លោកមិនបានសិក្សាក្នុងសាលាណាមួយឡើយ វិចិត្រករច្វែមកជាមួយបុព្វហេតុគូរគំនូរ ដោយក្តីចំណូលចិត្តពីវិចិត្រសិល្បៈ សមត្ថភាពសិក្សាខ្លួនឯង និងការច្នៃប្រឌិតដោយខ្លួនឯង។ វិចិត្រករច្វែគូរជាចម្បង គឺគំនូរលាបពណ៌ប្រេង គំនូរគូលើក្រណាត់ ឬលើក្រដាសយ៉រ ដោយសារមានទេពកោសល្យខាងគូរចំអក កាលពីនៅរស់រៀនលោកហៅថា រូបគំនូរថ្លុក។ ពីព្រោះតាមយោបល់របស់លោក រូបគំនូរថ្លុកមានលក្ខណៈចំអកឡកឡើយ តែក្នុងនោះមានបង្កប់ខ្លឹមសារ នៃជីវភាពរស់នៅសប្បាយរីករាយ សុទិដ្ឋិនិយម សកម្ម ដូចជីវិតរស់នៅរបស់វិចិត្រករផ្ទាល់។
រូបថតអតីតវិចិត្រករ ង្វៀនហាយជី (១៩៤៣-២០០៣) ល្បីឈ្មោះក្នុងនាមជាអ្នកគូរគំនូរច្វែ។ រូបថត៖ ឯកសារ
បរិកាសតាំងពីព័រណ៍ “នឹកច្វែ” នៅក្នុង SI Restaurant (ខណ្ឌ១ ទីក្រុងហូជីមិញ)។ |
លោកបានចាត់ទុកជាវិចិត្រករ គំនូរថ្លុកលេខមួយរបស់វៀតណាម ក្នុងតំណាក់កាលពាក់កណ្តាលក្រោយសតវត្សរ៍ទី២០ ជាមួយប្រធានបទតិះដៀលទិទៀន នូវទម្លាប់អាក្រក់នៃគ្រប់វណ្ណទាំងអស់នៅក្នុងសង្គម។ បណ្តាស្នាដៃរបស់ច្វែ តែងមានលក្ខណៈបង្កប់ន័យស៊ីជម្រៅផង និងមានភាពសប្បាយរីករាយ ស្រស់ស្រាយផង ប៉ុន្តែផ្សារភ្ជាប់នឹងជីវិតរស់នៅក្នុងសង្គម។
ក្នុងតាំងពីព័រណ៍ “នឹកច្វែ” លើកនេះ នៅលើផ្ទាំងគំនូរលាបពណ៌ប្រេងបង្កប់ច្រើនរូបភាព ដែលបានដកបទពិសោធន៍ពីសកម្មភាព ការងារមាននៅក្នុងជីវិតវិចិត្រករ ដែលលោកបានរងទទួលនិងឆ្លងកាត់យ៉ាងច្រើន។ បណ្តាស្នាដៃ “ត្រីនិងបក្សី” “ទូអេហ្វែល” “សម្បកបក្សី” “របាំងមុខ” “ចងរឹត” “ព្រៃល្បោះ” ។ល។ ជាមួយរូបភាពបង្កប់ន័យ អត្ថន័យច្រើន ជម្រុញអារម្មណ៍ស្រមើលស្រមៃរបស់អ្នកទស្សនា។
ផ្ទាំងគំនូរដំបូងបង្អស់ដែលវិចិត្រករច្វែគូរ គឺជាបណ្តាស្នាដៃ ដែលស្តីពីសាច់ញាតិក្នុងគ្រួសារ។ ហើយមួយជីវិតលោកកាន់តែជក់ចិត្ត គូរក្រោមប្រធានបទស្តីអំពីប្រពន្ធនិងកូន ពិសេសគឺរូបភាពស្រ្តីវៀតណាម តែងតែបានបង្ហាញចេញមួយភាគធំ ក្នុងស្នាដៃរបស់លោក។ កម្រងគំនូរ “ស្រ្តីប្រទេសខ្ញុំ” រួមមានចំនួន១០ផ្ទាំងគំនូរចំអក បានវិចិត្រករគូរនៅក្នុងឆ្នាំ១៩៩៥ ចូលរួមតាំងពិព័រណ៍ “រូបគំនូរថ្លុកអាស៊ី” នៅប្រទេសជប៉ុន បានឧទ្ទេសនាមដល់មហាជននៅក្នុងតាំងពិព័រណ៍លើកនេះ។ នេះគឺជារូបគំនូរថ្លុកចំនួន១០ផ្ទាំង ដែលគូរដោយជក់ដែកនិងទឹកពណ៌នៅលើក្រដាសយ៉រ ដែលបានស្តែងចេញពី “ព្រលឹង” របស់ប្រពន្ធ អ្នកម្តាយទ្រាំលំបាកថែទាំប្តីនិងកូន។ ក្នុងនោះ បណ្តាស្នាដៃ “ពិភពផ្កាយនិងធុងសម្រាម” “ប្តីនិងកូន” “ស៊ីក្លូ” និយាយអំពីការទ្រាំលំបាករបស់ស្រ្តី ជាក់ស្តែងបានធ្វើឲ្យអ្នកទស្សនារំជួលចិត្ត។
តំណាក់កាលនៃទស្សវត្សរ៍១៩៩០ គំនូរចំអករបស់ច្វែចុះផ្សាយ ក្នុងកាសែតជាច្រើននៅក្នុងប្រទេស។ តាំងពិព័រណ៍នេះបានសាច់ញាតិក្នុងគ្រួសារ រៀបចំឡើងដើម្បីរំលឹកដល់ច្វែ ទន្ទឹមនឹងនោះចែករំលែកស្នាដៃមួយចំនួនរបស់លោក ទើបបានចុះផ្សាយឲ្យមហាជនទស្សនាលើកដំបូង។