វប្បធម៌ ទ្រឿងសា (Truong Sa) រឹងមាំចំពោះមុខរលកសមុទ្រ 23/06/2020 ចាប់តាំងពីថ្ងៃបានរំដោះ ឆ្លងកាត់៤៥ឆ្នាំកន្លង ស្រទាប់កម្មាភិបាល យុទ្ធជន និងប្រជាជនស្រុកកោះទ្រឿងសា (Truong Sa) (ខេត្តខាញហ្វ័រ - Khanh Hoa) តែងតែឆ្មាំច្បាមជាប់កោះសមុទ្រជានិច្ច។ ជាមួយនឹងការពលីជីវិតនិងការខិតខំប្រឹងប្រែងនៃកងទ័ពនិងប្រជាជន ទ្រឿងសា (Truong Sa) សព្វថ្ងៃមានរូបរាងថ្មីទាំងស្រុង កម្លាំងថ្មីកំពុងតែមានវត្តមាននៅគ្រប់ទិសទី។ ទ្រឿងសា (Truong Sa) នៅកណ្តាលលំហសមុទ្រធំធេង ជីវិតនៃកងទាហាននិងប្រជាជននៅលើឃុំកោះ ចំណុចកោះ ចំណុះប្រជុំកោះទ្រឿងសា (Truong Sa) បានប្រព្រឹត្តិទៅយ៉ាងសាមញ្ញ និងពោរពេញទៅដោយសំណើចសប្បាយ គំរូដូចជា៖ ការផ្លាស់ប្តូររូបរាងនៅឃុំស៊ុងទឺតី (Song Tu Tay)។ បោះជំហានឈានលើដីកោះ ទេសភាពស្ងប់ស្ងាត់ជាមួយនឹង ដំបូលផ្ទះក្រហមស្រស់នៅចម្លោះក្រោមដើមរុក្ខជាតិ តាមដងផ្លូវតូច ដែលសាងដោយបេតុងស្អាត។ល។ ជាពិសេស កោះនៅមានស្តូបមេទ័ព ត្រឹន ក្វឹកតឹន (Tran Quoc Tuan) វត្តស៊ុងទឺតី (Song Tu Tay) ស្ថិតនៅទាបមាត់សមុទ្រ។ ធ្វើដំណើរតាមភូមិកោះ ឮសំឡេងកុមារទន្ទេញមេរៀន រួមនឹងសំឡេងជួងរំពោង នាពេលរសៀល មានអារម្មណ៍ស្ងប់ប្លែក។ ប៉ុន្មានឆ្នាំថ្មីៗ ឃុំកោះស៊ុងទឺតី (Song Tu Tay) នៅក្លាយជាទីពឹងនៃនេសាទករ ដែលនេសាទត្រីនៅទីឆ្ងាយពីឆ្នេរសមុទ្រ។ ក្រុមសេវាកម្មភស្តុភាររបរនេសាទ ប្រព័ន្ធបិទបើកទឹក នៃកោះស៊ុងទឺតី (Song Tu Tay) ផ្គត់ផ្គង់ទឹកសាប សេវាកម្មសុខាភិបាល ជុលជូលនាវា ជូនបងប្អូននេសាទករ។ នេសាទករចង់ប្រើប្រាស់ប្រេងស៊ាំង ស្បៀងចាំបាច់ ក៏បានផ្តល់ដោយតម្លៃដូចជានៅលើដីគោកដែរ។ លើកោះស៊ុងទឺតី (Song Tu Tay) នៅមានសើនស្អាតដំបូង បានកសាងនៅលើកោះទ្រឿងសា (Truong Sa) (ខែតុលា ឆ្នាំ១៩៩៣)។ នេះជាសើនកម្រិតទី១ ចំណុះប្រព័ន្ធធានាសុវត្ថិភាពនាវាចរណ៍អន្តរជាតិ។ លើកោះនៅមានស្ថានីយ៍ឧតុនិយម។ សើនលើកោះ ដាតីបេ (Da Tay B) មានមុខងារជួយនាវាសកម្មភាព ក្នុងតំបន់ប្រជុំកោះទ្រឿងសា (Truong Sa) តម្រង់ទិស និងកំណត់ទីតាំងរបស់ខ្លួន។ រូបថត៖ ថុងហាយ ថ្នាក់រៀននៅសាលាបឋមសិក្សាឃុំកោះស៊ីញតោន (Sinh Ton)។ រូបថត៖ ថុងហាយ កងទាហាននិងប្រជាជននៅអានបាង (An Bang) ជូនដំណើរភ្ញៀវពីដីគោកអញ្ជើញមកសួរសុខទុក្ខកោះ។ រូបថត៖ ភុងធូ ក្រុមសន្តិសុខនៃឃុំកោះស៊ីញតោន (Sinh Ton)។ រូបថត៖ ថុងហាយ កម្មាភិបាលយុទ្ធជនដាំបន្លែលើកោះតៀននឺ (Tien Nu)។ រូបថត៖ ថុងហាយ ក្រុមសំណង់សាលារៀន ស្ថានីយ៍សុខាភិបាល អគារវប្បធម៌ ប្រព័ន្ធថាមពលខ្យល់ លើឃុំកោះស៊ីញតោន (Sinh Ton)។ រូបថត៖ ថុងហាយ ភ្ញៀវអញ្ជើញពីដីគោក ចេញទៅសួរសុខទុក្ខស្រុកកោះ និងទស្សនាទេសភាពវត្តទ្រឿងសាឡើន (Truong Sa Lon)។ រូបថត៖ ថុងហាយ កងទាហាននិងប្រជាជន នៅកោះស៊ីនតោន (Sinh Ton) រៀបចំប្រឡងទាញព្រ័ត្រ ដើម្បីហាត់ប្រាណ។ រូបថត៖ ថុងហាយ តំបន់លេងសប្បាយ សម្រាប់កុមារលើកោះស៊ីនតោន (Sinh Ton)។ រូបថត៖ ថុងហាយ លើកោះ ទ្រឿងសារឡើន (Truong Sa Lon) ចិញ្ចឹមសុនកយ៉ាងច្រើនសម្រាប់ចាំផ្ទះ រក្សាកោះ និងធ្វើមិត្តជាមួយនឹងពួកក្មេង។ រូបថត៖ ភុងធូ ដោយឡែកនៅទីរួមស្រុកទ្រឿងសា (Truong Sa) (កោះទ្រឿងសាឡើន - Truong Sa Lon) នៅមានគុម្ពឬស្សី ជាអំណោយរបស់ឪពុក ដែលនាំយកពីដែនដីគោក ចេញទៅកោះនាពេលធ្វើដំណើរទៅសួរសុខទុក្ខកូន។ នោះជារូបភាពជិតដិត នឹករលឹក ចំពោះកងទាហាននៅគ្រប់តំបន់ភូមិភាគខាងជើង ភូមិភាគកណ្តាល ធ្វើឱ្យកោះនៅឆ្ងាយដូចជាស្រុកកំណើតជាទីស្រឡាញ់មួយ នៅកណ្តាលមហាសាគរដ៏ធំធេង។ ទ្រឿងសា (Truong Sa) បានដាំដុះ និងអភិវឌ្ឍន៍ដំណាំទឹកភ្លាវ ថ្មីនេះនៅមានដាំដំណាំហូបផ្លែ បន្លែ មួយចំនួន ដែលកាលពីមុនធ្លាប់តែរស់នៅលើដែនដីគោក។ ពីប្រជុំកោះមួយ ដែលគ្មានលក្ខណៈធម្មជាតិសមស្រប់ សម្រាប់ការរស់ ឥឡូវនេះរុក្ខជាតិនៅតាមកោះលូតលាស់ល្អ និងពោរពេញទៅដោយកម្លាំងរស់ ក្រោមកម្តៅថ្ងៃខ្យល់ នៃសមុទ្រខាងកើត។ លើកោះហ្វូងគោ កំពុងតែដេកសម្រាកក្រោមម្លប់ឈើ ហ្វូងទាទឹកប្រៃរកចំណីក្បែឆ្នេរសមុទ្រ ហ្វូងសុនកចាប់ត្រីរួមនឹងយុទ្ធជន ចម្ការបន្លែស្រស់ ហ្វូងមច្ឆាហែលប្រដេញគ្នា ក្រោមស្ពានដូចជានៅក្នុងស្រះ ដើមពពាលសមុទ្រ ព្រមទាំងរូបភាពស្ងប់ស្ងាត់ទាំងនេះ មិនខុសអ្វីផ្ទាំងគំនូរស្រុកស្រែជនបទ ដែលពោរពេញកម្លាំងរស់នៃដីគោក។ កោះជាច្រើនដូចជា ស៊ុងទឺតី (Song Tu Tay) ទ្រឿងសារឡើន (Truong Sa Lon) ស៊ីញតោន (Sinh Ton) ជាដើម។ល។ មានសាលារៀន មានប្រជាជនបង្កបង្កើតភូមិរស់នៅ មានទីស្តីការគណៈកម្មការឃុំកោះ មានមន្ទីរពេទ្យ មានទាំងកងស្វ័យភាព។ មកដល់សព្វថ្ងៃ មានវត្ត៥ខ្នង បានកសាងនៅកោះទ្រឿងសាឡើន (Truong Sa Lon) ស៊ុងទឺតី (Song Tu Tay) ណាមអៀក (Nam Yet) សើនកា (Son Ca) និងស៊ីញតោន (Sinh Ton)។ ជាមួយនឹងការយកចិត្តទុកដាក់នៃបក្ស រដ្ឋ និងប្រជាជនទូទាំងប្រទេសដោយស្មារតី “ទូទាំងប្រទេសដើម្បីទ្រឿងសា ទ្រឿងសាដើម្បីប្រទេសទាំងមូល” កោះឆ្ងាយមួយថ្ងៃកាន់តែផ្លាស់ប្តូរ ឆោងទៅកាន់ភាពត្រចះត្រចង់ និងចីរភាពជួរមុខនៃរលកខ្យល់សមុទ្រ។ ខែហើយឆ្នាំ ភ្លៀងហើយខ្យល់ មនុស្សគ្រប់តំបន់នៃប្រទេសជាតិ នៅតែបន្តគ្នាធ្វើដំណើរអញ្ជើញមកទីនេះ នៅមកលើកោះជួមុខ កាន់កាំភ្លើងមាំនឹងដៃការពារអធិបតេយ្យភាពពិសិដ្ឋមិនអាចបំពានបាន នៃមាតុប្រទេស ហើយដើម្បីរួមគ្នា ញញឹមនិងមោទនភាព ពេលសំឡេងមើលដែនដីមាតុភូមិ។ ទ្រឿងសា (Truong Sa) - ពាក្យមាត់ដ៏ពិសិដ្ឋនិងមោទនភាព។ នៅកោះ នៅនាវា នៅមនុស្ស នៅមាតុប្រទេស, កោះជាផ្ទះ សមុទ្រជាស្រុកកំណើត, កាន់កាំភ្លើងមាំនឹងដៃការពារកោះសមុទ្រ ជាភារកិច្ចបានប្រគលជូន គ្រប់យ៉ាងដើម្បីទ្រឿងសា (Truong Sa) ជាទីស្រឡាញ់។ល។ ពាក្យស្លោកទាំងនេះ មិនត្រឹមជារបស់សកម្មាភិបាល យុទ្ធជន ប្រជាជននៅទីនេះ នៅទាំងជាឆន្ទៈ ការប្តេជ្ញាចិត្ត នៃទូទាំងជនជាតិ ពីព្រោះទ្រឿងសា (Truong Sa) ជាចំណែកមួយ នៃសាច់ឈានមិនអាចបម្លែកខ្ញែកបានឡើយ៕ អត្ថបទ៖ កាសែតរូបភាពវៀតណាមសរុប រូបថត៖ ថុងហាយ និងភុងធូ
វប្បធម៌ ទ្រឿងសា (Truong Sa) រឹងមាំចំពោះមុខរលកសមុទ្រ 23/06/2020 ចាប់តាំងពីថ្ងៃបានរំដោះ ឆ្លងកាត់៤៥ឆ្នាំកន្លង ស្រទាប់កម្មាភិបាល យុទ្ធជន និងប្រជាជនស្រុកកោះទ្រឿងសា (Truong Sa) (ខេត្តខាញហ្វ័រ - Khanh Hoa) តែងតែឆ្មាំច្បាមជាប់កោះសមុទ្រជានិច្ច។ ជាមួយនឹងការពលីជីវិតនិងការខិតខំប្រឹងប្រែងនៃកងទ័ពនិងប្រជាជន ទ្រឿងសា (Truong Sa) សព្វថ្ងៃមានរូបរាងថ្មីទាំងស្រុង កម្លាំងថ្មីកំពុងតែមានវត្តមាននៅគ្រប់ទិសទី។ ទ្រឿងសា (Truong Sa) នៅកណ្តាលលំហសមុទ្រធំធេង ជីវិតនៃកងទាហាននិងប្រជាជននៅលើឃុំកោះ ចំណុចកោះ ចំណុះប្រជុំកោះទ្រឿងសា (Truong Sa) បានប្រព្រឹត្តិទៅយ៉ាងសាមញ្ញ និងពោរពេញទៅដោយសំណើចសប្បាយ គំរូដូចជា៖ ការផ្លាស់ប្តូររូបរាងនៅឃុំស៊ុងទឺតី (Song Tu Tay)។ បោះជំហានឈានលើដីកោះ ទេសភាពស្ងប់ស្ងាត់ជាមួយនឹង ដំបូលផ្ទះក្រហមស្រស់នៅចម្លោះក្រោមដើមរុក្ខជាតិ តាមដងផ្លូវតូច ដែលសាងដោយបេតុងស្អាត។ល។ ជាពិសេស កោះនៅមានស្តូបមេទ័ព ត្រឹន ក្វឹកតឹន (Tran Quoc Tuan) វត្តស៊ុងទឺតី (Song Tu Tay) ស្ថិតនៅទាបមាត់សមុទ្រ។ ធ្វើដំណើរតាមភូមិកោះ ឮសំឡេងកុមារទន្ទេញមេរៀន រួមនឹងសំឡេងជួងរំពោង នាពេលរសៀល មានអារម្មណ៍ស្ងប់ប្លែក។ ប៉ុន្មានឆ្នាំថ្មីៗ ឃុំកោះស៊ុងទឺតី (Song Tu Tay) នៅក្លាយជាទីពឹងនៃនេសាទករ ដែលនេសាទត្រីនៅទីឆ្ងាយពីឆ្នេរសមុទ្រ។ ក្រុមសេវាកម្មភស្តុភាររបរនេសាទ ប្រព័ន្ធបិទបើកទឹក នៃកោះស៊ុងទឺតី (Song Tu Tay) ផ្គត់ផ្គង់ទឹកសាប សេវាកម្មសុខាភិបាល ជុលជូលនាវា ជូនបងប្អូននេសាទករ។ នេសាទករចង់ប្រើប្រាស់ប្រេងស៊ាំង ស្បៀងចាំបាច់ ក៏បានផ្តល់ដោយតម្លៃដូចជានៅលើដីគោកដែរ។ លើកោះស៊ុងទឺតី (Song Tu Tay) នៅមានសើនស្អាតដំបូង បានកសាងនៅលើកោះទ្រឿងសា (Truong Sa) (ខែតុលា ឆ្នាំ១៩៩៣)។ នេះជាសើនកម្រិតទី១ ចំណុះប្រព័ន្ធធានាសុវត្ថិភាពនាវាចរណ៍អន្តរជាតិ។ លើកោះនៅមានស្ថានីយ៍ឧតុនិយម។ សើនលើកោះ ដាតីបេ (Da Tay B) មានមុខងារជួយនាវាសកម្មភាព ក្នុងតំបន់ប្រជុំកោះទ្រឿងសា (Truong Sa) តម្រង់ទិស និងកំណត់ទីតាំងរបស់ខ្លួន។ រូបថត៖ ថុងហាយ ថ្នាក់រៀននៅសាលាបឋមសិក្សាឃុំកោះស៊ីញតោន (Sinh Ton)។ រូបថត៖ ថុងហាយ កងទាហាននិងប្រជាជននៅអានបាង (An Bang) ជូនដំណើរភ្ញៀវពីដីគោកអញ្ជើញមកសួរសុខទុក្ខកោះ។ រូបថត៖ ភុងធូ ក្រុមសន្តិសុខនៃឃុំកោះស៊ីញតោន (Sinh Ton)។ រូបថត៖ ថុងហាយ កម្មាភិបាលយុទ្ធជនដាំបន្លែលើកោះតៀននឺ (Tien Nu)។ រូបថត៖ ថុងហាយ ក្រុមសំណង់សាលារៀន ស្ថានីយ៍សុខាភិបាល អគារវប្បធម៌ ប្រព័ន្ធថាមពលខ្យល់ លើឃុំកោះស៊ីញតោន (Sinh Ton)។ រូបថត៖ ថុងហាយ ភ្ញៀវអញ្ជើញពីដីគោក ចេញទៅសួរសុខទុក្ខស្រុកកោះ និងទស្សនាទេសភាពវត្តទ្រឿងសាឡើន (Truong Sa Lon)។ រូបថត៖ ថុងហាយ កងទាហាននិងប្រជាជន នៅកោះស៊ីនតោន (Sinh Ton) រៀបចំប្រឡងទាញព្រ័ត្រ ដើម្បីហាត់ប្រាណ។ រូបថត៖ ថុងហាយ តំបន់លេងសប្បាយ សម្រាប់កុមារលើកោះស៊ីនតោន (Sinh Ton)។ រូបថត៖ ថុងហាយ លើកោះ ទ្រឿងសារឡើន (Truong Sa Lon) ចិញ្ចឹមសុនកយ៉ាងច្រើនសម្រាប់ចាំផ្ទះ រក្សាកោះ និងធ្វើមិត្តជាមួយនឹងពួកក្មេង។ រូបថត៖ ភុងធូ ដោយឡែកនៅទីរួមស្រុកទ្រឿងសា (Truong Sa) (កោះទ្រឿងសាឡើន - Truong Sa Lon) នៅមានគុម្ពឬស្សី ជាអំណោយរបស់ឪពុក ដែលនាំយកពីដែនដីគោក