លោក​ ត្រឹន​​ យឿង​​គ្វី​ (Tran Duong Quy) ពាណិជ្ជករ​​ម្នាក់​ ផលិត​គ្រឿង​សេរ៉ាមិច​ នៅ​លើបណ្តាញ​ពាណិជ្ជកម្ម​អេឡិចត្រូនិក​បាន​និយាយ​ថា​ បន្ទាប់​ពី​អាជីវកម្ម​អនឡាញ់​ ក្នុង​​រយៈ​ពេល​ ៤ ឆ្នាំ ផលិតផលសេរ៉ាមិច​ បាត​​ត្រាង​ (Bat Trang) មាន​អ្នក​ប្រើ​ប្រាស់​ចំ​នួន​ ៨ លាន​នាក់​ នៅ​លើ​គណនី ​Facebook​ តែ​មួយ​គត់​។ 

ពាណិជ្ជកម្ម​អេឡិចត្រូនិក​បាន​យក​ម៉ាក​យីហោ​​ សេរ៉ាមិច​ បាត​​ត្រាង​ (Bat Trang)  ចេញ​ទៅ​កាន់​តែ​ឆ្ងាយ​ជាង​។ អាជីវករ​​លក់​ដុំ​​ជា​ច្រើន​​ នៅ​​តាមបណ្តា​​ខេត្ត​​ផ្សេង​ៗ ​​បាន​​ស្គាល់​​ពី​​ផលិតផល​​ថ្មី​​របស់​​ភូមិ​​របរសិប្បកម្ម​​គ្រឿង​​​សេរ៉ាមិច​ បាត​​ត្រាង​ (Bat Trang) តាម​រយៈ​​គេ​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​ហ​ទំព័រ​ និង​​បណ្តាញ​​សង្គម​​ Facebook​ ​។

ផលិតផល​ជា​ច្រើន​ ត្រូវ​បាន​កាត់​ដោយ​ម៉ា​ស៊ីន​ CNC​ នៅ​ក្នុង​ភូមិ​របរ យៀនថៃ (Duyen Thai) (រដ្ឋធនី ហាណូយ)។ រូបថត៖ ខាញឡុង / VNP

ការ​រច​នា​គំនូរក្រាហ្វិក​ ដើម្បី​ធ្វើ​ចង្កៀង​គោម​នៃ​គម្រោង​ Magic of color បង្កើត​បរិយាកាស​នៃពិ​ធី​បុណ្យ​សែនព្រះចន្ទ ដែល​នាំ​មក​នូវ​អារម្មណ៍​អាឡោះ​អាល័យ​ដល់​ប្រជាជន​វៀតណាម​ជា​ច្រើន​។ រូបថត៖ ខាញឡុង / VNP

លោក​ស្រី ​ហា​ ធី​វិញ​  (Ha Thi Vinh) នាយិកា​ក្រុម​ហ៊ុន​ទ​ទួល​​ខុស​ត្រូវ​​មាន​​កម្រិត​គ្រឿង​​សេរ៉ាមិច​  ក្វាង​​វិញ​ (Quang Vinh) ជា​ "ក្រុម​​ហ៊ុន​​ឈាន​​មុខ​​គេ​"​ អភិវឌ្ឍ​ឧស្សាហកម្ម​សេរ៉ាមិច​ នៅ​ភូមិ​របរសិប្បកម្ម​​ បាត​ត្រាង ​(Bat Trang) បាន​និយាយ​ថា​ “ក្រុម​ហ៊ុន​មាន​រោង​​ច្រក​ផលិត​ចំ​នួន​ ២ នៅ​​ក្នុង​ភូមិ​​បាត​​ត្រាង​ (Bat Trang) និង​ ស្រុក​ ដុង​​ទ្រៀវ​ (Dong Trieu) (ខេត្ត​ ក្វាង​​​នីញ​ (Quang Ninh)) ។  រ​ហូត​មក​ដល់​ពេល​នេះ​ ជាង​ ៩០% ផលិតផល​សេរ៉ាមិច​របស់​ក្រុមហ៊ុន ​ត្រូវ​បាន​នាំ​ចេញ​ទៅ​កាន់​ប្រទេស​ជាង​ ២០។ នោះ​មិន​ត្រឹម​តែ​រួម​ចំ​ណែក​បង្កើន​ប្រាក់​ចំ​ណូល​របស់​ក្រុម​ហ៊ុន​ប៉ុណ្ណោះ​ទេ​ ថែម​ទាំង​បាន​ផ្សព្វ​ផ្សាយ​នូវ​លក្ខណៈ​ពិសេស​​ប្លែក​នៃ​វប្បធម៌​វៀតណាម​​ទៅ​កាន់​មិត្ត​អន្តរជាតិ ​ទៀត​ផង​"។

