យ៉ាងណាក៏ដោយ ដើម្បីឲ្យសេដ្ឋកិច្ចឯកជនក្លាយជាកម្លាំងចលករដ៏សំខាន់នៃសេដ្ឋកិច្ច ដូចខ្លឹមសារនៅក្នុងសេចក្តីសម្រេចចិត្តនៃមហាសន្និបាតបក្សលើកទី១២ និងទី១៣ នៅតែមានបញ្ហាជាច្រើនដែលត្រូវការការតម្រង់ទិស ការយកចិត្តទុកដាក់ ការគាំទ្រ និងការជំរុញ”។ នេះជាការវាយតម្លៃ និងវិភាគរបស់អ្នកជំនាញ និងសហគ្រិននៅវេទិកាសេដ្ឋកិច្ចឯកជនលើកទី២ ដែលប្រព្រឹត្តទៅនាថ្ងៃទី២ ខែមេសា នៅទីក្រុងហាណូយ។

នៅក្នុងវេទិកានោះ គណៈប្រតិភូបានអះអាងថា សេដ្ឋកិច្ចឯកជន (រួមទាំងសហគ្រាស និងគ្រួសារអាជីវកម្ម) បានអភិវឌ្ឍដោយគ្មានដែនកំណត់លើទំហំ ទីតាំង និងមុខរបរអាជីវកម្ម។ សេដ្ឋកិច្ចឯកជនបានផ្លាស់ប្តូរពីការកំណត់ថាជាសមាសធាតុសំខាន់នៃសេដ្ឋកិច្ច ក្លាយជាសមាសធាតុសំខាន់និងជាកម្លាំងជំរុញសេដ្ឋកិច្ចជាក់ស្តែង ក្លាយជាកម្លាំងជំរុញដ៏សំខាន់នៃសេដ្ឋកិច្ចជាតិ។ ក្នុងដំណាក់កាល ២០១៦-២០២១ វិស័យសេដ្ឋកិច្ចឯកជនមានចំនួនជាមធ្យម ៤៦% នៃផលិតផលក្នុងស្រុកសរុប។ រំពឹងថានឹងឈានដល់ ៥៥% នៅឆ្នាំ ២០២៥។ រួមចំណែក ៨៥% នៃការងារសរុប។ ថវិកាកាលរួមចំណែក ១៩% ក្នុងឆ្នាំមុន ។ ស្មើនឹង មួយភាគបី នៃចំណូលនាំចូល និងនាំចេញ។ រួមចំណែក ៥៩,៥% នៃដើមទុនវិនិយោគសង្គមសរុប។ នេះគឺជាការរួមចំណែកដ៏ធំធេងណាស់។

អ្នកជំនាញ និងសហគ្រិនជឿជាក់ថា ដើម្បីសម្រេចបាននូវគោលដៅនៃការផ្លាស់ប្តូរពីសហគ្រាសឯកជនចំនួន ៨០០.០០០ ទៅជាសហគ្រាសឯកជនចំនួន ១,៥ លាននៅឆ្នាំ ២០២៥ ចាំបាច់ត្រូវសិក្សាពីគោលនយោបាយដើម្បីនាំយកគ្រួសារអាជីវកម្មបុគ្គលចូលទៅក្នុងប្រភេទសហគ្រាសឯកជនខ្នាតតូច។ ទន្ទឹមនឹងនោះ មានបញ្ហាជាមូលដ្ឋានជាច្រើន ដូចជាបរិយាកាសធុរកិច្ច ហេដ្ឋារចនាសម្ព័ន្ធ សន្តិសុខសង្គមជាដើម ដែលត្រូវការយកចិត្តទុកដាក់ និងរួមដៃគ្នាពីកម្រិតម៉ាក្រូដល់ប្រជាពលរដ្ឋម្នាក់ៗ។ នៅពេលដែលមូលដ្ឋានគ្រឹះមានស្ថេរភាព សេដ្ឋកិច្ចទាំងមូល រួមទាំងវិស័យឯកជននឹងមានសន្ទុះនៃការអភិវឌ្ឍកាន់តែប្រសើរឡើង ដែលរួមចំណែកដល់កំណើនទាំងមូល៕