វិមានអានឌិញ (An Dinh) (លេខ៩៧ ផ្លូវផាន ឌិញភុង - Phan Dinh Phung ទីក្រុងហ្វេ) ជាសំណង់ស្ថាបត្យកម្មសិល្បៈនាសម័យរាជការង្វៀន បំពាក់ដោយស្ថាបត្យកម្មលាយចម្រុះអាស៊ីនិងអ៊ឺរ៉ុប បែបពិសេសម្យ៉ាង។ នេះជាសំណង់ស្ថាបត្យកម្មខុសប្លែកនឹងសំណង់ដទៃ ដែលមាននៅក្នុងចំណោមកេរដំណែលរាប់ពាន់ នៃប្រជុំកេរដំណែលទីក្រុងបុរាណហ្វេ សព្វថ្ងៃ។ វិមានអានឌិញ (An Dinh) ជាសំណង់គម្រូបែបស្ថាបត្យកម្មទំនើបនិងបុរាណ នៅប្រទេសវៀតណាម នាសតវត្សរ៍ទី២០។
វិមានអានឌិញ (An Dinh) មានឈ្មោះដើមថាហៅ វិមានភុងហ័រ (Phung Hoa) ជាសំណង់ឈើស្ថិតនៅក្បែរមាត់ទន្លេអានគឺវ (An Cuu)។ វិមានអានឌិញ (An Dinh) បានស្តេចដុងខាញ (Dong Khanh) កសាងនៅឆ្នាំ១៩១៧ ទុកសម្រាប់រាជបុត្រាច្បងរបស់ខ្លួន គឺស្តេចខាយឌិញ (Khai Dinh) ធ្វើជាវិមានសម្រាប់រស់នៅឯកជន តាំងពីព្រះអង្គនៅជារាជបុត្រ រហូតដល់ថ្ងៃឡើងសោយរាជ្យ ជាស្តេចផែនដី។ ក្រោយថ្ងៃសោយរាជ្យឆ្នាំ១៩១៧ ស្តេចខាយឌិញ (Khai Dinh) ចំណាយប្រាក់ផ្ទាល់ខ្លួន ដើម្បីកែជួសជុលវិមានភុងហ័រ (Phung Hoa) ទៅតាមបែបទំនើប ធ្វើឱ្យវិមានឈើដំបូង ក្លាយទៅជាវិមានដ៏ស្កឹមស្កៃបំផុតនៅវៀតណាម នាសម័យកាលនោះ ហើយប្តូរឈ្មោះទៅជា វិមានអានឌិញ (An Dinh)។ បន្តស្នងប្រពៃណីពីជំនាន់មុនបន្សល់ទុកមក ស្តេចខាយឌិញ (Khai Dinh) ប្រគល់វិមានអានឌិញ (An Dinh) របស់ខ្លួន ទៅឱ្យរាជបុត្រឈ្មោះ វិញធ្វី (Vinh Thuy) (គឺស្តេចបាវដាយ - Bao Dai នាសម័យក្រោយនេះ)។
វិមានអានឌិញ (An Dinh) មាន២២បន្ទប់តូចធំ។ ក្នុងនោះ ជាន់ទី១មាន៧បន្ទប់បានតុបតែងស្រស់ស្អាតប្រណីត លេចធ្លោបំផុត គឺទីធ្លាទទួលភ្ញៀវជាន់ផ្ទាល់ដី។ ជាន់ទី២មាន៨បន្ទប់សម្រាប់រស់នៅជាប្រចាំ និងសម្រាកលំហែកាយ។ ជាន់ទី៣ មាន៧បន្ទប់ជាកន្លែងនៅចាស់ របស់មហាក្សត្រយានី ទឺកុង (Tu Cung) និងទីស្ការបូជា។
ក្បាច់រចនាតុបតែងនៅលើទ្វារ តាមរចនាបថប្រពៃណីរាជវាំង។
