ស្រុកថាញហ្វ័រ ជាតំបន់ដែលមានផ្ទៃដីជា្របជាតិជូរ និងជ្រាបជាតិប្រៃធ្ងន់បំផុត នៅតំបន់ដុងថាបមើយ ហេតុនេះហើយខឿនសេដ្ឋកិច្ចកសិកម្ម ប៉ុន្មានឆ្នាំមុនៗ នៅមូលដ្ឋាននេះ សម្រេចប្រសិទ្ធភាពមិនទាន់បានខ្ពស់។ ក្រៅពីដំណាំស្រូវមានតួនាទីជាដំណាំចម្បង តែឥឡូវនេះ គ្រួសារកសិករជាច្រើន នៅស្រុកថាញហ្វ័រ មានទំនុកចិត្តដាំដំណាំផ្សេង ដែលស្រប់ជាមួយដី ដើម្បីបង្កើនប្រសិទ្ធភាពវប្បកម្ម។
យើងខ្ញុំធ្វើដំណើរមកដល់ផ្ទះគ្រួសារ បងង្វៀនថាញតាយ (អាយុ៣៨ឆ្នាំ នៅឃុំតឹនតី) នៅពេលដីដំណាំម្នាស់ចំនួន២.៣ហិកតា របស់បងទើបនឹងបានដាំសាជាថ្មី។ ជាងដប់ឆ្នាំដាំដំណាំម្នាស់លើដីជ្រាបជាតិជូរ បងតាយចែករំលែកបទពិសោធន៍៖ "ដើមម្នាស់សមស្រប់ជាមួយតំបន់ដីជ្រាបជូរណាស់ ដូចនេះពេលដើមនេះច្បាមដី ចេញឫស្សនៅទីនេះ គឺមាមីងកសិករមានពាក្យស្លោកថា “ដីកាន់តែជូរ ម្នាស់កាន់តែផ្អែម”។ ប៉ុន្មានឆ្នាំថ្មីៗនេះ ម្នាស់មានតម្លៃ ប្រាក់ចំណូលលំនឹង មាមីងរំភើបចិត្តណាស់”។ នៅក្បែរដំណាំម្នាស់ ចំការត្របែក មានទំហំ២ហិកតារបស់បងតាយ ក៏កំពុងក្នុងដំណាក់កាលធ្វើប្រព្រឹត្តិកម្មចេញផ្លែខុសរដូវ។
មិនត្រឹមតែដើមម្នាស់ទេ នៅមានដំណាំគ្រប់ប្រភេទផ្សេងៗដូចជា៖ ដំឡូងខ្លាញ់ ដើមក្រចៅ ឪឡឹក ក្រូចឆ្មា ត្របែក ក៏ពូកែទ្រាំរស់លើដីជ្រាបជាតិជូរនេះដែរ។ គិតដោយឡែកឃុំធ្វីអាន សព្វថ្ងៃមានជាង៣០០០ហិកតា ដីដាំដំឡូងខ្លាញ់ មិនទាន់និយាយដល់តំបន់ជិតខាងផង។
 ថ្នាលម្នាស់ខៀវស្រស់សមស្រប់ជាមួយតំបន់ដីជ្រាបជាតិជូរនៅស្រុកថាញហ្វ័រ ខេត្តឡងអាន។ រូបថត៖ ថុងហាយ  ម្នាស់បានប្រមូលផល ដាក់ផ្តុំគ្នាមុនពេលនាំទៅលក់ឲ្យអតិថិជន។ រូបថត៖ ថុងហាយ  ឆ្លងដល់ដើមខែកញ្ញា ប្រជាកសិករនៅឃុំតឹនតី ធ្វើថ្នាលដាំបន្តរដូវដំឡូងខ្លាញ់។ រូបថត៖ ថុងហាយ  មាមីងកសិករចូលរដូវប្រមូលផលសប្បកដើមក្រចៅ។ រូបថត៖ ឯកសារ  ដើមក្រចៅបានហាលស្ងួតមុនពេលយកទៅច្នៃ សម្រាប់ធ្វើជាផលិតផលសិប្បកម្ម។ រូបថត៖ ឯកសារ  ប្រមូលផលដើមក្រចៅពីស្រែនិងដឹកជញ្ជូនទៅប្រើប្រាស់ដោយផ្លូវទឹក។ រូបថត៖ ឯកសារ  លោកឡេវ៉ាន់ហុង (ខាងស្តាំ) កំពុងផ្លាស់ប្តូរបទពិសោធន៍ដាំក្រូចឆ្មាគ្មានគ្រាប់។ រូបថត៖ ថុងហាយ  ដំឡូងខ្លាញ់មើមធំបានដាក់លក់នៅទីផ្សារកសិផល។ រូបថត៖ ឡេមិញ  មុខទំនិញកសិផលពិសេសមួយចំនួននៅថាញហ្វ័រ។ រូបថត៖ ថុងហាយ  ភូមិប្រជុំជនទឹកជំនន់បានកសាងមាំមួននិងល្អប្រសើរ សម្រាប់មាមីងកសិករនៅឃុំតឹនតី ស្រុកថាញហ្វ័រ ខេត្តឡុងអាន។ រូបថត៖ ឡឹមិញ |