ចេញទៅកោះនាពេលធ្វើដំណើរទៅសួរសុខទុក្ខកូន។ នោះជារូបភាពជិតដិត នឹករលឹក ចំពោះកងទាហាននៅគ្រប់តំបន់ភូមិភាគខាងជើង ភូមិភាគកណ្តាល ធ្វើឱ្យកោះនៅឆ្ងាយដូចជាស្រុកកំណើតជាទីស្រឡាញ់មួយ នៅកណ្តាលមហាសាគរដ៏ធំធេង។ ទ្រឿងសា (Truong Sa) បានដាំដុះ និងអភិវឌ្ឍន៍ដំណាំទឹកភ្លាវ ថ្មីនេះនៅមានដាំដំណាំហូបផ្លែ បន្លែ មួយចំនួន ដែលកាលពីមុនធ្លាប់តែរស់នៅលើដែនដីគោក។ ពីប្រជុំកោះមួយ ដែលគ្មានលក្ខណៈធម្មជាតិសមស្រប់ សម្រាប់ការរស់ ឥឡូវនេះរុក្ខជាតិនៅតាមកោះលូតលាស់ល្អ និងពោរពេញទៅដោយកម្លាំងរស់ ក្រោមកម្តៅថ្ងៃខ្យល់ នៃសមុទ្រខាងកើត។ លើកោះហ្វូងគោ កំពុងតែដេកសម្រាកក្រោមម្លប់ឈើ ហ្វូងទាទឹកប្រៃរកចំណីក្បែឆ្នេរសមុទ្រ ហ្វូងសុនកចាប់ត្រីរួមនឹងយុទ្ធជន ចម្ការបន្លែស្រស់ ហ្វូងមច្ឆាហែលប្រដេញគ្នា ក្រោមស្ពានដូចជានៅក្នុងស្រះ ដើមពពាលសមុទ្រ ព្រមទាំងរូបភាពស្ងប់ស្ងាត់ទាំងនេះ មិនខុសអ្វីផ្ទាំងគំនូរស្រុកស្រែជនបទ ដែលពោរពេញកម្លាំងរស់នៃដីគោក។ កោះជាច្រើនដូចជា ស៊ុងទឺតី (Song Tu Tay) ទ្រឿងសារឡើន (Truong Sa Lon) ស៊ីញតោន (Sinh Ton) ជាដើម។ល។ មានសាលារៀន មានប្រជាជនបង្កបង្កើតភូមិរស់នៅ មានទីស្តីការគណៈកម្មការឃុំកោះ មានមន្ទីរពេទ្យ មានទាំងកងស្វ័យភាព។ មកដល់សព្វថ្ងៃ មានវត្ត៥ខ្នង បានកសាងនៅកោះទ្រឿងសាឡើន (Truong Sa Lon) ស៊ុងទឺតី (Song Tu Tay) ណាមអៀក (Nam Yet) សើនកា (Son Ca) និងស៊ីញតោន (Sinh Ton)។ ជាមួយនឹងការយកចិត្តទុកដាក់នៃបក្ស រដ្ឋ និងប្រជាជនទូទាំងប្រទេសដោយស្មារតី “ទូទាំងប្រទេសដើម្បីទ្រឿងសា ទ្រឿងសាដើម្បីប្រទេសទាំងមូល” កោះឆ្ងាយមួយថ្ងៃកាន់តែផ្លាស់ប្តូរ ឆោងទៅកាន់ភាពត្រចះត្រចង់ និងចីរភាពជួរមុខនៃរលកខ្យល់សមុទ្រ។ ខែហើយឆ្នាំ ភ្លៀងហើយខ្យល់ មនុស្សគ្រប់តំបន់នៃប្រទេសជាតិ នៅតែបន្តគ្នាធ្វើដំណើរអញ្ជើញមកទីនេះ នៅមកលើកោះជួមុខ កាន់កាំភ្លើងមាំនឹងដៃការពារអធិបតេយ្យភាពពិសិដ្ឋមិនអាចបំពានបាន នៃមាតុប្រទេស ហើយដើម្បីរួមគ្នា ញញឹមនិងមោទនភាព ពេលសំឡេងមើលដែនដីមាតុភូមិ។ ទ្រឿងសា (Truong Sa) - ពាក្យមាត់ដ៏ពិសិដ្ឋនិងមោទនភាព។ នៅកោះ នៅនាវា នៅមនុស្ស នៅមាតុប្រទេស, កោះជាផ្ទះ សមុទ្រជាស្រុកកំណើត, កាន់កាំភ្លើងមាំនឹងដៃការពារកោះសមុទ្រ ជាភារកិច្ចបានប្រគលជូន គ្រប់យ៉ាងដើម្បីទ្រឿងសា (Truong Sa) ជាទីស្រឡាញ់។ល។ ពាក្យស្លោកទាំងនេះ មិនត្រឹមជារបស់សកម្មាភិបាល យុទ្ធជន ប្រជាជននៅទីនេះ នៅទាំងជាឆន្ទៈ ការប្តេជ្ញាចិត្ត នៃទូទាំងជនជាតិ ពីព្រោះទ្រឿងសា (Truong Sa) ជាចំណែកមួយ នៃសាច់ឈានមិនអាចបម្លែកខ្ញែកបានឡើយ៕ អត្ថបទ៖ កាសែតរូបភាពវៀតណាមសរុប រូបថត៖ ថុងហាយ និងភុងធូ