ដោយ​មិន​ឈរ​នៅ​ក្រៅ​ "យុទ្ធការ" កែ​លម្អ​ផលិតកម្ម​ និង​អភិវឌ្ឍ​ទី​ផ្សារ​ ភូមិ​ខ្មុកម្រ័ក្សណ៍​ ហាថាយ (Ha Thai) (ស្រុក​ ធឿង​ទិន (Thuong Tin) រដ្ឋធានី ហាណូយ​ (Ha Noi) ក៏​កំ​ពុង​ផ្លាស់​ប្តូរ​យ៉ាង​សកម្ម​នូវ​ទម្រង់​ និង​វិធី​សាស្រ្ត​នៃ​ការ​លក់​របស់​ខ្លួន​។ ជា​ពិសេស​គឺ​ការ​អនុវ​ត្ត​​​​​បច្ចេកវិទ្យា​ឌីជីថល​ បរិវត្តកម្ម​​ឌីជីថល​ពី​ការ​គ្រប់​គ្រង ​រ​ហូត​ដល់​ផលិតកម្ម​ និង​ការ​លក់​។  ទន្ទឹម​នឹង​ការ​វិនិយោគ​លើ​ម៉ា​ស៊ីន​ទំ​នើប​ៗ​ សម្រាប់​ផលិតកម្ម​ គ្រួសារ​ជា​ច្រើន ​នៅ​ក្នុង​ភូមិ​របរសិប្បកម្ម​​ បាន​ស្វែង​រក​ទី​ផ្សារ​ដោយ​បត់​បែន​ តាម​បណ្តាញ​សង្គម​ និង​វេទិកា​ពាណិជ្ជ​កម្ម​អេឡិចត្រូនិក​។

ភូមិត្បាញឫស្សីនិង​ផ្តៅ បាវមិញ (Bao Minh)  (រដ្ឋធានី ហាណូយ (Ha Noi)) ទាក់ទាញ​កម្មករ​ក្នុង​ស្រុក​ជា​ច្រើននាក់ ដែល​មក​ពី​ឃុំ​នា​នា​ក្នុង​ស្រុក​ ជឿង​មី (Chuong My)។ រូបថត៖ វៀតគឿង/ VNP

មក​កាន់​តំ​បន់​មាន​របរ​សិប្បកម្ម​រាប់​រយ​នៃ​ខេត្ត​ ណាម​ឌិញ (Nam Dinh) ភូមិ​របរ​​ជាង​ឈើ​ប្រពៃណី​ ​ប៊ិញ​មិញ​ (Binh Minh) ឃុំ​ ហាយ​​មិញ​ (Hai Minh) ស្រុក​ ហាយ​​ហៅ ​(Hai Hau) បាន​វិនិយោគ​​យ៉ាង​ក្លា​ហាន​លើ​ម៉ា​ស៊ីន​ទំ​នើប​ៗ និង​បច្ចេកវិទ្យា​ស្វ័យប្រវត្តិ​ ដូចជា​៖ ម៉ា​ស៊ីន​ដាប់​ CNC ម៉ា​ស៊ីន​​ឆ្លាក់​វិចិត្រ​សិល្បៈ​ CNC​... ម៉ា​ស៊ីន​ទំ​នើប​ទាំង​នេះ​បាន​ជួយ​យ៉ាង​ខ្លាំង​ដល់​ដៃ​ដ៏​ប៉ិន​ប្រសប់​ និង​ការ​ច្នៃ​ប្រឌិត​របស់​សិប្បករ​​​ ដើម្បី​បង្កើត​ផលិតផល​ដ៏​ស្រស់​ស្អាត​ទាំង​​ទម្រង់​ និង​ទាំង​ការ​រចនាសម្បូរ​បែប​​។

