នៅជើងស្ពាន ឡុងបៀន (Long Bien) បរិយាកាសមួយដែលពោរពេញទៅដោយពណ៌បៃតងកំពុងបង្កើតជាបណ្តើរៗ។ ផ្កាកូស្មូសពណ៌លឿងរាប់ម៉ឺន បានរីកស្គុះស្គាយយ៉ាងត្រចះត្រចង់ បន្ថែមលម្អវាលដុះដីទន្លេ ហ៊ុង (Hong) ដែលធ្លាប់ជាទីគំនរសំរាម។ ការផ្លាស់ប្តូរដោយអព្ភូតហេតុនេះ គឺជាលទ្ធផលនៃកិច្ចខិតខំប្រឹងប្រែងមិនចេះនឿយហត់របស់សហគមន៍ និងអាជ្ញាធរក្នុងតំបន់។
ពីមុន វាលដីដុះនៅមាត់ទន្លេហ៊ុង (Hong) គឺជាទីរហោស្ថាននៃទីក្រុង។ កាកសំណល់ ថង់ nilon ដប... គរទាំងគំនរលើផ្ទៃដីធំមួយ ។ ក្លិនស្អុយដ៏ខ្លាំងបានបណ្តេញសត្វ ហើយទេសភាពបាក់ច្រាំងទន្លេ ហ៊ុង (Hong) ធ្វើឱ្យមនុស្សជាច្រើនព្រួយបារម្ភ។
ទោះយ៉ាងណាក៏ដោយ ដោយមានការចូលរួមពីអាជ្ញាធរមូលដ្ឋាន អង្គការសង្គម និងប្រជាពលរដ្ឋ វាលដីដុះនៅមាត់ទន្លេ ហុង (Hong) ត្រូវបានស្តារឡើងវិញ។ កាកសំណល់រាប់ពាន់ម៉ែត្រគុបត្រូវបានប្រមូល និងកែច្នៃ។ អ្នកជំនាញបរិស្ថានបានកែលម្អដី ដាំដើមឈើ ផ្កា និងស្មៅ បង្កើតប្រព័ន្ធអេកូឡូស៊ីថ្មី។ ជាពិសេស ផ្កាកូស្មូសពណ៌លឿងជាប្រភេទផ្កា ដែលមានពណ៌ភ្លឺ និងលូតលាស់ពូកែ បានស្រូបយកបរិយាកាស បង្កើតជាកម្រាលព្រំផ្កាពណ៌លឿងភ្លឺចិញ្ជាច។
ការផ្លាស់ប្តូរនៃវាលដីដុះនេះ មិនត្រឹមតែនាំមកនូវតម្លៃសោភ័ណភាពប៉ុណ្ណោះទេ ថែមទាំងរួមចំណែកដល់ការកែលម្អបរិយាកាសរស់នៅផងដែរ។ ដើមឈើជួយត្រងខ្យល់ កាត់បន្ថយការបំពុលដោយសំឡេង និងបង្កើតបរិយាកាសរស់នៅបរិសុទ្ធ។ វាលដីដុះក្លាយជាសួតពណ៌បៃតងនៅកណ្តាលទីក្រុង ដែលរួមចំណែកកាត់បន្ថយឥទ្ធិពលផ្ទះកញ្ចក់ និងបម្រែបម្រួលអាកាសធាតុ។
ក្រៅពីនេះ វាលដីដុះក៏ជាកន្លែងទាក់ទាញភ្ញៀវទេសចរផងដែរ។ នៅពេលព្រឹកព្រលឹម ឬពេលរសៀល មនុស្សជាច្រើនមកទីនេះដើម្បីហាត់ប្រាណ ថ្មើជើង និងរីករាយជាមួយខ្យល់អាកាសបរិសុទ្ធ។ យុវជនតែងតែជ្រើសរើសកន្លែងនេះជាកន្លែងថតរូប និងរៀបចំសកម្មភាពក្រៅកម្មវិធីសិក្សា។ វាលដីដុះបានក្លាយជាផ្នែកមួយដែលមិនអាចខ្វះបាននៃជីវិតរស់នៅរបស់ប្រជាជនក្នុងតំបន់។
ភាពជោគជ័យនៃការកែលម្អវាលដីដុះនេះគឺជាមេរៀនដ៏មានតម្លៃអំពីការសម្របសម្រួលរវាងសហគមន៍ និងអាជ្ញាធរ។ នេះបង្ហាញយើងថា ដោយការតាំងចិត្ត និងសកម្មភាពរបស់មនុស្សម្នាក់ៗ យើងអាចបង្កើតបន្កាស់ប្តូរជាវិជ្ជមានទាំងស្រុងសម្រាប់បរិយាកាសជុំវិញខ្លួន។