ផ្ទាំងគំនូរនៅវិមានអានឌិញ (An Dinh) មានអាយុកាលជិត១០០ឆ្នាំ ជាស្នាដៃវិចិត្រសិល្បៈពិសេសនាសម័យអន្តរភាព រវាងវិចិត្រសិល្បៈប្រពៃណីជាមួយនឹងវិចិត្រសិល្បៈទំនើបនៅប្រទេសវៀតណាម នាសម័យសតវត្សរ៍ទី២០។
រូបថតមហាក្សត្រី ណាមផឿង (Nam Phuong) នៅវិមានអានឌិញ (An Dinh)។
ឈុតតុកៅអី តាមរចនាបថបែបទ្វីបអ៊ឺរ៉ុប នៅវិមានអានឌិញ (An Dinh)។
ជណ្តើរគូឡើងកាន់ជាន់ទី២ នៅវិមានអានឌិញ (An Dinh) បានតុបតែងស្អាតប្រណីត។
ក្រោយថ្ងៃបដិវត្តខែ៨ឆ្នាំ១៩៤៥ ស្តេចបាវដាយ (Bao Dai) ដាក់រាជ្យ រួមជាមួយនឹងរាជវង្សមានមហាក្សត្រី ណាមផឿង (Nam Phuong) មហាក្សត្រយានី ទឺកុង (Tu Cung) រាជបុត្រ និងរាជបុត្រី យាងចេញពីរាជវាំងទីក្រុងហ្វេ ទៅកាន់វិមានអានឌិញ (An Dinh) នេះ រស់នៅជុំគ្នា។ ក្រោមឱវាទស្តេចខាយឌិញ (Khai Dinh) (១៩១៦ - ១៩២៥) និងស្តេចបាវដាយ (Bao Dai) (១៩២៦ - ១៩៤៥) វិមានអានឌិញ (An Dinh) ជាទីកន្លែងសម្រាប់ព្រឹត្តទៅពិធីព្រះរាជស្វាគមន៍ ពិធីព្រះរាជអំណរនៃរាជវង្ស ដោយមានការចូលរួមពីមន្រ្តីរាជការ និងមន្ត្រីចំណុះរដ្ឋាភិបាលគាំពារដោយបារាំង។ នោះជាទីកន្លែងកំណត់ស្គាល់ដំណាក់កាលមួយដែលអតីតរាជវង្សបាវដាយ (Bao Dai) រស់នៅក្រោយពេលព្រះអង្គដាក់រាជ្យ (ខែសីហា ឆ្នាំ១៩៤៥)។
ក្រោយជិតហាសិបឆ្នាំត្រូវគេបំភ្លេចចោល តាមពេលវេលា សង្រ្គាម សម្រស់វិមានអានឌិញ (An Dinh) ត្រូវទ្រុឌទ្រោមហិនហោចខួចខាតធ្ងន់ធ្ងរ។ នៅឆ្នាំ២០០២ វិមានអានឌិញ (An Dinh) បានប្រគល់ជូនមជ្ឈមណ្ឌលអភិរក្សកេរដំណែលទីក្រុងបុរាណហ្វេ គ្រប់គ្រង ជួសជុលឡើងវិញ ស្តារសម្រស់ដែលធ្លាប់មាននៃវិមានអានឌិញ (An Dinh) ដ៏ស្រស់ស្កឹមស្កៃ នាដើមសតវត្សរ៍ទី២០។ សំណង់ទាំងស្រុងបានកសាង នៅលើផ្ទៃដីជាង២៣.