ការ​រួម​ផ្សំរ​វាង​ជំ​នាញ​ និង​បំណិន​របស់​សិប្បករ​ជាមួយ​នឹង​ម៉ាស៊ី​ន​ទំ​នើប​ៗ បាន​ជួយ​ឱ្យ​ភូមិ​ជាង​ឈើ​ ប៊ិញ​មិញ​ (Binh Minh)  ផលិត​បាន​នូវ​ផលិតផល​ឈើ​ជា​ច្រើន​​ប្រភេទ​ប្រកប​ដោយ​
សោភ័ណភាព​ និង​ប្រើ​ប្រាស់​បាន​យូរ​ ដូចជា​៖ ទូ តុ កៅអី ផ្ទាំងគំនូរ រូបចម្លាក់ សាឡុង គ្រឿង​សក្ការបូជា​...។

ការ​អនុវត្ត​វិទ្យាសាស្ត្រ​ និងបច្ចេកវិទ្យា​យ៉ាង​ក្លាហាន​ក្នុង​ការ​ផលិត​ បាន​ជួយ​នាំ​យី​ហោ​ភូមិ​ជាង​ឈើ​ ប៊ិញ​មិញ (Binh Minh)  មាន​ទី​តាំង​យ៉ាង​រឹង​មាំ​ នៅ​លើ​ទី​ផ្សារ​ រួម​ចំ​ណែក​អភិវឌ្ឍ​សេដ្ឋកិច្ច​ និង​បង្កើន​ប្រាក់​ចំ​ណូល​សម្រាប់​គ្រួសារ​ជា​ច្រើន​។

គ្រួសារ​របស់លោកស្រី​ ដាវ​ ធិយៀន (Dao Thi Duyen) គឺ​ជា​​គ្រួសារ​មួយ​ក្នុង​ចំណោមបណ្តាគ្រួសារ​​កាត់ដេរ​ទង់​ជាតិ​ខ្នាត​ធំ​ជាង​គេ ​នៅ​​ភូមិ​ ទឺវ៉ឹន (Tu Van) (រដ្ឋធានី​ហាណូយ)។ រូបថត៖ វៀតគឿង/ VNP

ម៉ាស៊ីន​បាន​ជំនួស​ទាំង​ស្រុង​​​នៃ​ដំ​ណាក់​កាល​​កាត់​​។

ឬ​ដូច​ភូមិ​របរ​ចាក់​ពុម្ភ​លោហៈ​ តុង​​ហ្សា​ (Tong Xa) ទី​រួម​​ស្រុក​ ឡឹម (Lam)  (ស្រុក​ អ៊ី​យ៉េន​ (Y Yen) ខេត្ត​ ណាម​​ឌីញ (Nam Dinh)) ដែលធ្លាប់​មាន​ជំ​នាញ​ក្នុង​ការ​ចាក់​ពុម្ភ​ ​និង​​ផលិត​​វត្ថុ​​ប្រើ​ប្រាស់​ គ្រឿង​​សក្ការៈ​តូច​ៗ ផើង ឆ្នាំង កំ​ប៉ុង​​ដោត​​ជើង​​ធូប​...ជាដើម ។ បច្ចុប្បន្ន​នេះ​ ដោយ​ការ​ប្រើ​ប្រាស់​បច្ចេកវិទ្យា​ទំ​នើប​ៗ និង​ម៉ា​ស៊ីន​​ទំ​នើប​ៗ ជា​ពិ​សេស​គឺ​បច្ចេកវិទ្យា​ ៣D និង ៤D ក្នុង​ផលិតកម្ម​ បាន​​ជួយ​​សិប្បករ​អាច​បង្កើត​​ផលិតផល​ មាន​ភាព​ផ្ចិត​ផ្ចង់​ និង​ភាព​ស្មុគ​ស្មាញ​​ជាង​ពេល​មុន​បាន​ជា​ច្រើន​ ដូច​ជា​៖ ព្រះពុទ្ធបដិមា បដិមាបុគ្គល រូបសំណាក​មេ​ដឹក​នាំ​ជាតិ​ ជួង វត្ថុ​ហុងស៊ុយ ជាដើម...