ចាប់តាំងពីថ្ងៃបានរំដោះ ឆ្លងកាត់៤៥ឆ្នាំកន្លង ស្រទាប់កម្មាភិបាល យុទ្ធជន និងប្រជាជនស្រុកកោះទ្រឿងសា (Truong Sa) (ខេត្តខាញហ្វ័រ - Khanh Hoa) តែងតែឆ្មាំច្បាមជាប់កោះសមុទ្រជានិច្ច។ ជាមួយនឹងការពលីជីវិតនិងការខិតខំប្រឹងប្រែងនៃកងទ័ពនិងប្រជាជន ទ្រឿងសា (Truong Sa) សព្វថ្ងៃមានរូបរាងថ្មីទាំងស្រុង កម្លាំងថ្មីកំពុងតែមានវត្តមាននៅគ្រប់ទិសទី។ ទ្រឿងសា (Truong Sa) នៅកណ្តាលលំហសមុទ្រធំធេង ជីវិតនៃកងទាហាននិងប្រជាជននៅលើឃុំកោះ ចំណុចកោះ ចំណុះប្រជុំកោះទ្រឿងសា (Truong Sa) បានប្រព្រឹត្តិទៅយ៉ាងសាមញ្ញ និងពោរពេញទៅដោយសំណើចសប្បាយ គំរូដូចជា៖ ការផ្លាស់ប្តូររូបរាងនៅឃុំស៊ុងទឺតី (Song Tu Tay)។ បោះជំហានឈានលើដីកោះ ទេសភាពស្ងប់ស្ងាត់ជាមួយនឹង ដំបូលផ្ទះក្រហមស្រស់នៅចម្លោះក្រោមដើមរុក្ខជាតិ តាមដងផ្លូវតូច ដែលសាងដោយបេតុងស្អាត។ល។ ជាពិសេស កោះនៅមានស្តូបមេទ័ព ត្រឹន ក្វឹកតឹន (Tran Quoc Tuan) វត្តស៊ុងទឺតី (Song Tu Tay) ស្ថិតនៅទាបមាត់សមុទ្រ។ ធ្វើដំណើរតាមភូមិកោះ ឮសំឡេងកុមារទន្ទេញមេរៀន រួមនឹងសំឡេងជួងរំពោង នាពេលរសៀល មានអារម្មណ៍ស្ងប់ប្លែក។ ប៉ុន្មានឆ្នាំថ្មីៗ ឃុំកោះស៊ុងទឺតី (Song Tu Tay) នៅក្លាយជាទីពឹងនៃនេសាទករ ដែលនេសាទត្រីនៅទីឆ្ងាយពីឆ្នេរសមុទ្រ។ ក្រុមសេវាកម្មភស្តុភាររបរនេសាទ ប្រព័ន្ធបិទបើកទឹក នៃកោះស៊ុងទឺតី (Song Tu Tay) ផ្គត់ផ្គង់ទឹកសាប សេវាកម្មសុខាភិបាល ជុលជូលនាវា ជូនបងប្អូននេសាទករ។ នេសាទករចង់ប្រើប្រាស់ប្រេងស៊ាំង ស្បៀងចាំបាច់ ក៏បានផ្តល់ដោយតម្លៃដូចជានៅលើដីគោកដែរ។ លើកោះស៊ុងទឺតី (Song Tu Tay) នៅមានសើនស្អាតដំបូង បានកសាងនៅលើកោះទ្រឿងសា (Truong Sa) (ខែតុលា ឆ្នាំ១៩៩៣)។ នេះជាសើនកម្រិតទី១ ចំណុះប្រព័ន្ធធានាសុវត្ថិភាពនាវាចរណ៍អន្តរជាតិ។ លើកោះនៅមានស្ថានីយ៍ឧតុនិយម។ សើនលើកោះ ដាតីបេ (Da Tay B) មានមុខងារជួយនាវាសកម្មភាព ក្នុងតំបន់ប្រជុំកោះទ្រឿងសា (Truong