សេដ្ឋកិច្ច កសិដ្ឋានសេះធំបំផុតនៅភាគខាងជើង 30/04/2018 សេះបង្កាត់ជាង២០.០០០ក្បាល របស់មជ្ឈមណ្ឌលស្រាវជ្រាវនិងអភិវឌ្ឍន៍ចិញ្ចឹមសត្វតំបន់ភ្នំ បានផ្តល់ជូនខេត្តនានានៅតំបន់ភ្នំភាគខាងជើងដូចជា៖ កាវបាំង (Cao Bang) ឡាវកាយ (Lao Cai) បាក់កាន (Bac Can) ហាយ៉ាង (Ha Giang) បាក់យ៉ាង (Bac Giang) ដើម្បីបម្រើកម្លាំងផលិតកម្ម ដឹកជញ្ជូនជូនបងប្អូនជនជាតិ។ ស្ថិតនៅឃុំប៊ិញសើន (Binh Son) ទីក្រុងស៊ងកុង (Song Cong) ខេត្តថៃង្វៀន (Thai Nguyen) មជ្ឈមណ្ឌលស្រាវជ្រាវនិងអភិវឌ្ឍន៍ចិញ្ចឹមសត្វតំបន់ភ្នំ ចំណុះក្រសួងកសិកម្មនិងអភិឌ្ឍន៍ជនបទវៀតណាម ជាទីកន្លែងមួយក្នុងចំណោមទីកន្លែង បានស្គាល់ជាទីកន្លែងចិញ្ចឹមសត្វ។ បង្កាត់ពូជសេះដោយចំនួនច្រើនធំបំផុតនៅភាគខាងជើង។ បានបង្កើតនៅឆ្នាំ១៩៦០ មជ្ឈមណ្ឌលស្រាវជ្រាវនិងអភិវឌ្ឍន៍ចិញ្ចឹមសត្វតំបន់ភ្នំ បានបង្កើតដោយឈ្មោះមានឈ្មោះដើម ជាកសិដ្ឋានពូជសេះបាវឹន (Ba Van)។ មកដល់ខែមករាឆ្នាំ១៩៩៨ ក្រសួងកសិកម្មនិងអភិវឌ្ឍន៍ជនបទបានសម្រេចចិត្តបន្ថែមភារកិច្ចនិងប្តូរឈ្មោះដូចជាសព្វថ្ងៃ។ បងង្វៀនវ៉ាន់ដាយ (Nguyen Van Dai) - នាយកមជ្ឈមណ្ឌលឲ្យដឹងថា ឆ្លងកាត់គម្រោងការស្រាវជ្រាវពិសោធន៍ សឲ្យឃើញថាខេត្តស្រុកជាច្រើនបានប្រើសេះដើម្បីភ្ជួររាស់ដីស្រែ ជំនួសក្របីពី៣៥% - ៤០%។ បងប្អូនតំបន់ភ្នំ ប្រើសេះធ្វើជាមធ្យោបាយដឹកជញ្ជូនទៅមក។ ពីព្រោះវាអាចដឹកជញ្ជូននៅលើរាល់រូបសណ្ឋានដីពិបាកបំផុត ដែលឡានមិនអាចចូលទៅទីនេះរួច។ ហេតុនេះហើយ ការងារស្រាវជ្រាវជ្រើសរើសលើកកម្ពស់សក្តានុពលសេះមូលដ្ឋាន បានយកចិត្តទុកដាក់ស្រាវជ្រាវតាំងពីឆ្នាំ៧០នៃសតវត្សរ៍មុន។ ស្មៅក្រោយពេលបានកាត់រួច នឹងបានដាក់ចូលទៅក្នុងម៉ាស៊ីនកិនម៉ដ្ឋឲ្យសេះស៊ី។ ដើម្បីស្មៅមិនត្រូវស្អុយ ក្នុងបទដ្ឋានផ្អាប់ អ្នកចិញ្ចឹមត្រូវដាក់អំបិលចូល។ ពូជសេះផ្សេងៗបានចិញ្ចឹមនៅតំបន់កសិដ្ឋានផ្សេងៗគ្នា។. រៀងរាល់ថ្ងៃ បុគ្គលិកនៃមជ្ឈមណ្ឌលស្រាវជ្រាវ និងអភិឌ្ឍន៍ចិញ្ចឹមសត្វតំបន់ភ្នំ ប្តូរវេនឲ្យសេះស៊ីនៅរាល់ពេលព្រឹក។ ពូជសេះក្នុងស្រុកវៀតណាម មានពណ៌ប្រផេះ ពណ៌ស្លាបកន្លាត់...។ល។ សព្វថ្ងៃ កំពុងស្រួបយកចំនួនធំបំផុត នៅមជ្ឈមណ្ឌលជ្រាវជ្រាវនិងអភិវឌ្ឍន៍ចិញ្ចឹមសត្វតំបន់ភ្នំ។ បុគ្គលិកបន្ទប់ពិសោធន៍របស់មជ្ឈមណ្ឌលស្រាវជ្រាវ និងអភិវឌ្ឍន៍ចិញ្ចឹមសត្វតំបន់ភ្នំ របស់កសិដ្ឋានបាវឹន (Ba Van) កំពុងពិនិត្យវត្ថុគំរូពីផ្លូវរំលាយអាហាររបស់សេះដើម្បីបង្ការជំងឺអាសន្នរោគ។ ការងារស្រាវជ្រាវពូជសេះប្រមូលផ្តុំចម្បងតាមទិសដៅជម្រើស