សេះក្រដាសត្រូវដឹកតាមរថយន្តទៅលក់នាបុណ្យសែនក្បាលទឹក (នាថ្ងៃទី ១៥ ខែ ៧ គិតតាមចន្ទគតិ)

ក្នុងភូមិវ៉ាន់ហុយមាន ២០ សាខា ដែលទិញសេះក្រដាសនិងគ្រឿងសំណែនធ្វើពីក្រដាស ដើម្បីផ្គត់ផ្គង់ទៅដល់ទីផ្សារនៃបណ្តាខេត្ត ទីក្រុងនៅភាគខាងជើង។ រូបថត៖ ឌឹកហាញ់

បងស្រីឌិញធីធូយកំពុងសម្រេចបណ្តាក្បាច់រចនាចុងក្រោយនៃសេះមួយគូ មានកម្ពស់ជិតពីម៉ែត្រ ដើម្បីប្រគល់ឲ្យគណៈគ្រប់គ្រងកេរ្តិ៍ដំណែលអារាមហ៊ុង (ខេត្តភូថោ)។ រូបថត៖ ថុងធៀន

នាបុណ្យសែនក្បាលទឹក (នាថ្ងៃទី ១៥ ខែ ៧ គិតតាមចន្ទគតិ) បណ្តារោងជាងផ្ចិតផ្ចង់សេះក្រដាស ដែលត្រៀមយកទៅលក់នៅគ្រប់ទីកន្លែង។ រូបថត៖ ថុងធៀន

បណ្តាសេះក្រដាសសម្រេចបាន ត្រូវតុបតែងក្បាច់រចនាដ៏ស្អាត។ រូបថត៖ ដាំងទៀន

រោងជាងធ្វើសេះក្រដាសហឿងហ្វានៅភូមិវ៉ាន់ហុយកំពុងគូរប្លង់ក្បាច់រចនាលើកំព្យួទ័រនិងកាត់ បោះពុម្ភដោយកំព្យូទ័រ។ រូបថត៖ ហ្វាងហា

បន្ទប់ពីបិទក្រដាសនៅខាងក្រៅ គ្រោងសេះក្រដាសត្រូវហាលថ្ងៃក្តៅ ដើម្បីកាវបិទក្រដាសនិង គ្រោងធ្វើពីឫស្សីផ្សាភ្ជាប់ជាមួយគ្នា។ រូបថត៖ ថុងធៀន

គ្រោងសេះក្រដាសត្រូវព្យួរលើពិដានរងចាំលិខិតបញ្ជាទិញ ហើយចាប់ផ្តើមការបង្កើតរូបរាងនិងតុបតែងក្បាច់រចនា។ រូបថត៖ ថុងធៀន

ដឹកគ្រោងសេះក្រដាសទៅដល់រោងជាងបិទក្រដាសនិងបង្កើតជារូបរាង។ រូបថត៖ ដាំងទៀន

រាល់ថ្ងៃ ជាងធ្វើសេះក្រដាសអាចត្បាញបានគ្រោងចំនួនពី ២ ដល់ ៥ តាមទំហំធំ តូច។ រូបថត៖ កុងដាត

ដំណាក់កាលត្បាញគ្រោងទាមទារឲ្យជាងវ៉ាន់ហុយត្រូវហ្មត់ចត់។ នៅពេលត្បាញបណ្តាបន្ទះឫស្សីត្រូវធានាភាពរឹងមាំ ប៉ុន្តែមិនប្រើប្រាស់ជាតិផ្សាភ្ជាប់ណាទេ។ រូបថត ៖ កុងដាត

ដោយកាកាត់បន្ថយពលកម្ម រោងជាងរបស់បងហឿងហាបានវិនិយោគម៉ាស៊ីនបូតបន្ទះឫស្សី ដើម្បីត្បាញគ្រោងសេះ។ រូបថត៖ ហ្វាងហា

នៅភូមិវ៉ាន់ហុយនាបច្ចុប្បន្ននេះមានប្រមាណ ២០០ គ្រួសារត្បាញឫស្សីធ្វើជាគ្រោងសេះ។ ដំណាក់កាលត្បាញផ្សេងទៀតដូចជាធ្វើជើង តួនិងក្បាលសេះ ត្រូវធ្វើដោយឡែក បន្ទាប់មកតភ្ជាប់ក្លាយទៅជាគ្រោងសេះ។ រូបថត៖ កុងដាត

ប្រជាជនហាលបន្ទះឫស្សីនៅគ្រប់ច្រកក្នុងភូមិវ៉ាន់ហុយ ដើម្បីបំរើមុខរបរធ្វើសេះក្រដាស។ រូបថត៖ ថុងធៀន

គ្រោងសេះក្រដាសនិមួយៗ ត្រូវលក់ឲ្យរោងជាងបិទក្រដាសនិងបង្កើតជារូបរាងមានពីតំលៃ ៥ ម៉ឺន ដល់ ២០ ម៉ឺន តាមទំហំ។ រូបថត៖ ថុងធៀន

ឫស្សីប្រើប្រាស់ក្នុងដំណាក់កាលត្បាញគ្រោងសេះត្រូវទិញពីខេត្តថាញ់ហ្វា ខេត្តថាយង្វៀន ខេត្តភូថោ ហើយដំណាក់កាលនេះចំណាយពេលវេលាជាច្រើនបំផុត។ រូបថត៖ ថុងធៀន

បណ្តាឈុតសេះក្រដាសដ៏ផ្ចិតផ្ចង់បានធ្វើ សម្រេច នៅរោងជាងរបស់គ្រួសារបងប្រុសហ្វាងវ៉ាន់មិញ។ រូបថត៖ ថុងធៀន