Sa) តម្រង់ទិស និងកំណត់ទីតាំងរបស់ខ្លួន។ រូបថត៖ ថុងហាយ ថ្នាក់រៀននៅសាលាបឋមសិក្សាឃុំកោះស៊ីញតោន (Sinh Ton)។ រូបថត៖ ថុងហាយ កងទាហាននិងប្រជាជននៅអានបាង (An Bang) ជូនដំណើរភ្ញៀវពីដីគោកអញ្ជើញមកសួរសុខទុក្ខកោះ។ រូបថត៖ ភុងធូ ក្រុមសន្តិសុខនៃឃុំកោះស៊ីញតោន (Sinh Ton)។ រូបថត៖ ថុងហាយ កម្មាភិបាលយុទ្ធជនដាំបន្លែលើកោះតៀននឺ (Tien Nu)។ រូបថត៖ ថុងហាយ ក្រុមសំណង់សាលារៀន ស្ថានីយ៍សុខាភិបាល អគារវប្បធម៌ ប្រព័ន្ធថាមពលខ្យល់ លើឃុំកោះស៊ីញតោន (Sinh Ton)។ រូបថត៖ ថុងហាយ ភ្ញៀវអញ្ជើញពីដីគោក ចេញទៅសួរសុខទុក្ខស្រុកកោះ និងទស្សនាទេសភាពវត្តទ្រឿងសាឡើន (Truong Sa Lon)។ រូបថត៖ ថុងហាយ កងទាហាននិងប្រជាជន នៅកោះស៊ីនតោន (Sinh Ton) រៀបចំប្រឡងទាញព្រ័ត្រ ដើម្បីហាត់ប្រាណ។ រូបថត៖ ថុងហាយ តំបន់លេងសប្បាយ សម្រាប់កុមារលើកោះស៊ីនតោន (Sinh Ton)។ រូបថត៖ ថុងហាយ លើកោះ ទ្រឿងសារឡើន (Truong Sa Lon) ចិញ្ចឹមសុនកយ៉ាងច្រើនសម្រាប់ចាំផ្ទះ រក្សាកោះ និងធ្វើមិត្តជាមួយនឹងពួកក្មេង។ រូបថត៖ ភុងធូ ដោយឡែកនៅទីរួមស្រុកទ្រឿងសា (Truong Sa) (កោះទ្រឿងសាឡើន - Truong Sa Lon) នៅមានគុម្ពឬស្សី ជាអំណោយរបស់ឪពុក ដែលនាំយកពីដែនដីគោក ចេញទៅកោះនាពេលធ្វើដំណើរទៅសួរសុខទុក្ខកូន។ នោះជារូបភាពជិតដិត នឹករលឹក ចំពោះកងទាហាននៅគ្រប់តំបន់ភូមិភាគខាងជើង ភូមិភាគកណ្តាល ធ្វើឱ្យកោះនៅឆ្ងាយដូចជាស្រុកកំណើតជាទីស្រឡាញ់មួយ នៅកណ្តាលមហាសាគរដ៏ធំធេង។ ទ្រឿងសា (Truong Sa) បានដាំដុះ និងអភិវឌ្ឍន៍ដំណាំទឹកភ្លាវ ថ្មីនេះនៅមានដាំដំណាំហូបផ្លែ បន្លែ មួយចំនួន ដែលកាលពីមុនធ្លាប់តែរស់នៅលើដែនដីគោក។ ពីប្រជុំកោះមួយ ដែលគ្មានលក្ខណៈធម្មជាតិសមស្រប់ សម្រាប់ការរស់ ឥឡូវនេះរុក្ខជាតិនៅតាមកោះលូតលាស់ល្អ និងពោរពេញទៅដោយកម្លាំងរស់ ក្រោមកម្តៅថ្ងៃខ្យល់ នៃសមុទ្រខាងកើត។ លើកោះហ្វូងគោ កំពុងតែដេកសម្រាកក្រោមម្លប់ឈើ ហ្វូងទាទឹកប្រៃរកចំណីក្បែឆ្នេរសមុទ្រ ហ្វូងសុនកចាប់ត្រីរួមនឹងយុទ្ធជន ចម្ការបន្លែស្រស់ ហ្វូងមច្ឆាហែលប្រដេញគ្នា ក្រោមស្ពានដូចជានៅក្នុងស្រះ ដើមពពាលសមុទ្រ ព្រមទាំងរូបភាពស្ងប់ស្ងាត់ទាំងនេះ មិនខុសអ្វីផ្ទាំងគំនូរស្រុកស្រែជនបទ ដែលពោរពេញកម្លាំងរស់នៃដីគោក។ កោះជាច្រើនដូចជា ស៊ុងទឺតី (Song Tu Tay) ទ្រឿងសារឡើន (Truong Sa Lon) ស៊ីញតោន (Sinh Ton) ជាដើម។ល។ មានសាលារៀន មានប្រជាជនបង្កបង្កើតភូមិរស់នៅ មានទីស្តីការគណៈកម្មការឃុំកោះ មានមន្ទីរពេទ្យ មានទាំងកងស្វ័យភាព។ មកដល់សព្វថ្ងៃ មានវត្ត៥ខ្នង បានកសាងនៅកោះទ្រឿងសាឡើន (Truong Sa Lon) ស៊ុងទឺតី (Song Tu Tay) ណាមអៀក (Nam Yet) សើនកា (Son Ca) និងស៊ីញតោន (Sinh Ton)។ ជាមួយនឹងការយកចិត្តទុកដាក់នៃបក្ស រដ្ឋ និងប្រជាជនទូទាំងប្រទេសដោយស្មារតី “ទូទាំងប្រទេសដើម្បីទ្រឿងសា ទ្រឿងសាដើម្បីប្រទេសទាំងមូល” កោះឆ្ងាយមួយថ្ងៃកាន់តែផ្លាស់ប្តូរ ឆោងទៅកាន់ភាពត្រចះត្រចង់ និងចីរភាពជួរមុខនៃរលកខ្យល់សមុទ្រ។ ខែហើយឆ្នាំ ភ្លៀងហើយខ្យល់ មនុស្សគ្រប់តំបន់នៃប្រទេសជាតិ នៅតែបន្តគ្នាធ្វើដំណើរអញ្ជើញមកទីនេះ នៅមកលើកោះជួមុខ កាន់កាំភ្លើងមាំនឹងដៃការពារអធិបតេយ្យភាពពិសិដ្ឋមិនអាចបំពានបាន នៃមាតុប្រទេស ហើយដើម្បីរួមគ្នា ញញឹមនិងមោទនភាព ពេលសំឡេងមើលដែនដីមាតុភូមិ។ ទ្រឿងសា (Truong Sa) - ពាក្យមាត់ដ៏ពិសិដ្ឋនិងមោទនភាព។ នៅកោះ នៅនាវា នៅមនុស្ស នៅមាតុប្រទេស, កោះជាផ្ទះ សមុទ្រជាស្រុកកំណើត, កាន់កាំភ្លើងមាំនឹងដៃការពារកោះសមុទ្រ ជាភារកិច្ចបានប្រគលជូន គ្រប់យ៉ាងដើម្បីទ្រឿងសា (Truong Sa) ជាទីស្រឡាញ់។ល។ ពាក្យស្លោកទាំងនេះ មិនត្រឹមជារបស់សកម្មាភិបាល យុទ្ធជន ប្រជាជននៅទីនេះ នៅទាំងជាឆន្ទៈ ការប្តេជ្ញាចិត្ត នៃទូទាំងជនជាតិ ពីព្រោះទ្រឿងសា (Truong Sa) ជាចំណែកមួយ នៃសាច់ឈានមិនអាចបម្លែកខ្ញែកបានឡើយ៕ អត្ថបទ៖ កាសែតរូបភាពវៀតណាមសរុប រូបថត៖ ថុងហាយ និងភុងធូ
អត្ថបទផ្សេងទៀត ការប្រកួតឆ័ត្រយោងវៀតណាមបើកទូលាយលើកទី២10/02/2024វប្បធម៌ការប្រកួតឆ័ត្រយោងចម្ងាយពី ពូតាឡែង (Pu Ta Leng) វៀតណាមបើកទំលាយលើកទី ២ មានការចូលរួមពីកីឡាករចំនួន ១០០នាក់ មកពី ១៥ ប្រទេស។ ហូយអាន (Hoi An) - ទីក្រុងច្នៃប្រឌិតរបស់អង្គការ UNESCO 27/12/2023វប្បធម៌វត្តអូជុំនារដូវកាលបុណ្យទាន14/12/2023វប្បធម៌សំឡេងល្ខោនចែវ (Cheo) ភូមិខ្វួក (Khuoc)03/12/2023វប្បធម៌ជំនោររលកនៅពាមបែកជាប្រាំ ង៉ាណាំ (Nga Nam) 30/11/2023វប្បធម៌Festival "សរទរដូវហាណូយ (Ha Noi) - មកដើម្បីស្រលាញ់ "16/11/2023វប្បធម៌អស្ចារ្យផ្សារ ង៉ៀនឡន (Nghien Loan)28/10/2023វប្បធម៌ អត្ថបទផ្សេងទៀត