ដើម និងទ្រុងចិញ្ចឹមជ្រូកព្រៃ១០០០ម៉ែត្រការេ ចិញ្ចឹមមាន់ព្រលែង៨០០ក្បាល ផ្តល់ប្រាក់ចំណូលពី៤,៥ (ប្រហែល១៧៥.៩១៨ដូល្លាអាមេរិក) ដល់ ៥ពាន់លានដុង (ប្រហែល ២១៩.៨៩៧ដូល្លាអាមេរិក) ក្នុងមួយឆ្នាំ បន្ទាប់ពីទូទាត់ប្រាក់ចំណាយ មធ្យមប្រាក់ចំណូលសម្រេចជាង២ពាន់លានដុង (ប្រហែល៨៧.៩៥៩ដូល្លាអាមេរិក) ក្នុងមួយឆ្នាំ។
“ទម្រង់រូបភាព ដាំឈើហូបផ្លែជោគជ័យ នៅលើដីខ្ពង់រាបរបស់គ្រួសារលោកតា ជូត្រុងញូង (Chu Trong Nhung) - លោកយាយ ភុងធីធើ (Phong Thi Tho) បានគ្រួសារជាច្រើននៅក្នុងស្រុករៀនសូត្រ និងបើកទូលាយវប្បកម្មឈើហូបផ្លែក្នុងចម្ការ ផ្តល់ទិន្នផលខ្ពស់”។ (លោក ងោវៀតហា (Ngo Viet Ha) ប្រធានសមាគមកសិកម្មឃុំវឹតឡាយ (Vat Lai)។ |
ប្រភេទផ្លែឈើនៅចម្ការផ្ទះលោកតាញូង (Nhung) ដូចជាក្រូចយៀន (Dien) មៀនហឿងជី (Huong Chi) ម្នាស់មានពូជមកពីស៊ូយហាយ (Suoi Hai) ផ្គត់ផ្គង់ឲ្យ ផ្សារក្រុងហាណូយ ក្នុងសម័យទីផ្សារណាត់ជម្រុញកសិផល។ ទន្ទឹមនោះ នៅផ្គត់ផ្គង់ឲ្យសហគ្រាសលក់រាយ ដូចជា Vinmart (សម្ពន្ធក្រុមហ៊ុន VINGROUP) សម្រាប់ផ្គត់ផ្គង់ឲ្យទីផ្សារទូទាំងប្រទេស។
ទន្ទឹមនោះ ដើមឈើហូបផ្លែថ្មីដូចជា ក្រូចយៀន (Dien) មៀនហឿងជី (Huong Chi) ត្របែកតៃវ៉ាន...។ល។ ដំណាំឈើប្រពៃណីដូចជា ម្នាស់ ចេក ពុទ្រា នៅបានស្រុកបាវី (Ba Vi) មើលសំខាន់លើការអភិវឌ្ឍ និងនាំមកនូវប្រភពចំណូលយ៉ាងមានប្រសិទ្ធភាពជូនប្រជាជន។
ចេក ពុទ្រា ម្នាស់ នៅស្រុកបាវី (Ba Vi) បានប្រជាជននៅតំបន់ខ្ពង់រាបដាំ ច្រើនឆ្នាំមុន។ បូកសរុបម្នាស់ជាង១០០ហិកតា នៅលើភូមិសាស្រ្តស្រុកបាវី (Ba Vi) ក្នុងនោះសហគ្រាសម្នាស់ស៊ូយហាយ (Suoi Hai) មានប្រមាណ៣០ហិកតា ក្រៅពីនោះ ដើមម្នាស់នៅដាំរាយតាមតំបន់ដីចម្ការ នៅឃុំវឹតឡាយ (Vat Lai) គឹមឡិញ (Cam Linh) ...។ល។ ម្នាស់វឹតឡាយ (Vat Lai) មានគុណសម្បត្តិផ្លែមាំ ភ្នែកធំ ផ្តល់គុណភាពផ្អែមឆ្ងាញ់។ ម្នាស់បាននាំយកទៅលក់រាយនៅតាមផ្សារ តម្លៃឡើងដល់៩ពាន់ដុងក្នុងមួយផ្លែ។ ក្នុងឆ្នាំ ដោយសារដាំម្នាស់ពីររដូវ នាំមកប្រាក់ចំណូលជូនប្រជាជនជិត២០០លានដុង (ប្រហែល ៨៧៩៥ ដុល្លាអាមេរិក)ក្នុងមួយហិកតាអំឡុងមួយឆ្នាំ។
ចំពោះផ្លែពុទ្រានិងចេក ដើមឈើប្រពៃណីលើភូមិសាស្រ្តស្រុកបាវី (Ba Vi) តែងដាំប្រមូលផ្តុំនៅឃុំជាប់ព្រែកទន្លេ គំរួដូចជាសហករណ៍កសិកម្មធ្វឹនមី (Thuan My)។ លើភូមិសាស្រ្តធ្វឹនមី (Thuan My) សព្វថ្ងៃមានដីដាំចេកនិងពុទ្រាចំនួន៤០ហិកតា។
បានដឹង ធ្វឹនមី (Thuan My) ជាឃុំមួយក្នុងចំណោមឃុំដំបូងអនុវត្តការងារប្រមូលដីស្រែឲ្យទៅជាវាលស្រែធំតែមួយ កសាងជនបទថ្មីលើស្រុកបាវី (Ba Vi)។ តំបន់សោះកក្រោះគ្មានជីជាតិ ដីស្ងួត ខ្វះទឹកស្រោចស្របកាលពីមុន បានបង្វែលទៅជាចម្ការឈើហូបផ្លែមានប្រសិទ្ធភាពសេដ្ឋកិច្ចខ្ពស់។ អំពីឃុំធ្វឹនមី (Thuan My) ប៉ុន្មានថ្ងៃនេះ ចម្ការឯកវប្បកម្មប្រភេទឈើដូចជា ក្រូចឆ្មា ត្របែក មៀន...។ល។ ខៀវត្រជាក់ភ្នែក។ ប្រាក់ចំណូលពីឈើហូបផ្លែនាំមកជូនប្រជាជននៅទីនេះ មធ្យមសម្រេចបាន២៦ - ៣២លានដុង (១០០០-១៤០០ដុល្លាអាមេរិក) ក្នុងម្នាក់អំឡុងមួយឆ្នាំ។ ជាពិសេស ទន្ទឹមប្រាក់ចំណូលកើនឡើង ទទួលផលធំបំផុតគឺពីការងារអនុវត្តប្រមូលដីស្រែទៅជាវាលស្រែធំតែមួយ និងកសាងជនបទថ្មីនៅធ្វឹនមី (Thuan My) បានបង្កើតគោលគំនិតផលិតកម្មមួយជូនមាមីង ឆ្ពោះទៅដល់ជនបទថ្មីរឹងមាំស្ថេរភាព៕
អត្ថបទ៖ ធុកហៀន រូបថត៖ វៀតគឿង