ក្រៅ​ពី​ផលិតផល​សិប្បកម្ម​ប្រពៃណី​ខ្នាត​តូច​​ កំ​ពុង​បាន​ប្រើ​ប្រាស់​យ៉ាង​ទូ​លំ​ទូ​លាយ​ក្នុង​ និង​ក្រៅ​ប្រទេស​ ដោយ​សារ​ការ​អនុវត្ត​វិទ្យាសាស្ត្រ​ និង​បច្ចេកវិទ្យា​ សិប្បករ​ភូមិ​ តុង​​ហ្សា​ (Tong Xa) ក៏​បាន​ចាក់​ពុម្ភ​ស្តូប​ធំ​ៗ ថ្នាក់​ជាតិ​​​​ ដែល​ធ្វើ​​ពី​ស្ពាន់​ និង​​ដាក់​តាំង​ នៅកន្លែង​ជា​ច្រើន​ ដូចជា ស្តូប​ជ័យជំនះ​ ដៀន​​បៀន​​​​ភូ​ (Dien Bien Phu) កម្ពស់ ១៦.២ ម៉ែត្រ​ ទម្ងន់​ ២២០ តោន រូប​សំ​ណាក​របស់​ស្តេច​ ត្រឹន (Tran) ទាំង ១៤ អង្គ មាន​ទី​តាំង​នៅ​កេរ​ដំ​ណែល​ប្រវត្តិសាស្ត្រ​ វប្បធម៌ ធៀន​ទ្រឿង (Thien Truong)- ខេត្ត​ ណាម​​ឌីញ​ (Nam Dinh); ព្រះ​ពុទ្ធ​បដិមា​ ទម្ងន់ ៣៥ តោន នៅ​ភ្នំ​ណុន​នឿក​ (Non Nuoc) ស្រុក​ សក​​សើន​ (Soc Son)(រដ្ឋ​ធា​នី ​ហា​​ណូយ​); ព្រះ​ពុទ្ធ​បដិមា​​ទាំង​ ៣ អង្គ​ មាន​ទម្ងន់​ ៥០តោន​ នៅ​វត្ត​ បាយឌីញ (Bai Dinh) (ខេត្ត
និញ​​ប៊ិញ​ (Ninh​ Binh​))...

ជា​រៀង​រាល់​ថ្ងៃ​ ភូមិ​ធ្វើ​ធូប ក្វាង​ភូកូវ (Quang Phu Cau) (រដ្ឋធានី ហាណូយ) ទទួល​ភ្ញៀវ​ទេសចរ​ជាតិ​ និង​អន្តរជាតិ​រាប់​រយ​នាក់​។ រូបថត៖​ កុង​ដាត / VNP

ជា​ពិសេស​ ភូមិ​របរសិប្បកម្ម​នីមួយ​ៗ​ នៅ​តំ​បន់​ដី​សណ្ត​ភាគ​ខាង​ជើង​ ឥឡូវ​នេះ​បាន​ក្លាយ​ជា​តំ​បន់​ទេសចរណ៍​ ទាក់​ទាញ​ភ្ញៀវ​ទេសចរ​ក្នុង​​ស្រុក​ និង​បរទេស​។ នៅ​​រដ្ឋធានី​ ហា​ណូយ​ (Ha​ Noi)​ ខេត្ត​ ណាម​​ឌិញ​ (Nam​ Dinh​) ខេត្ត​ ថាយ​​ប៊ិញ​ (Thai​ Binh​) ខេត្ត​ បាក​​យ៉ាង​ (Bac Giang)... ភូមិ​របរ​​ជា​ច្រើន​ត្រូវ​បាន​ធ្វើ​​អាជីវកម្ម​សម្រាប់​ទេសចរណ៍​ ដោយ​​សារ​ភាព​ប្លែកពី​គេ​ និង​បង្កប់​នូវ​តម្លៃ​ប្រពៃណី និង​វប្បធម៌​​​​​អ្នក​ស្រុក​ ធ្វើ​ឱ្យ​ភ្ញៀវ​ទេសចរ​មាន​អារម្មណ៍​ប្លែក​ ជា​ពិសេស​​នៅ​ពេល​មាន​ឱកាស​ទៅ​ទស្សនា​​ និង​ទទួល​បទ​ពិសោធន៍​។ ហើយ​តាម​រយៈទេសចរណ៍​ ភូមិ​របរ​​សិប្បកម្មនៅ​​ភាគ​ខាង​ជើង​បាន​រួម​ចំ​ណែក​រក្សា​ និង​ផ្សព្វ​ផ្សាយ​អត្តសញ្ញាណ​វប្បធម៌​វៀត​ណាម​ទៅ​កាន់​មិត្ត​អន្តរជាតិ​​ ផងដែរ៕

អត្ថបទ៖ ទ្រីញ ថុង​ធៀន
រូបថត៖ ត្រឹន​ ថាញ​យ៉ាង កុង​ដាត ថុង​ធៀន ខាញ​ឡុង វៀតគឿង / VNP និង​ត្រឹន​ ថេផុង
ប្រែសម្រួលដោយង្វៀនយ៉ាង