កីឡា ភាពពិសេសនៃស្នៀតក្បាច់គុនមាន់ 10/04/2017 ផ្អែកទៅលើកាយវិការសកម្មភាពរបស់សត្វមាន់ ក្បាច់គុនបូរាណវៀតណាម បង្កើតចេញក្បាច់គុនល្អៗជាច្រើន បង្ហាញបានស្នៀតវាយតប ចំកន្លែងងាយរងរបួស និងជក់ចិត្ត។ សព្វថ្ងៃនេះ ក្នុងប្រព័ន្ធក្បាច់គុនបូរាណវៀតណាម នៅរក្សាបានកម្មសិទ្ធិក្បាច់គុន ដែលមានលក្ខណៈពិសេសដូចជា៖ ក្បាច់មាន់ ក្បាច់ជើង (Kim ke) ក្បាច់មាន់ប្រើខ្នាយ (Kim Ke dao)...។ល។ ក្បាច់មាន់ (ក្បាច់មាន់ជល់) មានដំណាលថា ដោយង្វៀនលឺ (Nguyen Lu) (ជាម្នាក់ក្នុងចំណោមអ្នកដឹកនាំកុប្បកម្មក្រោកឡើងទាំងបីនាក់ នៃក្រុមទ័ពតីសើន (Tay Son) នៅសតវត្សរ៍ទី១៧) បង្កើតឲ្យពលទាហានហ្វឺកហាត់។ ក្បាច់គុននេះ ផ្អែកទៅលើកាយវិការត្រាប់តាមបច្ចេកទេសរបស់មាន់ជល់ ក្នុងការប្រកួត បានជ្រើសជាក្បាច់គុនមួយក្នុងចំណោមក្បាច់គុនទាំង១០របស់សម្ពន្ធភាពក្បាច់គុនបូរាណវៀតណាម។ បក្សក្បាច់គុន ឡឹមតឹនខាញ (Lam Tan Khanh) - បាត្រា (Ba Tra) (Takhado) ក៏មានក្បាច់គុនហុងកេ ប៉ុន្ដែកាយវិការទាំងអស់ ស្នៀតគុនផ្សេងគ្នាទាំងស្រុង ជាមួយស្នៀតក្បាច់គុនរបស់សម្ពន្ធភាពក្បាច់គុនបូរាណវៀតណាម។ ដូច្នេះ“ក្បាច់ក្រញាំមាន់” ក្នុងក្បាច់គុនមាន់របស់បក្សតឹនខាញ់ (Tan Khanh) – បាត្រា (Ba Tra)។ ក្បាច់គុន “មាន់ផ្ដើមប្រយុទ្ធ” ផ្អែកទៅលើកាយវិការមាន់កំពុងត្រៀមប្រយុទ្ធ។ ក្បាច់គុន “មាន់ប្រើចំពុះចឹក” ផ្អែកទៅលើកាយវិការមាន់យកចំពុះចឹកពីលើក្បាលមាន់ដៃគូ។ ក្បាច់គុន “មាន់ក្រាប” ផ្អែកទៅលើកាយវិការមាន់សំកាំងស្លាបបន្ទាបខ្លួនចុះទាបផ្ទាល់ដី។ ក្បាច់គុន “មាន់ហោះ” ផ្អែកទៅលើកាយវិការមាន់លោតប្រើជើងទាំងពីរ ដើម្បីវាយប្រហារលើមាន់ដៃគូ។ ក្បាច់គុន “មាន់ឈរជើងម្ខាង” ផ្អែកទៅលើកាយវិការមាន់ឈរនឹងដោយជើងម្ខាង។ ក្បាច់គុន “មាន់ឆាបរង្គើភ្នំ” ផ្អែកទៅលើកាយវិការមាន់យកស្លាបក្រវៀសទទឹង ដែលមានកម្លាំងធ្វើផ្អៀងភ្នំ។ ក្បាច់គុន “មាន់វាយបក” ផ្អែកទៅលើកាយវិការមាន់ប្រើខ្នាយបង្វិលខ្លួនដើម្បីវាយសម្រុកពីលើក្បាល។ ដាវឬកាំបិតមួយគូតំណាងឲ្យក្រចកជើងក្នុងស្នៀត “ក្រញាំមាន់” ផ្អែកទៅលើកាយវិការមាន់បន្ទាបខ្លួនចុះ បញ្ចេញក្រចក ជើងប្រឆាំងតបទៅលើដៃគូវិញ។ កាំបិតមួយគូតំណាងឲ្យខ្នាយមាន់ស្រួចទាំងពីររបស់មាន់ជល់។ ក្បាច់គុន “មាន់ផ្ដើមប្រយុទ្ធ” ជាមួយដាវមួយគូ ផ្អែកទៅលើកាយវិការមាន់ត្រៀមបម្រុងជល់គ្នា សំកាំងស្លាបទាំងពីរដូចដាវពីរដើម។ ក្បាច់គុន “មាន់សំកាំងស្លាប” ផ្អែកទៅលើកាយវិការមាន់ជល់កំពុងលាស្លាបទាំងសងខាង។ ក្បាច់គុន “មាន់ពីរផ្តើមប្រយុទ្ធ” ផ្អែកទៅលើកាយវិការមាន់ទាំងពីរចាប់ផ្ដើមជល់គ្នា សម្តែងដោយក្បាលមាន់ទាំងពីរប្រឈមសំឡឹងមើលគ្នា សំកាំងស្លាប។ សិស្សគុណឡេមិញហាយ (Le Hai Minh) (ស្ដាំ) បង្ហាញពីកាយវិការចំពុះមាន់ចឹកពីលើក្បាលដៃគូ ត្រង់ចំណុចងាយរងរបួស។ ជើងមាន់ទាំងពីរសងខាងលោតវាយសម្រុកពីលើខ្នងមាន់ដៃគូ។ ក្បាច់គុន “មាន់បោក" ផ្អែកទៅលើកាយវិការមាន់បោកផ្តួលរលំមាន់ដៃគូ។ សិស្សគណពីរនាក់ ង្វៀនវ៉ាន់ត្រង (Nguyen Van Trong) (ឆ្វេង) និងង្វៀនត្រុងណាម (Nguyen Trung nam) បង្ហាញពីការ ប្រយុទ្ធរវាងដាវនិងកាំបិត ផ្អែកទៅលើកាយវិការក្រចកទាំងពីរ របស់ម្រាមមាន់ក្រញាំទៅលើបំពង់ករមាន់ដៃគូ។ សិស្សគណពីរនាក់ នៃបក្សពីរ តឹងខាញ (Tan khanh) - ស៊ងបាត្រា (song Ba tra) បង្ហាញពីឆាកប្រកួតដាវនិងកំបិត ក្នុងស្នៀត “មាន់ហោះ” មាន់ទះស្លាបលោតឡើងទៅលើ។ តាមគ្រូគុនហូតឿង (Ho Tuong) បក្សគុនឡឹមតឹនខាញ (Lam Tan Khanh) - បាត្រា (Ba Tra)។ ក្បាច់គុនមាន់តែងប្រមូលផ្តុំច្រើនបំផុត នូវលើស្នៀតប្រើជើង ប្រើដៃ ចលនារាងកាយ ដូចជាស្នៀតវាយប្រហារ ការពារ គេច របស់សត្វមាន់ក្នុងសមរភូមិប្រយុទ្ធជល់គ្នា។ រូបភាពក្រចកក្រញាំមាន់ ក្រញាំតាមរយៈម្រាមដៃ (ហៅថាក្រចក)។ ស្នៀតចឹកដោយចំពុះស្រួចនៃសត្វមាន់ បង្ហាញតាមរយៈម្រាមដៃប្រាំជាកញ្ចុំ វាយប្រហារទៅលើភ្នែកដៃគូ។ ស្នៀតទាត់ដោយជើងម្ខាងឬជើងទាំងពីរ បង្ហាញពីក្បាច់ទាត់ជាទេពកោសល្យរបស់មាន់ ដែលកំពុងប្រយុទ្ធជាមួយដៃគូ ស្នៀតរងបង្ហាញពីស្នៀតរងរបស់មាន់ជល់ ឬស្នៀតគេចបញ្ចៀសវាស មុជក្រាប ប្រជ្រៀត បង្ហាញពីរបៀបចលនារបស់សត្វមាន់ ក្នុងការប្រជល់មាន់។ ក្បាច់គុនមាន់សមស្រប់ផ្លូវប្រហារនៅជិតគ្នា ចូលទៅជិតវាប្រហារចំតែមួយកន្លែង ឬវាយប្រហារពីក្រោមឡើងទៅលើ ពីលើក្បាលចុះមកក្រោម។កាយវិការ ស្នៀតគុនមាន់មិនត្រឹមតែវាយចំកន្លែងសំខាន់ រហ័សរហួន ចៃដន្យថែមទាំងសម្តែងចេញភាពល្អប្រសើរ មានចំណាប់អារម្មណ៍ទៀតផង។ ក្រៅពី ប្រើបន្ថែមដាវ ឬកាំបិតមួយគូ តំណាងឲ្យខ្នាយស្រូចមួយគូយ៉ាងមុត របស់មាន់ជល់ បង្កើនបន្ថែមកម្លាំងប្រយុទ្ធ។ សិស្សគណក្នុងប្រព័ន្ធក្បាច់គុនបូរាណវៀតណាម ចង់ហាត់ពត់ក្បាច់គុនមាន់ ស្នៀតគុនមាន់ត្រូវមានកម្រិតវិជ្ជា ចាប់ពីកម្រិតមធ្យម (ខ្សែក្រវាត់ពណ៌ផ្កាឈូក)ឡើងទៅ។ ពីព្រោះនៅកម្រិតខ្សែក្រវាត់នេះ សិស្សគណទើបចូលថ្មី មានសភាពរហ័សរហូន រឹងមាំ ដើម្បីហ្វឺកហាត់នូវស្នៀតគុនមាន់បានល្អប្រសើរបំផុតបាន។ មានដូច្នេះ ប្រសិទ្ធភាពដែលនាំមកឲ្យសិស្សគណ នោះគឺប្រើប្រាស់ស្នៀតគុនមាន់ ដើម្បីការពារខ្លួន ប្រយុទ្ធជាក់ស្ដែងមានប្រសិទ្ធិភាពខ្ពស់បំផុត មិនមែនជាកាយវិការ “រាំក្បាច់គុន” នោះទេ៕ អត្ថបទ៖សើនងៀ រូបភាព៖ ង្វៀនឡឹន
កីឡា ភាពពិសេសនៃស្នៀតក្បាច់គុនមាន់ 10/04/2017 ផ្អែកទៅលើកាយវិការសកម្មភាពរបស់សត្វមាន់ ក្បាច់គុនបូរាណវៀតណាម បង្កើតចេញក្បាច់គុនល្អៗជាច្រើន បង្ហាញបានស្នៀតវាយតប ចំកន្លែងងាយរងរបួស និងជក់ចិត្ត។ សព្វថ្ងៃនេះ ក្នុងប្រព័ន្ធក្បាច់គុនបូរាណវៀតណាម នៅរក្សាបានកម្មសិទ្ធិក្បាច់គុន ដែលមានលក្ខណៈពិសេសដូចជា៖ ក្បាច់មាន់ ក្បាច់ជើង (Kim ke) ក្បាច់មាន់ប្រើខ្នាយ (Kim Ke dao)...