ពូជសុទ្ធមិនក្លាយ និងបង្កាត់ពូជដើម្បីលើកកម្រិតសក្តានុពល កម្លាំងពលកម្មរបស់សេះមូលដ្ឋាន។ ក្នុងការងារបង្កាត់ពូជ សេះ Cabacdin ជាសេះ បានជ្រើសដើម្បីកែប្រែលើកកម្ពស់សក្តានុពលសេះវៀតណាម តាមទិសដៅដឹកអូសជិះ។ ហេតុនេះហើយ តាំងពីឆ្នាំ១៩៦០ - ១៩៩៨ មជ្ឈមណ្ឌលស្រាវជ្រាវនិងអភិវឌ្ឍន៍ចិញ្ចឹមសត្វតំបន់ភ្នំ បានប្រមូលផ្តុំស្រាវជ្រាវរូបមន្តបង្កាត់ពូជ ប្រើប្រាស់សេះឈ្មោលបង្កាត់ជាមួយសេះក្នុងស្រុក ដើម្បីបង្កាត់ចេញសេះ២៥%ឈាមសេះ Cabacdin ។ ជាមួយប្រធានបទវិទ្យាសាស្រ្តបច្ចេកវិទ្យាថ្នាក់ក្រសួង “ស្រាវជ្រាវបង្កាត់ក្រុមសេះបង្កាត់បម្រើកីឡា ទេសចរណ៍” មជ្ឈមណ្ឌលស្រាវជ្រាវ បាននាំចូល៧២មេជីវិតសេះប្រណាំងក្លាក់សេ របស់ពូជសេះពីក្បាល ដែលដណ្តើមបានរង្វាន់ពីសាធារណរដ្ឋអាលីម៉ង់ ដើម្បីបង្កាត់សេះតាមទិសដៅកីឡា។ លទ្ធផលឲ្យឃើញថារូបមន្តបង្កាត់២៥%ឈាម Cabacdin ជារូបមន្តសមស្រប់បំផុតចំពោះសេះតំបន់ភ្នំ។ ក្នុងប៉ុន្មានឆ្នាំកន្លង សេះបង្កាត់ជាង២០.០០០ក្បាល នៃមជ្ឈមណ្ឌលស្រាវជ្រាវនិងអភិវឌ្ឍន៍ចិញ្ចឹមសត្វតំបន់ភ្នំ បានផ្តល់ជូនតាមខេត្តតំបន់ភ្នំនានាភាគខាងជើងដូចជា៖ កាវបាំង (Cao Bang) ឡាវកាយ (Lao Cai) បាក់កាន (Bac Can) ហាយ៉ាង (Ha Giang) បាក់យ៉ាង (Bac Giang) សម្រាប់បម្រើកម្លាំងផលិតនិងបម្រើជីវភាពបងប្អូនជនជាតិ។ ទន្ទឹមនោះ យល់ឃើញថាពីមួយថ្ងៃទៅមួយថ្ងៃរំលេចចេញរូបភាពវប្បធម៌ ទេសចរណ៍ និងកីឡាប្រើប្រាស់សេះដូចជា៖ ប្រណាំងសេះប្រពៃណីនៅបាក់ហា (Bac Ha) (ឡាវកាយ - Lao Cai) ឬតែងប្រណាំងសេះតាមគោលដៅជំនាញភាវូបនីយកម្មដូចជា៖ ទីលានប្រណាំងភូថ័រ (Phu Tho) ទីក្រុងហូជីមិញ...។ល។ ដូចនេះការងារស្រាវជ្រាវពូជសេះ នៃមជ្ឈមណ្ឌលតាមដានបែបទិសដៅតម្រូវការជីវិតវប្បធម៌របស់ប្រជាជន។ បុគ្គលិកស្រាវជ្រាវ បានប្រើប្រាស់សេះឈ្មោល Cabacdin បង្កាត់នឹងសេះញីក្នុងស្រុក ដើម្បីបង្កាត់សេះ៥០% ៧៥%ឈាមសេះ Cabacdin សមស្រប់សម្រាប់មណ្ឌលទេសចរណ៍ ក្រុមសៀក កសិដ្ឋានធំបំផុតគួបផ្សំនឹងអេកូទេសចរណ៍។ ក្នុងឆ្នាំ២០១៧ មជ្ឈមណ្ឌលស្រាវជ្រាវនិងអភិវឌ្ឍន៍ចិញ្ចឹមសត្វតំបន់ភ្នំ បានចិញ្ចឹមនិងបង្កាត់បន្ថែមពូជសេះស ដើម្បីបម្រើការងារអភិរក្ស។ រៀងរាល់ថ្ងៃ បុគ្គលិកមជ្ឈមណ្ឌលស្រាវជ្រាវនិងអភិវឌ្ឍន៍ចិញ្ចឹមសត្វតំបន់ភ្នំ នៅតែចិញ្ចឹមព្រលែង ដើម្បីបង្កើនកម្លាំងមាំមួនសម្រាប់ពូជសេះ ដែលផ្តល់ជូនទៅដល់បងប្អូនជនជាតិតំបន់ភ្នំ ប្រើធ្វើជាមធ្យោបាយដឹកជញ្ជូនទៅមក។ សព្វថ្ងៃ ពូជសេះមាឌតូច បាននាំចូលសម្រាប់បង្កាត់ ត្រៀមឲ្យបម្រើគោលបំណងទេសចរណ៍។ មជ្ឈមណ្ឌលស្រាវជ្រាវនិងអភិវឌ្ឍន៍ចិញ្ចឹមសត្វតំបន់ភ្នំ មានផ្ទៃដីចិញ្ចឹមព្រលែងទូលាយពី១ដល់២ហិកតា។ ក្នុងប៉ុន្មានឆ្នាំកន្លង សេះបង្កាត់ជាង២០.