ដើម​ឫស្សីខៀវ​ស្រស់​ ជា​និមិត្ត​រូប​ភូមិស្រុក​ជនបទ​វៀតណាម​ សិប្បករ​ប្រជាប្រិយឃុំ​​ថាច់​សា (Thach Xa) (ស្រុក​ថាច់​ថឹត​ - Thach That ក្រុង​ហាណូយ​) ជាមួយនឹង​​ថ្វី​ដៃ​ប៉ិន​ប្រសប់​ គំនិត​ច្នៃ​ប្រឌិត​ បាន​ផលិត​ចេញ​សត្វកន្ទុំរុយ​ឫស្សី​ពិសេស​ អាច​ទំ​បាន​នៅ​លើ​គ្រប់​កន្លែង​ ដោយ​ផ្អែក​លើ​គោលការណ៍​​​តុល្យភាព​ទំនាញ​ ​។​

ឃុំ​គេវ​គី (Kieu Ky) ស្រុក​យ៉ា​ឡឹម​​​ (Gia Lam) ក្រុង​ហាណូយ​​ល្បី​ឈ្មោះ​តាំងពីរ​យូរ​ ជាមួយនឹងមុខ​​​របរ​ស្រោប​ប្រពៃណី​ពិសេស​​បំផុត​​នៅវៀត​ណាម​ មាន​ប្រវត្តិ​ជាង​​៤០០​ឆ្នាំ​។ ឆ្លងកាត់​​​ភាព​​អ៊ួរ​អាប់​​រុង​រឿង​​ ប្រជាជន​ឃុំ​គេវ​​គី (Kieu Ky) នៅតែ​រក្សា​បាន​មុខ​​របរ​ស្នងត្រកូល​​ គ្រប់ទីកន្លែង​លាន់ឮ​សំឡេង​​ដំ​​​​មិន​ឈប់​​ឈរ​។​

ភូមិ​តម្បាញ​កន្ទេល​ដីក្រហម​ នៅ​​ឃុំ​ ហាម​តឹន​ (Ham Tan) (​បង្រៃ​)​ ស្រុក ត្រាគូ (Tra Cu) ខេត្ត​ត្រាវិញ​ (Tra Vinh) រៀង​រាល់​ឆ្នាំ​ផ្គត់​ផ្គង់​ជូន​ទីផ្សារ​​តំបន់​​វាល​ទំនាបទន្លេគឺវ​ឡុង (Cuu Long)​ នូវ​កន្ទេល​​រាប់ពាន់​​គូ​ ដែល​មាន​គុណភាព​ល្អ​ មាំ​មួន​ ស្អាត​ រចនា​ពិសេស​។​

រូប​គំនូរ​គីម​ហ្វាង (Kim Hoang) ជា​ឈ្មោះ​ហៅ​នៃ​​ចរន្ត​គំនូរ​ប្រជា​ប្រិយ​កើត​នៅ​ចុង​សតវត្សរ៍​​ទី​១៨ នៅ​ភូមិ​គីម​ហ្វាង​ (Kim Hoang) ឃុំ​វឹន​កាន​ (Van Canh) ស្រុក​ហ្វាង​ឌឹក​ (Hoang Duc) (ហាណូយ​)។ ពេល​​ទើប​ចាប់​ផ្តើម​បង្កើត​រូបភាព​ គំនូរ​​ប្រជា​ប្រិយ​គីមហ្វាង​ (Kim Hoang) រហ័ស​ក្លាយជា​ផលិតផល​មួយ​​ពេញ​និយម​ បម្រើ​តម្រូវ​ការ​លេង​គំនូរ​បុណ្យ​ចូល​ឆ្នាំ​ថ្មីប្រពៃណី​ ​នៃ​តំបន់​ដី​ក្រុង​នេះ​។​

លើកដំបូង​នៅ​វៀតណាម​ សិប្បក​រតម្បាញ​សូត្រ​នាង​​ប្រពៃណី​​ម្នាក់​ បានត្បាញ​​​សំពត់​អំពីសូត្រ​​ឈូក​ - ជា​ប្រភេទ​ផ្កា​ជិត​ដិត​ ធ្លាប់​មាន​​មនុស្ស​ជាច្រើន​ចាត់ទុក​ជា​បុប្ផាជាតិ​របស់​វៀតណាម​។

បណ្តា​ថ្ងៃ​ជិត​មក​ដល់​ពិធីបុណ្យ​សែន​ព្រះ​ខែ គ្រួសារ​ លោក​​ ង្វៀន​ ត្រុងថាញ​ (Nguyen Trong Thanh) ស្ថិតក្នុង​​ភូមិ​កាន់​សាសនា​កាតូលិក ភូប៊ិញ (Phu Binh) (ខណ្ឌ ១១ ទីក្រុង​ហូជីមិញ) បាន​ប្រញាប់​​ធ្វើឲ្យ​សម្រេច​បណ្តា​ចង្កៀង​គោម ដើម្បី​​​​ប្រគល់​ដល់​ភ្ញៀវ។ រៀន​​មុខ​របរ​នេះ​ពី​​ឪពុក​​​របស់លោក​ ដែលមាន​ស្រុក​កំណើត​​នៅ​ខេត្ត ​ណាម​ឌីញ (Nam Dinh) ​​ប៉ុន្តែ​​មក​និង​រស់​នៅ​​ក្នុង​ភាគ​ខាង​ត្បូង​ នា​បណ្តា​ដើមឆ្នាំនៃ​ទសវត្សរ៍​ទី ១៩៥០ ។ ​លោក​​ ង្វៀន​ ត្រុងថាញ​ (Nguyen Trong Thanh) បាន​ប្រកបមុខ​របរ​នេះ​​បាន​ជាង​ពាក់​កាល​ជីវិត​ហើយ។

រលាយ​ក្នុង​​សូរសម្លេង​ភ្លៀង​ធ្លាក់​យ៉ាងខ្លាំង​​ លើដំបូល​ក្បឿង​អ៊ៀន​ប៉ាន់ នោះគឺ​​សម្លេង​ដាប់​​និង​​សម្លេង​គោះ​​ថ្តោកលាន់​ឡើង​ ​រវាង​​ទី​ឋានសៀម​ស្ងាត់នៃ​ច្រក​តូច លើ​​ភ្នំតូច ​ស្ថិត​ក្នុងភូមិសាស្ត្រ​​ក្រុមទី ១១ តំបន់​​ ៦ សង្កាត់​​ធុយ​ស្វឹន (Thuy Xuan) ទីក្រុង​ហ្វេ (Hue)។ ​ដោយ​សូរ​សម្លេង​​ចម្លែកៗ​ ​នេះ​​បាន​​បង្កើត​ភូមិ​របរ​ពិសេសតែ​មួយ​គត់​​ នៅ​ខេត្ត​ធឿ​ធៀន​ហ្វេ (Thua Thien Hue) នេះ​គឺ​មុខរបរ​​ដាប់​ត្រដោក។