០០០ ម៉ែត្រការេ បែរមុខទៅទិសទន្លេអានគឺវ (An Cuu)។ កាលដើមឡើយ វិមានអានឌិញ (An Dinh) មានសំណង់តូចធំចំនួន១០៖ កំពង់ទូក ខ្លោងទ្វារកណ្តាល ទីស្ការបូជាត្រុងឡឹប (Trung Lap) អគារខ្ពស់ខាយទឿង (Khai Tuong) អគារល្ខោនគឺវទឺដាយ (Cuu Tu Dai) ទ្រុងចិញ្ចឹមសត្វ ស្រះទឹក។ល។ ឆ្លងកាត់ជាង១០០ឆ្នាំ ការបំផ្លាញដោយសង្រ្គាម មកដល់សព្វថ្ងៃ វិមាននៅសល់តែសំណង់៣ ដែលមានរូបរាងនៅល្អ គឺខ្លោងទ្វារកណ្តាល ទីស្ការបូជាត្រុងឡឹប (Trung Lap) និងអគារខ្ពស់ខាយទឿង (Khai Tuong) ។
ទិដ្ឋភាពវិមានអានឌិញ (An Dinh)។
ក្បាច់រចនាស្ថាបត្យកម្មបែបអាស៊ីននិងអ៊ឺរ៉ុប នៅវិមានអានឌិញ (An Dinh)។
ខ្លោងទ្វារកណ្តាលចូលវិមានអានឌិញ (An Dinh)។
ចំណុចចំណាប់អារម្មណ៍នៃស្ថាបត្យកម្មវិមានអានឌិញ (An Dinh) គឺអគារមួយប្រៀបដូចជាវិមានអ៊ឺរ៉ុប មានឈ្មោះអគារខាយទឿង (Khai Tuong)។ អគារខ្ពស់ស្ថិតនៅខាងក្រោយរបាំងទីស្ការបូជាត្រុងឡឹប (Trung Lap) ជាសំណង់ស្ថាបត្យកម្មចម្បងបំផុត របស់វិមានអានឌិញ (An Dinh)។ ឈ្មោះខាយទឿង (Khai Tuong) បានស្តេចខាយឌិញ (Khai Dinh) ប្រទានឈ្មោះដោយមានន័យថា ចម្រើនដោយភាពសុខសាន។ អគារខ្ពស់ខាយទឿង (Khai Tuong) មាន៣ជាន់ សាងដោយសម្ភារៈសាងសង់ថ្មី តាមបែបអគារទ្វីបអ៊ឺរ៉ុប នៅលើផ្ទៃដី ៧៤៥ ម៉ែត្រការេ។ ខាងមុខបានតុបតែងយ៉ាងប្រណីត បន្ទុំដោយក្បាច់រចនាតាមបែបរូមាំង(légionnaire ទេវរូប ។ល។) ដេកចម្រុះនឹងក្បាច់រចនាប្រពៃណីនៃលោកខាងកើត (នាគ ហង្ស ខ្លា ផ្តិលទឹក។ល។) សរុបទាំងអស់មាន២២បន្ទប់តូចធំ។ ក្នុងនោះ ជាន់ទី១ មាន៧បន្ទប់តុបតែងល្អប្រណីត ដែលប្រណីតបំផុតគឺទីធ្លាជាន់ផ្ទាល់ដី។ ជាន់ទី២មាន៨បន្ទប់ ជាទីសម្រាប់រស់នៅជាប្រចាំនិងសម្រាកលំហែកាយ។ ជាន់ទី៣មាន៧បន្ទប់ ជាកន្លែងនៅចាស់របស់មហាក្សត្រយានីទឺកុង (Tu Cung) និងទីស្ការបូជា។ ចំណុចពិសេសបំផុតនៃអគារខាយទឿង (Khai Tuong) គឺទីធ្លាជាន់ផ្ទាល់ដី លេចធ្លោដោយផ្ទាំងគំនូរតុបតែងរស់រវើក និងរាជកោដទាំង៦នៃស្តេចរាជការង្វៀន៕
ម៉ោងបើកទ្វារវិមានអានឌិញ (An Dinh) នៅរដូវប្រាំងចាប់ពីម៉ោង៦ ៣០នាទីព្រឹក ដល់ម៉ោង៥ ៣០នាទីរសៀល រដូវរងាចាប់ពីម៉ោង៧ព្រឹក ដល់ម៉ោង៥រសៀល ដោយតម្លៃ៣០.០០០ដុងក្នុងម្នាក់។