។ល។ ក្បាច់មាន់ (ក្បាច់មាន់ជល់) មានដំណាលថា ដោយង្វៀនលឺ (Nguyen Lu) (ជាម្នាក់ក្នុងចំណោមអ្នកដឹកនាំកុប្បកម្មក្រោកឡើងទាំងបីនាក់ នៃក្រុមទ័ពតីសើន (Tay Son) នៅសតវត្សរ៍ទី១៧) បង្កើតឲ្យពលទាហានហ្វឺកហាត់។ ក្បាច់គុននេះ ផ្អែកទៅលើកាយវិការត្រាប់តាមបច្ចេកទេសរបស់មាន់ជល់ ក្នុងការប្រកួត បានជ្រើសជាក្បាច់គុនមួយក្នុងចំណោមក្បាច់គុនទាំង១០របស់សម្ពន្ធភាពក្បាច់គុនបូរាណវៀតណាម។ បក្សក្បាច់គុន ឡឹមតឹនខាញ (Lam Tan Khanh) - បាត្រា (Ba Tra) (Takhado) ក៏មានក្បាច់គុនហុងកេ ប៉ុន្ដែកាយវិការទាំងអស់ ស្នៀតគុនផ្សេងគ្នាទាំងស្រុង ជាមួយស្នៀតក្បាច់គុនរបស់សម្ពន្ធភាពក្បាច់គុនបូរាណវៀតណាម។ ដូច្នេះ“ក្បាច់ក្រញាំមាន់” ក្នុងក្បាច់គុនមាន់របស់បក្សតឹនខាញ់ (Tan Khanh) – បាត្រា (Ba Tra)។ ក្បាច់គុន “មាន់ផ្ដើមប្រយុទ្ធ” ផ្អែកទៅលើកាយវិការមាន់កំពុងត្រៀមប្រយុទ្ធ។ ក្បាច់គុន “មាន់ប្រើចំពុះចឹក” ផ្អែកទៅលើកាយវិការមាន់យកចំពុះចឹកពីលើក្បាលមាន់ដៃគូ។ ក្បាច់គុន “មាន់ក្រាប” ផ្អែកទៅលើកាយវិការមាន់សំកាំងស្លាបបន្ទាបខ្លួនចុះទាបផ្ទាល់ដី។ ក្បាច់គុន “មាន់ហោះ” ផ្អែកទៅលើកាយវិការមាន់លោតប្រើជើងទាំងពីរ ដើម្បីវាយប្រហារលើមាន់ដៃគូ។ ក្បាច់គុន “មាន់ឈរជើងម្ខាង” ផ្អែកទៅលើកាយវិការមាន់ឈរនឹងដោយជើងម្ខាង។ ក្បាច់គុន “មាន់ឆាបរង្គើភ្នំ” ផ្អែកទៅលើកាយវិការមាន់យកស្លាបក្រវៀសទទឹង ដែលមានកម្លាំងធ្វើផ្អៀងភ្នំ។ ក្បាច់គុន “មាន់វាយបក” ផ្អែកទៅលើកាយវិការមាន់ប្រើខ្នាយបង្វិលខ្លួនដើម្បីវាយសម្រុកពីលើក្បាល។ ដាវឬកាំបិតមួយគូតំណាងឲ្យក្រចកជើងក្នុងស្នៀត “ក្រញាំមាន់” ផ្អែកទៅលើកាយវិការមាន់បន្ទាបខ្លួនចុះ បញ្ចេញក្រចក ជើងប្រឆាំងតបទៅលើដៃគូវិញ។ កាំបិតមួយគូតំណាងឲ្យខ្នាយមាន់ស្រួចទាំងពីររបស់មាន់ជល់។ ក្បាច់គុន “មាន់ផ្ដើមប្រយុទ្ធ” ជាមួយដាវមួយគូ ផ្អែកទៅលើកាយវិការមាន់ត្រៀមបម្រុងជល់គ្នា សំកាំងស្លាបទាំងពីរដូចដាវពីរដើម។ ក្បាច់គុន “មាន់សំកាំងស្លាប” ផ្អែកទៅលើកាយវិការមាន់ជល់កំពុងលាស្លាបទាំងសងខាង។ ក្បាច់គុន “មាន់ពីរផ្តើមប្រយុទ្ធ” ផ្អែកទៅលើកាយវិការមាន់ទាំងពីរចាប់ផ្ដើមជល់គ្នា