ប្រសិនបើជាកុលបុត្រនៃស្រុកហ្វេ ឬជាភ្ញៀវទេសចរណ៍ធ្វើដំណើរមកទស្សនានៅតំបន់ទីក្រុងបូរាណពីរបីលើកទៅហើយ ប្រហែលជាមិត្តក៏ធ្លាប់បានពិសាបាញ់កាញ់ណាមភោ (Nam Pho) ដែរ។ ព្រោះនេះជាមុខម្ហូបយ៉ាងសាមញ្ញពេញនិយម និងជាក្តីចំណូលចិត្តនៃអ្នកស្រុកហ្វេទៀតផង។ មុខម្ហូបនេះ ផ្ដើមចេញពីអ្នករែកអង្រែកលក់តាមដងផ្លូវ នៃអ្នកភូមិណាមភោ (Nam Pho) ស្ថិតនៅស្រុកភូវ៉ាង (Phu Vang)។ តំបន់ដីនេះ ធ្លាប់ប្រសូត្រចេញចុងភៅពូកែជាច្រើន ច្នៃមុខម្ហូបឆ្ងាញ់ថ្វាយស្តេច នាសម័យសក្ដិភូមិ។
 ម្សៅបាញ់កាញ់ណាមភោ (Nam Pho) បានចំហុយឆ្អិនដោយចំហាយទឹក។  បង្គាស្រស់ ជាវត្ថុធាតុដើមមិនអាចខ្វះ សម្រាប់ពេលធ្វើមុខម្ហូបបាញ់កាញ់ណាមភោ (Nam Pho)។  វត្ថុធាតុដើមនៃម្ហូបបាញ់កាញ់ណាមភោ (Nam Pho) សាមញ្ញណាស់ រួមមានម្សៅនំ សាច់បង្គា ខ្លាញខួក្ដាមកិនម៉ដ្ឋ។  បាញ់កាញ់ជាក្ដីមោទនភាពរបស់បងប្អូនអ្នកភូមិណាមភោ (Nam Pho) ហើយជ្រើសជាមុខម្ហូបឆ្ងាញ់ល្បីជួរមុខនៃម្ហូប អាហារស្រុកហ្វេ។ |
ក្រៅពីស្នូលក្រអូបឆ្ងាញ់ ដែលធ្វើអំពី បង្គា សាច់ និងខ្លាញ់ខួក្ដាមកិនម៉ដ្ឋ ពូតជាដុំ លក្ខណៈពិសេសនៃបាញ់កាញ់ណាមភោ (Nam Pho) ស្ថិតនៅលើសសៃនំដែលបានចម្អិនពីម្សៅអង្ករនិងម្សៅដំឡូងមី តាមអត្រា “៣ម្សៅអង្ករ ១ម្សៅដំឡូងមី”។ មិនប្រើរបៀបច្របាច់ម្សៅធម្មតា ដូចប្រភេទនំផ្សេងៗទេ ម្សៅបាញ់កាញ់ណាមភោ (Nam Pho) បានចំហុយឆ្អិនដោយចំហាយទឹក។ ដូច្នេះចុងភៅប៉ិនប្រសប់នឹងធ្វើចេញដង្វាយនំស្មើរនិងស្អាត។
គ្រួសារជាច្រើននៅភូមិណាមភោ (Nam Pho) បានផ្សាភ្ជាប់ជាមួយមុខរបរលក់បាញ់កាញ់នេះ កន្លងទៅបានពី៣ដល់៤ជំនាន់ហើយ។ ទន្ទឹមនោះ កូនចៅអ្នកភូមិនេះក៏នាំយកក្លិនឱជារសនៃស្រុកកំណើតដ៏ក្រអូបឆ្ងាញ់ និងមានជាតិបំប៉ន់នេះ ចេញទៅគ្រប់ទិសទីក្នុងប្រទេសនិងអន្តរជាតិ។
ក្រោមអាកាសធាតុត្រជាក់រសៀកៗ នៃសិសិរដូវ ពិសាបាញ់កាញ់ណាមភោ (Nam Pho) មួយចានក្ដៅៗ ប្រាកដជាធ្វើឲ្យភ្ញៀវមានភាពកក់ក្ដៅ និងកាន់តែស្រឡាញ់ម្ហូបអាហារស្រុកហ្វេជាងទៀត។
អនុវត្ត៖ ង្វៀនឡឹន
