សាលធំនៃវិហារព្រះម៉ែសាយហ្គនឆ្នាំនេះ ទើបតែមានអាយុគម្រប់១៣៥ឆ្នាំ ស្រស់ឆើតឆាយ បូរាណ ដូចជាសាក្សីម្នាក់បញ្ចេញសំឡេងងំៗដែលមានទីតាំង ស្ថិតនៅទីលានសហគមបារីស ចំកណ្តាលទីក្រុងហូជីមិញ។ ទីនេះជាទីកន្លែងមិនត្រឹមតែសម្រាប់សាសនិកជនកាតូលិកមកធ្វើពិធីកម្ម បួងសួងនៅជាទីកន្លែងទេសចរណ៍សម្រាប់ភ្ញៀវទេសចរណ៍ពេលមកទស្សនានៅទីក្រុងហូជីមិញ។
វិហារបានជនជាតិបារាំងដាក់ដុំថ្មកសាង ដំបូងបង្អស់នៅថ្ងៃទី៧ខែតុលាឆ្នាំ១៨៧៧ ហើយកសាងសម្រេចនៅឆ្នាំ១៨៨០ ផ្អែកទៅលើគម្រោងរចនារបស់ស្ថាបត្យករ J. Bourad។ វិហារមានសណ្ឋានស្ថាបត្យកម្មតាមបែបរ៉ូម៉ាំង កាឡៃ លាយចម្រុះលក្ខណៈGothique ដែលមានបណ្តោយ៩៣ម៉ែត្រ ទទឹង៣៥ម៉ែត្រ ដំបូលកោងខ្ពស់២១ម៉ែត្រ។
ឆ្នាំ១៨៩៥ វិហារកសាងបន្ថែមប៉មដាក់ជួងពីរ ប៉មនីមួយៗមានកម្ពស់៥៧,៦ម៉ែត្រ និងធ្វើជួងស្ពាន់ធំប្រាំមួយមានទម្ងន់២៨,៨៥តោន។ មុខវិហារបែរទៅទិសវិថីដុងខើយ ជាវិថីមួយក្នុងចំណោមវិថីបូរាណបំផុត និងស្តុកស្តម្ភបំផុតរបស់ទីក្រុងសាយហ្គន។
ក្បឿងសម្រាប់ប្រើដើម្បីប្រក់ដំបូលវិហាររួមមានបីប្រភេទចម្បង៖ ក្បឿងញីឈ្មោលសម្រាប់ប្រក់ទីដំបូលទាប ក្បឿងស្រកាត្រីប្រក់នៅទីកណ្តាលនៃដំបូលនិង ក្បឿងបារាំងប្រក់នៅដំបូលខាងមុខវិហារ។ ប្រភេទក្បឿងសុទ្ធតែមានភាពងាយប្រក់ រឹងមាំ ទ្រាំបានភ្លៀងក្តៅ ប្រើប្រាស់យូរ។ ជញ្ជាំងវិហាររួមមានពីរចំណែក ចំណែកគ្រឹះកសាងដោយថ្មភ្នំនិងចំណែកជញ្ជាំងខាងលើសាង ពីថ្មដីឥដ្ឋដុត។ នេះគឺជាថ្មដីឥដ្ឋបានផលិតផលក្នុងប្រទេសនៅសតវត្សរ៍ទី១៩ រឹងមាំបង្គួរ ល្លែមិនតោងកាន់និងមិនផ្លាស់ប្តូរពណ៌សម្បុរ តាមពេលវេលា។ ជញ្ជាំងវិហារមានកម្រាស់៦៥សង់ទីម៉ែត្រ បានរចនាឡើងសំរាប់ទប់កម្តៅ ទប់សូរសម្លេង បន្ថយភាពអ៊ូរអរពីខាងក្រៅចូលទៅក្នុងវិហារ។