សម្តែងដោយក្បាលមាន់ទាំងពីរប្រឈមសំឡឹងមើលគ្នា សំកាំងស្លាប។ សិស្សគុណឡេមិញហាយ (Le Hai Minh) (ស្ដាំ) បង្ហាញពីកាយវិការចំពុះមាន់ចឹកពីលើក្បាលដៃគូ ត្រង់ចំណុចងាយរងរបួស។ ជើងមាន់ទាំងពីរសងខាងលោតវាយសម្រុកពីលើខ្នងមាន់ដៃគូ។ ក្បាច់គុន “មាន់បោក" ផ្អែកទៅលើកាយវិការមាន់បោកផ្តួលរលំមាន់ដៃគូ។ សិស្សគណពីរនាក់ ង្វៀនវ៉ាន់ត្រង (Nguyen Van Trong) (ឆ្វេង) និងង្វៀនត្រុងណាម (Nguyen Trung nam) បង្ហាញពីការ ប្រយុទ្ធរវាងដាវនិងកាំបិត ផ្អែកទៅលើកាយវិការក្រចកទាំងពីរ របស់ម្រាមមាន់ក្រញាំទៅលើបំពង់ករមាន់ដៃគូ។ សិស្សគណពីរនាក់ នៃបក្សពីរ តឹងខាញ (Tan khanh) - ស៊ងបាត្រា (song Ba tra) បង្ហាញពីឆាកប្រកួតដាវនិងកំបិត ក្នុងស្នៀត “មាន់ហោះ” មាន់ទះស្លាបលោតឡើងទៅលើ។ តាមគ្រូគុនហូតឿង (Ho Tuong) បក្សគុនឡឹមតឹនខាញ (Lam Tan Khanh) - បាត្រា (Ba Tra)។ ក្បាច់គុនមាន់តែងប្រមូលផ្តុំច្រើនបំផុត នូវលើស្នៀតប្រើជើង ប្រើដៃ ចលនារាងកាយ ដូចជាស្នៀតវាយប្រហារ ការពារ គេច របស់សត្វមាន់ក្នុងសមរភូមិប្រយុទ្ធជល់គ្នា។ រូបភាពក្រចកក្រញាំមាន់ ក្រញាំតាមរយៈម្រាមដៃ (ហៅថាក្រចក)។ ស្នៀតចឹកដោយចំពុះស្រួចនៃសត្វមាន់ បង្ហាញតាមរយៈម្រាមដៃប្រាំជាកញ្ចុំ វាយប្រហារទៅលើភ្នែកដៃគូ។ ស្នៀតទាត់ដោយជើងម្ខាងឬជើងទាំងពីរ បង្ហាញពីក្បាច់ទាត់ជាទេពកោសល្យរបស់មាន់ ដែលកំពុងប្រយុទ្ធជាមួយដៃគូ ស្នៀតរងបង្ហាញពីស្នៀតរងរបស់មាន់ជល់ ឬស្នៀតគេចបញ្ចៀសវាស មុជក្រាប ប្រជ្រៀត បង្ហាញពីរបៀបចលនារបស់សត្វមាន់ ក្នុងការប្រជល់មាន់។ ក្បាច់គុនមាន់សមស្រប់ផ្លូវប្រហារនៅជិតគ្នា ចូលទៅជិតវាប្រហារចំតែមួយកន្លែង ឬវាយប្រហារពីក្រោមឡើងទៅលើ ពីលើក្បាលចុះមកក្រោម។កាយវិការ ស្នៀតគុនមាន់មិនត្រឹមតែវាយចំកន្លែងសំខាន់ រហ័សរហួន ចៃដន្យថែមទាំងសម្តែងចេញភាពល្អប្រសើរ មានចំណាប់អារម្មណ៍ទៀតផង។ ក្រៅពី ប្រើបន្ថែមដាវ ឬកាំបិតមួយគូ តំណាងឲ្យខ្នាយស្រូចមួយគូយ៉ាងមុត របស់មាន់ជល់ បង្កើនបន្ថែមកម្លាំងប្រយុទ្ធ។ សិស្សគណក្នុងប្រព័ន្ធក្បាច់គុនបូរាណវៀតណាម ចង់ហាត់ពត់ក្បាច់គុនមាន់ ស្នៀតគុនមាន់ត្រូវមានកម្រិតវិជ្ជា ចាប់ពីកម្រិតមធ្យម (ខ្សែក្រវាត់ពណ៌ផ្កាឈូក)ឡើងទៅ។ ពីព្រោះនៅកម្រិតខ្សែក្រវាត់នេះ សិស្សគណទើបចូលថ្មី មានសភាពរហ័សរហូន រឹងមាំ ដើម្បីហ្វឺកហាត់នូវស្នៀតគុនមាន់បានល្អប្រសើរបំផុតបាន។ មានដូច្នេះ ប្រសិទ្ធភាពដែលនាំមកឲ្យសិស្សគណ នោះគឺប្រើប្រាស់ស្នៀតគុនមាន់ ដើម្បីការពារខ្លួន ប្រយុទ្ធជាក់ស្ដែងមានប្រសិទ្ធិភាពខ្ពស់បំផុត មិនមែនជាកាយវិការ “រាំក្បាច់គុន” នោះទេ៕ អត្ថបទ៖សើនងៀ រូបភាព៖ ង្វៀនឡឹន
ផ្អែកទៅលើកាយវិការសកម្មភាពរបស់សត្វមាន់ ក្បាច់គុនបូរាណវៀតណាម បង្កើតចេញក្បាច់គុនល្អៗជាច្រើន បង្ហាញបានស្នៀតវាយតប ចំកន្លែងងាយរងរបួស និងជក់ចិត្ត។ សព្វថ្ងៃនេះ ក្នុងប្រព័ន្ធក្បាច់គុនបូរាណវៀតណាម នៅរក្សាបានកម្មសិទ្ធិក្បាច់គុន ដែលមានលក្ខណៈពិសេសដូចជា៖ ក្បាច់មាន់ ក្បាច់ជើង (Kim ke) ក្បាច់មាន់ប្រើខ្នាយ (Kim Ke dao)...។ល។ ក្បាច់មាន់ (ក្បាច់មាន់ជល់) មានដំណាលថា ដោយង្វៀនលឺ (Nguyen Lu) (ជាម្នាក់ក្នុងចំណោមអ្នកដឹកនាំកុប្បកម្មក្រោកឡើងទាំងបីនាក់ នៃក្រុមទ័ពតីសើន (Tay Son) នៅសតវត្សរ៍ទី១៧) បង្កើតឲ្យពលទាហានហ្វឺកហាត់។ ក្បាច់គុននេះ ផ្អែកទៅលើកាយវិការត្រាប់តាមបច្ចេកទេសរបស់មាន់ជល់ ក្នុងការប្រកួត បានជ្រើសជាក្បាច់គុនមួយក្នុងចំណោមក្បាច់គុនទាំង១០របស់សម្ពន្ធភាពក្បាច់គុនបូរាណវៀតណាម។ បក្សក្បាច់គុន ឡឹមតឹនខាញ (Lam Tan Khanh) - បាត្រា (Ba Tra) (Takhado) ក៏មានក្បាច់គុនហុងកេ ប៉ុន្ដែកាយវិការទាំងអស់ ស្នៀតគុនផ្សេងគ្នាទាំងស្រុង ជាមួយស្នៀតក្បាច់គុនរបស់សម្ពន្ធភាពក្បាច់គុនបូរាណវៀតណាម។ ដូច្នេះ“ក្បាច់ក្រញាំមាន់” ក្នុងក្បាច់គុនមាន់របស់បក្សតឹនខាញ់ (Tan Khanh) – បាត្រា (Ba Tra)។ ក្បាច់គុន “មាន់ផ្ដើមប្រយុទ្ធ” ផ្អែកទៅលើកាយវិការមាន់កំពុងត្រៀមប្រយុទ្ធ។ ក្បាច់គុន “មាន់ប្រើចំពុះចឹក” ផ្អែកទៅលើកាយវិការមាន់យកចំពុះចឹកពីលើក្បាលមាន់ដៃគូ។ ក្បាច់គុន “មាន់ក្រាប” ផ្អែកទៅលើកាយវិការមាន់សំកាំងស្លាបបន្ទាបខ្លួនចុះទាបផ្ទាល់ដី។ ក្បាច់គុន “មាន់ហោះ” ផ្អែកទៅលើកាយវិការមាន់លោតប្រើជើងទាំងពីរ ដើម្បីវាយប្រហារលើមាន់ដៃគូ។ ក្បាច់គុន “មាន់ឈរជើងម្ខាង” ផ្អែកទៅលើកាយវិការមាន់ឈរនឹងដោយជើងម្ខាង។ ក្បាច់គុន “មាន់ឆាបរង្គើភ្នំ” ផ្អែកទៅលើកាយវិការមាន់យកស្លាបក្រវៀសទទឹង ដែលមានកម្លាំងធ្វើផ្អៀងភ្នំ។ ក្បាច់គុន “មាន់វាយបក” ផ្អែកទៅលើកាយវិការមាន់ប្រើខ្នាយបង្វិលខ្លួនដើម្បីវាយសម្រុកពីលើក្បាល។ ដាវឬកាំបិតមួយគូតំណាងឲ្យក្រចកជើងក្នុងស្នៀត “ក្រញាំមាន់” ផ្អែកទៅលើកាយវិការមាន់បន្ទាបខ្លួនចុះ បញ្ចេញក្រចក ជើងប្រឆាំងតបទៅលើដៃគូវិញ។ កាំបិតមួយគូតំណាងឲ្យខ្នាយមាន់ស្រួចទាំងពីររបស់មាន់ជល់។ ក្បាច់គុន “មាន់ផ្ដើមប្រយុទ្ធ” ជាមួយដាវមួយគូ ផ្អែកទៅលើកាយវិការមាន់ត្រៀមបម្រុងជល់គ្នា សំកាំងស្លាបទាំងពីរដូចដាវពីរដើម។ ក្បាច់គុន “មាន់សំកាំងស្លាប” ផ្អែកទៅលើកាយវិការមាន់ជល់កំពុងលាស្លាបទាំងសងខាង។ ក្បាច់គុន “មាន់ពីរផ្តើមប្រយុទ្ធ” ផ្អែកទៅលើកាយវិការមាន់ទាំងពីរចាប់ផ្ដើមជល់គ្នា សម្តែងដោយក្បាលមាន់ទាំងពីរប្រឈមសំឡឹងមើលគ្នា សំកាំងស្លាប។ សិស្សគុណឡេមិញហាយ (Le Hai Minh) (ស្ដាំ) បង្ហាញពីកាយវិការចំពុះមាន់ចឹកពីលើក្បាលដៃគូ ត្រង់ចំណុចងាយរងរបួស។ ជើងមាន់ទាំងពីរសងខាងលោតវាយសម្រុកពីលើខ្នងមាន់ដៃគូ។ ក្បាច់គុន “មាន់បោក" ផ្អែកទៅលើកាយវិការមាន់បោកផ្តួលរលំមាន់ដៃគូ។ សិស្សគណពីរនាក់ ង្វៀនវ៉ាន់ត្រង (Nguyen Van Trong) (ឆ្វេង) និងង្វៀនត្រុងណាម (Nguyen Trung nam) បង្ហាញពីការ ប្រយុទ្ធរវាងដាវនិងកាំបិត ផ្អែកទៅលើកាយវិការក្រចកទាំងពីរ របស់ម្រាមមាន់ក្រញាំទៅលើបំពង់ករមាន់ដៃគូ។ សិស្សគណពីរនាក់ នៃបក្សពីរ តឹងខាញ (Tan