០០០ក្បាលរបស់មជ្ឈមណ្ឌលបានផ្តល់ជូនខេត្តនានានៅតំបន់ភ្នំភាគខាងជើងដូចជា៖ កាវបាំង (Cao Bang) ឡាកាយ (Lao Cai) បាក់កាន (Bac Can) ហាយ៉ាង (Ha Giang) បាក់យ៉ាង (Bac Giang) សម្រាប់បម្រើកម្លាំងផលិតនិងជីវភាពបងប្អូនជនជាតិ។ នាំយើងខ្ញុំទៅទស្សនាតំបន់កសិដ្ឋានចិញ្ចឹមសេះ បងដ័នក្វាងហើប (Doan Quang Hop) - បុគ្គលិកបច្ចេកទេសឲ្យដឹងថា មណ្ឌលចិញ្ចឹមសេះ បានចែកចេញជាមណ្ឌលដាច់ដោយឡែកជាច្រើន មណ្ឌលនីមួយៗមានចិញ្ចឹមពូជសេះផ្សេងគ្នា។ សព្វថ្ងៃ មជ្ឈមណ្ឌលមានពូជសេះ៥ប្រភេទ គឺសេះ Cabacdin បង្កាត់សេះប្រណាំង សេះស សេះក្នុងស្រុកវៀតណាម និងសេះមាឌតូចចំនួន២០០ក្បាល។ ក្នុងនោះប្រមូលផ្តុំអភិរក្សពូជសេះប្រណាំង និងសេះស សម្រាប់បម្រើការងារបង្កាត់សេះ បម្រើជូនបងប្អូនជនជាតិភាគតិច។ វាលស្រែខៀវទូលាយពី១ដល់២ហិកតា រៀងរាល់ថ្ងៃ បុគ្គលិកធ្វើការនៅទីនេះ នៅតែចិញ្ចឹមព្រលែងពីរដងក្នុងមួយថ្ងៃ ដើម្បីបង្កើនភាពមាំមួនសម្រាប់សេះ ក្នុងពេលធ្វើជាមធ្យោបាយដឹកជញ្ជូននៅមូលដ្ឋានតំបន់ភ្នំ លើគមនាគមន៍ពិបាក។ អាចនិយាយថា ចំនួនសេះបានចិញ្ចឹមនិងស្រាវជ្រាវបង្កាត់ មជ្ឈមណ្ឌលស្រាវជ្រាវនិងអភិវឌ្ឍន៍ចិញ្ចឹមសត្វតំបន់ភ្នំ បាននិងកំពុងរួមចំណែកក្នុងការងារលើកកម្ពស់ប្រសិទ្ធភាពផលិតកម្ម រក្សា និងពង្រឹកពង្រីកលក្ខណៈជនជាតិវៀតណាម។ ទន្ទឹមនោះ ជំហានដំបូងរួមចំណែកជម្រុញអភិវឌ្ឍន៍រូបភាពសកម្មភាពជាន់ខ្ពស់ថ្មី អំពីកីឡា ទេសចរណ៍ ដោយមធ្យោបាយសេះនៅវៀតណាម៕ អត្ថបទ៖ ងឹនហា រូបថត៖ ខាញ់ឡង
សេដ្ឋកិច្ច កសិដ្ឋានសេះធំបំផុតនៅភាគខាងជើង 30/04/2018 សេះបង្កាត់ជាង២០.០០០ក្បាល របស់មជ្ឈមណ្ឌលស្រាវជ្រាវនិងអភិវឌ្ឍន៍ចិញ្ចឹមសត្វតំបន់ភ្នំ បានផ្តល់ជូនខេត្តនានានៅតំបន់ភ្នំភាគខាងជើងដូចជា៖ កាវបាំង (Cao Bang) ឡាវកាយ (Lao Cai) បាក់កាន (Bac Can) ហាយ៉ាង (Ha Giang) បាក់យ៉ាង (Bac Giang) ដើម្បីបម្រើកម្លាំងផលិតកម្ម ដឹកជញ្ជូនជូនបងប្អូនជនជាតិ។ ស្ថិតនៅឃុំប៊ិញសើន (Binh Son) ទីក្រុងស៊ងកុង (Song Cong) ខេត្តថៃង្វៀន (Thai Nguyen) មជ្ឈមណ្ឌលស្រាវជ្រាវនិងអភិវឌ្ឍន៍ចិញ្ចឹមសត្វតំបន់ភ្នំ ចំណុះក្រសួងកសិកម្មនិងអភិឌ្ឍន៍ជនបទវៀតណាម ជាទីកន្លែងមួយក្នុងចំណោមទីកន្លែង បានស្គាល់ជាទីកន្លែងចិញ្ចឹមសត្វ។ បង្កាត់ពូជសេះដោយចំនួនច្រើនធំបំផុតនៅភាគខាងជើង។ បានបង្កើតនៅឆ្នាំ១៩៦០ មជ្ឈមណ្ឌលស្រាវជ្រាវនិងអភិវឌ្ឍន៍ចិញ្ចឹមសត្វតំបន់ភ្នំ បានបង្កើតដោយឈ្មោះមានឈ្មោះដើម ជាកសិដ្ឋានពូជសេះបាវឹន (Ba Van)។ មកដល់ខែមករាឆ្នាំ១៩៩៨ ក្រសួងកសិកម្មនិងអភិវឌ្ឍន៍ជនបទបានសម្រេចចិត្តបន្ថែមភារកិច្ចនិងប្តូរឈ្មោះដូចជាសព្វថ្ងៃ។ បងង្វៀនវ៉ាន់ដាយ (Nguyen Van Dai) - នាយកមជ្ឈមណ្ឌលឲ្យដឹងថា ឆ្លងកាត់គម្រោងការស្រាវជ្រាវពិសោធន៍ សឲ្យឃើញថាខេត្តស្រុកជាច្រើនបានប្រើសេះដើម្បីភ្ជួររាស់ដីស្រែ ជំនួសក្របីពី៣៥% - ៤០%។ បងប្អូនតំបន់ភ្នំ ប្រើសេះធ្វើជាមធ្យោបាយដឹកជញ្ជូនទៅមក។ ពីព្រោះវាអាចដឹកជញ្ជូននៅលើរាល់រូបសណ្ឋានដីពិបាកបំផុត ដែលឡានមិនអាចចូលទៅទីនេះរួច។ ហេតុនេះហើយ ការងារស្រាវជ្រាវជ្រើសរើសលើកកម្ពស់សក្តានុពលសេះមូលដ្ឋាន បានយកចិត្តទុកដាក់ស្រាវជ្រាវតាំងពីឆ្នាំ៧០នៃសតវត្សរ៍មុន។ ស្មៅក្រោយពេលបានកាត់រួច នឹងបានដាក់ចូលទៅក្នុងម៉ាស៊ីនកិនម៉ដ្ឋឲ្យសេះស៊ី។ ដើម្បីស្មៅមិនត្រូវស្អុយ ក្នុងបទដ្ឋានផ្អាប់ អ្នកចិញ្ចឹមត្រូវដាក់អំបិលចូល។ ពូជសេះផ្សេងៗបានចិញ្ចឹមនៅតំបន់កសិដ្ឋានផ្សេងៗគ្នា។. រៀងរាល់ថ្ងៃ បុគ្គលិកនៃមជ្ឈមណ្ឌលស្រាវជ្រាវ និងអភិឌ្ឍន៍ចិញ្ចឹមសត្វតំបន់ភ្នំ ប្តូរវេនឲ្យសេះស៊ីនៅរាល់ពេលព្រឹក។ ពូជសេះក្នុងស្រុកវៀតណាម មានពណ៌ប្រផេះ ពណ៌ស្លាបកន្លាត់...។ល។ សព្វថ្ងៃ កំពុងស្រួបយកចំនួនធំបំផុត នៅមជ្ឈមណ្ឌលជ្រាវជ្រាវនិងអភិវឌ្ឍន៍ចិញ្ចឹមសត្វតំបន់ភ្នំ។ បុគ្គលិកបន្ទប់ពិសោធន៍របស់មជ្ឈមណ្ឌលស្រាវជ្រាវ និងអភិវឌ្ឍន៍ចិញ្ចឹមសត្វតំបន់ភ្នំ របស់កសិដ្ឋានបាវឹន (Ba Van) កំពុងពិនិត្យវត្ថុគំរូពីផ្លូវរំលាយអាហាររបស់សេះដើម្បីបង្ការជំងឺអាសន្នរោគ។ ការងារស្រាវជ្រាវពូជសេះប្រមូលផ្តុំចម្បងតាមទិសដៅជម្រើស ពូជសុទ្ធមិនក្លាយ និងបង្កាត់ពូជដើម្បីលើកកម្រិតសក្តានុពល កម្លាំងពលកម្មរបស់សេះមូលដ្ឋាន។ ក្នុងការងារបង្កាត់ពូជ សេះ Cabacdin ជាសេះ បានជ្រើសដើម្បីកែប្រែលើកកម្ពស់សក្តានុពលសេះវៀតណាម តាមទិសដៅដឹកអូសជិះ។ ហេតុនេះហើយ តាំងពីឆ្នាំ១៩៦០ - ១៩៩៨ មជ្ឈមណ្ឌលស្រាវជ្រាវនិងអភិវឌ្ឍន៍ចិញ្ចឹមសត្វតំបន់ភ្នំ បានប្រមូលផ្តុំស្រាវជ្រាវរូបមន្តបង្កាត់ពូជ ប្រើប្រាស់សេះឈ្មោលបង្កាត់ជាមួយសេះក្នុងស្រុក ដើម្បីបង្កាត់ចេញសេះ២៥%ឈាមសេះ Cabacdin ។ ជាមួយប្រធានបទវិទ្យាសាស្រ្តបច្ចេកវិទ្យាថ្នាក់ក្រសួង “ស្រាវជ្រាវបង្កាត់ក្រុមសេះបង្កាត់បម្រើកីឡា ទេសចរណ៍” មជ្ឈមណ្ឌលស្រាវជ្រាវ បាននាំចូល៧២មេជីវិតសេះប្រណាំងក្លាក់សេ របស់ពូជសេះពីក្បាល ដែលដណ្តើមបានរង្វាន់ពីសាធារណរដ្ឋអាលីម៉ង់ ដើម្បីបង្កាត់សេះតាមទិសដៅកីឡា។ លទ្ធផលឲ្យឃើញថារូបមន្តបង្កាត់២៥%ឈាម Cabacdin ជារូបមន្តសមស្រប់បំផុតចំពោះសេះតំបន់ភ្នំ។ ក្នុងប៉ុន្មានឆ្នាំកន្លង សេះបង្កាត់ជាង២០.