គ្រឿងសង្ហារឹមខាងក្នុងបានរចនាជាល្វែងកណ្តាល និងពីរល្វែងរណប បន្ទាប់មកគឺអគារបួងសួងទាំងពីរជួរមានលទ្ធភាពសម្រាប់មនុស្សមកចូលរួមបានចំនួន១២០០នាក់។ ខាងក្នុងវិហារមានបីល្វែង និងរបៀងព័ទ្ធជុំវិញវិហារ។ មាន៥៦កញ្ចក់ពណ៌ឌិតជាប់ជុំវិញជញ្ជាំងខាងក្នុង ពណ៌នាពីតួអង្គឬព្រឹត្តិការណ៍នៅក្នុងក្បូនអាទិទេព ដែលជាលក្ខណៈមួយក្នុងចំណោមលក្ខណៈពិសេសរបស់វិហារ។
ប៉ានស្មាននៅចុងឆ្នាំ២០១៥ វិហារព្រះម៉ែសាយហ្គននឹងបានកែឡើងវិញនូវផ្នែកជាច្រើនដែលទ្រុឌទ្រោម ខូចខាតដូចជា៖ ដំបូលក្បឿង កំពូលប៉មទាំងពីរ សសរ កែវ ផ្លាន ដៃរណែង កញ្ចក់ និងជញ្ជាំងដែលត្រូវប្រឡាក់ខាងក្រៅ។ល។
|
វិហារព្រះម៉ែសាយហ្គនគឺជាវិហារមួយក្នុងចំណោមវិហារនៅវៀតណាម បានដំឡើងថ្នាក់ជាវិសាលវិហារ នាឱកាសទិវាបង្កើតឋានន្តរសក្តិសាសនាវៀតណាមនៅឆ្នាំ១៩៦០។ ចាប់នោះមក ឈ្មោះហៅជាផ្លូវការរបស់វិហារ គឺវិសាលវិហារព្រះម៉ែសាយហ្គន ប៉ុន្តែឈ្មោះហៅវិហារព្រះម៉ែសាយហ្គន បានក្លាយជាទំលាប់របស់ប្រជាជននៅទីនេះទៅហើយ។
បច្ចុប្បន្ន វិហារព្រះម៉ែសាយហ្គនបានក្លាយជាមួយ ក្នុងចំណោមនិមិត្តរូបស្ថាបត្យកម្មគំរូរបស់ទីក្រុងហូជីមិញ។ មិនគ្រាន់តែជាទីកន្លែងសម្រាប់សាសនិកជនកាតូលិកមកធ្វើពិធីកម្មបួងសួងទេ ជាទីកន្លែងទេសចរណ៍នៃភ្ញៀវទេសចរណ៍ដែលមកទស្សនាទីក្រុងហូជីមិញ។ នៅពេលព្រឹកចុងសប្តាហ៍ បរិវេណតូចនៅខាងមុខវិហារដែលមានរូបសំណាកព្រះម៉ែសន្តិភាពកម្ពស់៤,៦ម៉ែត្រ ធ្វើពីថ្មពពាល ជាទីកន្លែងអធិដ្ឋានបួងសួងខាងវិញ្ញាណរបស់សាសនិកជនជាច្រើន។ រាប់រយសត្វព្រាបហើរចុះជុំវិញព្រះបាទនៃរូបសំណាក ដើម្បីរកចំណី ពីសប្បុរសជនបានចិញ្ចឹមវាជាងដប់ឆ្នាំមកហើយ។ ពួកយុវវ័យចូលចិត្តពេលឲ្យសត្វព្រាបស៊ី និងស្រទាបអង្អែលដោយផ្ទាល់ដៃ ហើយបញ្ចេញរាងថតរូបជាមួយសត្វព្រាបដ៏ជតិស្និទ្ធ៕
អត្ថបទ៖ សើនងៀ រូបថត៖ ង្វៀនឡឹន ត្រុញចិញនិងឯកសារកាសែតរូបភាពវៀតណាម