សត្វតោជាសត្វទេពមានលក្ខណៈវប្បធម៌វៀតណាម ពីសម័យបូរាណកាលមក ហើយក៏ជានិមិត្តរូបរបស់បញ្ញវន្តនិងចិត្តស្មោះត្រង់។ សត្វតោសម្តែងបង្ហាញពីកម្លាំងអំណាច ការគោរព តែងបានដាក់តម្កល់នៅក្នុងទីគោរពបូជាដូចជា ចេតិយ ទីសក្ការបូជា វត្តអារាមជាដើម។
ក្នុងផ្ទះរបស់ខ្លួន សត្វតោមានអាយុរាប់រយឆ្នាំ បានបងស្រី ទូអាញ (Tu Anh) តាំងតម្កល់គ្រប់ទីកន្លែង ចាប់ពីធ្នើទូ លើរាន ឬតាមកាំជណ្តើរ។ បច្ចុប្បន្ន បងស្រីមានសត្វតោប្រហែលជាង១០០ក្បាល ធ្វើអំពីវត្ថុធាតុគ្រប់ប្រភេទដូចជាថ្ម សេរាមិច ឈើ ដីឥដ្ឋ ស្ពាន់ គ្រប់ទំហំ គ្រប់ពណ៌សម្បុរ។ល។ ស្តីពីព្រេងនិស្ស័យបានមកនូវកម្រងប្រមូលផ្តុំសត្វតោដ៏មានតម្លៃនេះ បងស្រីទូអាញ (Tu Anh) ឲ្យដឹងថា ដោយធ្លាប់បានធ្វើជាអ្នកនាំភ្ញៀវទេសចរណ៍ ទើបបងស្រីមានឱកាសធ្វើដំណើរទៅគ្រប់ទីកន្លែងនៅលើភូមិភាគទឹកដី។ រាល់ពេលដែលនាំភ្ញៀវទេសចរណ៍ទៅទស្សនាទីតម្កល់សព ទីសក្ការបូជា វត្តអារាម។ល។ សំឡឹងមើលសត្វតោដែលមានសម្រស់អតីតកាល បានបំផុតគំនិតអារម្មណ៍របស់បងស្រី ឲ្យមានការចំណូលចិត្តស្រឡាញ់ប្រភេទសត្វទេពនេះ។ បងស្រីយល់ឃើញថា ការប្រមូលផ្តុំសត្វតោ ក៏ជារបៀបមួយដើម្បីរក្សាចំណែកមួយ នៃវប្បធម៌អរូបីយ៍ព្រលឹងជនជាតិវៀតណាម កាលពីសម័យបូរាណ។
សត្វតោ ពិតជានិមិត្តរូបសុទ្ធសាធរបស់ជនជាតិវៀតណម ពេលខ្លះវាមានវត្តមាននៅក្នុងកំណាព្យពាក្យស្លោកទៀតផង៖ “មនុស្សម្នាក់ៗសុទ្ធតែប្រកបមុខរបរមួយ សត្វក្ងោករេរាំ សត្វតោអង្គុយគាល់”។ សត្វតោជាសត្វទេពដែលមានការគួបផ្សំពីសត្វទេពផ្សេងៗជាច្រើន បង្ហាញពីភាពខ្លាំងក្លា ឈ្លាសវៃ និង រហ័សរហួន។ នៅទីនេះ សត្វតោមានលក្ខណៈរូបសម្បត្តិនៃប្រភេទសត្វសុនក ប៉ុន្តែមានភាពអង់អាចរបស់សត្វខ្លា មានទាំងរិទ្ធិអំណាច កម្លាំងខាំងក្លារបស់នាគ ហើយនៅមានលក្ខណៈស្រទន់បន្តិច របស់សត្វហង្ស សត្វក្រៀលទៀតផង។