០០០ក្បាល នៃមជ្ឈមណ្ឌលស្រាវជ្រាវនិងអភិវឌ្ឍន៍ចិញ្ចឹមសត្វតំបន់ភ្នំ បានផ្តល់ជូនតាមខេត្តតំបន់ភ្នំនានាភាគខាងជើងដូចជា៖ កាវបាំង (Cao Bang) ឡាវកាយ (Lao Cai) បាក់កាន (Bac Can) ហាយ៉ាង (Ha Giang) បាក់យ៉ាង (Bac Giang) សម្រាប់បម្រើកម្លាំងផលិតនិងបម្រើជីវភាពបងប្អូនជនជាតិ។ ទន្ទឹមនោះ យល់ឃើញថាពីមួយថ្ងៃទៅមួយថ្ងៃរំលេចចេញរូបភាពវប្បធម៌ ទេសចរណ៍ និងកីឡាប្រើប្រាស់សេះដូចជា៖ ប្រណាំងសេះប្រពៃណីនៅបាក់ហា (Bac Ha) (ឡាវកាយ - Lao Cai) ឬតែងប្រណាំងសេះតាមគោលដៅជំនាញភាវូបនីយកម្មដូចជា៖ ទីលានប្រណាំងភូថ័រ (Phu Tho) ទីក្រុងហូជីមិញ...។ល។ ដូចនេះការងារស្រាវជ្រាវពូជសេះ នៃមជ្ឈមណ្ឌលតាមដានបែបទិសដៅតម្រូវការជីវិតវប្បធម៌របស់ប្រជាជន។ បុគ្គលិកស្រាវជ្រាវ បានប្រើប្រាស់សេះឈ្មោល Cabacdin បង្កាត់នឹងសេះញីក្នុងស្រុក ដើម្បីបង្កាត់សេះ៥០% ៧៥%ឈាមសេះ Cabacdin សមស្រប់សម្រាប់មណ្ឌលទេសចរណ៍ ក្រុមសៀក កសិដ្ឋានធំបំផុតគួបផ្សំនឹងអេកូទេសចរណ៍។ ក្នុងឆ្នាំ២០១៧ មជ្ឈមណ្ឌលស្រាវជ្រាវនិងអភិវឌ្ឍន៍ចិញ្ចឹមសត្វតំបន់ភ្នំ បានចិញ្ចឹមនិងបង្កាត់បន្ថែមពូជសេះស ដើម្បីបម្រើការងារអភិរក្ស។ រៀងរាល់ថ្ងៃ បុគ្គលិកមជ្ឈមណ្ឌលស្រាវជ្រាវនិងអភិវឌ្ឍន៍ចិញ្ចឹមសត្វតំបន់ភ្នំ នៅតែចិញ្ចឹមព្រលែង ដើម្បីបង្កើនកម្លាំងមាំមួនសម្រាប់ពូជសេះ ដែលផ្តល់ជូនទៅដល់បងប្អូនជនជាតិតំបន់ភ្នំ ប្រើធ្វើជាមធ្យោបាយដឹកជញ្ជូនទៅមក។ សព្វថ្ងៃ ពូជសេះមាឌតូច បាននាំចូលសម្រាប់បង្កាត់ ត្រៀមឲ្យបម្រើគោលបំណងទេសចរណ៍។ មជ្ឈមណ្ឌលស្រាវជ្រាវនិងអភិវឌ្ឍន៍ចិញ្ចឹមសត្វតំបន់ភ្នំ មានផ្ទៃដីចិញ្ចឹមព្រលែងទូលាយពី១ដល់២ហិកតា។ ក្នុងប៉ុន្មានឆ្នាំកន្លង សេះបង្កាត់ជាង២០.០០០ក្បាលរបស់មជ្ឈមណ្ឌលបានផ្តល់ជូនខេត្តនានានៅតំបន់ភ្នំភាគខាងជើងដូចជា៖ កាវបាំង (Cao Bang) ឡាកាយ (Lao Cai) បាក់កាន (Bac Can) ហាយ៉ាង (Ha Giang) បាក់យ៉ាង (Bac Giang) សម្រាប់បម្រើកម្លាំងផលិតនិងជីវភាពបងប្អូនជនជាតិ។ នាំយើងខ្ញុំទៅទស្សនាតំបន់កសិដ្ឋានចិញ្ចឹមសេះ បងដ័នក្វាងហើប (Doan Quang Hop) - បុគ្គលិកបច្ចេកទេសឲ្យដឹងថា មណ្ឌលចិញ្ចឹមសេះ បានចែកចេញជាមណ្ឌលដាច់ដោយឡែកជាច្រើន មណ្ឌលនីមួយៗមានចិញ្ចឹមពូជសេះផ្សេងគ្នា។ សព្វថ្ងៃ មជ្ឈមណ្ឌលមានពូជសេះ៥ប្រភេទ គឺសេះ Cabacdin បង្កាត់សេះប្រណាំង សេះស