នៅក្នុងរដូវក្តៅ ព្រះអាទិត្យបញ្ចេញកំដៅខ្លាំង យើងខ្ញុំបានជួបកម្មាភិបាលម្នាក់ធ្វើការ នៅការិយាល័យវប្បធម៌ខេត្តហាយ៉ាង (Ha Giang) លោកថឹន (Thuan) បាននាំយើងខ្ញុំមកទស្សនាភូមិថា (Tha) និងភូមិហាថាញ (Ha Thanh) ។ នៅពេលមកដល់ ភូមិហាថាញ (Ha Thanh) យើងខ្ញុំបានចាប់ចិត្តខ្លាំងចំពោះវាលស្រែកាំជណ្តើរ ដែលមានរូបរាងដូចកាំជណ្តើរឡើងដល់កំពូលភ្នំដែលគ្របដណ្តប់ដោយចំបើងពណ៌លឿង បន្ទាប់ពីរដូវប្រមូលផលស្រូវ។
ភូមិទាំងពីរខាងលើនេះស្ថិតក្បែរជ្រោះទៀន (Tien) ដែលពោរពេញទឹកស្រស់ថ្លាពេញឆ្នាំនិងផ្គត់ផ្គង់ទឹកឲ្យវាលស្រែនិងជីវភាពប្រចាំថ្ងៃរបស់ប្រជាជនរស់ក្នុងភូមិទាំងពីរនោះ ដូច្នេះគ្រួសារណាក៏មានស្រះ។ ដើម្បីជីកស្រះ ជនជាតិតៃ (Tay) រស់ក្នុងឃុំភឿងដូ (Phuong Do) ត្រឹមតែ ជីកដីចេញ និងដាក់ថ្ម ដើម្បីកសាងទំនប់រាំងទឹក។ ស្រះរបស់គ្រួសារណាក៏លែងត្រីបូង (Bong) ( ប្រភេទត្រីក្នុងអំបូរត្រី salmon) សមស្របនឹងអាកាសធាតុនៅតំបន់និងផ្តល់តំលៃសេដ្ឋកិច្ចខ្ពស់។
បងប្រុស ង្វៀនវ៉ាន់គ្វៀន (Nguyen Van Quyen) អ្នកគ្រប់គ្រងសកម្មភាពទេសចរណ៍នៅភូមិថា (Tha) បានសោកស្តាយនិងនិយាយថា៖ បើសិនជាយើងខ្ញុំមកទស្សនានៅទីនេះនាខែមុន យើងខ្ញុំនឹងមើលឃើញរដូវប្រមូលផលស្រូវរបស់ជនជាតិតៃ (Tay)។ នៅពេលមកដល់ភូមិ ថា (Tha) យើងខ្ញុំបានភ្លេចការណែនាំរបស់បងប្រុសគ្វៀន ( Quyen ) ពីព្រោះដំបូលផ្ទះប្រក់ស្លឹកស្ថិតជិតៗគ្នានិងត្រូវបានកសាងតាមរូបរាងក្រឡាចត្រង្គ ថែមទាំងស្នាមញញឹមជាស្និទ្ធស្នាលរបស់ប្រជាជនរស់នៅទីនោះដែលបានទាក់ទាញអ្នកយកព័ត៌មានមិនភ្លេចការថតរូបបានទេ។
ជ្រុងមួយនៃភូមិថា (Tha) មើលពីចង្កេះភ្នំ។ ភូមិថា (Tha)មានផ្ទះស្លឹកចំនួន ១០០ ដែលជាទីស្នាក់ នៅរបស់ជនជាតិតៃ (Tay) ស្ថិតក្នុងបរិវេណដីធំនិងរាប នៅជើងភ្នំតូច ក្នុងភូមិសាស្ត្រឃុំ ភឿងដូ (Phuong Do)។ រូបថត៖ វៀតគឿង ផ្ទះកម្ពស់ពីដីធ្វើពីឈើរបស់ជនជាតិតៃ (Tay) ក្នុងភូមិថា (Tha) ដែលប្រក់ដោយស្លឹក plam និងមានស្រះចិញ្ចឹមត្រីបូង (Bong)។ រូបថត៖ ថុងថៀន ភូមិថា (Tha) និងភូមិហាថាញ (Ha