 សត្វតោជាសត្វទេពមានលក្ខណៈវប្បធម៌វៀតណាមតាំងពីបូរាណកាល។  សត្វតោលាបពណ៌មាសមួយក្បាលមានអាយុកាល២០០ឆ្នាំ ក្នុងកម្រងប្រមូលផ្តុំ។  សត្វតោពណ៌ខៀវស្រាលកម្រមាន ដែលមានអាយុកាលពីសម័យរាជការលី (សតវត្សទី១១)។  សត្វតោមួយគូរនាសម័យរាជវង្សត្រឹង (សតវត្សទី១៣) ធ្វើដោយដីឥដ្ឋ។  សត្វតោមានអាយុរាប់រយឆ្នាំ តែនៅរក្សាបានពណ៌សម្បុរដូចដើម មានតម្លៃរឹងមាំនៃសត្វទេពពិសេសមួយប្រភេទ។  សត្វតោបីពណ៌មួយគូរ ធ្វើដោយសេរាមិចបាតត្រាង (Bat trang)។  សត្វតោមួយគូរដាក់តម្កល់នៅក្បែរសសរទីសក្ការបូជាក្នុងកម្រងប្រមូលផ្តុំ។  សត្វតោមានគុណប្រយោជន៍ទុកសង្កត់ក្រដាស។  សត្វតោមានរូបរាងនៃសត្វខ្លាធំ។  ស្រកានាគដិតជាប់លើសត្វតោថ្មមួយក្បាល។  សត្វតោទាំងគូរៗធ្វើអំពីឈើ។  សត្វតោពិតជានិមិត្តរូបសុទ្ធសាធរបស់ជនជាតិវៀតណាម។  សត្វតោមានរូបរាងរបស់សត្វសុនក ប៉ុន្តែមានភាពអង់អាចរបស់សត្វខ្លា មានរិទ្ធិអំណាច កម្លាំងខ្លាំងរបស់នាគ និងមានភាពស្រទន់បន្តិចរបស់សត្វហង្សនិងសត្វក្រៀល។  សត្វតោជាសត្វទេពមានលក្ខណៈវប្បធម៌វៀតណាមកាលពីសម័យដើម ជានិមិត្តរូបរបស់បញ្ញវន្តនិងចិត្តស្មោះត្រង់ ។ |
តាមបងស្រី ទូអាញ (Tu Ạnh) ថា៖ “ក្នុងជីវភាពអរូបីយ៍ជនជាតិវៀតណាមចាត់ទុកសត្វតោសំខាន់ដូចជានាគ ហង្ស ពីព្រោះសត្វតោបានទុកដូចជានិមិត្តរូប នៃបញ្ញាពេលទៅគាល់ស្តេច ចង្កៀង ទៀន ហើយបានដាក់តម្កល់នៅទីគោរព ឬផ្ទះអ្នកមានសក្កិយស។ ការប្រមូលផ្តុំជាក់ស្តែង ពីមួយថ្ងៃទៅមួយថ្ងៃ ធ្វើឲ្យខ្ញុំមានអារម្មណ៍ជក់ចិត្ត ពេលបានស្គាល់នូវរបៀបច្នៃប្រឌិតសត្វតោរបស់ដូនតា ដែលមានភាពហ្មត់ចង់យ៉ាងខ្លាំង។ ពួកគាត់នៅចេះរបៀបព្រលែងព្រលឹងវិញ្ញាណ ចូលទៅក្នុងរូបអង្គទៀតផង ដូចនេះចរិតសម្បត្តិរបស់សត្វតោតែងបង្កប់ចរិតសម្បត្តិ របស់សិប្បករដែលបានបង្កើតវា សត្វខ្លះមានកម្លាំងមាំមួន ខ្លាំងក្លា សត្វខ្លះបែរជាមានភាពស្លួតបូត សុភាពរាបសា។ល។” ក្រៅពីនោះ តាមបងស្រីទូអាញ (Tu Anh) ថ្នាំពណ៌លាបនៅលើសត្វតោនីមួយៗ ត្រូវឆ្លងកាត់រាប់រយឆ្នាំ តែនៅរក្សាបានពណ៌សម្បុរដូចដើម មានតម្លៃមាំរបស់សត្វទេពពិសេសមួយប្រភេទ។