សេះក្នុងស្រុកវៀតណាម និងសេះមាឌតូចចំនួន២០០ក្បាល។ ក្នុងនោះប្រមូលផ្តុំអភិរក្សពូជសេះប្រណាំង និងសេះស សម្រាប់បម្រើការងារបង្កាត់សេះ បម្រើជូនបងប្អូនជនជាតិភាគតិច។ វាលស្រែខៀវទូលាយពី១ដល់២ហិកតា រៀងរាល់ថ្ងៃ បុគ្គលិកធ្វើការនៅទីនេះ នៅតែចិញ្ចឹមព្រលែងពីរដងក្នុងមួយថ្ងៃ ដើម្បីបង្កើនភាពមាំមួនសម្រាប់សេះ ក្នុងពេលធ្វើជាមធ្យោបាយដឹកជញ្ជូននៅមូលដ្ឋានតំបន់ភ្នំ លើគមនាគមន៍ពិបាក។ អាចនិយាយថា ចំនួនសេះបានចិញ្ចឹមនិងស្រាវជ្រាវបង្កាត់ មជ្ឈមណ្ឌលស្រាវជ្រាវនិងអភិវឌ្ឍន៍ចិញ្ចឹមសត្វតំបន់ភ្នំ បាននិងកំពុងរួមចំណែកក្នុងការងារលើកកម្ពស់ប្រសិទ្ធភាពផលិតកម្ម រក្សា និងពង្រឹកពង្រីកលក្ខណៈជនជាតិវៀតណាម។ ទន្ទឹមនោះ ជំហានដំបូងរួមចំណែកជម្រុញអភិវឌ្ឍន៍រូបភាពសកម្មភាពជាន់ខ្ពស់ថ្មី អំពីកីឡា ទេសចរណ៍ ដោយមធ្យោបាយសេះនៅវៀតណាម៕ អត្ថបទ៖ ងឹនហា រូបថត៖ ខាញ់ឡង
សេះបង្កាត់ជាង២០.០០០ក្បាល របស់មជ្ឈមណ្ឌលស្រាវជ្រាវនិងអភិវឌ្ឍន៍ចិញ្ចឹមសត្វតំបន់ភ្នំ បានផ្តល់ជូនខេត្តនានានៅតំបន់ភ្នំភាគខាងជើងដូចជា៖ កាវបាំង (Cao Bang) ឡាវកាយ (Lao Cai) បាក់កាន (Bac Can) ហាយ៉ាង (Ha Giang) បាក់យ៉ាង (Bac Giang) ដើម្បីបម្រើកម្លាំងផលិតកម្ម ដឹកជញ្ជូនជូនបងប្អូនជនជាតិ។ ស្ថិតនៅឃុំប៊ិញសើន (Binh Son) ទីក្រុងស៊ងកុង (Song Cong) ខេត្តថៃង្វៀន (Thai Nguyen) មជ្ឈមណ្ឌលស្រាវជ្រាវនិងអភិវឌ្ឍន៍ចិញ្ចឹមសត្វតំបន់ភ្នំ ចំណុះក្រសួងកសិកម្មនិងអភិឌ្ឍន៍ជនបទវៀតណាម ជាទីកន្លែងមួយក្នុងចំណោមទីកន្លែង បានស្គាល់ជាទីកន្លែងចិញ្ចឹមសត្វ។ បង្កាត់ពូជសេះដោយចំនួនច្រើនធំបំផុតនៅភាគខាងជើង។ បានបង្កើតនៅឆ្នាំ១៩៦០ មជ្ឈមណ្ឌលស្រាវជ្រាវនិងអភិវឌ្ឍន៍ចិញ្ចឹមសត្វតំបន់ភ្នំ បានបង្កើតដោយឈ្មោះមានឈ្មោះដើម ជាកសិដ្ឋានពូជសេះបាវឹន (Ba Van)។ មកដល់ខែមករាឆ្នាំ១៩៩៨ ក្រសួងកសិកម្មនិងអភិវឌ្ឍន៍ជនបទបានសម្រេចចិត្តបន្ថែមភារកិច្ចនិងប្តូរឈ្មោះដូចជាសព្វថ្ងៃ។ បងង្វៀនវ៉ាន់ដាយ (Nguyen Van Dai) - នាយកមជ្ឈមណ្ឌលឲ្យដឹងថា ឆ្លងកាត់គម្រោងការស្រាវជ្រាវពិសោធន៍ សឲ្យឃើញថាខេត្តស្រុកជាច្រើនបានប្រើសេះដើម្បីភ្ជួររាស់ដីស្រែ ជំនួសក្របីពី៣៥% - ៤០%។ បងប្អូនតំបន់ភ្នំ ប្រើសេះធ្វើជាមធ្យោបាយដឹកជញ្ជូនទៅមក។ ពីព្រោះវាអាចដឹកជញ្ជូននៅលើរាល់រូបសណ្ឋានដីពិបាកបំផុត ដែលឡានមិនអាចចូលទៅទីនេះរួច។ ហេតុនេះហើយ ការងារស្រាវជ្រាវជ្រើសរើសលើកកម្ពស់សក្តានុពលសេះមូលដ្ឋាន បានយកចិត្តទុកដាក់ស្រាវជ្រាវតាំងពីឆ្នាំ៧០នៃសតវត្សរ៍មុន។ ស្មៅក្រោយពេលបានកាត់រួច