ជនជាតិសានចាយ (San Chay) នៅមានឈ្មោះហៅផ្សេងថា ហឿងបឹន (Hon Ban) កៅឡាន (Cao Lan) សាន់ជី (San Chi) ម៉ានកៅឡាន (Man Cao Lan) រស់នៅតែក្នុងភូមិសាស្រ្តតាមខេត្តថៃង្វៀន (Thai Nguyen) បាកកាន (Bac Can) បាក់យ៉ាង (Bac Giang) និងរស់នៅពាសពេញតាមខេត្តមួយចំនួននៅតំបន់ទិសឦសានប្រទេសវៀតណាម។
តាមធម្មតាដល់រដូវរៀបចំពិធីបុណ្យសុំផលដំណាំ គ្រួសារជនជាតិសាន ចាយ (San Chay) រួមគ្នាត្រៀមបម្រុងនូវចំណែកគ្រឿងសំណែន សម្រាប់ដាក់លើស្ពក់សំណែន រួមមានសាច់ជ្រូក បាយដំណើបសាច់មាន់ ស៊ុត នំប្រពៃណី និង ផ្លែឈើ។ គ្រឿងសំណែនមួយក្នុងចំណោមគ្រឿងសំណែនដ៏សំខាន់មិនអាចខ្វះបានក្នុងពិធីសែន គឺផ្ទាំងគំនូរមានក្បាច់រចនា រូបគំនូរបូរាណ ដាក់ជុំវិញស្ពក់សំណែន។ តាមប្រពៃណីជនជាតិសានចាយ (San Chay) មានផ្ទាំងគំនូរចំនួន៣០ផ្ទាំង ជាមួយរូបគំនូរផ្សេងគ្នា សម្រាប់ប្រើក្នុងពិធីបុណ្យផ្សេងៗ។
 នារីជនជាតិសានចាយ (San Chay) ម្នាក់ ត្រៀមព្យួរផ្ទាំងគំនូរក្បាច់រចនាបូរាណ បម្រើឲ្យពិធីសែនបួងសួងសុំផលដំណាំ។  គ្រឿងសំណែននៃជនជាតិសានចាយ (San Chay) ថ្វាយសែន ក្នុងពិធីបួងសួងសុំផលដំណាំ។  អាចារ្យចាប់ផ្តើមធ្វើកិច្ច ក្នុងពិធីបួងសួងសុំផលដំណាំ របស់ជនជាតិសានចាយ (San Chay) ។  ឧបករណ៍របស់អាចារ្យប្រើប្រាស់ក្នុងពិធីសែន គឺបន្ទះឈើបានពុះជាពីរ ពីកំណាត់ឈើមួយនិងពែងស្រា។ល។  ហើយបានប្រើប្រាស់ដើម្បីសុំធាតុញីឈ្មោលនៅខាងចុងពិធី។  របាំតាក់ស៊ិញរឹងមាំ (Tac Xinh) សប្បាយរីករាយ បើកពិធីបួងសួងសុំផលដំណាំ។  បុរសរាំក្បាច់ចុងក្រោយ នៃរបាំតាក់ស៊ិញ (Tac Xinh) ។  របាំតាក់ស៊ិញ (Tac Xinh) សម្តែងលើទំនុកបទភ្លេងចេញពី ឧបករណ៍សាមញ្ញធ្វើដោយបំពង់ឫស្សី មានទំហំផ្សេងពីគ្នា។  ក្បាច់រាំនៃរបាំតាក់ស៊ិញ (Tac Xinh) សម្តែងក្លែងតាមសកម្មភាព ក្នុងពលកម្មផលិតរបស់ជនជាតិសានចាយ (San Chay)។  នារីសានចាយ (San Chay) ជាមួយឈុតសម្លៀកបំពាក់ជនជាតិខ្លួនក្នុងពិធីបង្ហាញសាឡើងវិញនូវពិធីបួងសួងសុំផលដំណាំ។ |