khanh) - ស៊ងបាត្រា (song Ba tra) បង្ហាញពីឆាកប្រកួតដាវនិងកំបិត ក្នុងស្នៀត “មាន់ហោះ” មាន់ទះស្លាបលោតឡើងទៅលើ។ តាមគ្រូគុនហូតឿង (Ho Tuong) បក្សគុនឡឹមតឹនខាញ (Lam Tan Khanh) - បាត្រា (Ba Tra)។ ក្បាច់គុនមាន់តែងប្រមូលផ្តុំច្រើនបំផុត នូវលើស្នៀតប្រើជើង ប្រើដៃ ចលនារាងកាយ ដូចជាស្នៀតវាយប្រហារ ការពារ គេច របស់សត្វមាន់ក្នុងសមរភូមិប្រយុទ្ធជល់គ្នា។ រូបភាពក្រចកក្រញាំមាន់ ក្រញាំតាមរយៈម្រាមដៃ (ហៅថាក្រចក)។ ស្នៀតចឹកដោយចំពុះស្រួចនៃសត្វមាន់ បង្ហាញតាមរយៈម្រាមដៃប្រាំជាកញ្ចុំ វាយប្រហារទៅលើភ្នែកដៃគូ។ ស្នៀតទាត់ដោយជើងម្ខាងឬជើងទាំងពីរ បង្ហាញពីក្បាច់ទាត់ជាទេពកោសល្យរបស់មាន់ ដែលកំពុងប្រយុទ្ធជាមួយដៃគូ ស្នៀតរងបង្ហាញពីស្នៀតរងរបស់មាន់ជល់ ឬស្នៀតគេចបញ្ចៀសវាស មុជក្រាប ប្រជ្រៀត បង្ហាញពីរបៀបចលនារបស់សត្វមាន់ ក្នុងការប្រជល់មាន់។ ក្បាច់គុនមាន់សមស្រប់ផ្លូវប្រហារនៅជិតគ្នា ចូលទៅជិតវាប្រហារចំតែមួយកន្លែង ឬវាយប្រហារពីក្រោមឡើងទៅលើ ពីលើក្បាលចុះមកក្រោម។កាយវិការ ស្នៀតគុនមាន់មិនត្រឹមតែវាយចំកន្លែងសំខាន់ រហ័សរហួន ចៃដន្យថែមទាំងសម្តែងចេញភាពល្អប្រសើរ មានចំណាប់អារម្មណ៍ទៀតផង។ ក្រៅពី ប្រើបន្ថែមដាវ ឬកាំបិតមួយគូ តំណាងឲ្យខ្នាយស្រូចមួយគូយ៉ាងមុត របស់មាន់ជល់ បង្កើនបន្ថែមកម្លាំងប្រយុទ្ធ។ សិស្សគណក្នុងប្រព័ន្ធក្បាច់គុនបូរាណវៀតណាម ចង់ហាត់ពត់ក្បាច់គុនមាន់ ស្នៀតគុនមាន់ត្រូវមានកម្រិតវិជ្ជា ចាប់ពីកម្រិតមធ្យម (ខ្សែក្រវាត់ពណ៌ផ្កាឈូក)ឡើងទៅ។ ពីព្រោះនៅកម្រិតខ្សែក្រវាត់នេះ សិស្សគណទើបចូលថ្មី មានសភាពរហ័សរហូន រឹងមាំ ដើម្បីហ្វឺកហាត់នូវស្នៀតគុនមាន់បានល្អប្រសើរបំផុតបាន។ មានដូច្នេះ ប្រសិទ្ធភាពដែលនាំមកឲ្យសិស្សគណ នោះគឺប្រើប្រាស់ស្នៀតគុនមាន់ ដើម្បីការពារខ្លួន ប្រយុទ្ធជាក់ស្ដែងមានប្រសិទ្ធិភាពខ្ពស់បំផុត មិនមែនជាកាយវិការ “រាំក្បាច់គុន” នោះទេ៕ អត្ថបទ៖សើនងៀ រូបភាព៖ ង្វៀនឡឹន