នឹងបានដាក់ចូលទៅក្នុងម៉ាស៊ីនកិនម៉ដ្ឋឲ្យសេះស៊ី។ ដើម្បីស្មៅមិនត្រូវស្អុយ ក្នុងបទដ្ឋានផ្អាប់ អ្នកចិញ្ចឹមត្រូវដាក់អំបិលចូល។ ពូជសេះផ្សេងៗបានចិញ្ចឹមនៅតំបន់កសិដ្ឋានផ្សេងៗគ្នា។. រៀងរាល់ថ្ងៃ បុគ្គលិកនៃមជ្ឈមណ្ឌលស្រាវជ្រាវ និងអភិឌ្ឍន៍ចិញ្ចឹមសត្វតំបន់ភ្នំ ប្តូរវេនឲ្យសេះស៊ីនៅរាល់ពេលព្រឹក។ ពូជសេះក្នុងស្រុកវៀតណាម មានពណ៌ប្រផេះ ពណ៌ស្លាបកន្លាត់...។ល។ សព្វថ្ងៃ កំពុងស្រួបយកចំនួនធំបំផុត នៅមជ្ឈមណ្ឌលជ្រាវជ្រាវនិងអភិវឌ្ឍន៍ចិញ្ចឹមសត្វតំបន់ភ្នំ។ បុគ្គលិកបន្ទប់ពិសោធន៍របស់មជ្ឈមណ្ឌលស្រាវជ្រាវ និងអភិវឌ្ឍន៍ចិញ្ចឹមសត្វតំបន់ភ្នំ របស់កសិដ្ឋានបាវឹន (Ba Van) កំពុងពិនិត្យវត្ថុគំរូពីផ្លូវរំលាយអាហាររបស់សេះដើម្បីបង្ការជំងឺអាសន្នរោគ។ ការងារស្រាវជ្រាវពូជសេះប្រមូលផ្តុំចម្បងតាមទិសដៅជម្រើស ពូជសុទ្ធមិនក្លាយ និងបង្កាត់ពូជដើម្បីលើកកម្រិតសក្តានុពល កម្លាំងពលកម្មរបស់សេះមូលដ្ឋាន។ ក្នុងការងារបង្កាត់ពូជ សេះ Cabacdin ជាសេះ បានជ្រើសដើម្បីកែប្រែលើកកម្ពស់សក្តានុពលសេះវៀតណាម តាមទិសដៅដឹកអូសជិះ។ ហេតុនេះហើយ តាំងពីឆ្នាំ១៩៦០ - ១៩៩៨ មជ្ឈមណ្ឌលស្រាវជ្រាវនិងអភិវឌ្ឍន៍ចិញ្ចឹមសត្វតំបន់ភ្នំ បានប្រមូលផ្តុំស្រាវជ្រាវរូបមន្តបង្កាត់ពូជ ប្រើប្រាស់សេះឈ្មោលបង្កាត់ជាមួយសេះក្នុងស្រុក ដើម្បីបង្កាត់ចេញសេះ២៥%ឈាមសេះ Cabacdin ។ ជាមួយប្រធានបទវិទ្យាសាស្រ្តបច្ចេកវិទ្យាថ្នាក់ក្រសួង “ស្រាវជ្រាវបង្កាត់ក្រុមសេះបង្កាត់បម្រើកីឡា ទេសចរណ៍” មជ្ឈមណ្ឌលស្រាវជ្រាវ បាននាំចូល៧២មេជីវិតសេះប្រណាំងក្លាក់សេ របស់ពូជសេះពីក្បាល ដែលដណ្តើមបានរង្វាន់ពីសាធារណរដ្ឋអាលីម៉ង់ ដើម្បីបង្កាត់សេះតាមទិសដៅកីឡា។ លទ្ធផលឲ្យឃើញថារូបមន្តបង្កាត់២៥%ឈាម Cabacdin ជារូបមន្តសមស្រប់បំផុតចំពោះសេះតំបន់ភ្នំ។ ក្នុងប៉ុន្មានឆ្នាំកន្លង សេះបង្កាត់ជាង២០.០០០ក្បាល នៃមជ្ឈមណ្ឌលស្រាវជ្រាវនិងអភិវឌ្ឍន៍ចិញ្ចឹមសត្វតំបន់ភ្នំ បានផ្តល់ជូនតាមខេត្តតំបន់ភ្នំនានាភាគខាងជើងដូចជា៖ កាវបាំង (Cao Bang) ឡាវកាយ (Lao Cai) បាក់កាន (Bac Can) ហាយ៉ាង (Ha Giang) បាក់យ៉ាង (Bac Giang) សម្រាប់បម្រើកម្លាំងផលិតនិងបម្រើជីវភាពបងប្អូនជនជាតិ។ ទន្ទឹមនោះ យល់ឃើញថាពីមួយថ្ងៃទៅមួយថ្ងៃរំលេចចេញរូបភាពវប្បធម៌ ទេសចរណ៍ និងកីឡាប្រើប្រាស់សេះដូចជា៖ ប្រណាំងសេះប្រពៃណីនៅបាក់ហា (Bac Ha) (ឡាវកាយ - Lao Cai) ឬតែងប្រណាំងសេះតាមគោលដៅជំនាញភាវូបនីយកម្មដូចជា៖ ទីលានប្រណាំងភូថ័រ (Phu Tho) ទីក្រុងហូជីមិញ...