នៅវេលាល្អ ក្រោយស្នូរសម្លេងស្គរដី អាចារ្យក្នុងភូមិពាក់សម្លៀកបំពាក់អ្នកសែន ចាប់ផ្តើមពិធីសែនបួងសួងសុំផលដំណាំ។ លោកសូត្រធម៌បួងសួងក្នុងសៀវភៅមួយក្បាល ដែលបានកត់ទុកធម៌បួងសួងសុំទឹកដី ឲ្យមានធាតុអាកាសអំណោយផល សត្វរុក្ខជាតិទាំងពួករស់រៀនមានជីវិតល្អ ភូមិស្រុកសន្តិភាព គ្រួសារសុខសាន្ត មនុស្សគ្រប់សន្តានសុខដុមរមនា។ ក្នុងពេលលោកធ្វើពិធី អ្នកវាយស្គរដីចេះតែរោទ៍ស្គរបន្ត ដោយមានសូរសម្លេងល្បោះៗតិចល្មម។ ពេលស្គរដីរោទ៍ញាប់ លោកអាចារ្យនឹងសុំធាតុញីឈ្មោល បានទទួលស្គាល់ ក៏ជាពេលបញ្ចប់សូរស្គរ ចំណែកពិធីបួងសួងសុំផលដំណាំក៏ដល់ទីបញ្ចប់ដែរ។
ចំណែកពិធីលេងកំសាន្ត ចាប់ផ្តើមជាមួយចង្វាក់រាំតាក់ស៊ិញ។ នេះគឺជារបាំ បានសម្តែងដោយយុវជនស្រីប្រុស ក្នុងឈុតសម្លៀកបំពាក់ប្រពៃណី។ ហើយជារបាំរាំសម្រាប់តែពិធីបួងសួងសុំផលដំណាំ តាក់ស៊ិញ (Tac Xinh) មានកាយវិការរាំក្លែងតាមសកម្មភាពពលកម្មផលិតប្រចាំថ្ងៃ។ ក្បាច់រាំសាមញ្ញពិត តែក្រោមការណែនាំ រក្សាតាមទំនុកនៃបទភ្លេងចេញពីឧបករណ៍តន្រ្តីដ៏សាមញ្ញ ធម្មតា បែរជាមានភាពទាក់ទាញអារម្មណ៍អ្នកទស្សនាយ៉ាងខ្លាំងទៅវិញ។
ឧបករណ៍តន្ត្រីជនជាតិសានចាយ (San Chay) ប្រើបន្ទោលតាមរបាំរាំតាក់ស៊ិញ (Tac Xinh) គឺស្គរដីនិងបំពង់ឫស្សី ពក ធំតូច វែងខ្លីផ្សេងគ្នា។ ជាពិសេស ចំណាប់អារម្មណ៍បំផុត គឺសូរសម្លេងរបស់ស្គរដី ដែលមានរង្វង់មាត់ស្គរប្រហែល២០សែនទីម៉ែត្រ។ ដើម្បីធ្វើស្គរដីពួកគេជីករណ្តៅជ្រៅ ចុះក្រោយដីប្រហែល៥០សែនទីម៉ែត្រ មានរង្វាស់បាតទូលាយទ្វេដងមាត់ស្គរ។ បន្ទាប់មកយកសម្បកឈើបិទមាត់រណ្តៅ ហើយទាញបន្តឹងវល្លិ៍ព្រៃនៅពីលើផ្ទៃដី។ ក្រោយមកយកមែកឈើតូចមួយទល់ពីលើមាត់ស្គរ តភា្ជប់ជាមួយខ្សែស្គរ។ ពេលធ្វើពិធីឬរក្សាចង្វាក់រាំ អ្នកលេងស្គរវាយលើខ្សែ គឺបង្កើតបានសូរសម្លេងលាន់ឮ ចេញពីដី ស្តាប់ឮប្លែកៗ។
ក្រោយរបាំរាំ ជនជាតិសានចាយ (San Chay) ពួកគេច្រៀងរួមគ្នានូវបទចម្រៀងប្រជាប្រិយ ហើយធ្វើដំណើរជារង្វង់មូល ដើម្បីបង្ហាញពីភាពផ្សារភ្ជាប់ស្អិតល្មួត របស់បងប្អូននៅក្នុងភូមិស្រុក។ បញ្ចប់ ពិធីបួងសួងសុំផលដំណាំ ជនជាតិសានចាយ (San Chay) អញ្ជើញភ្ញៀវពិសាបាយសាមគី្គ កក់ក្តៅ ជាមួយពាក្យជូនពរឲ្យរដូវផលដំណាំថ្មីសុខដុមល្អប្រសើរ៕
អត្ថបទនិងរូបថត៖ វៀតកឿង
