ក្រោយសម័យរាជកាលង្វៀន (Nguyen) បាយឈូកបានរាប់បញ្ចូលទៅក្នុងអាហាររាជវាំង ដោយសារម្ហូបនេះមានភាពសាមញ្ញ រសជាតិត្រជាក់ និងរបៀបច្នៃស្មុគស្មាញ។
បាយឈូកមានពីរប្រភេទគឺ ៖ បាយឈូកគ្មានសាច់ និងបាយឈូកមានសាច់។ យ៉ាងណាមិញ ប្រភេទបាយឈូកណាក៏ដោយ ការជ្រើសយកវត្ថុធាតុចម្បងគឺគ្រាប់ឈូក។ គ្រាប់ឈូកបានជ្រើសល្អបំផុត គឺគ្រាប់ឈូកនៅស្រស់ ពីព្រោះវានៅមានជាតិបំប៉នទាំងស្រុង។ អង្ករដាំបាយ គួរជ្រើសយកអង្ករទន់ឆ្ងាញ់ គ្រឿងផ្សំរួមមានសាច់បង្គារ ចាលួ សាសីវ...។ល។ បន្លែមើមគ្រប់មុខដូចសណ្តែកហូឡង់ មើមការូតកាត់តូចស្មើនឹងគ្រាប់ផ្លែទទឹម គ្រាប់ពោត...។ល។
    |
របៀបចម្អិនបាយឈូករបស់ប្រជាជនវៀតណាម មានភាពស្មុគស្មាញបន្តិច ប្រើទឹកស្ងោរគ្រាប់ឈូកដើម្បីដាំបាយ ដាក់គ្រាប់ឈូកចូលទៅក្នុងអង្ករ ខាងក្រៅវេចស្លឹកឈូក រួចយកទៅចំហុយ។ ពេលរៀបបាយមើលទៅចាប់ចិត្តខ្លាំង ពីព្រោះចំណែកបាយឈូកខាងក្នុងហាក់ដូចផ្កាឈូកកំពុងរីក មានត្របក់ផ្កា និងស្លឹកឈូករុំព័ទ្ធជុំវិញផង។
ចំណុចពិសេសនៃបាយឈូក ពេលពិសា វត្ថុធាតុទាំងអស់គឺបាយនិងគ្រឿងផ្សំសុទ្ទតែជ្រាបក្លិនរសជាតិរបស់ឈូក។ រដូវប្រាំង ពិសាបាយឈូក ពិសាតែឈូក នៅកណ្តាលមេឃក្តៅ ស្វាងពពក ប្រសិនបើអង្គុយកណ្តាលបឹងឈូកកំពុងបញ្ចេញផ្កា ពិតជាអស្ចារ្យណាស់ គ្មានអ្វីនឹងប្រៀបដូច៕
|
រូបថតចម្អិននៅភោជនីយដ្ឋានង៉ិស្វឹន (Nghi Xuan) ៥/៩ ង្វៀនសិវ (Nguyen Sieu) សង្កាត់បេនង៉ែ (Ben Nghe) ខណ្ឌ១ ទីក្រុងហូជីមិញ។ |
អត្ថបទនិងរូបថត៖ ង្វៀនឡឹន
