យើងខ្ញុំមកដល់ផ្ទះលេខ១៨៣/៤ ផ្លូវថ្ងៃទី៣ខែកុម្ភៈ ដើម្បីកត់សម្គាល់ពីជ័យជំនះមួយ ដែលរួមចំណែកបង្កើតឡើងនូវថ្ងៃរំដោះភាគខាងត្បូងទាំងស្រុង (ថ្ងៃទី៣០ខែមេសាឆ្នាំ២០១៥) របស់កងប្រដាប់អាវុធពិសេសសាយហ្គន។ បងស្រីឡង ជាកម្មាភិបាលនៃមជ្ឈមណ្ឌលវប្បធម៌សន្តិភាពនៅខណ្ឌ១០ នាំយើងខ្ញុំទៅកាន់មុខផ្ទះដែលនៅទល់មុខ នឹងរោងភាពយន្តហ្វាប៊ិញ ដែលបានសាងសង់ពីឥដ្ឋ ប្រក់ស័ង្កសី មានទំហំ១២ x ៥ម៉ែត្រ។
បងស្រីឡងបានឲ្យដឹងថា៖ នៅពាក់កណ្តាលឆ្នាំ១៩៦៤ លោកតាពីរនាក់ គឺលោកតា ង្វៀនវាំងទ្រី និងលោកតា ង៉ោថាញ់វឹន (បាដែន) បញ្ជាការនៃអង្គភាព “ធានា” ពាក់ផ្លាកលេខសម្គាល់ J9T700 ចំណុះកងប្រដាប់អាវុធពិសេសសាយហ្គន រួមជាមួយយុទ្ធជន ឌូវ៉ាន់កាំង បានទិញផ្ទះនេះ។ ក្រោយមក លោកតាកាំងនិងគ្រួសារបានអង្គការកងប្រដាប់អាវុធពិសេសសាយហ្គន រៀបចំឲ្យស្នាក់នៅក្នុងផ្ទះនេះ។
 លោកតា ឌូវ៉ាន់កាំង និងលោកយាយង្វៀនធីកុក ជាអ្នកកសាងរូងសម្ងាត់ ដើម្បីដឹកជញ្ជូននិងការពាររូងអាវុធ តាំងពីខែកក្កដាឆ្នាំ១៩៦៥ដល់ថ្ងៃទី៣០ខែមេសាឆ្នាំ១០៧៥។  សមាមិត្ត ង្វៀនវ៉ាន់ទ្រី ជាអ្នកនយោបាយម្នាក់នៃអង្គភាព “ធានាប្រយុទ្ធនៃកងប្រដាប់អាវុធពិសេសនៅទីក្រុង”បញ្ជាឲ្យជីករូងសម្ងាត់ (រូបថតឆ្នាំ១៩៦៥)។  ផ្ទះលេខ១៨៣/៤មានរូងសម្ងាត់ផ្ទុកអាវុធ ហើយនៅជាទីតាំងបង្ហាញរូបភាព វត្ថុតាងដែលពាក់ព័ន្ធដល់កេរដំណែល។  មាត់រូងសម្ងាត់ផ្ទុកអាវុធ នៅក្នុងផ្ទះលេខ១៨៣/៤។  បរិយាកាសនៅក្នុងរូងសម្ងាត់ផ្ទុកអាវុធ។  ឧបករណ៍គាបបាតស្បែកជើងកៅស៊ូរបស់លោកតាបាមូ។  រំសេវ ផ្ទុះTNTលាក់ទុកនៅក្នុងរូងសម្ងាត់។  គ្រាប់បែកលាក់ទុកនៅក្នុងរូងសម្ងាត់។  ត្រួតពិនិត្យមើលចំនួនអាវុធនៅក្នុងរូងសម្ងាត់ (រូបថតឆ្នាំ១៩៧៦)។  បណ្ណទទួលស្គាល់កេរដំណែលប្រវត្តិសាស្រ្ត-វប្បធម៌ “រូងសម្ងាត់ផ្ទុកអាវុធក្នុងសម័យតស៊ូប្រឆាំងអាមេរិក ១៩៦៥-១៩៧៥”។ |
លោកតា ឌូវ៉ាន់កាំង (នៅមានឈ្មោះហៅថា ហ្វាងម៉ាញឡាក) រហ័សនាម បាមូ ប្រកបមុខរបរធ្វើស្បែកជើង។ ស្រុកកំណើតនៅហាណូយ ហើយចូលរួមបដិវត្តន៍តាំងពីឆ្នាំ១៩៤៥ ដល់ឆ្នាំ១៩៦៣ លោកតាផ្លាស់ចូលទៅក្នុងអង្គភាព J9T700 ចំណុះកងប្រដាប់អាវុធពិសេសសាយហ្គន។ ដើមឆ្នាំ១៩៦៥ លោកតាបាមូ ទទួលបានបទបញ្ជាសាងសង់ រូងសម្ងាត់ជាបន្ទាន់នៅខាងក្នុងផ្ទះ ដើម្បីដាក់អាវុធ។ ដោយសារជាការងារសម្ងាត់ ទើបលោកតាត្រូវនាំគ្រួសារត្រឡប់ទៅ ស្រុកកំណើតមួយរយៈពេល។ នៅសល់តែម្នាក់ឯង ទើបលោកតាជីករូងសម្ងាត់នៅពេលយប់។ អស់រយៈពេលមួយជាងខែ លោកតាបាមូទើបធ្វើសម្រេចរូងសម្ងាត់នេះ។
រូងសម្ងាត់ផ្ទុកអាវុធបានលោកតាបាមូ ជីកត្រង់ខឿននៃបន្ទប់ទទួលភ្ញៀវ ដោយមានប្រវែង២,២ម៉ែត្រ ទទឹង១,៨ម៉ែត្រ ជម្រៅ១,៧ម៉ែត្រ។ ជុំវិញរូងសាងពីថ្ម ក្រាលដោយស៊ីម៉ង ហើយមានលូមួយតភ្ជាប់ពីរូងទៅកាន់លូធំដាក់ខាងក្រៅមហាវិថី។ គម្របមាត់រូងធ្វើពីផ្ទាំងថ្ម៦ដុំគួបផ្សំគ្នា គ្របជិតមាត់រូងដែលមានទំហំ៖ ០,៤ x ០,៦ម៉ែត្រ។ បន្ទប់ទទួលភ្ញៀវបានចែកធ្វើជាពីរល្វែង ល្វែងខាងមុខ គឺជាឈុត salon ដាក់ពីលើគម្របរូង ដើម្បីលាក់បាំង ។
នៅពេលនេះ អាវុធរបស់កងប្រដាប់អាវុធពិសេសសាយហ្គន បានលាក់ក្នុងជ័រកៅស៊ូ ហើយនាំទៅកាន់មូលដ្ឋានធ្វើស្បែកជើងមួយនៅផ្សារអានដុង។ តាមការសន្យានិងសញ្ញាសម្ងាត់ បានកំណត់ទុក លោកតាបាមូនឹងមកទទួលកញ្ចប់កៅស៊ូ “ពិសេស” យកទៅលាក់ទុកនៅក្នុងរូងសម្ងាត់។ លោកតាបាមូប្រើរទេះកងបី ធ្វើដំណើរនៅចំពេលចរាចរណ៍កក់ស្ទះ ដើម្បីទៅទទួលទំនិញ។ ក្នុងអំឡុង៤ខែ ការជញ្ជូនទំនិញ “ពិសេស” នេះបានឆ្លងកាត់ទីកន្លែងត្រួតពិនិត្យជាច្រើនរបស់ខ្មាំង។ លោកតាបាមូបានជញ្ជូនមកកាន់រូងសម្ងាត់ នូវរំសេវផ្ទុះនិងកិបផ្ទុះចំនួន ៥០គីឡូក្រាម កាំភ្លើងយន្តធុនតូចប្រភេទ AK ៧ដើម រួមទាំងគ្រាប់កាំភ្លើង២១.០០០គ្រាប់ គ្រាប់បែក៥០គ្រាប់ កាំភ្លើងខ្លីមួយដើមជាមួយគ្រាប់កាំភ្លើង៥០គ្រាប់ និងបរិក្ខារសឹក បរិក្ខារយោធាមួយចំនួនផ្សេងទៀត។
ក្រោយយុទ្ធនាការវាយប្រហារទូទៅ និងចាប់ផ្តើមចូលនិទាឃរដូវឆ្នាំវកគ.ស១៩៦៨ ខ្មាំងបានឆែកឆេរផ្ទះជាច្រើនលើកច្រើនសា ប៉ុន្តែនៅមិនអាចរកឃើញរូងសម្ងាត់នេះ។ ក្រោយថ្ងៃបានជ័យជំនះទាំងស្រុង រូងសម្ងាត់ផ្ទុកអាវុធនៅផ្ទះលេខ១៨៣/៤ បានក្លាយជាកេរដំណែលប្រវត្តិសាស្រ្តជាតិ ក្នុងសម័យតស៊ូប្រឆាំងអាមេរិក។
 លោកឧត្តមសេនីយ៍ វ៉ង្វៀនយ៉ាប មកទស្សនានិងកត់ត្រាក្នុងសៀវភៅអនុស្សាវរីយ៍។  ក្រុមយុវជនខណ្ឌ១០មកទស្សនាកេរដំណែល។  គណៈប្រតិភូ Ethiopiaមកទស្សនារូងសម្ងាត់។  ក្រុមទរទស្សន៍សហភាពសូវៀតមកទស្សនា ស្រាវជ្រាវ រូងសម្ងាត់ផ្ទុកអាវុធ (ខែមេសាឆ្នាំ១៩៨០)។  គណៈប្រតិភូបក្សកុម្មុយនិស្ត Dominicaទស្សនារូងសម្ងាត់ផ្ទុកអាវុធ។ |
កន្លង៤០ឆ្នាំ កេរដំណែលជាតិរូងសម្ងាត់ផ្ទុកអាវុធបាន ក្រុមសិស្សានុសិស្ស និស្សិតរាប់ពាន់ក្រុម ព្រមទាំងក្រុមភ្ញៀវទេសចរណ៍ក្នុងស្រុក និងក្រៅប្រទេសមកទស្សនា ស្រាវជ្រាវ អំពីតួនាទីរបស់កងប្រដាប់អាវុធពិសេសសាយហ្គន ក្នុងបុព្វហេតុរំដោះប្រជាជន ឯកភាពទឹកដី៕
អត្ថបទ៖ ង្វៀនវូថាញ់ដាក រូបថត៖ ឡេមិញ