លោកឡេវ៉ាន់ហុង មានអាយុ៥៨ឆ្នាំ នៅភូមិប្រាំ ឃុំតឹនតី ចេញពីស្រុកហ្គ័រកុង ចូលមកស្រុកថាញហ្វ័រ កាប់ឆ្ការបង្កើតភូមិឆ្នាំ១៩៩៣។ កាលដំបូងលោកក៏ធ្វើស្រូវ និងដាំដើមស្មាច់លើដីជ្រាបជាតិជូរ ប៉ុន្តែមានប្រសិទ្ធភាពសេដ្ឋកិច្ចមិនខ្ពស់។ តែប៉ុន្មានឆ្នាំថ្មីៗនេះ លោកយល់ឃើញថាដើមក្រូចគ្មានគ្រាប់ មានគុណសម្បត្តិផ្លែធំ សម្បកស្តើង ទឹកច្រើន ទិន្នផលខ្ពស់ ច្រកនាំចេញលំនឹង និងសមស្រប់ជាមួយដីជ្រាបជាតិជូរ ដូច្នេះឆ្នាំ២០១២ លោកហុងសម្រេចចិត្តបង្វែជិត២ហិកតាដី ធ្វើស្រូវទៅដាំក្រូចឆ្មាគ្មានគ្រាប់។
លោកហុងឲ្យដឹងថា ក្រោយពេលដាំបាន១៨ខែ គឺដើមក្រូចឆ្មាឲ្យផ្លែប្រមូលផល។ ដោយចេះធ្វើប្រព្រឹត្តិកម្មឲ្យចេញផ្លែខុសរដូវ សម្រាប់លក់នៅរដូវដើមឆ្នាំ មានតម្លៃខ្ពស់បង្គួរប្រហែល៣០ម៉ឺនដុង ក្នុងមួយគីឡូក្រាម បានជួយសេដ្ឋកិច្ចគ្រួសារលោកមួយថ្ងៃទៅមួយថ្ងៃមានលំនឹង។ មកដល់សព្វថ្ងៃ មាមីងជាច្រើនបានដាំក្រូចនិងដំណាំគ្រប់ប្រភេទ នៅសកម្មក្នុងការចូលរួមសហករណ៍ ក្រុមសហការតភ្ជាប់ជាមួយគ្នានៅដំណាក់កាលផលិតកម្មមួយចំនួន ដើម្បីកាត់បន្ថយសោហ៊ុយវិនិយោគ បង្កើតប្រាក់ចំណូល។
មជ្ឈមណ្ឌលស្រាវជ្រាវនិងអភិវឌ្ឍន៍កសិកម្មដុងថាបមើល មានការស្រាវជ្រាវជាក់ស្តែងពីតំបន់ដី ពូជគ្រប់ប្រភេទដែលស្រប់ជាមួយដី បច្ចេកទេសថែទាំនិងកសាងក្លាយជាបទដ្ឋានជាក់ស្តែង ដើម្បីណែនាំដល់គ្រួសារកសិករនៅស្រុកថាញហ្វ័រ។ ដូចនេះគ្រួសារកសិករជាច្រើនមានទំនុកចិត្តអនុវត្តទម្រង់រូបភាពចម្រុះវប្បកម្មកសិកម្មដូចជា៖ ដើមក្រចៅ ចម្រុះវប្បកម្មជាមួយរដូវស្រូវប្រាំង ដំណាំឪឡឹកដាំចម្រុះជាមួយដំណាំស្រូវរដូវដើមឆ្នាំនិងស្រូវរដូវប្រាំង ឬទម្រង់រូបភាពវប្បកម្មម្នាស់ពីររដូវ និងដំឡូងខ្លាញ់មួយរដូវលើដីជ្រាបជាតិជូរ បានផ្តល់ទិន្នផលស្ថេរភាព។
តាមលោកឡេវ៉ាន់ហ្វាង នាយកមន្ទីរកសិកម្មនិងអភិវឌ្ឍន៍កសិកម្មខេត្តឡុងអាន ការងារបង្វែរចនាសម្ពន្ធដំណាំសព្វថ្ងៃ ដើម្បីជួយបង្កើនបរិមាណផលនិងពហុវប្បកម្មដំណាំ ឆ្ពោះទៅការផលិតកម្មពហុវប្បកម្ម កំពុងធ្វើដំណើររឹងមាំសម្រាប់ខេត្តដុងថាបមើយ៕
|
ដំណាក់កាលពីឆ្នាំ២០១០-២០១៥ សរុបបរិមាណកសិផលរៀងរាល់ឆ្នាំលើភូមិសាស្រ្តស្រុក គឺសម្រេច២៥០.០០០តោន ប្រហាក់ប្រហែលជិត២.០០០ពាន់លានដុង ល្បឿនកំណើនកសិកម្មជាមធ្យមរៀងរាល់ឆ្នាំសម្រេច៥,៩%។ (ដកស្រង់ពីរបាយករណ៍ ក្នុងមហាសន្និបាតបក្ខភាគស្រុកថាញហ្វ័រ លើទី៦ អាណាត្តិ២០១៥-២០២០)។ |
អត្ថបទ៖ សើនងៀ រូបថត៖ ឡេមិញ ថុងហាយ និងឯកសារ