Thanh) ស្ថិតក្នុងភូមិសាស្ត្រឃុំភឿងដូ (Phuong Do) និងរួមមាន ផ្ទះខ្ពស់ពីដីចំនួន ២០០ ដែលកសាងតាមរបៀបប្រពៃណីរបស់ជនជាតិតៃ (Tay)។ រូបថត៖ វៀតគឿង ខាងក្នុងផ្ទះកម្ពស់ពីដីប្រក់ដោយស្លឹក plam របស់ជនជាតិតៃ (Tay)។ រូបថត៖ វៀតគឿង វត្ថុប្រើប្រាស់ប្រចាំថ្ងៃរបស់ជនជាតិតៃ (Tay) ត្រូវបានតម្បាញដោយឫស្សី និងបានព្យួរយូរជុំវិញផ្ទះ។ រូបថត៖ វៀតគឿង វត្ថុពិសេសរបស់ជនជាតិតៃ (Tay) បានព្យួរនៅខាងមុខផ្ទះ។ ក្នុងវប្បធម៌របស់ជនជាតិតៃ (Tay) វត្ថុនេះមិនត្រឹមតែជាគ្រឿងលេងក្នុងពិធីបុណ្យនានាតែប៉ុណ្ណោះ ថែមទាំងគឺវត្ថុពិសេសនិមិត្តរូបតំណាង ឲ្យជីវភាពសុខសាន្តនិងរីកចំរើនរបស់បងប្អូនជនជាតិតៃ (Tay) ដោយឥតឈប់ឈរ។ រូបថត៖ ថុងថៀន ទិដ្ឋភាពស្ងប់ស្ងាត់នៅពេលរសៀលនៅភូមិថា (Tha)។ រូបថត៖ វៀតគឿង មកទស្សនាភូមិថា (Tha) ឬភូមិហាថាញ (Ha Thanh) ក្រៅពីទេសភាពស្រស់ស្អាត ភ្ញៀវទេសចរណ៍ក៏បាន ដើរក្នុងទីស្ថានស្ងប់ស្ងាត់ផងដែរ។ រូបថត៖ វៀតគឿង |
នៅភូមិហាថាញ (Ha Thanh) មាន ៧ គ្រួសារឲ្យភ្ញៀវទេសចរណ៍ស្នាក់នៅនិងហូបចុក ៩ គ្រួសារលក់វត្ថុអនុស្សាវរីយ៍និងសេវាកម្មផ្សេងៗ ទៀត ១ ក្រុមសម្តែងសិល្បៈប្រពៃណីតែងតែសម្តែងបណ្តាសកម្មភាពវប្បធម៌របស់ជនជាតិតៃ (Tay)។ |
យើងខ្ញុំមកទស្សនាផ្ទះលោកតា ង្វៀនឌឹកធីន (Nguyen Duc Thin) និងឈប់សម្រាកនៅទីហ្នឹងបន្តិច។ ផ្ទះខ្ពស់ពីដីធំមាន ៥ បន្ទប់ ត្រូវបានកសាងដោយឈើដែលមានតំលៃនិងមានអាយុរាប់រយឆ្នាំហើយ។ “ជនជាតិតៃ (Tay) រស់ក្នុងភូមិហាថាញ (Ha Thanh) ពីយូរលង់ណាស់មកនេះហើយ។ ផ្ទះរបស់ខ្ញុំត្រូវបានកសាងកាលពីពេលដែល ឳពុករបស់ខ្ញុំនៅរស់ រហូតដល់ជំនាន់ខ្ញុំ គិតដល់នា បច្ចុប្បន្ននេះ ផ្ទះត្រូវបានប្រក់ដំបូលលើកទី ៥ ហើយ” លោកតា ធីន (Thin) បាននិយាយ។ តាមឲ្យដឹងថា ដំបូលរបស់ផ្ទះខ្ពស់ពីដីនេះបានប្រក់ដោយ plam កម្រាស់ពី ២០ ដល់ ៤០ សង្ទីម៉ែត្រនិងអាចប្រើប្រាស់ក្នុងរយៈពេល ៥ ដល់ ១០ ឆ្នាំ។