អាចនិយាយបានថា សម័យរុងរឿងបំផុតរបស់សត្វទេពគឺនៅសម័យរាជការលី មកដល់ចុងសម័យតីសើន-Tay Son (សតវត្សទី១១ដល់សតវត្សទី១៨)។ ក្នុងអំឡុង៨សតវត្ស សត្វតោបានគោរពប្រើប្រាស់គ្រប់ទីកន្លែង តាំងពីទីកន្លែងគោរពដូចជា រាជវាំង ទីសក្ការបូជា ទីតម្កល់សព។ល។ ទាំងមាននៅក្នុងផ្ទះប្រជារាស្រ្តសាមញ្ញ ជាសត្វមួយមិនអាចខ្វះបាន នៅក្នុងទីកន្លែងបូជា។ ក្នុងទីសក្ការបូជា ការរួមប្រាស្រ័យវប្បធម៌យ៉ាងខ្លាំងធ្វើឲ្យសត្វតោក៏មានវត្តមាន និងជានិមិត្តរូបនៃបញ្ញា ពេលបានឆ្លាក់យ៉ាងល្អប្រណិត ប្រើសម្រាប់សង្កត់ក្រដាស ក្នុងវត្តអារាមមានពេលខ្លះប្រើសម្រាប់ធ្វើជាឡេវអាវសែនព្រេន ឬនៅតាមផ្ទះអ្នកមានសក្កិយស សត្វតោមួយគូរបានប្រើប្រាស់សម្រាប់ឈរយាម នៅក្បែរសសរផ្ទះទាំងសងខាង។
បងស្រីទូអាញ (Tu Ạnh) ឧទ្ទេសនាមនឹងយើងខ្ញុំពីសត្វតោ ដែលមានតម្លៃ តាមបងស្រីគឺវិសេសវិសាលណាស់ដូច៖ សត្វតោមួយគូរធ្វើអំពីដីឥដ្ឋនៅសម័យរាជវង្សត្រឹន លើខ្នងមានថូពីរ សម្រាប់ដាក់ធូបក្រអូប សត្វតោមួយគូមានតាំងពីសម័យបាវដាយ (Bao Dai) ធ្វើអំពីសេរាមិចហឿងកាញ (Huong Canh)។ល។ នៅឆ្នាំ២០០៧ កម្រងប្រមូលផ្តុំសត្វតោរបស់បងស្រីធ្លាប់បានចូលរួម Festival ហ្វេ ជាព្រឹត្តិការណ៍វប្បធម៌-ទេសចរណ៍គំរូមួយ មានតម្លៃពីកេរដំណែលរបស់វៀតណាម។ បងស្រីឲ្យដឹងថា៖ “ខ្ញុំមានសុភមង្គលខ្លាំងណាស់ ពេលកម្រងប្រមូលផ្តុំសត្វតោរបស់ខ្លួន បានតាំងបង្ហាញក្នុងបរិយាកាសដ៏ស្រស់ស្អាត ក្នុងខណៈពេលដ៏មានអត្ថន័យដូចនេះ ហើយបានមិត្តភក្កិអន្តរជាតិ និង អ្នកប្រមូលផ្តុំមកទស្សនាយ៉ាងច្រើនកុះករ។ ក្នុងឱកាសនេះ ខ្ញុំបានដឹងថាជនជាតិវៀតណាម មិនទាន់ស្គាល់ដឹងសត្វតោ ឥឡូវនៅបានស្គាល់សត្វទេពប្រជាប្រិយវៀតណាម ក្រៅពីសឹង្ហនៅមានសត្វតោ ជាសត្វទេពពិសេសមួយមានលក្ខណៈពិសេសនៃវប្បធម៌វៀតណាម៕
អត្ថបទ៖ ង្វៀនវូថាញដាត រូបថត៖ ដាំងគីមផឿង