។ល។ ដូចនេះការងារស្រាវជ្រាវពូជសេះ នៃមជ្ឈមណ្ឌលតាមដានបែបទិសដៅតម្រូវការជីវិតវប្បធម៌របស់ប្រជាជន។ បុគ្គលិកស្រាវជ្រាវ បានប្រើប្រាស់សេះឈ្មោល Cabacdin បង្កាត់នឹងសេះញីក្នុងស្រុក ដើម្បីបង្កាត់សេះ៥០% ៧៥%ឈាមសេះ Cabacdin សមស្រប់សម្រាប់មណ្ឌលទេសចរណ៍ ក្រុមសៀក កសិដ្ឋានធំបំផុតគួបផ្សំនឹងអេកូទេសចរណ៍។ ក្នុងឆ្នាំ២០១៧ មជ្ឈមណ្ឌលស្រាវជ្រាវនិងអភិវឌ្ឍន៍ចិញ្ចឹមសត្វតំបន់ភ្នំ បានចិញ្ចឹមនិងបង្កាត់បន្ថែមពូជសេះស ដើម្បីបម្រើការងារអភិរក្ស។ រៀងរាល់ថ្ងៃ បុគ្គលិកមជ្ឈមណ្ឌលស្រាវជ្រាវនិងអភិវឌ្ឍន៍ចិញ្ចឹមសត្វតំបន់ភ្នំ នៅតែចិញ្ចឹមព្រលែង ដើម្បីបង្កើនកម្លាំងមាំមួនសម្រាប់ពូជសេះ ដែលផ្តល់ជូនទៅដល់បងប្អូនជនជាតិតំបន់ភ្នំ ប្រើធ្វើជាមធ្យោបាយដឹកជញ្ជូនទៅមក។ សព្វថ្ងៃ ពូជសេះមាឌតូច បាននាំចូលសម្រាប់បង្កាត់ ត្រៀមឲ្យបម្រើគោលបំណងទេសចរណ៍។ មជ្ឈមណ្ឌលស្រាវជ្រាវនិងអភិវឌ្ឍន៍ចិញ្ចឹមសត្វតំបន់ភ្នំ មានផ្ទៃដីចិញ្ចឹមព្រលែងទូលាយពី១ដល់២ហិកតា។ ក្នុងប៉ុន្មានឆ្នាំកន្លង សេះបង្កាត់ជាង២០.០០០ក្បាលរបស់មជ្ឈមណ្ឌលបានផ្តល់ជូនខេត្តនានានៅតំបន់ភ្នំភាគខាងជើងដូចជា៖ កាវបាំង (Cao Bang) ឡាកាយ (Lao Cai) បាក់កាន (Bac Can) ហាយ៉ាង (Ha Giang) បាក់យ៉ាង (Bac Giang) សម្រាប់បម្រើកម្លាំងផលិតនិងជីវភាពបងប្អូនជនជាតិ។ នាំយើងខ្ញុំទៅទស្សនាតំបន់កសិដ្ឋានចិញ្ចឹមសេះ បងដ័នក្វាងហើប (Doan Quang Hop) - បុគ្គលិកបច្ចេកទេសឲ្យដឹងថា មណ្ឌលចិញ្ចឹមសេះ បានចែកចេញជាមណ្ឌលដាច់ដោយឡែកជាច្រើន មណ្ឌលនីមួយៗមានចិញ្ចឹមពូជសេះផ្សេងគ្នា។ សព្វថ្ងៃ មជ្ឈមណ្ឌលមានពូជសេះ៥ប្រភេទ គឺសេះ Cabacdin បង្កាត់សេះប្រណាំង សេះស សេះក្នុងស្រុកវៀតណាម និងសេះមាឌតូចចំនួន២០០ក្បាល។ ក្នុងនោះប្រមូលផ្តុំអភិរក្សពូជសេះប្រណាំង និងសេះស សម្រាប់បម្រើការងារបង្កាត់សេះ បម្រើជូនបងប្អូនជនជាតិភាគតិច។ វាលស្រែខៀវទូលាយពី១ដល់២ហិកតា រៀងរាល់ថ្ងៃ បុគ្គលិកធ្វើការនៅទីនេះ នៅតែចិញ្ចឹមព្រលែងពីរដងក្នុងមួយថ្ងៃ ដើម្បីបង្កើនភាពមាំមួនសម្រាប់សេះ ក្នុងពេលធ្វើជាមធ្យោបាយដឹកជញ្ជូននៅមូលដ្ឋានតំបន់ភ្នំ លើគមនាគមន៍ពិបាក។ អាចនិយាយថា ចំនួនសេះបានចិញ្ចឹមនិងស្រាវជ្រាវបង្កាត់ មជ្ឈមណ្ឌលស្រាវជ្រាវនិងអភិវឌ្ឍន៍ចិញ្ចឹមសត្វតំបន់ភ្នំ បាននិងកំពុងរួមចំណែកក្នុងការងារលើកកម្ពស់ប្រសិទ្ធភាពផលិតកម្ម រក្សា និងពង្រឹកពង្រីកលក្ខណៈជនជាតិវៀតណាម។ ទន្ទឹមនោះ ជំហានដំបូងរួមចំណែកជម្រុញអភិវឌ្ឍន៍រូបភាពសកម្មភាពជាន់ខ្ពស់ថ្មី អំពីកីឡា ទេសចរណ៍ ដោយមធ្យោបាយសេះនៅវៀតណាម៕ អត្ថបទ៖ ងឹនហា រូបថត៖ ខាញ់ឡង