ផ្ទះរបស់លោកតាធីន (Thin) ជាទីកន្លែង homestay ដ៏ចាប់ចិត្តចំពោះភ្ញៀវទេសចរណ៍ចូលចិត្តស្វែងយល់វប្បធម៌។ តាមទំនៀមទំលាប់របស់ជនជាតិតៃ (Tay) ចង្ក្រានភ្លើងបានកសាងនៅចំកណ្តាលផ្ទះ ដែលជាកន្លែងចំអិនម្ហូប ជួបជុំនិងនិយាយជាមួយគ្នា ថែមទាំងកំដៅក្នុងបណ្តាថ្ងៃរងារ។ នៅរបៀងផ្ទះខ្ពស់ពីដី បណ្តាពូកត្រូវតម្រូតឡើងគ្នាឲ្យរៀបរយ ដើម្បីបំរើភ្ញៀវទេសចរណ៍សាក់នៅពេលយប់។ លោកតាធីន (Thin) បាននិយាយឲ្យដឹងថា ជនជាតិតៃ (Tay) មានទំនៀមទំលាប់ទទួលស្វាគមន៍ភ្ញៀវមកទស្សនាផ្ទះប្រកបដោយកក់ក្តៅ។ ម្ចាស់ផ្ទះនឹងរៀបចំបណ្តាវត្ថុល្អបំផុតនិងម្ហូបអាហារឆ្ងាញ់បំផុត ដើម្បីទទួលស្វាគមន៍ភ្ញៀវ។
យើងខ្ញុំយកចិត្តទុកដាក់លើបណ្តាវត្ថុគ្រប់ពណ៌និងបានព្យួរខាងមុខបណ្តាផ្ទះ ដែលស្ថិតក្នុងភូមិថា (Tha) ភូមិហាថាញ (Ha Thanh)។ យើងខ្ញុំបានសួរបងប្រុស ង្វៀនវ៉ាន់គ្វៀន (Nguyen Van Quyen) និងលោក បានពន្យល់ជាមួយយើងខ្ញុំថា វត្ថុនេះក្នុងគំនិតរបស់ជនជាតិតៃ (Tay) និមិត្តរូបតំណាងឲ្យការរីកចំរើន។ ក្នុងវត្ថុនេះបន្ទុក អង្ករ ពោត សណ្តែតដី ល្ងនិងសណ្តែតខៀវ ហើយបានដេរឲ្យជិតដោយក្រណាត់ចរបាប់។ បើសិនជាភ្ញៀវទេសចរណ៍ចូលចិត្ត កូនកំលោះនិងកូនក្រមុំ រស់ក្នុងភូមិនឹងបង្កើតក្រុមបោះ ភ្លាម។
ប្រហែលជាដូចអញ្ចឹង វិស័យទេសចរណ៍បានផ្តល់ប្រាក់ចំណាយឲ្យប្រជាជនតៃ (Tay) រស់នៅទីនេះ ដូច្នេះមានភ្ញៀវទេសចរណ៍ក៏មានន័យថាភូមិផ្ទះស្លឹកមានបុណ្យ “បាយដំណើប ដែលដាំពីអង្ករដាំនៅស្រែកាំជណ្តើរ ត្រីបូង (Bong) ចិញ្ចឹម និងសម្លម្ជូរដាំតាមរបៀបរបស់ជនជាតិតៃ (Tay) មាន់ធ្វើញាំ ជ្រូកព្រៃអាំងក្នុងបំពង់ឫស្សីនិងពិសាជាមួយស្លឹកព្រៃ អ្វីៗទាំងនោះគឺបាយមួយពេល ដើម្បីអញ្ជើញភ្ញៀវនៅពេលមកទស្សនាភូមិយើង”។ លោកង្វៀនឌឹកធីន (Nguyen Duc Thin) បាននិយាយឲ្យដឹងថា។
ប្រជាជនរស់នៅពីរភូមិនៅទីនេះដាំស្រូវទឹកនិងគ្រួសារណាក៏មានបរិវេណធំ ដើម្បីហាលស្រូវ។ រូបថត៖ ថុងថៀន ពោតមានគ្រាប់ធំត្រូវបានជនជាតិតៃតាវ (Tay) រស់នៅឃុំភឿងដូ (Phuong Do) ត្រូវបានព្យួរនៅ ខាងក្រោមផ្ទះ ដើម្បីទុកធ្វើជាគ្រាប់ពូជសំរាប់រដូវក្រោយ។ រូបថត៖ ថុងថៀន ស្លឹក plam ហាលនៅក្បែររបង ដើម្បីជួលជុលដំបូលផ្ទះខ្ពស់ពីដី បើសិនជាដំបូលខូច។ រូបថត៖ វៀតគឿង បន្ទាប់ពីរដូវច្រូតស្រូវ ជនជាតិតៃ (Tay) រស់នៅភូមិថា (Tha) ដាក់ចំបើងក្រោមផ្ទះ ដើម្បីចំអិនម្ហូប និងធ្វើចំណីអាហារសំរាប់បសុសត្វ។ រូបថត៖ វៀតគឿង ជនជាតិតៃ (Tay) រស់នៅភូមិភឿងដូ (Phuong Do) ទុកអង្ករដំណើបឆ្ងាញ់បំផុត នៅក្រោមផ្ទះ នៅពេលណាមានពិធីបុណ្យពិសេសប្រជាជននឹងកិននិងដាំបាយដំណើប ដើម្បីអញ្ជើញភ្ញៀវ។ រូបថត៖ វៀតគឿង ទីកន្លែងហាលស្រូវ បន្ទាប់ពីការច្រូត ដើម្បីបង្ហាញជីវភាពធូរធារបស់ជនជាតិតៃ (Tay) រ ស់នៅឃុំភឿងដូ (Phuong Do)។ រូបថត៖ ថុងថៀន ទិដ្ឋភាពពិសេស បន្ទាប់ពីការច្រូតស្រូវនៅភូមិហាថាញ (Ha Thanh)។ រូបថត៖ វៀតគឿង ក្រៅពីការដាំស្រូវទឹក ជនជាតិតៃ (Tay) រស់នៅឃុំភឿងដូ (Phuong Do) ក៏ចិញ្ចឹមពពែ ដើម្បីអភិវឌ្ឍន៍សេដ្ឋកិច្ចគ្រួសារដែរ។ រូបថត៖ ថុងថៀន បណ្តាផ្លូវតូចៗ បានតភ្ជាប់ពីភូមិដល់វាលស្រែរបស់ជនជាតិតៃ (Tay) រស់នៅភូមិហាថាញ (Ha Thanh) ។ រូបថត៖ វៀតគឿង ជនជាតិតៃ (Tay) រស់នៅឃុំភឿងដូ (Phuong Do) កែច្នៃដំឡូងមី ដើម្បីហាលឲ្យស្ងួត បន្ទាប់ពីប្រមូលផល។ រូបថត៖ វៀតគឿង ភ្ញៀវទេសចរណ៍មកទស្សនាជុំវិញភូមិហាថាញ (Ha Thanh) ។ នាបច្ចុប្បន្ននេះ ទីនេះជាទីកន្លែងចាប់ចិត្តចំពោះអ្នកណាដែលចូលចិត្តទេសចរណ៍ទេសភាពស្រស់ស្អាតនិងស្វែងយល់វប្បធម៌របស់ជនជាតិតៃ (Tay) រស់នៅខេត្តហាយ៉ាង (Ha Giang)។ រូបថត៖ វៀតគឿង |
សេវាកម្ម homestay រស់នៅភូមិថា (Tha) និងភូមិហាថាញ (Ha Thanh) មានលក្ខណៈងាយស្រួលខ្លាំងណាស់ ភ្ញៀវគេងលើកំរាលផ្ទៃឈើ ធំនិងស្អាត ថែមទាំងងូតទឹកក្តៅនិងត្រជាក់ផងដែរ មុងនិងភួយបំរើភ្ញៀវពិតជាស្អាតណាស់។ សម្លឹងតាមបង្អួច ភ្ញៀវទេសចរណ៍អាចមើលឃើញភ្នំ plam និងវាលស្រែធំល្វឹងល្វើយ។ សេវាកម្ម homestay នៅភូមិថា (Tha) និងភូមិហាថាញ (Ha Thanh) ក៏មាន wifi និងការណែនាំរបៀបធ្វើម្ហូបប្រពៃណីរបស់ជនជាតិតៃ (Tay) នៅពេលភ្ញៀវចង់ដឹងពីវិធីធ្វើ។ នៅរាត្រី ភ្ញៀវទេសចរណ៍ក៏មានឱកាសចូលរួមក្នុងក្រុមសិល្បស្តែងច្រៀងនិងរាំផងដែរ។ អ្វីៗទាំងនោះសុទ្ធតែសំនៀងប្រពៃណីដែលរក្សានិងបន្តពីជំនាន់មុនដល់ជំនាន់ក្រោយដែរ./.
អត្ថបទ៖ ថុងថៀន រូបថត៖ វៀតគឿង -ថុងថៀន